<h2>สถานการณ์วิกฤตในสหรัฐยังปะทุไม่หยุด หลังเกิดวิกฤตสถาบันการเงิน ภาคอสังหาริมทรัพย์ และล่าสุดความกังวลเรื่องการขยายเพดานหนี้สาธารณะของสหรัฐ เป็นประเด็นที่ต้องจับตาผลการหารือระหว่างพรรครีพับลิกันและเดโมแครต ก่อนจะถึงเส้นตายในวันที่ 1 มิถุนายน 2566 และนักลงทุนทั่วโลกต้องจับตา</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;วิจัยกรุงศรี เผยแพร่ภาวะเศรษฐกิจและการเงินประจำสัปดาห์นี้ ระบุว่า ความเสี่ยงในภาคการเงินและวิกฤตเพดานหนี้สาธารณะของสหรัฐมีแนวโน้มกดดันเศรษฐกิจโลกในระยะ 1-2 เดือนข้างหน้านี้ โดยประเด็นความเสี่ยงเรื่องวิกฤตเพดานหนี้สาธารณะของสหรัฐจะเข้ามามีน้ำหนักต่อมุมมองเศรษฐกิจมากขึ้น ซึ่งในกรณีที่ไม่สามารถบรรลุข้อตกลงขยายเพดานหนี้ได้และนำไปสู่การผิดนัดชำระหนี้ อาจส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อเศรษฐกิจ ปัจจุบันสัดส่วนหนี้สาธารณะต่อ จีดีพีของสหรัฐอยู่ที่ 130%&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับความเสี่ยงในภาคธนาคารยังคงมีอยู่ โดยเฉพาะปัญหาของธนาคารในระดับภูมิภาค (Reginal Banks) ยังคงกดดันภาคการเงินในสหรัฐ ขณะที่แรงกดดันเงินเฟ้อจะเป็นปัจจัยที่ทำให้เฟดต้องเข้มงวดนโยบายการเงินต่อไป ปัญหาเพดานหนี้สหรัฐซ้ำเติมวิกฤตมากขึ้น &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัญหาเพดานหนี้สหรัฐจะซ้ำเติมวิกฤตเศรษฐกิจในสหรัฐให้หนักหน่วงมากยิ่งขึ้น หลังจากก่อนนี้มีปัญหาภาคการเงิน อสังหาริมทรัพย์ ทำให้ตัวเลขจีดีพี ไตรมาส 1/ 2566 ของสหรัฐขยายตัว 1.1% ซึ่งต่ำกว่าที่ตลาดคาดการณ์ไว้อย่างมาก ขณะที่ตัวเลขเปิดรับสมัครงานเดือนมี.ค.ในสหรัฐลดลงต่ำสุดในรอบ 2 ปี&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ก่อนหน้านี้ มูดี้ส์ อินเวสเตอร์ เซอร์วิส บริษัทจัดอันดับความน่าเชื่อถือระดับโลก ได้เผยแพร่บทวิเคราะห์ว่า หากสหรัฐไม่สามารถขยายเพดานหนี้ได้จะทำให้ประชาชนตกงานราว 6 ล้านคน และส่งผลกระทบต่อตลาดหุ้นอย่างรุนแรง วิกฤตเพดานหนี้ของสหรัฐที่เพิ่มขึ้นใกล้แตะระดับสูงสุด ซึ่งเป็นผลจากการที่รัฐบาลอัดฉีดเม็ดเงินเพื่อพยุงเศรษฐกิจในช่วงสถานการณ์โควิดที่ผ่านมา ทำให้หนี้สาธารณะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ขณะที่การจัดเก็บภาษีของรัฐบาลไม่เป็นไปตามเป้าหมาย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เอเอฟพี รายงานว่า ประธานาธิบดีโจ ไบเดนของสหรัฐอเมริกา จะพบกับเควิน แมคคาร์ธี ประธานสภาผู้แทนราษฎรจากพรรครีพับลิกันและผู้นำคนอื่นๆ เพื่อหารือเกี่ยวกับประเด็นหนี้สาธารณะในวันอังคาร (9 พ.ค.) นี้ ซึ่งหากไม่สามารถขยายเพดานหนี้ได้ตามกำหนดในวันที่ 1 มิถุนายนนี้ เจเน็ต เยลเลน รมว.คลังสหรัฐ ได้เตรียมแผนฉุกเฉินเพื่อรับมือกับสถานการณ์ดังกล่าว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เบอร์นาร์ด ยารอส นักเศรษฐศาสตร์จากมูดี้ส์ คาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นหากรัฐบาลสหรัฐไม่สามารถขยายเพดานหนี้ได้ จะทำให้อัตราดอกเบี้ยพุ่งสูงขึ้นในระยะยาว โดยเฉพาะอัตราดอกเบี้ยผลตอบแทนของกระทรวงการคลังและอัตราการจำนอง นำไปสู่ต้นทุนการกู้ยืมเงินที่สูงขึ้นสำหรับผู้บริโภคและองค์กรต่างๆ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตาม ในบทวิเคราะห์ “What is the US debt ceiling and what will happen if it is not raised?” จากสำนักข่าวเดอะการ์เดียน (The Guardian) ของอังกฤษ ระบุว่า แม้จะมีความกังวลมากมายต่อข่าวการผิดนัดชำระหนี้ของสหรัฐในช่วงนี้ แต่จากสถิติที่ผ่านมาในอดีตเหตุการณ์เหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้นจริง​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/05/uqhcGteJ8adBpyJ9HqJC.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="uqhcGteJ8adBpyJ9HqJC.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="870,597" style="" data-index="0"></figure></div> เงินบาทแข็งค่าในรอบ 3 สัปดาห์ &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ขณะที่ความเคลื่อนไหวของค่าเงินบาทในสัปดาห์นี้ (8-12 พ.ค. 2566) ศูนย์วิจัยกสิกรไทย คาดว่าจะอยู่ที่ระดับ 33.80 – 34.30 บาทต่อเหรียญสหรัฐฯ หลังจากสัปดาห์ที่ผ่านมาไปแตะระดับแข็งค่าสุดในรอบ 3 สัปดาห์ที่ 33.99 บาทต่อเหรียญ ก่อนผลการประชุมเฟด เนื่องจากเงินดอลลาร์เผชิญแรงขายตามการปรับตัวลงของบอนด์ยีลด์สหรัฐ หลังตัวเลขเศรษฐกิจสหรัฐออกมาไม่ดี&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ การแข็งค่าของเงินบาท ยังสอดคล้องกับสถานะซื้อสุทธิพันธบัตรไทยของนักลงทุนต่างชาติ และสถานการณ์ราคาทองคำในตลาดโลก ที่กลับขึ้นไปยืนเหนือแนว 2,000 เหรียญ/ออนซ์ได้อีกครั้ง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ทั้งนี้ ปัจจัยที่ต้องติดตาม ได้แก่ วิกฤตสถาบันการเงิน และปัญหาเพดานหนี้ของสหรัฐฯ ทิศทางเงินทุนต่างชาติและการเคลื่อนไหวของสกุลเงินในภูมิภาค ส่วนตัวเลขเศรษฐกิจสหรัฐที่สำคัญ ได้แก่ ดัชนีราคาผู้บริโภค ดัชนีราคาผู้ผลิตเดือนเม.ย. ดัชนีความเชื่อมั่น และตัวเลขคาดการณ์เงินเฟ้อในมุมมองของผู้บริโภคเดือนพ.ค. (เบื้องต้น) ตลอดจนจำนวนผู้ขอรับสวัสดิการว่างงานรายสัปดาห์ รวมถึงผลการประชุมธนาคารกลางอังกฤษ (BOE) และตัวเลขเศรษฐกิจเดือนเม.ย.ของจีน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ขณะที่ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย (ตลท.) สรุปมูลค่าซื้อขายหลักทรัพย์สะสมตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม - 3 พฤษภาคม 2566 พบว่า นักลงทุนสถาบันในประเทศซื้อสุทธิ 8,655.39 ล้านบาท บัญชีบริษัทหลักทรัพย์ (โบรกเกอร์) ขายสุทธิ 4,356.50 ล้านบาท นักลงทุนต่างประเทศขายสุทธิ 65,170.63 ล้านบาท นักลงทุนในประเทศ (รายย่อย) ซื้อสุทธิ 60,871.64 ล้านบาท ทั้งนี้ ดัชนีหุ้นไทยร่วงลงไปแตะที่ระดับ 1,507.22 จุด ซึ่งต่ำสุดในรอบ 2 ปี ก่อนจะฟื้นตัวกลับมาปิดที่ระดับ 1,533.30 จุด เพิ่มขึ้น 0.27% จากสัปดาห์ก่อนหน้า ขณะที่มูลค่าการซื้อขายเฉลี่ยต่อวันอยู่ที่ 47,481.82 ล้านบาท เพิ่มขึ้น 11.43% อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/news/it/%E0%B8%AA%E0%B8%B4%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%99-%E0%B8%89%E0%B8%B1%E0%B8%95%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B4%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B8%A2-%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%98%E0%B8%B8%E0%B8%A3%E0%B8%81%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B9%82%E0%B8%84%E0%B8%A1%E0%B9%84%E0%B8%9F-%E0%B8%AA%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87-deep-tech" alt="“สิริน ฉัตรวิชัย” นักธุรกิจโคมไฟ ส่องทาง Deep Tech">“สิริน ฉัตรวิชัย” นักธุรกิจโคมไฟ ส่องทาง Deep Tech</a>​<hr class="__se__solid">​<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

จับตาวิกฤตเพดานหนี้สาธารณะสหรัฐ-เงินบาทแข็งค่า

<h2>สหรัฐฯ ดำเนินนโยบายการเงินที่เข้มงวดมากขึ้น โดยที่ประชุมคณะกรรมการนโยบายการเงินสหรัฐฯ ครั้งล่าสุด ณ เดือนกันยายนประกาศเริ่มลดขนาดงบดุลตั้งแต่ต้นเดือนตุลาคมเป็นต้นมา แม้ว่ามาตรการดังกล่าวจะมีผลให้ปริมาณเงินดอลลาร์ทั่วโลกค่อยๆ ลดลง แต่ตลาดกลับไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะนักลงทุนได้รับรู้ขอบข่ายการดำเนินการของมาตรการดังกล่าวมาแล้วตั้งแต่เดือนมิถุนายน อีกทั้งในช่วงแรกนี้ ขนาดการลดปริมาณเงินดอลลาร์ก็คิดเป็นเพียง 0.22% ของขนาดงบดุลเท่านั้น จึงไม่น่าจะส่งผลต่อค่าเงินดอลลาร์มากนัก</h2>
แม้ว่าตลาดยังไม่ได้ตระหนักถึงอิทธิพลของการลดขนาดงบดุลในช่วงแรก แต่มาตรการนี้ย่อมส่งผลต่อปริมาณเงินทุนเคลื่อนย้ายในตลาดการเงินโลกแน่นอน หากพิจารณาค่าสหสัมพันธ์ระหว่างขนาดงบดุลของเฟดและเงินทุนเคลื่อนย้ายในตลาดการเงินของตลาดเกิดใหม่พบว่า ขนาดงบดุลของสหรัฐฯ ที่เพิ่มขึ้นสอดคล้องกับเงินทุนไหลเข้าตลาดเกิดใหม่ถึง 96%-97% ขณะที่ขนาดงบดุลของประเทศมหาอำนาจอื่นๆ อย่างยุโรปและญี่ปุ่นมีอิทธิพลต่อเงินทุนไหลเข้าตลาดเกิดใหม่น้อยกว่า

การลดขนาดงบดุลของธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) จึงชี้ให้เห็นถึงโอกาสที่เงินทุนต่างชาติจะไหลออกจากตลาดการเงินของประเทศตลาดเกิดใหม่และตลาดไทย

<img style="width: 350px; height: 470px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/4fc63d0fbeca2332f03ee4e2151cff05.png" alt="" />

&nbsp;

สิ่งที่เหนือความคาดหมายของตลาดในการประชุมครั้งนั้น คือ สัญญาณการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบายอีก 1 ครั้งในปีนี้ ขณะที่ตลาดไม่คิดว่าอัตราเงินเฟ้อสหรัฐฯ (PCE) ที่ต่ำเพียง 1.4% จากอัตราเป้าหมายที่ 2.0% จะทำให้เฟดตัดสินใจขึ้นดอกเบี้ยเป็นครั้งที่ 3 ของปี อย่างไรก็ตาม มติที่ประชุมดังกล่าว ทำให้ตลาดปรับคาดการณ์โอกาสที่เฟดจะขึ้นดอกเบี้ยในเดือนธันวาคมมาอยู่ที่ประมาณ 80% สะท้อนความเชื่อมั่นของตลาดในระดับค่อนข้างสูง

ด้านตลาดล่วงหน้า นักลงทุนในปัจจุบันมองว่าอัตราดอกเบี้ยสหรัฐฯ ในอีก 1 ปีข้างหน้าจะเพิ่มขึ้นมากกว่าที่มองไว้ 1 เดือนก่อนหน้านี้หรือก่อนการประชุม แต่ที่น่าสังเกต คือ หากหักลบการปรับขึ้นดอกเบี้ยในเดือนธันวาคมจะพบว่า นักลงทุนอาจยังไม่ได้คิดถึงการปรับขึ้นดอกเบี้ยของเฟดในปีหน้าเลย เนื่องจากอัตราดอกเบี้ยสหรัฐฯในอีก 1 ปีล่วงหน้าอยู่ที่เพียง 1.58% เท่านั้น ซึ่งอาจมาจากการลดขนาดงบดุลของเฟดเป็นหลัก

<img style="width: 680px; height: 470px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/37a9acccc9a93a813486e459619a9f65.png" alt="" />

สาเหตุหนึ่งที่ทำให้นักลงทุนยังไม่คิดถึงการปรับขึ้นดอกเบี้ยของเฟดอาจเป็นเพราะมีความไม่แน่นอนในองค์ประชุมนโยบายการเงินของสหรัฐฯ นอกเหนือจากประธานเฟดสาขาต่างๆ ที่จะหมุนเวียนเข้ามามีสิทธิออกเสียงในแต่ละปีแล้ว Janet Yellen ประธานเฟดคนปัจจุบันจะหมดวาระลงในเดือนกุมภาพันธ์ปีหน้า ทำให้ตำแหน่งประธานเฟดซึ่งเป็นผู้ชี้นำทิศทางนโยบายการเงินของสหรัฐฯ ว่างลง

<img style="width: 680px; height: 491px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/ed67d586bb1384b38da17983fe734456.png" alt="" />

&nbsp;

ตามระเบียบการคัดเลือก ประธานาธิบดีสหรัฐฯ มีสิทธิเสนอชื่อผู้ที่เหมาะสมต่อตำแหน่งดังกล่าวเพื่อให้วุฒิสภารับรอง Donald Trump ประธานาธิบดีสหรัฐฯ ซึ่งมีท่าทีชัดเจนให้ดอกเบี้ยสหรัฐฯ อยู่ในระดับต่ำจึงอาจเลือกผู้ที่มีทัศนคติแบบเดียวกันเข้าเป็นผู้นำนโยบายการเงินสหรัฐฯ และนั่นอาจทำให้การขึ้นดอกเบี้ยสหรัฐฯ จริงในปีหน้าน้อยกว่าที่คณะกรรมการชุดปัจจุบันตั้งไว้ที่ 3 ครั้ง

ปัจจุบัน รายชื่อผู้ที่มีโอกาสรับตำแหน่งเหลืออยู่เพียง 3 ชื่อ คือ

1. Janet Yellen ประธานเฟคคนปัจจุบัน ซึ่งหาก Yellen ได้รับตำแหน่งต่อไป อาจเพิ่มความเข้มงวดของระเบียบการเงินหลังวิกฤต (Post-crisis financial rules) ซึ่ง Trump คัดค้านอย่างชัดเจน

2. John Taylor อาจารย์จาก Stanford University และเจ้าของกฎเทย์เลอร์ที่มองว่าอัตราดอกเบี้ยนโยบายสหรัฐฯ ควรจะอยู่ที่ 3.75% ในระยะยาวแทนที่จะเป็น 2.75% อย่างที่เฟดปัจจุบันมองไว้ นั่นทำให้คาดว่าหาก Taylor ได้ตำแหน่งอาจทำให้เฟดขึ้นดอกเบี้ยเร็วขึ้นอีก

3. Jerome Powell หนึ่งในสมาชิกคณะกรรมการชุดปัจจุบัน ซึ่งตลาดมองว่าทำให้เฟดชะลอการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบาย

จากการให้สัมภาษณ์และท่าทีของ Trump ทำให้ตลาดตัดคู่แข่งเหลือเพียง 2 คน คือ Taylor และ Powell โดยข้อมูลจาก Predictit ชี้ว่า Jerome Powell คือคนที่มีโอกาสได้รับตำแหน่งมากที่สุด ทั้งนี้ Powell ได้รับการสนับสนุนจาก Steven Mnuchin รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังสหรัฐฯ และคาดว่าแนวทางดำเนินนโยบายดอกเบี้ยต่ำจะทำให้มีเสียงสนับสนุนจากวุฒิสมาชิกฝั่งพรรครีพับลิกันมากที่สุด อย่างไรก็ตาม พรรคริพับลิกันมีเสียงข้างมากในวุฒิสภาเพียง 52 ต่อ 48 เสียง ทำให้ความไม่แน่นอนในการคัดเลือกผู้นำนโยบายการเงินสหรัฐฯ คนใหม่ยังมีต่อไป

ประธานเฟดคนใหม่ และทิศทางนโยบายการเงินสหรัฐฯ ที่อาจเปลี่ยนไป

<div>
<h2 class="ace-copy-paste-skip-this-tag">ปัจจัยสำคัญ 2 ประการที่ขัดขวางการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาคือค่าเงินดอลลาร์ที่อ่อนแอและมาตรการกีดกันทางการค้า ผู้ที่มีอำนาจในการตัดสินใจเชิงนโยบายมักโดนดึงดูดให้ดำเนินการตาม 2 แนวทางนี้และสุดท้ายก็หนีไม่พ้นความเสียหายทางการเมืองที่ไม่น่าอภิรมย์ ทว่าทีมรัฐบาล Trump บางรายยังคิดอยากเสี่ยงเล่นกับไฟ</h2>


</div>
<h2>เงินดอลลาร์ </h2>
ประเทศมหาอำนาจกับสกุลเงินที่อ่อนแอดูเป็นเรื่องสวนทางกัน อย่างไรก็ตาม Steven Mnuchin รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังสหรัฐฯ ต้องการลดค่าเงินดอลลาร์และให้การสนับสนุนอย่างเปิดเผยซึ่งเขาน่าจะยังไม่ได้คิดไตร่ตรองให้ดี

อเมริกาโชคยังดีที่ประธานาธิบดี Trump ออกมาประกาศจุดยืนในทิศทางตรงข้ามโดยทันที แต่ความจริงที่ว่า Mnuchin และกระทรวงการคลังต้องการให้เงินดอลลาร์อ่อนค่าลงนั้นเป็นเรื่องที่น่ากังวลใจ 

Mnuchin หลงอยู่ในความเชื่อแบบผิดๆ ว่าการที่เงินดอลลาร์อ่อนค่าลงจะช่วยหนุนการส่งออกของสหรัฐฯ และนำไปสู่การฟื้นตัวทางเศรษฐกิจ การมีแนวคิดที่ไม่ถูกต้องและเสี่ยงต่อหายนะชี้ให้เห็นว่าเขาไม่ได้พยายามเรียนรู้เหตุการณ์ตัวอย่างในอดีต

ความจริงที่ไม่อาจโต้แย้งได้คือ ไม่เคยมีประเทศไหนในโลกที่สามารถก้าวสู่ความยิ่งใหญ่และรักษาความยั่งยืนของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจด้วยการลดค่าเงินของประเทศตน ดังเห็นได้จากประเทศบราซิล อาร์เจนตินา และซิมบับเว รวมถึงเหตุการณ์ครั้งประวัติศาสตร์ของจักรวรรดิโรมันที่เคยครองความยิ่งใหญ่แต่กลับล่มสลายเมื่อเงินเสื่อมค่าลงเรื่อยๆ จากการแก้ปัญหาด้วยแนวทางที่ผิดพลาด ดังนั้น Mnuchin ควรย้อนกลับไปศึกษาเรื่องราวในอดีตให้ดี 

<figure><img style="width: 680px; height: 454px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/75e9f8e97ab6d0cebac33a77d5207665.png" alt="" width="680" height="454" /><figcaption> Steven Mnuchin รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการคลังสหรัฐฯ ผู้สนับสนุนแนวคิดให้ค่าเงินดอลลาร์อ่อนตัวเพื่อส่งเสริมการส่งออกของสหรัฐอเมริกา (Photo Credit: bloomberg.com)</figcaption></figure>

สิ่งที่น่าเศร้าก็คือ Mnuchin ในฐานะรัฐมนตรีคลังฯ ไม่ยอมเรียนรู้ถึงความผิดพลาดในอดีต สิ่งที่ Nixon, Mnuchin และผู้ที่มีแนวคิดเดียวกันไม่เคยเข้าใจ คือ เงินกับความมั่งคั่งคือคนละเรื่องเดียวกัน 

เงินใช้ในการ “วัด” มูลค่า ในทำนองเดียวกับที่นาฬิกาเป็นตัวบ่งบอกเวลาและตราชั่งใช้วัดน้ำหนัก ลองจินตนาการดูว่าการทำอาหารจะยุ่งยากแค่ไหน หากมาตรฐานหน่วยวัดถ้วยตวงหรือช้อนชาเปลี่ยนไปทุกวันซึ่งไม่ต่างอะไรไปจากค่าเงิน ความผันผวนของค่าเงินทำให้ธุรกิจการค้าและการลงทุนเกิดความไม่แน่นอนและส่งผลต่อการเติบโตของเศรษฐกิจ

เงินไม่มีมูลค่าในตัวเอง แต่เป็นระบบที่อิงอยู่กับความเชื่อถือ เช่นเดียวกับบัตรเข้าชมงาน ตั๋วเข้าชมไม่มีมูลค่าใดๆ แต่สามารถใช้เป็นตัวกลางเพื่อแลกกับบริการ 

การลดค่าเงินดอลลาร์ไม่ต่างจากการโกงน้ำหนัก เหมือนคุณจ่ายเงินซื้อชีส 1 ปอนด์แต่ได้มาเพียง 12 ออนซ์แทนที่จะเป็น 16 ออนซ์ นอกจากนี้ยังทำให้การดำเนินธุรกิจทั้งในสหรัฐฯ และทั่วโลกซับซ้อนขึ้นไปอีก ท้ายสุดคุณอาจต้องควักกระเป๋าจ่าย 15 เหรียญเพื่อแลกกับสินค้าที่ควรมีราคาแค่ 10 เหรียญ บริษัทต่างๆ จะต้องระดมสมองและทุ่มทรัพยากรเพื่อคิดคำนวณวิธีในการป้องกันความเสี่ยงค่าเงินซึ่งหมายถึงค่าใช้จ่ายที่เป็นตัวถ่วงการเติบโตของธุรกิจ

&nbsp;
<h2>การกีดกันทางการค้า </h2>
ประเทศขาดดุลการค้า? สิ่งนี้ไม่ได้บ่งบอกอะไรเลย สหรัฐฯ เผชิญกับตัวเลขขาดดุลการค้ามาแต่ไหนแต่ไร ปัจจัยที่ผลักดันการเติบโตของประเทศตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันคือเงินทุนเพื่อการลงทุนที่หลั่งไหลเข้ามาในประเทศ

ขณะนี้กระแสเงินกำลังไหลกลับเข้าตลาดสหรัฐฯ เนื่องจากนโยบายปฏิรูปภาษีของ Trump การปรับเปลี่ยนข้อตกลงทางการค้าอย่างเช่น ข้อตกลงการค้าเสรีอเมริกาเหนือ (NAFTA) นั้นเป็นเรื่องหนึ่ง แต่การยกเลิกหรือพยายามควบคุมข้อตกลงให้เกิดผลลัพธ์ตามที่ต้องการ เช่น การบีบบังคับให้บริษัทย้ายโรงงานกลับไปยังสหรัฐฯ นั้นนับเป็นคนละเรื่อง

<figure><img style="width: 680px; height: 398px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bf9b0574405b3db5469d3a81811eb596.png" alt="" width="680" height="398" /><figcaption> การบีบให้บริษัทสหรัฐฯ ย้ายโรงงานกลับประเทศ หรือกีดกันบริษัทต่างชาติที่จะเข้ามาลงทุน ดูเหมือนจะไม่ใช่นโยบายที่ดีในการผลักดันเศรษฐกิจ</figcaption></figure>

ยังรวมถึงนโยบายการค้าที่ไม่โปร่งใส เช่น การกีดกันบริษัทต่างชาติในการเข้าไปทำธุรกิจในประเทศอย่างไม่เป็นธรรมหรือบังคับให้ต้องร่วมทุนกับธุรกิจเทคโนโลยีภาครัฐของจีน รวมถึงการขโมยข้อมูลและล้วงความลับทางการค้าด้วยการเจาะระบบคอมพิวเตอร์

ทั้งนี้ ความร่วมมือทางการค้าระหว่างประเทศควรทำให้อุปสรรคทางการค้าลดลงไม่ใช่ยิ่งทำให้กำแพงสูงขึ้นด้วยการจัดเก็บภาษีสินค้านำเข้าหรือออกนโยบายเพื่อขัดขวางการนำเข้า

แต่ก็ยังไม่เลวร้ายไปเสียทั้งหมดเพราะนโยบายภาษีฉบับใหม่น่าจะช่วยกระตุ้นการลงทุนจากทั้งในและต่างประเทศ ทว่าเราไม่ควรจบลงด้วยการ “ปล่อยโอกาสการทำเงินหลุดมือ” จากการสูญเสียช่องทางการเข้าถึงตลาดที่มีศักยภาพ

ที่สำคัญกว่านั้น อเมริกาต้องหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดสงครามการค้าดังเช่นที่เกิดขึ้นในทศวรรษ 1930 ซึ่งอเมริกาได้ดำเนินการจัดเก็บภาษีในอัตราสูงสำหรับสินค้าหลายพันชนิด จากนั้นสงครามการค้าจึงได้ปะทุขึ้นและตามมาด้วยภาวะเศรษฐกิจถดถอยครั้งใหญ่

&nbsp;

<figure><img style="width: 250px; height: 206px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/d2985bc45a303bf12c76eda93c0dc740.png" alt="" width="250" height="206" /><figcaption> STEVES FORBES,EDITOR-IN-CHIEF เรียบเรียง: นวตา สันติวัฒนา</figcaption></figure>

&nbsp;

<hr />

<a href="http://bit.ly/2HaFurN">คลิกอ่านบทความทางธุรกิจอื่นๆ ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ เมษายน 2561 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<a href="http://bit.ly/2HaFurN"><img style="width: 250px; height: 327px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/97891240d6b165e726b23c91d5985a6d.png" alt="" /></a>

อย่าทำเสียเรื่อง... ‘ค่าเงินอ่อนตัว’ และ ‘กีดกันการค้า’ สองประสานพังเศรษฐกิจสหรัฐฯ

<h2 class="p1">การแต่งตั้งประธานธนาคารกลางสหรัฐฯ คนใหม่น่าจะจุดชนวนให้เกิดการพิจารณาถึงแนวทางเป้าหมายและหลักการในการดำเนินมาตรการของสถาบันรัฐแห่งนี้อย่างละเอียด ซึ่งนับว่ามีความจำเป็นอย่างยิ่ง ทว่าสิ่งนี้ก็คงไม่เกิดขึ้นด้วยหลักพื้นฐานเชิงจิตวิทยาที่ค่อนข้างซับซ้อน นโยบายการเงินนับเป็นหนึ่งในเรื่องที่คนส่วนใหญ่มักจะกลัวและไม่อยากข้องเกี่ยว ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำให้เฟดสามารถกุมอำนาจไว้ในมือขณะที่แสดงผลงานย่ำแย่โดยที่สภาคองเกรสเพียงชำเลืองตามองอยู่ห่างๆ และไม่ได้เข้ามาควบคุมดูแลแบบเอาจริงเอาจัง</h2>
Jerome Powell ซึ่งประธานาธิบดี Trump เลือกให้เข้ามาดำรงตำแหน่งประธานเฟดแทน Janet Yellen ในเดือนกุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้ไม่เคยมีทีท่ากังขาถึงแนวทางการดำเนินงานของธนาคารกลางที่มีบทบาทสำคัญมากที่สุดของโลก ในช่วงระยะเวลา 5 ปีที่เขานั่งเก้าอี้สมาชิกสภาผู้ว่าการเฟด Powell ทำงานแบบไหลไปตามน้ำและเดินทางสายกลาง หากวันหนึ่งเขาลุกขึ้นมาเปิดประเด็นโต้แย้งเฟดเหมือนที่ Martin Luther ป่าวประกาศญัตติ 95 ข้อเพื่อประท้วงการกระทำของพระสันตะปาปาคงเป็นเรื่องที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจ

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/00a48bed06e4a69fc5fabac13bc22128.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> Jerome Powell ประธานธนาคารกลางสหรัฐฯ (เฟด) คนใหม่ ผู้ขึ้นมาแทนที่ Janet Yellen (Cr: The New York Times)</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2 class="p1">ประเด็นต่อไปนี้คือสิ่งที่เขาควรลงมือจัดการ</h2>
• ความเชื่อที่ว่าเฟดมีอำนาจชี้นำทิศทางเศรษฐกิจ เหล่านักเศรษฐศาสตร์และผู้กำหนดนโยบายถูกฝังหัวมาว่าเศรษฐกิจสามารถควบคุมทิศทางได้เหมือนกับการขับรถและหน้าที่ของเฟดคือการทำให้แน่ใจว่าเศรษฐกิจไม่ “ร้อนแรง” หรือ “ฝืด” เกินไป

เฟดหรือธนาคารกลางของประเทศอื่นๆ ทำได้เพียงดูแลเศรษฐกิจในระดับเดียวกับการบริหารเศรษฐกิจของสหภาพโซเวียตสมัยรวมศูนย์อำนาจที่ส่วนกลางเมื่อสมัยอดีต เนื่องจากสหรัฐฯ มีประชากรเพียง 330 ล้านคนขณะที่ประชากร 7 พันล้านคนทั่วโลกพร้อมทั้งสถาบันองค์กร บริษัทนับหลายล้านแห่ง มีส่วนเกี่ยวข้องในการทำธุรกรรมการเงินมูลค่ามากกว่า 1 ล้านล้านเหรียญในแต่ละวัน

การที่เฟดทุ่มกำลังไปในแนวทางที่ไร้ประโยชน์เช่นนี้นำไปสู่คำถามว่าธนาคารกลางสหรัฐฯ ก่อให้เกิดผลเสียหายมากแค่ไหน

คำตอบที่น่าเศร้าคือนับจากเหตุการณ์วิกฤตการเงินปี 2008-09 ความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้นช่างมหาศาล การตัดสินใจอย่างเร่งด่วนและเด็ดขาดเพื่อดำเนินมาตรการผ่อนคลายความตื่นตระหนกในตลาดการเงินเป็นเรื่องที่ดี แต่การปรับลดอัตราดอกเบี้ยจนต่ำติดดินหลังจากนั้น (เทียบได้กับการควบคุมและกำหนดราคา) ร่วมกับการอัดฉีดสภาพคล่องผ่าน “quantitative easing” หรือนโยบายผ่อนคลายเชิงปริมาณทางการเงินส่งผลให้กลไกของตลาดสินเชื่อบิดเบี้ยว ซึ่งส่งผลกระทบอย่างรุนแรงต่อการเข้าถึงสินเชื่อของครัวเรือนและธุรกิจขนาดเล็กที่เพิ่งก่อตั้ง

• ความเชื่อมั่นในทฤษฎีความสัมพันธ์เส้นโค้ง Philips Curve ธนาคารกลางสหรัฐฯ ยึดติดกับแนวคิดว่าการเจริญเติบโตของเศรษฐกิจทำให้เกิดเงินเฟ้อ ดังนั้นการทำให้อัตราว่างงานสูงขึ้นจะช่วยแก้ปัญหาเงินเฟ้อ ซึ่งหมายถึงการพยายามทำให้ประชากรหลายล้านคนตกงาน นอกจากนั้นยังมีกรอบเป้าหมายที่ต้องการหนุนระดับเงินเฟ้อเพื่อผลักดันให้เศรษฐกิจหลุดพ้นจากภาวะถดถอยหลังเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงินปี 2008-09 ทว่าประสบการณ์ในชีวิตจริงเผยให้เห็นว่าแนวคิดดังกล่าวเป็นเพียงสมการในโลกสมมติฐาน

• ความเชื่อที่จะต้องคุมเข้มเหล่าธนาคารและสถาบันการเงินทุกแห่ง เฟดและผู้มีอำนาจกำกับดูแลเพลิดเพลินกับการออกกฎระเบียบนับหลายร้อยข้อเพื่อควบคุมบรรดาธนาคารโดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อป้องกันไม่ให้เกิดวิกฤตการเงินขึ้นอีก โดยเฟดได้รับแรงหนุนจากรัฐบาล

หากไม่นับประเด็นที่ว่าธนาคารคือภาคธุรกิจที่ต้องอยู่ภายใต้การควบคุมมากที่สุดในระบบเศรษฐกิจอยู่แล้ว ความจริงที่ไม่มีใครอยากฟังก็คือถึงแม้จะมีการตั้งกฎระเบียบต่างๆ เหล่านี้และออกบังคับใช้ตั้งแต่เมื่อทศวรรษที่แล้ว เราก็ยังไม่อาจหลีกเลี่ยงหายนะทางการเงินครั้งรุนแรงได้อยู่ดีเนื่องจากต้นตอของสาเหตุมาจากการอ่อนค่าของเงินดอลลาร์สหรัฐฯ

• ความเชื่อในการปล่อยค่าเงินดอลลาร์ลอยตัว กลไกตลาดจะดำเนินไปอย่างมีประสิทธิภาพที่สุดเมื่อใช้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบคงที่ ทุกคนรู้ดีว่าชีวิตจะยุ่งเหยิงมากแค่ไหนหากจำนวนนาทีในแต่ละชั่วโมงหรือหน่วยน้ำหนักกรัมในแต่ละกิโลกรัมเปลี่ยนแปลงขึ้นๆ ลงๆ และเช่นเดียวกับอัตราแลกเปลี่ยนของค่าเงินซึ่งเป็นสิ่งที่ใช้ชี้วัดมูลค่า

ก่อนหน้าที่เราจะทำสิ่งผิดพลาดในช่วงต้นทศวรรษที่ 1970 สหรัฐฯ เคยใช้ระบบอัตราแลกเปลี่ยนแบบคงที่นับตั้งแต่ Alexander Hamilton ผูกสกุลเงินดอลลาร์ไว้กับทองคำในปี 1791 ดังนั้น จึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่อัตราเติบโตทางเศรษฐกิจของสหรัฐอเมริกาตกต่ำลงอย่างรุนแรงนับตั้งแต่นั้นมา

&nbsp;

<figure><img style="width: 250px; height: 206px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/55e3d7471d8c3762c74576476848c172.png" alt="" width="250" height="206" /><figcaption> STEVE FORBES Editor-in-Chief แห่ง FORBES</figcaption></figure>

&nbsp;

<hr />

<a href="https://goo.gl/2JcAAK">อ่านบทความทางธุรกิจที่น่าสนใจอื่นๆ เพิ่มเติมได้ใน นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับ มกราคม 2561 ในรูปแบบ E-Magazine</a>

<a href="https://goo.gl/2JcAAK"><img style="width: 250px; height: 328px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/45f4e2f83d6739461ddb245b45757a27.png" alt="" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events