<h2>พอดีได้มีโอกาสไปบรรยายให้กับบริษัทเอกชนแห่งนึงครับเรื่องการจัดพอร์ทการลงทุนของพนักงานเนื่องจากผู้บริหารเล็งเห็นความสำคัญของการบริหารเงินการลงทุนให้เติบโต ผมเลยสรุปเป็น 4 ประเด็นให้ได้ลองอ่านกัน เผื่อจะเป็นประโยชน์ครับ</h2>
1. น้องจบมาในจังหวะที่โลกกำลังดึงเงินออกจากระบบครับ เป็นยุคข้าวของราคาแพง ภาษาการเงินเค้าเรียก ”เงินเฟ้อ” ดอกเบี้ยกำลังเป็นขาขึ้นเต็มตัว ไม่เหมือนสิบปีที่แล้วที่ตอนนั้นเงินเต็มระบบ ดอกเบี้ยถูก การลงทุนเป็นแบบ Mania รวยด้วยหุ้น รวยด้วยอสังหามาเต็มไปหมด สมัยน้องเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัย รุ่นพี่ปี 4 ในตอนนั้นของน้องก็คงเล่าให้ฟังถึงอนาคตที่สดใสด้านการเงิน เกิดชมรมคลับเล่นหุ้นในรั้วมหาลัยมากมาย น้องจะเห็นหนังสือรวยเร็วเต็มแผงเพราะเงินมันล้นตลาดเลย ราคาสินทรัพย์มันก็พุ่งๆ เอา การหาเงินง่ายๆ ไวๆ กลายเป็นเรื่องปกติ แต่วันนี้มันไม่เป็นแบบนั้นแล้ว กระแสมันซาไปเยอะแล้ว

ในทางกลับกันเมื่อเงินต่อเงินเริ่มยากขึ้น งานประจำที่มั่นคงกำลังจะกลับมาเป็นที่โหยหาครับ การให้บริษัทเป็นเหมือนเบาะรองรับให้เราในช่วงที่เราตั้งไข่กลายเป็นเรื่องที่ขาดไม่ได้ วาทกรรมเรียนจบออกมารับเงิน 15,000 เลยเป็นมุมมองแค่ด้านเดียว โดยลืมไปว่าสิ่งแวดล้อมด้านการเงินมันเริ่มเปลี่ยนไปแล้ว คนทำงานประจำมันคือการเริ่มต้นเป็น expert ในด้านใดด้านหนึ่งและเราก็สามารถต่อยอดจากตรงนั้นได้ ไม่จำเป็นต้องออกมารวยเร็ว ค่อยๆไปครับความช้ามันก็มีความสวยงามของมันเอง

สิ่งที่น้องต้องมีก่อนอายุ 30 คือ บาดแผลกับประสบการณ์ ส่วนเงินเดี๋ยวตามมาเอง ถ้าวิธีการมันถูก

แล้วลืมคำว่า Passion ไปก่อน เริ่มลองผิดลองถูกรัวๆ inner น้องแรงแค่ไหนแต่ถ้าไม่เริ่มทำเลยมันจบครับ overnight Success ในหนังสือแบบชนะข้ามคืนหายากมากครับ ส่วนใหญ่จะเกิดจากเก็บเล็กผสมน้อย เสริมประสบการณ์ไปเรื่อยแต่ต้องอยู่ในทิศทางเดียว เป้าหมายเดียวแบบกัดไม่ปล่อย

1.ใช่แล้ว! ในจุดที่คนส่วนใหญ่จะยอมหรือล้มเลิก ถ้าน้องไม่ยอมปล่อย เราก็จะไปถึงจุดที่คนส่วนใหญ่ไปไม่ถึงเช่นกัน ชีวิตของเราอีก 5 ปีข้างหน้ามันก็คือ Sum of events ของนิสัยวันนี้บวกไปอีกห้าปีนี่แหละ จะเป็นยังไงพยากรณ์ได้เลยไม่ต้องพึ่งหมอดู

2. ชีวิตเราใช้ซะก็ยังไม่ต้องเต็มที่มากนักก็ได้ รู้จักเก็บ รู้จักออม ถ้าไม่เหนือบ่ากว่าแรง รถยังไม่ต้องซื้อ ขึ้น BTS หรือ MRT ไปก่อน น้ำมันแพงขนาดนี้คิดก่อนซื้อดีๆ คอนโดยังไม่ต้องรีบเป็นเจ้าของก็ได้ ใช้ผ่อนเอาไปก่อน ไว้เรายืนได้จริงๆ วันนั้นค่อยมี Asset ก็ยังไม่สาย วันนี้ทำตัวเราให้เบาที่สุด อะไรเกิดขึ้นมาเรายังกอดเงินสดไว้กับตัว กลับไปอยู่บ้านตั้งหลักก่อนได้ แถมไม่โดนดอกเบี้ยมาตามหลอน

"Earn a decent living and live beneath your means"

3. ลืมสิ่งที่ตำราบอกเราไปก่อน อายุน้อยเสี่ยงได้มาก อายุมากเสี่ยงได้น้อย เรื่องความเสี่ยงไม่เกี่ยวกับอายุ แต่เป็นเหมือนการความเสี่ยงจริงๆ ที่เรารับได้ ถ้าวันนี้อายุน้อยแต่ภาระเยอะ จะเน้นความเสี่ยงเยอะก็ไม่ไหว วันนี้อายุมากแล้วแต่เงินเยนเหลือเพียบ จะแบ่งบางส่วนมาเก็งกำไรก็เป็นเรื่องที่ทำได้ ความเสี่ยงถูกขจัดได้ด้วยความเข้าใจ ถ้าอยากลองเทรดหุ้น เข้ามาศึกษาดูเองเลย แล้วจะรู้ว่าอีกด้านของความเสี่ยงและความผันผวนมันคือโอกาส

4. แต่ต่อให้วันนี้ยังไม่มีเงิน ให้รีบศึกษาหาความรู้เรื่องการบริหารเงินให้มากที่สุด เพราะการทำ QE ออกมาในช่วงวิกฤตปี 2008 มันทำให้คนเก็บออมกลายเป็น Loser ภายในข้ามคืน Compound interest เป็นสิ่งมหัศจรรย์จริงๆ โดยเฉพาะการลงทุนกับตัวเอง ทำให้มันทบต้นไปเรื่อยๆแล้ววันนึงมันจะออกดอกออกผลเอง วาง Blueprint ของชีวิตให้ชัด

ก่อนอายุ 30 ต้องกล้าพูดว่า เราเป็นผู้เชี่ยวชาญเรื่องอะไรเพราะฉะนั้นช่วงนี้ ล้มให้มากที่สุด เรียนรู้ให้มากที่สุด เข้าใจกลไกธุรกิจ เข้าใจพฤติกรรมและแรงจูงใจของคน ถัดมาก่อนอายุ 40 ต้องกล้าสร้างธุรกิจของตัวเอง กล้าใช้เครื่องมือทางการเงิน รู้จักการ Leverage ทั้งเงินและเวลาคนอื่น

และถ้าให้ดีก่อนอายุ 50 ต้องมี “อาณาจักร” ของตัวเองให้ได้ วาง Milestone เป็นลำดับขั้นตอนให้ชัด ค่อยๆย่อยมาเป็นวิธีการ เวลาเราท้อเราเหนื่อยให้กลับมาดูแผนที่ตัวนี้ จะได้รู้ว่าวันนี้เรากำลังทำอะไรอยู่
เค้าว่าพลังที่ยิ่งใหญ่มาพร้อมความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่ แต่อย่างที่บอกวันนี้คือถ้าเรามีความรับผิดชอบที่ยิ่งใหญ่แล้วเดี๋ยวพลังมันมาหาเราเองเหมือนกัน

ขอตั้งใจทำในสิ่งที่เราอยากทำจริงๆ
"Live by Design not Default"

ขอให้โชคดีในการทำงานครับ

&nbsp;

จัดพอร์ทให้พนักงานหน้าใหม่

<h2>อยากลงทุนแต่รู้สึกว่าเสี่ยง อยากลองทำธุรกิจแต่รู้สึกว่าเสี่ยง อยากทำอะไรใหม่ๆรู้สึกว่าเสี่ยง</h2>
ไม่แปลกครับที่จะรู้สึกแบบนี้และผมเองมองว่าไม่ผิดด้วยที่เราจะมองการทำอะไรบางอย่างให้ครอบคลุมไปถึงด้านของอันตรายหรือความเสี่ยงที่จะเกิดขึ้นด้วย

แต่อย่าเข้าใจผิดระหว่างการตกอยู่ในสภาวะสุ่มเสี่ยงอันตรายกับการกล้าที่จะเสี่ยง
เพราะ Being Risk กับ Taking Risk เป็นคนละเรื่องกัน

ผมว่าเราคงเคยผ่านตาพวกกีฬา extreme มาบ้าง ดูแล้วอันตรายถึงชีวิตใช่มั้ยครับ แล้วอะไรคือเหตุผลให้คนอีกกลุ่มนึงยังคงเข้าไปสนุกกับกิจกรรมแบบนี้ ทั้งๆที่ในมุมของเรามันไม่ make sense เลย

คำตอบคือเค้าไม่ได้เอาตัวเข้าไปเสี่ยงเฉยๆ แต่เป็นการกระทำที่อยู่บนความเสี่ยงที่ได้ถูกคำนวณไว้แล้วเรียบร้อย
Calculated Risk เลยกลายเป็นหัวใจในทุกเรื่องตั้งแต่กีฬาไปถึงการทำธุรกิจและการลงทุน
การที่เทรดเดอร์เอาเงินเป็นแสนเป็นล้านไปลงสนาม ไม่รู้เหรอว่ามันเสี่ยง เอาจริงๆรู้ครับ แต่มันเป็นความเสี่ยงที่เรารับได้ ที่เราคุมไว้ตั้งแต่แรกแล้ว เมื่อคำนวณ Downside Risk ที่เกิดขึ้นไว้แล้วเรียบร้อย กำไรที่ได้คือโบนัสทั้งหมด

ซื้อหุ้นราคานี้ได้มั้ย
- ผมถามกลับยอมขาดทุนกี่บาทในเกมส์นี้

เอาเงินไปซื้อ Bitcoin ดีมั้ย 
-ผมตอบกลับซื้อได้ครับ ทิ้งไว้สักสองสามปี จะรู้สึกอะไรมั้ย รีบเอาเงินไปใช้รึเปล่า

มีคนมาชวนลงทุน ผลกำไรดีเยี่ยม ลองเอาเงินไปลงดีมั้ย  
- ผมจะบอกว่า การลงทุนที่ไร้ความเสี่ยง ผลตอบแทนดีเยี่ยมไม่มีขาดทุน ไม่มีในโลก เอาเงินก้อนนี้ไปลงแล้วถ้าหายไปทั้งก้อนเราจะโอเคมั้ย ถ้าใช่ลุยเลย

ว่าจะกู้เงินมาทำธุรกิจ แต่กลัวไปไม่รอด
- เราไม่สามารถพยากรณ์อนาคตได้ครับ เราอาจจะเจ๊งขาดทุน หรือไม่ก็กลายเป็นธุรกิจแบบ Rising Star เลยก็ได้ แต่ถ้าพลาดขึ้นมา เราเสียหายได้เท่าไหร่ ที่ยังพอกลับมาลุกขึ้นยืนได้

เน้นย้ำครับว่า หัวใจของการคุมความเสี่ยงเรียกว่า Risk to Reward Ratio หรือในวงการเรียกกันย่อๆว่า RR

แปลเป็นภาษาชาวบ้านได้ง่ายๆว่า เวลาได้ได้เท่าไหร่ เวลาโดนโดนเท่าไหร่
และการ Take Risk ที่ดี เวลาได้ต้องได้มากกว่าโดน

ทุกๆ การกระทำเราเลยต้องจำเป็นมองถึง downside risk เสมอ
สำหรับคนที่ต้องการออกมาเทรดหาเงินแบบ Full Time Trader
Downside Risk ของเราก็คือเงินเดือนที่ได้รับในวันนี้
คุ้มมั้ยถามใจตัวเองดู

ถ้ารู้สึกว่าความสามารถวันนี้หาอะไรได้มากกว่าเงินเดือน
เตรียมตัวให้พร้อมออกมา Take Risk ได้เลย
Unlimited Upside รออยู่ครับ

Concept ของความเสี่ยง

<h2>จากประสบการณ์ในการเทรดที่ผ่านมาตลอด 10 ปี กราฟและงบเป็นเรื่องสำคัญที่ปฎิเสธไม่ได้ครับ แต่เวลาจะใส่เงินลงทุนให้หนักหน่อย ผมว่าการอ่าน Business Model เป็นเรื่องที่ขาดไม่ได้เลย</h2>
Business Model เป็นเรื่องที่อยู่รอบตัวครับ มันคือบทสรุปวิธีการทำเงินของบริษัท ผมยกตัวอย่างสิ่งที่ใกล้ตัวเรามากที่สุดเรื่องนึงคือโมเดลของร้านอาหารเคยสงสัยมั้ยครับว่า ร้านค้าที่ให้จ่ายเงินก่อนซื้ออาหารกับร้านที่ต้องเรียกเช็คบิลหลังทานอาหารเสร็จมันต่างกันยังไง มองผ่านๆ เราอาจคิดว่ามันเหมือนๆกันครับ แต่จริงๆแล้วมีอะไรต่างกันในรายละเอียดพอสมควร

ร้านอาหารที่จ่ายก่อนกินมักจะเป็นอาหาร fast food ซะมากครับ ธุรกิจแบบนี้ไม่เน้น Bill ต่อหัว แต่จะเน้น Volume ของคนในการเข้าออกมากกว่า สถานที่เลยต้องกว้างแต่ไม่ได้นั่งสบายมากนักเพื่อให้คนกินนั่งไม่นานมาก เพราะร้านจะต้องเน้นยอดขายการจำนวนลูกค้าที่เข้าร้าน ข้อดีของโมเดลแบบนี้คือต้นทุนในการบริหารต่ำครับ ไม่ต้องมีคนคอยไปรับออเดอร์ตามโต๊ะ

แต่ร้านที่เก็บเงินที่หลังก็มีข้อดีเหมือนกัน เพราะร้านเหล่านี้ต้องการให้ลูกค้าใช้เวลาในร้านนานๆ เนื่องจากอาหารมีราคาพรีเมียมกว่า ยิ่งลูกค้าอยู่นานยิ่งสั่งเยอะ เพราะไม่เห็นจำนวนเงินทั้งหมดเลยรู้สึกว่าไม่แพง ต่างกับการที่ลูกค้าจ่ายก่อนกินจะรู้สึกทันทีว่าตัวเองจ่ายเยอะ เพราะฉะนั้นลูกค้าที่เข้ามานั่งในร้านจะมีโอกาสจ่ายเกินงบที่ตั้งไว้เป็นปกติ แต่นี่คือก็คือสิ่งที่โมเดลทางธุรกิจได้วางไว้แล้วเรียบร้อย เพราะเค้าเน้นยอดบิลต่อหัว มากกว่าจำนวนคนที่เข้าร้าน

ลองคิดดูครับว่าแค่เรื่องการจ่ายก่อนกินหรือกินก่อนจ่ายยังมีความต่างในการทำเงินขนาดนี้ แล้วบริษัทจดทะเบียนจะขนาดไหน ส่วนตัวผมเองบริษัทที่ผมตามหาในช่วงครึ่งปีหลังเพื่อการ “ลงทุน” ต้องมีโมเดลการหาเงินอย่างน้อยสองรูปแบบต่อไปนี้

1. ธุรกิจที่รับรายได้เป็นเงินสด
เท่าที่สัมผัสได้ในช่วงครึ่งปี 2018 ที่ผ่านมาจะเห็นได้ว่าธุรกิจล้วนแล้วแต่มีความไม่แน่นอนครับ เศรษฐกิจที่ทรงๆ ไปเรื่อย ทำให้เกิดโอกาสหนี้สูญได้มาก เพราะฉะนั้นอะไรก็ตามที่จ่ายเงินก่อนรับบริการ ผมถือว่าเป็นการ Play safe ที่สุดในการทำธุรกิจอย่างนึงเลย อะไรจะเกิดขึ้นก็ไม่รู้ครับ เอาเงินสดมาวางไว้ก่อนอุ่นใจกว่ากันเยอะ

2. ธุรกิจที่สามารถ Scale ได้ด้วยตัวมันเอง
ถ้าผ่านข้อแรกไปแล้วถือว่าเป็นธุรกิจที่ซื้อไว้กินปันผลอุ่นใจดีครับ แต่ถ้าจะหวัง capital gain ด้วย การสเกลของบริษัทเป็นเรื่องที่ขาดไม่ได้เลย เปรียบเทียบให้เห็นชัดๆ ลองนึกถึงบริษัท Netflix กับ Disney
ทั้งคู่เป็นบริษัทที่ทำเงินจากการ entertain คนครับ แต่ตัวนึงเอาคอนเทนต์วิ่งไปหาคน ส่วนอีกตัวคนต้องวิ่งไปหาคอนเทนต์แทน ลองคิดดูว่าครับว่าการส่งสินค้าไปถึงผู้บริโภคในปัจจุบันที่เป็น individualism มากขึ้น มันควรจะเป็นแบบไหนมากกว่ากัน

กลับมายกตัวอย่างเรื่องกิน (อีกแล้ว) คิดว่าวันนี้ร้านอาหารร้านนึงที่ตั้งตะหง่านในห้าง กับอีกร้านนึงที่รับออเดอร์จาก Line man ด้วย บริษัทไหนน่าจะรายได้โตไวกว่ากัน ถ้าคนไม่มากินอาหาร อาหารต้องวิ่งไปหาคนเอง
นี่แหละธุรกิจในปัจจุบัน !!

ครึ่งปีหลังของปี 2018 ผมเชื่อว่ายังคงมีความผันผวนไม่ต่างกับครึ่งปีแรก อย่างไรก็ดีการที่ตลาดหุ้น correction ลงมาแรงๆ ถือเป็นโอกาสที่ดีในการเข้าซื้อครับ มันอยู่ที่ว่าเราตีมูลค่าของสิ่งของเหล่านั้นได้ดีแค่ไหนมากกว่า บริษัทคือ Asset ที่มีมูลค่า ยิ่งมีการวางโครงสร้างธุรกิจที่ดีรายได้โตแบบสม่ำเสมอโดยไม่สนสภาพเศรษฐกิจแล้ว ไม่ต่างกับการซื้อ Porches ในราคา Discount ครับ

Business Model ที่ผมตามหาในครึ่งปีหลัง

1. อยากจัดหนักต้องเข้าใจพื้นฐาน
การใช้กราฟราคาอย่างเดียวจะทำให้เราไปได้ไกลครับ แต่การเข้าใจพื้นฐานกิจการด้วยจะทำให้เราใส่ได้ "หนัก" ขึ้น การทำกำไรจากหุ้นเกิดขึ้นจากสามส่วน หนึ่งราคาซื้อ สองราคาขาย สามจำนวนหุ้นที่ซื้อ นักลงทุนในปัจจุบันมักจะให้ความสำคัญกับจุดซื้อมากเกินไป ทำให้คิดไปเองว่าต้องซื้อให้ได้ในราคาที่ดีที่สุด ซื้อปุ๊บต้องขึ้นเลย ซึ่งในความเป็นจริงมันขัดกับหลักธรรมชาติ

กลับมาทีหลักการคณิตศาสตร์ที่ง่ายที่สุด ราคาขายลบราคาซื้อคูณด้วยจำนวนหุ้น เท่ากับกำไรที่เราจะได้ ตัวเลขหลังเครื่องหมายคูณเลยเป็นตัวเลขที่สำคัญมาก position sizing จะบอกอัตราเร่งการเติบโตของพอร์ท และสิ่งนึงที่จะช่วยให้ความมั่นใจเรามีมากขึ้นเพื่อใส่เงินมากขึ้น คือเรื่องของพื้นฐานกิจการครับ สุดท้ายกำไรที่ต่อเนื่อง บริษัทที่เติบโตคือเจ้ามือตัวจริง ปีนึงเราเลยขอแค่โฮมรันสักตัว ตัวเดียวเท่านั้นที่ทำให้หน้าตักเราเพิ่มขึ้นแบบจับต้องได้ และเป็นสิ่งที่นักลงทุนทุกคนต้องทำให้ได้ครับ

2. กองทัพต้องเดินด้วย “เงิน”
เงินสดในบางจังหวะมันเป็นตัวถ่วงของพอร์ท แต่บางครั้งมันกลับกลายเป็นโอกาสที่หาสินทรัพย์อื่นมาทดแทนไม่ได้เลย ทุกนโยบายของกองทุนยังจำเป็นต้องมีเงินสดติดพอร์ทอยู่เสมอ เพราะเราไม่เคยรู้เลยว่าวันไหนตลาดจะเกิด panic จนราคาขาดความสมเหตุสมผล และเงินสดจะกลายเป็นผลิตภัณฑ์ที่สร้าง Gearing ระดับสูงสุดให้พอร์ทของเรา เพราะฉะนั้นไม่ว่าคุณจะเห็นโอกาสดีแค่ไหนก็ตาม อย่าลืมที่จะพกเงินสดติดพอร์ทไว้บ้าง  เพราะต่อให้คุณตัดสินใจผิดพลาดมันยังมีกระสุนบางส่วนเอาไว้แก้เกมได้ครับ

3. อย่ามัวเอาเงินมาแต่งรถเสีย
มันเหมือนการขยายกิจการบริษัทครับ เราควรเพิ่มทุนหรือใส่เงินในกิจการที่เติบโต เงินที่เหลืออยู่ควรเอามาใช้ให้เกิดประสิทธิภาพสูงสุดครับ หุ้นตัวไหนเริ่มทำเงินให้เราชัดๆ แสดงว่าเราเริ่มมาถูกทาง กำไรทำให้เรารู้ว่าการตัดสินใจของเราอาจจะสร้างผลตอบแทนที่สูงขึ้นอีกได้ เพราะฉะนั้นการเติมเงินไม่ควรทำให้หุ้นขาลง รถสวยแต่วิ่งไม่ได้ก็ไร้ประโยชน์ ถ้าจะลงทุนเพิ่มเอาเงินมาแต่งรถซิ่งของเราดีกว่าครับ

4.อย่ามองข้าม Underown Stock
หุ้นตัวไหนไม่ค่อยมีข่าว รายย่อยไม่ค่อยได้เข้าไปเล่น ไม่ได้แปลว่าหุ้นนั้นไม่ดีครับ เพราะเราจะเห็นหุ้นหลายต่อหลายตัวที่แทบไม่มีข่าวออกมาให้เห็นวิ่งเป็นเท่าตัว ลองมองให้เหมือนสินค้าแฟชั่นครับ อะไรที่ทุกคนมีกันหมดแล้ว ทำกันหมดแล้ว  Demand เริ่มหลงเหลือน้อยแล้ว โอกาสที่จะไปต่อก็มีน้อย แต่ถ้าหุ้นไหนที่ Demand ยังไม่ปรากฏแล้วเราไปเห็นก่อน อาจต้องใช้เวลาหน่อย แต่ผลตอบแทนจะคุ้มค่าการรอคอยมากถ้าสมมติฐานเราถูกครับ

5.ต้นทุนของการดูหน้าจอมันมีอยู่จริง
สมมติเราซื้อหุ้นตัวนึงที่ราคา 5 บาท คือรู้ว่ามันน่าจะไปแน่ในไตรมาสหน้าด้วยพื้นฐานที่รองรับ แต่ระหว่างทางเปิดหน้าจอดูกำไรขาดทุนทุกวันครับ ขึ้นไป 5.3 บ้าง ลงมา 4.6 บ้าง ราคาขึ้นไป 5.8 บาทอีกที แล้วลงมาที่เทสที่ 4.8 อีกรอบ ทุกๆ ครั้งที่เราดูตัวเลขมันขยับมันจะทำให้ใจเราแกว่ง มันทำให้เรารู้สึกว่าเฮ้ยจากกำไรเป็นขาดทุน กำไรเป็นขาดทุนอยู่สี่ห้ารอบ พอเห็นกำไรอีกทีแล้วทนไม่ไหวขอขายก่อนเพราะกลัวราคามันลงไปอีกรอบ แต่พอมันขึ้นไปจริงๆก็กลัวที่จะซื้อที่ราคาต้นทุนสูงกว่าเดิม เพราะใจมันไปผูกเรียบร้อยแล้วว่าเราเคยซื้อที่ราคานี้มาก่อน สุดท้ายได้แต่นั่งดูตาปริบๆกับหุ้นที่เราทำการบ้านมาอย่างดี แล้วก็บ่นทีหลังว่ารู้งี้ พฤติกรรมแบบนี้ต้องลด-ละ-เลิกครับ

6.โฟกัสเท่านั้นที่ครองโลก
ถ้าวันนี้ลงทุนในหุ้น Set50 อยู่ ก็ขอให้โฟกัสในหุ้น set50 ให้เต็มที่ครับ แต่ถ้าวันนี้ทำกำไรจาก Bitcoin ได้เป็นกอบเป็นกำ ก็อย่าลืมที่จะติดตามตลาดในวันที่มันพักฐานด้วยครับ จะลงทุนจะเทรดอะไรก็ตามพยายามอยู่กับมัน ทำความเข้าใจกับมันให้ครบ Cycle “อย่าหนี”ตอนตลาดมันลง เราต้องค่อยเฝ้าสังเกตมัน สินค้าแต่ละชนิดมันมีพฤติกรรมซ้ำๆของตัวเอง ในวันที่มันลง วันที่มันพักถ้าเรายังอยู่กับมัน ก่อนวันที่ราคามันจะขึ้น พฤติกรรมมันจะเปลี่ยนครับ แล้วเราเองจะเป็นคนแรกๆที่จะเห็นมันก่อน เพราะฉะนั้นเลือกครับ เลือกที่จะโฟกัสในสินค้าใดสินค้าหนึ่งให้เต็มที่แล้วเฝ้าสังเกตมัน อยู่กับมันจนรู้นิสัยกัน ผลตอบแทนมหาศาลจะมาพร้อมความทุ่มเทและตั้งใจแน่นอน

7. ส่วนสำคัญคือชีวิตนอกกราฟ
การถือหุ้นบางตัวได้นานๆ บางทีไม่เกี่ยวกับเทคนิคบนกราฟครับ  แต่มันเป็นศิลปะการวางแผนการใช้เงินของเรา หุ้นบางตัวทั้งๆ ที่กำไรอยู่แล้ว ทั้งๆ ที่มาถูกทางแล้ว แต่ดันต้องขายออกก่อน เพราะมีความจำเป็นต้องใช้เงินด่วน แบบนี้น่าเสียดายครับ มันเหมือนมีความจำเป็นต้องมาตัดต้นไม้ที่กำลังจะให้ร่มเงากับเราในอนาคต เพราะฉะนั้นก่อนจะลงทุนในตลาดหุ้น ต้องย้อนกลับไปดูการวางแผนการเงินส่วนตัวกันสักนิดครับ จำเป็นต้องใช้เงินก้อนใหญ่ภายใน 6-9 เดือนนี้มั้ย สามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งพากำไรจากตลาดหุ้นสักปีรึเปล่า  ถ้าใช่ถือว่าหลังบ้าน Support ให้นำเงินมาต่อยอดให้งอกเงยครับ แต่ถ้าไม่ใช่ต้องบอกว่า วันนี้เราอาจจะยังไม่พร้อมสำหรับตลาดทุนครับ ฝืนเข้าไปจะเจอแต่ความเครียดจากภาระด้านการเงิน ซึ่งมันจะทำให้เราเทรดได้ไม่ดีเท่าไหร่ครับ

7 วิธีที่จะช่วยให้คุณไม่พลาดกำไรคำโตในตลาดหุ้นอีกต่อไป

<h2>หลายๆ คนอาจไม่คุ้นกับคำนี้นะครับ แต่ให้สรุปโดยย่อมันคือโลกการทำงานที่มีการ Outsource มากขึ้น สำหรับคนทำงานเองก็ชอบ Projected-Based มากขึ้นเพราะไม่อยากผูกมัดอะไรมากมาย</h2>
ยิ่งในยุค Digital ที่เรากำลังมุ่งสู่ธุรกิจแบบ Peer-to-Peer แบบเต็มสตรีม การดีลงานในระดับ Macro จะเป็นที่แพร่หลายมากขึ้นแน่นอน เอาที่ใกล้ตัวสุดๆครับ Uber, Grab car , Line man ล้วนแล้วแต่เป็นแหล่งรวมพลของคนใน Gig Economy แทบทั้งนั้นและไม่พ้นวงการเทรดเดอร์ที่ต่อไปจะต้องขยับขยายอยู่บน Platform ที่เรียกว่า Social Trading หรือระบบการ Copy Trade แน่นอน

ย้อนไปในยุค 1.0 เทรดเดอร์สามารถสร้าง Second Job ด้วยการสอน การเผยแพร่วิธีการเทรดเบื้องต้นให้คนเริ่มเข้าใจการลงทุน การเก็งกำไรมากขึ้น

ขยับขึ้นมาในยุค 2.0 เมื่อความรู้การลงทุนเริ่มเป็นที่แพร่หลาย แต่ด้วยภาวะ over-information ทำให้คนที่สอนเก่ง มีศิลปะในการถ่ายทอด ระบบการเทรดเข้าใจง่าย สามารถ Make Money ได้มากมาย

จนมีการ Disrupt อีกครั้งในยุค 3.0 เมื่อมีเทคโนโลยี Robot เข้ามาช่วย Equity Curve หรือผลงานของระบบเลยเป็นที่น่าเชื่อถือกว่าวาทศิลป์ ในยุคนี้ใครทำระบบมีผลงานดีและต่อเนื่อง ก็อาจจะได้เงินก้อนใหญ่ไปบริหารกันต่อ

และมาถึงยุค 4.0 ที่เป็นการขยายความเท่าเทียมให้กับนักลงทุนทุกคนที่มีฝีมือ ด้วยการเอา Track Record มาวัดกันเพื่อหาตัวจริงไม่ใช่แค่คำโฆษณา ใครเทรดเก่งจริงมีผลงานที่จับต้องได้จริง จะได้รับรายได้เป็นส่วนแบ่งจากจำนวนเงินของคนที่ฝากเข้ามาลงทุน สนามนี้เลยเป็นการเปิดโอกาสให้คนที่มีฝีมือแต่ทุนน้อย สามารถสร้างเวทีให้กับตัวเอง พร้อมรายได้ตามผลงาน อีกทั้งยังเป็นประโยชน์ต่อนักลงทุนที่สามารถเลือกยอดขุนพลในการบริหารเงินของตัวเองได้ด้วย

Social Trading เลยถูก Design ขึ้นมาเพื่อ Disrupt วงการหุ้นในประเทศไทยอีกครั้ง

ปัจจัยอะไรบ้างที่ทำให้ผมมั่นใจว่าเกมนี้จะได้รับความนิยมอย่างแน่นอน

1. ในต่างประเทศได้มีการลองผิดลองถูกมาให้เราเห็นแล้วเรียบร้อย ท่านไหนสนใจลองเข้าไปดูโปรแกรมแบบ ETORO หรือ AYONDO ก็ได้ ไม่น่าเชื่อว่าตลาด P2P ที่เล่นกันในระดับ Global Scale อย่าง Etoro จะมีคนเข้ามาร่วมแล้วกว่า 5 ล้าน Users ถือเป็นตัวเลขที่ไม่ธรรมดาครับ

2. Copy Trade ที่มี Proven Record จะช่วยขจัดปัญหาเรื่องการหลอกลวงหรือ SCAM ไปในตัว

3. คนที่สามารถทำผลงานได้ดีจะสามารถเลือกประกอบอาชีพเทรดเดอร์ได้อย่างมั่นคงมากขึ้น จากฐานทุนที่มากขึ้นตามฝีมือที่มี

และในภาพใหญ่ที่สุด Millennial คือกลุ่มคนที่กำลังมีบทบาทอย่างมากในช่วงสิบปีต่อจากนี้ Consumerism จากนี้ไปจะอยู่บนพื้นฐานธุรกิจของการ Sharing ในทุกๆ ด้าน Khan Academy ประสบความสำเร็จในด้านการศึกษา Waymo คือธุรกิจที่ประสบความสำเร็จในด้าน Cost of Ride Sharing ต่อจากนี้ไปพื้นฐานของธุรกิจจะอยู่บนการ Sharing แทบทั้งหมด ไม่เว้นแม้แต่การเทรด

พร้อมปรับตัวให้ทันไปกับคลื่นลูกใหม่แห่งเทคโนโลยีลูกนี้ไปด้วยกันครับ

Gig Economy กับการหาเงินของเทรดเดอร์ยุค 4.0

<h2>ต่อเนื่องจากรอบที่แล้วที่เขียนค้างไว้ครับ กับ 6 คำถามที่ทำให้การลงทุนในหุ้นเป็นเหมือนการทำธุรกิจ รอบที่แล้วเราคุยกันไปสามข้อแล้วว่า เราต้องเข้าใจสินค้าที่เราเทรดอยู่ ต้องเข้าใจที่มาของกำไรและวัดความผันผวนของมันให้ได้ และที่สำคัญต้นทุนเป็นสิ่งที่ต้อง Focus อย่างมากที่สุด วันนี้เรามาต่อกันสามข้อที่เหลือ ที่น่าจะช่วยให้เราได้ “รวย” ไม่แพ้คนทำธุรกิจครับ </h2>
4. รู้จักการใช้เครื่องมือในการ Leverage 
<img style="width: 680px; height: 434px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/45e5a4ed90c673c3c2e487b57223f158.png" alt="" />

วันนี้เครื่องมือในการเอื้อประโยชน์ในการทำกำไรในตลาดหุ้นที่มีให้เรามีไม่น้อยนะครับ สำหรับคนทำธุรกิจเอง การ Leverage หรือการใช้คานงัดโดยทั่วไปก็คือการกู้แบงก์ Advance ขึ้นมาอีกนิดก็ใช้พลังของตลาดทุนระดมทุน IPO สร้าง Wealth ให้กับตัวเองได้เริ่มเป็นร้อยเท่าในชั่วข้ามคืน

สำหรับเทรดเดอร์เองนอกจากการซื้อหุ้นถือยาวๆไปกับกิจการแล้ว ยังมีสินค้าที่มี Leverage เป็นตัวช่วยให้เราทั้ง Future และ Options ซึ่งโดยหลักการในเบื้องต้นสินค้าเหล่านี้จะให้ “อำนาจซื้อ” เรามากขึ้นประมาณ “สิบเท่าตัว” แน่นอนว่าถ้าถูกทาง มันเหมือนการเอาเงินล้านไปงัดเงินสิบล้าน แต่ถ้าผิดทางความเสียหายมันก็เป็นเท่าทวีคูณเช่นกัน

อย่างไรก็ดี ผมว่านี่คือโอกาสชั้นดีในการสร้าง Wealth ได้อย่างนึงในฐานะเทรดเดอร์ อารมณ์คล้ายกับการเห็นที่ดินผืนงามที่จะมีถนนตัดผ่านในอีกหกเดือนและราคาน่าขึ้นแน่นอน ถ้าเงินคุณมีไม่พอจำเป็นต้องกู้แบงก์และแบงก์ไม่ให้ผ่านคุณก็ต้องปล่อยโอกาสนี้หลุดลอยไป แต่ในตลาดหุ้น มันมีเครื่องมือนี้อำนวยความสะดวกให้เราตลอดเวลา อยู่ที่ว่าเราจะใช้มันได้อย่างมีประสิทธิภาพมากน้อยแค่ไหน
5. เข้าใจความได้เปรียบของรายย่อย
<img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/3832cac65b8481ed469a2d0074e49254.png" alt="" />

เจอหัวข้อนี้เข้าไปอาจจะมึนๆ นะครับ เพราะรู้สึกว่ารายย่อยจะได้เปรียบยังไง ฐานทุนก็น้อยกว่า เครื่องมือก็น้อยกว่า ตกเป็นเหยื่อในสนามนี้ได้มากกว่าจะเป็นผู้ล่า แต่ลองมาคิดดีๆ นะครับ การเป็นรายย่อยเองมันทำให้เราได้เปรียบอย่างน้อยสองเรื่อง หนึ่ง “เวลา” และสอง “ผลลัพธ์”

เรื่องเวลาหลายคนมองข้ามไปครับ ทั้งๆ ที่เป็นเรื่องสำคัญมาก ลองนึกถึงนักกีฬามืออาชีพที่เฝ้าฝึกซ้อมมาเป็นปี มาถึงวันแข่งปรากฏว่าท้องเสียจะขอเลื่อนการแข่งไปก็ไม่ได้ คนดูก็ไม่สนว่าคุณจะมาสภาพไหน แต่วันนี้วันแข่งคุณก็ต้องลงแข่ง และในวันที่สภาพร่างกายกับจิตใจไม่พร้อม ผลจะออกมาดีได้ยังไงจริงมั้ยครับ

ใช่แล้ว ! ผมกำลังโยงมาถึงประโยชน์ของความเป็นรายย่อยคือ คุณไม่โดนเวลามาบีบบังคับ ว่าวันนี้ต้องซื้อต้องขาย วันนี้ต้องลงทุน วันไหนคุณไม่พร้อม งานยุ่งอารมณ์ไม่ดี หรือช่วงไหนติดงานยาวๆคุณสามารถพักการเทรดได้เลย จังหวะไหนรู้สึกเฮ้ยไม่ใช่หน้าเทรดเราแฮะ ก็รอต่อไป ไม่จำเป็นต้องลงสนามครับ

และโยงมาถึงเรื่องที่สองคือ “ผลลัพธ์” เพราะในฐานะรายย่อยคุณไม่จำเป็นต้องเร่งผลตอบแทนให้สูงมากๆ ไม่จำเป็นต้องทำ NAV ปิดไตรมาสเหมือนกองทุน ไม่ต้องเทรดทุกวันเหมือน prop Trade  เรารอได้ครับและไมจำเป็นต้องเร่งด้วย เรามีเวลาคิด เรามีเวลาดูแบบใจเย็น เราทำให้การลงทุนและการเทรดเป็นส่วนนึงของชีวิตได้ อย่าลืมข้อได้เปรียบข้อนี้ไป

ที่สำคัญอย่าปล่อยปละละเลยเกินไปจนเสียวินัย เมื่อเราได้เวลากลับมาในการควบคุมของเราแล้วพยายามจัดระบบให้ดี อย่าลืมรักษาวินัยให้เคร่งครัดถึงแม้จะไม่โดนบังคับก็ตาม
6.  Focus และตั้งใจทำให้มันเป็นธุรกิจจริงๆ 
<img style="width: 680px; height: 436px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/01eb17eb2b4f6a3df93ee1ff77d5c64a.png" alt="" />

ทุกวันนี้ กระแสการลงทุนมีมากเรียกได้ว่าแทบทุกปีจะมีของเล่นใหม่ๆ ให้เราได้เลือกเล่นสมอ ย้อนไปห้าปีที่แล้วนับมาตั้งแต่อสังหาริมทรัพย์ในการสร้าง Passive Income หันมาฝั่งไอทีมีกระแส Start-up ที่ชวนสร้างฝันไปแตะระดับ Unicorn จนมาถึงการลงทุนในเหรียญคริปโตและการออก ICO ที่เหมือนเสกเงินจากอากาศได้  ทำให้ทุกๆการลงทุนเหมือนจะกลายเป็นโอกาสที่เราต้องคว้าไว้ทุกอัน

ผมเคยเป็นคนนึงที่ถามตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า ว่าสิ่งที่ทำอยู่ในวันนี้มันใช่มั้ย มันมีสิ่งที่ดีนี้กว่ารึเปล่า ในฐานะเทรดเดอร์และผู้จัดการกองทุนที่ทำอยู่ทุกวันนี้ มันคือสิ่งที่ดีที่สุดของทางเลือกในชีวิตแล้วรึยังส่วนตัวแอบไปศึกษาการลงทุนทางเลือกอื่นๆตลอดครับ ทั้งขับรถไปดูที่ดิน ซื้อคอนโดในเมืองปล่อยทีม หาทีมทำแอพหวังเป็นเจ้าของ Start-up เอาเงินบางส่วนลงในคริปโตหวังผลตอบแทนเป็นพันเปอร์เซนต์แน่นอนว่าการเปิดโอกาสให้กับตัวเองไม่ใช่เรื่องผิด แต่ในความเป็นมืออาชีพจริงๆ ผมว่าเราต้องเป็น Expert สักเรื่อง

เรื่องที่เรากล้าพูดได้อย่างเต็มปากในช่วงวัย 30 ว่าผมคือผู้เชี่ยวชาญในสายนี้ และผมจะ Focus ในงานสายนี้ต่อไปเพราะผมมีความสุขและสนุกที่จะเรียนรู้กับมัน
ที่สำคัญห้ามหนี !

ที่ต้องทิ้งท้ายแบบนี้มาจากประสบการณ์คนข้างๆ ที่บาดเจ็บจากการเทรดสินค้านึงแล้วไปเทรดสินค้าที่กำลังเป็นกระแสนิยม แล้วก็โดนกลับมาอีก แล้วก็เลิก แล้วก็วิ่งหาตัวใหม่ วนลูปแบบนี้ไปเรื่อยๆ
อยากทำการเทรดให้เป็นธุรกิจจริงๆ ต้องอยู่และเข้าใจกับสินค้านั้นๆจนครบ Cycle แล้วทำความเข้าใจโครงสร้างทั้งหมด เพราะถ้าคุณไม่สนใจศึกษาในตลาดขาลง จะเป็นการยากถ้าจะหาความได้เปรียบในตลาดขาขึ้นอีกครั้ง

ศึกษาทั้งทีศึกษาให้ลึกครับ เพราะมันยาก มันซับซ้อนในบางเรื่องมันเลยทำให้ยังมีคนบางกลุ่มต้องขาดทุนซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่กลับมีคนบางกลุ่มไม่ยอมแพ้ด้วยโฟกัสที่เข้มข้น เรียนรู้แบบกัดไม่ปล่อยและได้ชัยชนะมาในที่สุด

เป็นกำลังใจให้กับเทรดเดอร์มือใหม่และมือเก่าทุกท่านครับ

<hr />

คลิกอ่าน 6 คำถามที่ทำให้การลงทุนในหุ้นเป็นเหมือนการทำธุรกิจ (ตอน 1)
<a href="http://www.forbesthailand.com/commentaries-detail.php?did=2290"><img style="width: 350px; height: 258px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/ed72754c07b9ada1b722c1676c28bc5a.png" alt="" /></a>

6 คำถามที่ทำให้การลงทุนในหุ้นเป็นเหมือนการทำธุรกิจ (ตอน 2)

<h2>การออกมาเป็นเทรดเดอร์มืออาชีพ ต้องใช้การวางแผนไม่ต่างกับการการทำธุรกิจสักอย่างครับ รายได้ประมาณต่อปีเท่าไหร่ มีความผันผวนหรือไม่ การซื้อขายสินค้าแบบไหนที่เราทำได้ดี แล้วไป drop ช่วงไหน การคุมต้นทุนหลังบ้านต้องทำอย่างไร ส่วนตัวแล้วผมมีหลักคิดเบื้องต้นอยู่ 6 แนวทางที่อยากเขียนแบ่งปันกันครับ</h2>
&nbsp;
1. เราเข้าใจสินค้าที่เราเทรดอยู่มากน้อยแค่ไหน
<img style="width: 680px; height: 400px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/6c01b054f28011ed3ea90e86f29c8693.png" alt="" />

หลายคนเข้ามาตลาดช่วงแรกๆ ไม่ว่าจะเป็นสินค้าไหนก็ตามเพราะรู้สึกว่ามัน “ได้เงินไวดี” ไม่ว่าจะเป็นหุ้นที่อยู่ในกระแสข่าว ราคาทองวิ่งตามตลาดโลก ราคา Coin ที่กำลังให้ผลตอบแทนเป็นร้อยเป็นพันเปอร์เซ็นต์ในระยะเวลาอันสั้น

ใช่ครับ มันหอมหวานมากกับการได้ผลตอบแทนระดับนี้ภายในไม่กี่เดือนแทนที่จะซื้อถือลงทุนเป็นปีๆ กว่าจะได้ผลตอบแทนแบบเดียวกัน

แต่สิ่งที่ผมอยากเน้นย้ำก็คือ เราต้องทำความเข้าใจให้แน่ชัดครับว่า รายได้ของเรามาจากอะไรกันแน่ มันมาจากสินค้าแบบไหน Player หลักๆ ในเกมคือใคร แล้วมีกฎกติกาอะไรในการลงสนามบ้าง

ยกตัวอย่าง การลงทุนในหุ้นใน SET50 ซึ่งเป็นหุ้นพื้นฐานดี ที่ว่า “พื้นฐานดี” ดีในแง่ไหน ธรรมชาติของอุตสาหกรรมนั้นคืออะไร benchmark รายได้และกำไรของกลุ่มนี้อยู่ที่เท่าไหร่ แล้ว catalyst ที่ทำให้ราคาหุ้นไปต่อได้ส่วนใหญ่เขาดูอะไรกัน

บริษัทมหาชนบางบริษัทมีต้นทุนสินค้าและต้นทุนการบริหารน้อยมาก ทุกบาททุกสตางค์ของยอดขายที่เพิ่มขึ้นจะวิ่งตรงไปที่กำไรทันที แบบนี้ประกาศข่าวออกมาว่ายอดขายโตปุ๊บ เราก็จะพอคาดการณ์ได้ว่ากำไรโตแน่นอน เมื่อเกิดการคาดการณ์ว่ากำไรจะโตราคาหุ้นมันก็วิ่งไปดักล่วงหน้า

ในขณะที่บางบริษัทมียอดลูกค้าเพิ่มขึ้นปีละ 10 % แต่โดนต้นทุนค่าเสื่อมและค่าตัดจำหน่ายเป็นสัดส่วนที่มากกว่า แถมจ่ายดอกเบี้ยและภาษีอีกเยอะ แบบนี้ต่อให้มีข่าวออกว่ายอดขายโตขึ้นมาราคาหุ้นก็ไม่ตอบรับเท่าไหร่ครับ เพราะสุดท้ายกำไรก็ยังไม่โต ยังไม่ถึงจุดคุ้มทุนที่ลงไปอยู่ดี

วันนี้ได้ข่าวมามากน้อยแทบไม่มีผลครับ ผมเชื่อว่า มันอยู่ที่ว่าเรา “ตีความ” ความหมายของข่าวนั้นได้ดีมากน้อยแค่ไหนจากพื้นฐานความเข้าใจที่มี ไม่อย่างนั้นถ้ามีข่าวดีแล้วหุ้นขึ้นเสมอ ตลาดหุ้นก็จะแทบไม่มีคนขาดทุนเลยครับ

นอกจากนี้มันยังมีการเทรด SET50 Index Future , Single Stock Future , Derivative Warrant ที่เอาไว้เล่นกับความผันผวนระยะสั้นเพื่อเล่นเอากระแสเงินสดรายวันหรือรายสัปดาห์ มันก็เป็นเหรียญสองด้านที่มีความเสี่ยงแฝงอยู่มากเหมือนกัน

ราคา คือการโฆษณาที่ดีที่สุดของสินค้านั้นๆ ครับ มันพร้อมทำให้เราแห่เข้าไปเล่นโดยไม่สนใจเหตุผลมากเท่าไหร่ เพราะอารมณ์อยากได้เงินไวๆ มันช่างเย้ายวนเหลือเกิน

วันนี้เรากำลังกระจายความเสี่ยงไปในสินค้าต่างๆตามทฤษฎีหรือแค่กระจาย “ความไม่รู้” ออกไปในสินค้าที่เราไม่เข้าใจ เป็นคำถามที่ต้องมาย้อนถามตัวเองกันอีกที

&nbsp;
2. ที่มาของกำไรที่เราได้นั้นผันผวนขนาดไหน
<img style="width: 680px; height: 400px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/9062b7ac1f72aa1d5343d8d54fc43fc5.png" alt="" />

เมื่อเราเข้าใจ product นั้นๆ แล้วก็ต้องมาถามต่อครับว่า ที่มาของกำไรจากการเทรดที่ว่า เราทำได้ “นิ่ง” เป็นระยะเวลาต่อเนื่องแค่ไหน

สมมติเรานำเข้าสินค้าตัวหนึ่งจากต่างประเทศ ขายดีมากเดือนแรกจนสั่งสินค้าล็อตใหม่มาไม่ทัน รอบสองเลยสั่งล็อตใหญ่มา ปรากฏว่าขายหมดอีกในระยะเวลาอันรวดเร็ว คราวนี้รอบสามสี่ตุนของไว้ก่อนเลยเพราะมองว่ายังไงก็ขายหมดแน่ๆ แต่แล้วคนไทยก็เบื่อง่าย สินค้าเราขายได้อยู่ 6 เดือนแล้วยอดขายก็ตกฮวบ สต็อกสินค้าที่นำเข้ามากินกำไรที่เคยได้มาเกือบทั้งหมด สุดท้ายหมุนเงินสดไม่คล่องต้องมาหาทางกู้แบงก์กันต่ออีก

เหตุการณ์แบบนี้สามารถเกิดกับเทรดเดอร์ได้เหมือนกันครับ บางคนได้เงินรอบนี้มาจะเอามาซื้อบ้านซื้อรถสปอร์ตสักคัน เพราะรู้สึกเงินมันหาง่าย เดี๋ยวก็หาได้เหมือนเดิม แต่แล้วฐานะการเงินก็ปั่นป่วนเพราะไม่รู้ด้วยซ้ำว่าวิธีการอะไรหรือปัจจัยอะไรที่ทำให้เราได้เงินในรอบที่แล้ว

สุดท้ายจึงต้องมาออกแบบดีๆ ครับว่าในพอร์ตของเรานั้นสามารถสร้าง return ขนาดไหน แล้ว return ขนาดนั้น เรา “ทำซ้ำ” ได้หรือไม่ และความเสี่ยงที่มาพร้อมกับผลตอบแทนขนาดนั้นมีอะไรบ้าง

ผมเองเจอมากับตัว เคยทำเงินได้เกือบ 15 ล้านในระยะเวลาไม่ถึงเดือน วางแผนซื้อรถใหม่เลย แถมคอนโดมิเนียมหรูอีกสักห้องเป็นการลงทุนตามกระแสอิสรภาพทางการเงินไป แต่แล้วฝันสลายครับ ทำเงินหล่นหายไปหลายล้านภายในวันเดียวจากตลาดที่ผันผวนสุดๆ หลังจากนั้นไม่ถึงอาทิตย์

พอได้ๆ โดนๆ แบบนี้ไปเรื่อยๆ ชีวิตมันวางแผนอะไรไม่ได้เลยครับ เงินมาก็อารมณ์ดี วางแผนจะลงทุนนู่นนี่เพิ่ม เวลาเสียเงินก็หงุดหงิดที่เคยคิดจะทำอะไรก็พับไว้ก่อน แบบนี้ไม่ไหวครับเครียดเกิน

ทำให้ผมต้องมานั่งออกแบบชีวิตใหม่ หรือคุณอาจมองแบบผมก็ได้ว่าการเทรดเป็นเหมือนหุ้นตัวนึง การทำธุรกิจเป็นหุ้นตัวนึง การทำดีลเป็นหุ้นตัวนึง หรือแม้แต่คนที่ทำงานประจำเราก็มองว่ารายได้จากการทำงานตรงนี้มันเป็นหุ้นตัวนึงได้ แล้วก็มาดูว่าความผันผวนของรายได้ในพอร์ตของเราโดยรวมแล้วมันเป็นเท่าไหร่กันแน่

วันไหนที่ดีลใหญ่ยังไม่เกิด การเทรดยังไม่เจอรอบใหญ่ อย่างน้อยมันยังมีรายได้ที่เป็น Recurring Income มาหล่อเลี้ยงชีวิตบ้างทำให้ใจเราสบายขึ้น พลาดไปก็ยังมีตัวค้ำยัน เหมือนพ่อค้าขายของซื้อของมาขายสิบอย่าง ขายดีมากๆ สองอย่าง ขายไม่ดีห้าอย่าง แต่มีตัวที่สร้างรายได้สม่ำเสมอสักสามตัวเพื่อให้โครงสร้างการเงินนิ่งขึ้น และชีวิตการเงิน “นอกกราฟ” ที่นิ่งมากพอจะทำให้เราสามารถโฟกัสการเทรด “ในกราฟ” ได้ดีขึ้นด้วยแบบไม่น่าเชื่อ

&nbsp;
3. เราจะควบคุมต้นทุนอย่างไร
<img style="width: 680px; height: 400px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bd29707b24b727d15a209c63a87546b2.png" alt="" />

กฎเหล็กของสนามนี้ผมให้ไว้เป็นข้อย่อยอีกสามข้อครับ หนึ่งคือ ต้องคำนวณรายจ่ายที่แน่ชัดต่อเดือนและต่อปีให้ชัดเจนด้วยการเขียนลงไป ค่ากินอยู่เท่าไหร่ ติดหนี้เท่าไหร่ ใช้เงินผ่อนเท่าไหร่ ต้องให้พ่อแม่ไหม มีลูกกี่คน ในครอบครัวมีคนป่วยหรือเปล่า ประกันชีวิตทำไว้ในกรณีฉุกเฉินหรือยัง ของพวกนี้ต้องมาก่อนการเข้ามาเทรดครับ ไม่ได้ทำแผนการเงินไว้เบื้องต้นแล้วกะว่าทุบหม้อข้าว กำเงินมาลุยตายเอาดาบหน้า

สองครับ ห้ามนำเงินจากการเทรดมาปนกับเงินที่ทำธุรกิจเด็ดขาด บางคนไม่แบ่งชัดเจนครับ เอาอันนี้อันนั้นมาโปะกันให้มั่วไปหมด สุดท้ายเป็นงูกินหาง คำนวณแน่นอนอะไรไม่ได้เลย ยิ่งเป็นหนี้และมีดอกเบี้ยไล่หลังด้วยแล้ว จะกดดันให้เราต้องหมุนรอบให้ไว และต้องได้เงินเท่านั้น ซึ่งแทบเป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะหาความแน่นอนจากตลาดหุ้น

สาม แบ่งเงินที่ได้มาลงทุนกับตัวเองเสมอครับ หลายคนอาจจะแบ่งเงินไปผ่อนบ้าน ผ่อนรถ ไปเที่ยว ซื้อของนู่นนี่ทำตามความฝัน แต่อย่าลืมครับว่าเทรดเดอร์เองมีสินทรัพย์ที่สำคัญที่สุดก็คือสมองของเรา ความรู้และประสบการณ์ของเราที่ไม่สามารถตีเป็นมูลค่าได้

บริษัทใหญ่ๆ ยังมีการลงทุนทุกปีเพื่อการเติบโต การเทรดก็เหมือนกันครับ มันต้องมีการรดน้ำ พรวนดิน ใส่ปุ๋ยให้กับสมองเราเรื่อยๆ ผมเชื่อว่า Compound Interest ที่ให้ผลตอบแทนมากกว่าดอกเบี้ยคือการลงทุนกับตัวเองนี่แหละ

ต้นทุนการทำงานของเทรดเดอร์รายย่อยแม้จะไม่ได้มากมายเหมือนการเริ่มทำธุรกิจจริง แต่การไม่คุมต้นทุนการใช้ชีวิตเลยก็ดูจะหละหลวมไป และจะนำมาสู่การเสียวินัยในการเทรดในที่สุด

และถึงแม้การออกมาเป็น Full-Time Trader ในสายตาคนภายนอกจะดูเหมือนเป็นอาชีพที่สบาย หาเงินจากที่ไหนก็ได้บนโลกใบนี้ ไม่ต้องคุยงานกับลูกค้าไม่ต้องตามงานจากลูกน้องให้ปวดหัว แต่ถ้าไม่มีการบริหารจัดการที่ดีแล้วอาจนำพาคนคนหนึ่งไปสู่จุดล้มเหลวระดับวิกฤตที่สุดในด้านการเงินได้เลย

เมื่อผ่านสามข้อที่เป็นแนวคิดพื้นฐานของการเป็นเทรดเดอร์ที่ทำให้เรา “รอด” แล้ว คราวหน้ามาต่อกันอีกสามข้อที่น่าจะช่วยให้เรามีโอกาส “รวย” ได้ไม่แพ้คนทำธุรกิจครับ

<hr />

<a href="http://www.forbesthailand.com/commentaries-detail.php?did=2345">คลิก อ่าน 6 คำถามที่ทำให้การลงทุนในหุ้นเป็นเหมือนการทำธุรกิจ (ตอน 2)</a>
<a href="http://www.forbesthailand.com/commentaries-detail.php?did=2345"><img style="width: 350px; height: 258px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5aaa609ffa1f19c94844ceab0994e071.png" alt="" /></a>

&nbsp;

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events