FORBES_MAY_ISSUE_2024

<h2>กิจกรรมทางธุรกิจในเยอรมนีตกต่ำหนักกว่าสามปีแล้วในเดือนสิงหาคม อ้างอิงจากข้อมูลการสำรวจที่เผยแพร่เมื่อวันพุธที่ 23 สิงหาคมที่ผ่านมา เติมเชื้อให้ความกลัวว่าเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดของยุโรปจะหวนสู่ภาวะถดถอยอีกหรือไม่</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ดัชนีผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ (PMI) ของประเทศที่อ่านได้ครั้งแรก ซึ่งสืบย้อนกิจกรรมในภาคการผลิตและบริการ ตกลงเหลือ 44.7 ในเดือนสิงหาคมจาก 48.5 ในเดือนกรกฎาคม หรือเป็นตัวเลขต่ำสุดที่อ่านได้นับตั้งแต่เดือนพฤษภาคมปี 2020 ซึ่งเวลานั้นเยอรมนีเริ่มผ่อนคลายมาตรการโควิด-19 อันเข้มงวดลงทีละน้อย โดยค่า PMI ต่ำหว่า 50 ชี้ถึงการหดตัวของเศรษฐกิจ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ผลสำรวจเน้น “ขาลงครั้งรุนแรงในการผลิต” ด้วยผลผลิตที่ตกลงต่อเนื่องเป็นเดือนที่สี่ ส่วนกิจกรรมด้านบริการตกลงเป็นครั้งแรกในรอบแปดเดือน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ความหวังใดที่ว่าภาคบริการอาจกอบกู้เศรษฐกิจเยอรมันเลือนหายไปเสียแล้ว ตรงกันข้าม ภาคบริการกำลังจะตกลงสู่ภาวะถดถอยตามภาคการผลิต” Cyrus de la Rubia หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์แห่ง Hamburg Commercial Bank ซึ่งเผยแพร่ผลสำรวจเกี่ยวกับบริษัทในเยอรมนีร่วมกับ S&amp;P Global กล่าว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ตัวเลขเหล่านี้เพิ่มน้ำหนักว่าเศรษฐกิจเยอรมันกำลังน่าเป็นห่วงอีกครั้งหลังฟื้นตัวจากภาวะถดถอยแสนสาหัสในไตรมาสที่สองด้วยมาร์จิ้นต่ำสุด ข้อมูลเมื่อต้นเดือนสิงหาคมยังเผยการชะลอตัวหนักกว่าที่คาดจากรายงานการผลิตภาคอุตสาหกรรมในเดือนมิถุนายน ซึ่งเกิดจากการหดตัวอย่างรุนแรงในภาคการผลิตรถยนต์อันใหญ่โตของประเทศ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เศรษฐกิจเยอรมันที่เจ็บป่วยกำลังส่งผลกระทบต่ออีก 19 ประเทศซึ่งใช้สกุลเงินยูโร โดยภูมิภาคเหล่านั้นยังเสี่ยงจะตกลงสู่ภาวะถดถอยหลังดิ้นรนจนเติบโตเล็กน้อยในไตรมาสที่สอง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การอ่านค่า PMI ครั้งแรกในพื้นที่ที่ใช้สกุลเงินยูโรก็ตกลงเหลือ 47 ในเดือนสิงหาคมเช่นกัน ต่ำสุดนับตั้งแต่เดือนพฤศจิกายนปี 2022 อ้างอิงจากรายงานแยกที่เผยแพร่เมื่อวันพุธที่ 23 สิงหาคมโดย Hamburg Commercial Bank และ S&amp;P Global&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“แรงกดดันขาลงที่ส่งผลต่อเศรษฐกิจเขตยุโรปในเดือนสิงหาคมหลักๆ แล้วเกิดจากภาคบริการของเยอรมนี” De la Rubia ชี้&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ผลสำรวจทั้งสองแสดงให้เห็นถึงความวิตกกังวลต่อภาวะเงินเฟ้อในภาคบริการที่เพิ่มขึ้นทีละน้อย สืบเนื่องจากการขึ้นค่าแรง ซึ่งสามารถทำให้ธนาคารกลางยุโรปต้องหยุดการขึ้นอัตราดอกเบี้ยในการประชุมที่จะจัดขึ้นต้นเดือนกันยายน 2023 แม้ไม่เต็มใจก็ตาม&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เป็นอีกครั้งที่ภาพของเยอรมนีต้องตกต่ำกว่าประเทศอื่นๆ ในยุโรปด้วย “ภาวะเศรษฐกิจหยุดนิ่งและเงินเฟ้อ (Stagflation)” ซึ่งเป็นส่วนผสมอันเลวร้ายระหว่างภาวะเงินเฟ้อสูงกับการเติบโตที่ชะลอตัวลงจนหยุดชะงัก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“กิจกรรมต่างๆ เริ่มหดตัวสวนทางกับราคาต่างๆ ที่พุ่งสูงอีกครั้ง ทั้งยังเร็วขึ้นด้วยซ้ำ” De la Rubia กล่าว “หากเจ้าของเศรษฐกิจที่ใหญ่ที่สุดในเขตยุโรปไม่สามารถรับมือกับภาวะเงินเฟ้อได้ ก็เป็นข่าวร้ายสำหรับธนาคารกลางยุโรปแล้ว”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Andrew Kenningham หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์จาก Capital Economics คาดการณ์ว่าเศรษฐกิจในภูมิภาคยุโรปอาจจะเข้าสู่ภาวะถดถอยในครึ่งปีหลัง “โดยเยอรมนีมีแนวโน้มสาหัสที่สุด” &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แปลและเรียบเรียงจาก Germany s economy hasn t looked this weak since the start of the pandemic&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp; &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://www.forbesthailand.com/world/global-world/10-%E0%B8%81%E0%B8%A5%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%97%E0%B8%98%E0%B9%8C%E0%B8%A8%E0%B8%B6%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B8%84%E0%B8%B9%E0%B9%88%E0%B9%81%E0%B8%82%E0%B9%88%E0%B8%87-%E0%B9%80%E0%B8%A1%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%B2%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B9%89%E0%B8%A7%E0%B8%95%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B9%80%E0%B8%82%E0%B8%B2" alt="10 กลยุทธ์ศึกษาคู่แข่ง เมื่อรู้เราแล้วต้องรู้เขา">10 กลยุทธ์ศึกษาคู่แข่ง เมื่อรู้เราแล้วต้องรู้เขา</a> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;​<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>​

ผลสำรวจชี้เศรษฐกิจเยอรมันเสี่ยงถดถอยอีกครั้ง

<h2>เมื่อเร็วๆ นี้ Mario Draghi นายใหญ่แห่ง ธนาคารกลางยุโรป (ECB) ประกาศว่าอีซีบีจะปล่อยเงินกู้ดอกเบี้ยต่ำระลอกใหม่แก่ธนาคารต่างๆ เดือนกันยายนนี้เพื่อช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจของภูมิภาคที่ชะลอตัว เป็นการประกาศที่เหนือความคาดหมายและแสดงชัดถึงการล้มละลายทางภูมิปัญญาของผู้กำหนดนโยบายเศรษฐกิจสมัยใหม่ส่วนใหญ่</h2>
แม้ว่าหลายสิบปีที่ผ่านมาจะมีข้อมูลอันน่าผิดหวังที่แสดงให้เห็นว่า ธนาคารกลางยุโรป ไม่สามารถกำหนดจังหวะของกิจกรรมทางเศรษฐกิจได้ในแบบเดียวกับการทำงานของตัวควบคุมอุณหภูมิห้อง ผู้นำทางการเมืองและเศรษฐกิจกลับยังยืนกรานที่จะไล่ตามความเพ้อฝันนี้ ความรุ่งเรืองที่หายไปนั้นคิดเป็นมูลค่ามหาศาล ถ้าธนาคารกลางและบรรดาผู้มีอิทธิพลทางการเมืองหันไปมุ่งมั่นที่จะทำค่าเงินให้แข็งแกร่ง รวมถึงถ้าเงินดอลลาร์สหรัฐฯ ยังผูกกับมูลค่าทองคำ

ความอยู่ดีมีสุขทางวัตถุของโลกเราคงจะมากกว่าที่เป็นอยู่ทุกวันนี้ถึง 2 เท่า เจ้าหน้าที่ธนาคารกลางและนักเศรษฐศาสตร์จำนวนมากไม่สามารถเข้าใจความจริงพื้นฐานที่ว่า เงินไม่ใช่ความมั่งคั่ง จะพิมพ์ธนบัตรมามากเท่าไรก็ไม่ได้ช่วยสร้างความมั่งคั่ง มันมีความหมายแต่เพียงว่าคุณสามารถใช้กระดาษเหล่านั้นซื้อสินค้าที่มีคนผลิตขึ้นมา

คนขายยอมรับกระดาษพวกนั้นเพราะเขาหรือเธอสามารถนำไปใช้ซื้อข้าวของที่ต้องการ นั่นก็คือสินค้าหรือบริการที่ใครบางคนผลิตขึ้นมาเงินคือการอ้างสิทธิ แต่ไม่ใช่กับสิ่งที่เฉพาะเจาะจง อย่างเช่นเสื้อคลุม แต่เฉพาะกับสิ่งที่ถูกวางขายในท้องตลาด

เงินทำให้คุณสามารถแลกเปลี่ยนแรงงานหรือสินค้าของคุณกับสิ่งอื่นๆ ที่คุณอาจอยากได้หรือต้องการ ในทางกฎหมาย เงินเป็นใบเสร็จสำหรับมูลค่าสินค้าและบริการที่เราผลิตขึ้นมาและอาจจะต้องการขาย นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมการปลอมแปลงเงินจึงผิดกฎหมาย ถ้าคุณพิมพ์ธนบัตรมูลค่า 100 เหรียญสหรัฐฯ และนำไปใช้ซื้ออะไรบางอย่าง เท่ากับว่าคุณกำลังขโมยอะไรบางอย่างนั้น เพราะธนบัตรปลอมไม่ได้เป็นผลมาจากสินค้าที่ถูกผลิตขึ้นจริง เมื่อรัฐบาลพิมพ์เงินออกมามากเกินไป ผลก็คือภาวะเงินเฟ้อซึ่งเป็นภาษีทางลับ

ที่กล่าวมาทั้งหมดคือเหตุผลว่าทำไมภูมิปัญญาด้านนโยบายการเงินที่เป็นที่ยอมรับในปัจจุบันจึงเป็นอันตรายมากกว่าผายลมของวัวที่ทำให้นักการเมืองขี้ตื่นพากันหวาดหวั่น และนักการเมืองประเภทนี้ก็เพิ่มจำนวนขึ้น ธนาคารกลางและรัฐบาลไม่ได้สร้างทรัพยากร พวกเขาดึงเอาทรัพยากรจากพวกเราที่เหลือไปใช้เพื่อบรรลุเป้าหมายของตัวเอง

ความที่คิดว่าการอัดฉีดเงินแก่ธนาคารรอบใหม่ของอีซีบีจะพายุโรปไปสู่การเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน ช่างเป็นความคิดที่ไร้สาระ ช่วงทศวรรษที่ 70 ธนาคารกลางสหรัฐฯ พยายามกระตุ้นเศรษฐกิจด้วยนโยบาย “ผ่อนปรน” ทางการเงินซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผลก็คือประเทศต้องประสบภาวะเงินเฟ้อ และเศรษฐกิจชะงักงัน 1 ชั่วอายุคน และเช่นกัน ในช่วงต้นสหัสวรรษใหม่ ธนาคารกลางของเราทำให้เงินดอลลาร์อ่อนค่าลงจากการผลักดันของกระทรวงการคลัง การกระทำดังกล่าวนำไปสู่หายนะเศรษฐกิจปี 2008-2009

ภายหลังการอ่อนค่ารุนแรงของดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2008 ซึ่งได้สร้างความตื่นตระหนกอย่างยิ่ง เฟดจึงใช้มาตรการแบบผ่อนคลายเชิงปริมาณทางการเงิน ด้วยการขยายพอร์ตการลงทุนเพิ่มขึ้น 5 เท่าจากพันธบัตรรัฐบาลและแพ็กเกจสินเชื่อที่อยู่อาศัย ผลลัพธ์ก็คือเป็นการฟื้นตัวทางเศรษฐกิจจากความตกต่ำรุนแรงที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์อเมริกา

ปัญหาอยู่ตรงที่ว่าภายใต้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ เฟดได้ยึดหลักทรัพย์จากภาคเอกชนเกือบ 4 ล้านล้านเหรียญ และเมื่อผนวกกับกฎเกณฑ์ที่ทำให้การปล่อยกู้ของธนาคารแก่ธุรกิจขนาดเล็กและธุรกิจใหม่เป็นธุรกรรมต้นทุนสูงแล้ว จึงเป็นการบิดเบือนตลาดสินเชื่อและทำลายเศรษฐกิจ ช่างเป็นมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจที่ยอดเยี่ยม!

ถึงเวลาเผชิญหน้ากับความเข้าใจผิดที่อันตรายนี้
<ul>
 	<li>ไม่มีคำว่า “ร้อนแรงเกินไป” สำหรับเศรษฐกิจ เฟดไม่มีหน้าที่ควบคุมเศรษฐกิจเมื่อมันเติบโตอย่างรวดเร็ว กรณีเดียวที่ความเติบโตทางเศรษฐกิจควรจะตกเป็นผู้ต้องสงสัยก็คือ เมื่อความเจริญนั้นถูกสร้างขึ้นมาอย่างหลอกๆ จากการทำให้ดอลลาร์อ่อนค่า ดังเช่นที่เกิดขึ้นในทศวรรษที่ 70 และอีกครั้งในช่วงก่อนเกิดวิกฤตปี 2008-2009 ถ้าไม่ใช่ด้วยเหตุนี้แล้ว อย่าได้แทรกแซงตลาด</li>
 	<li>มาตรการควบคุมต้นทุนการกู้ยืมใช้ไม่ได้ผล แม้แต่นักการเมืองสายอนุรักษนิยมก็ดูจะเชื่อในเหตุผลลวงที่ว่า ธนาคารกลางควรจะพยายามแก้ไขปัญหาต้นทุนการกู้ยืม นักเศรษฐศาสตร์ส่วนใหญ่รู้ว่าการควบคุมค่าเช่าเป็นการบิดเบือนตลาด ดอกเบี้ยคือ “ค่าเช่า” ที่ต้องชำระเมื่อต้องการกู้เงิน</li>
 	<li>นโยบายการเงินไม่สามารถเอาชนะอุปสรรคด้านโครงสร้างที่ไม่เกี่ยวข้องกับการเงินที่เป็นตัวขัดขวางความก้าวหน้าทางเศรษฐกิจ หนึ่งในอุปสรรคที่ใหญ่ที่สุดก็คือภาษีที่สูงและกฎเกณฑ์ที่มากเกินควร</li>
</ul>

<hr />

<a href="https://bit.ly/2KmWRt0">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจและการลงทุนเพิ่มเติมได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ มิถุนายน 2562 ที่แผงนิตยสารชั้นนำและในรูปแบบ e-Magazine</a>

<a href="https://bit.ly/2KmWRt0"><img class="alignnone wp-image-8479 size-medium" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/cover-june-230x300.jpg" alt="" width="230" height="300" /></a>

ความคิดที่พาไปสู่หายนะของ ธนาคารกลางยุโรป

<h2>ในที่สุดธนาคารกลางยุโรป หรือ ECB ก็พิจารณากำหนดเวลาเริ่มคุมเข้มนโยบายการเงินตามหลังสหรัฐฯ ด้วยการประกาศจะยุติมาตรการเข้าซื้อพันธบัตร (Asset Purchase Program : APP) ภายในสิ้นปีนี้ แต่จะคงอัตราดอกเบี้ยนโยบายไว้เท่าเดิมอย่างน้อยจนถึงกลางปีหน้า</h2>
เป็นที่ทราบกันดีว่า ECB ตั้งเป้าอัตราเงินเฟ้อที่ 2% ซึ่งตัวเลขล่าสุดอยู่ที่ 1.9% หลักๆ มาจากการปรับเพิ่มขึ้นของราคาน้ำมัน ทำให้ราคาสินค้าแพงขึ้น ดังนั้นอัตราเงินเฟ้อนี้อาจไม่มีเสถียรภาพเท่าไหร่นักจึงเป็นเหตุผลหนึ่งที่การประชุม ECB ล่าสุดมีมติคงดอกเบี้ยนโยบาย (Refinance) ไว้ที่ 0% ซึ่งเป็นระดับต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ พร้อมกับคงดอกเบี้ยเงินฝากที่ธนาคารพาณิชย์ฝากไว้กับ ECB ที่ -0.40% และคงดอกเบี้ยเงินกู้ที่ 0.25%

แม้ตลาดจะผิดหวังกับตัวเลขเศรษฐกิจของยูโรโซนในไตรมาสแรก แต่ ECB ยังเชื่อว่าเศรษฐกิจยูโรโซนอยู่ในเกณฑ์ที่ดีและจะผลักดันเงินเฟ้อให้ถึงเป้าหมายได้ จึงเริ่มส่งสัญญาณแรก ด้วยการประกาศจะหยุดซื้อพันธบัตร แต่ยังตรึงดอกเบี้ยนโยบาย อย่างไรก็ตาม ตลาดไม่ได้ตีความถึงการคุมเข้มนโยบายทางการเงินมากนัก เพราะในเวลาเดียวกันธนาคารกลางสหรัฐฯ (Fed) ได้ปรับเพิ่มจำนวนครั้งของการขึ้นดอกเบี้ย ในปีนี้จาก 3 เป็น 4 ครั้ง ทำให้นักลงทุนมองว่า ECB ยังผ่อนคลายมากกว่า สะท้อนในส่วนต่างอัตราดอกเบี้ยคาดการณ์ระหว่าง Fed และ ECB ที่กว้างขึ้นอย่างต่อเนื่อง

อีกด้านหนึ่ง ดูเหมือน ECB ยังไม่มั่นใจกับเศรษฐกิจของตนมากนัก และได้ปรับลดคาดการณ์การเติบโตทางเศรษฐกิจของยูโรโซนในปี 2018 ลงจาก 2.4% เป็น 2.1% ส่วนเป้าหมายปี 2019 และ 2020 ยังคงเท่าเดิมที่ 1.9% และ 1.7% ตามลำดับ และถ้าเจาะเศรษฐกิจของประเทศสำคัญ ณ ปัจจุบัน ยังชี้ถึงการชะลอตัว โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเศรษฐกิจหลักอย่างเยอรมนี พิจารณาได้จาก การลดลงของยอดส่งออกเดือนเมษายน และดัชนีความเชื่อมั่นทางเศรษฐกิจ สอดคล้องกับที่สถาบันเยอรมนีเพื่อการวิจัยเศรษฐกิจ (DIW) ออกมาเตือนว่าเศรษฐกิจเยอรมันกำลังถูกปกคลุมไปด้วยเมฆหมอก ทั้งนี้ DIW ได้ปรับลดคาดการณ์การขยายตัวทางเศรษฐกิจของเยอรมนีลงจาก 2.2% เป็น 1.9% ในปี 2018 และจาก 2.4% เหลือเพียง 1.7% ในปี 2019

เศรษฐกิจยูโรโซนยังต้องเผชิญกับปัญหาต่างๆ อาทิ ผลทางอ้อมจากนโยบายกีดกันทางการค้าสหรัฐฯ-จีน ที่ล่าสุด ปธน.ทรัมป์ ได้เรียกเก็บภาษีสินค้านำเข้าหลายอย่างจากจีน และจีนโต้กลับอย่างทันควัน ในมูลค่าที่เท่ากัน นอกจากนี้ ยังมีมาตรการภาษีทางตรงระหว่างสหรัฐฯ-ยุโรป อีกทั้งตลาดยังกังวลกับความเสี่ยงการเมืองในอิตาลี รวมทั้งการขาดดุลการคลัง ที่จะกระทบความเชื่อมั่นของนักลงทุนเพิ่มเติมอีกด้วย การแยกตัวออกจากสหภาพยุโรปของสหราชอาณาจักร (Brexit) ที่จะส่งผลกระทบต่อการค้าและการลงทุนของทั้งสองฝ่าย

แม้มีการกำหนดกรอบระยะเวลาของการคุมเข้ม แต่การดำเนินนโยบายทางการเงินของ ECB ยังคงมีความยืดหยุ่นและปรับเปลี่ยนได้ สะท้อนจากถ้อยแถลงที่ว่า ECB จะยังคงดูทิศทางของข้อมูลทางเศรษฐกิจในระยะต่อไป อย่างใกล้ชิดเพื่อประกอบการตัดสินใจเรื่องวันเวลาที่จะหยุดซื้อพันธบัตรจริงๆ รวมทั้งปรับขึ้นดอกเบี้ยนโยบายด้วย โดยหากแนวโน้มเงินเฟ้อค่อยๆ เพิ่มขึ้น จนอยู่ในระดับเหมาะสมกับเป้าหมาย ECB จะตัดสินใจขึ้นดอกเบี้ย แต่หากทิศทางเงินเฟ้อและการฟื้นตัวของเศรษฐกิจไม่ยั่งยืนเพียงพอ ECB อาจยังไม่สามารถเริ่มมาตรการคุมเข้มใดๆ ได้เลย

เพื่อลดผลกระทบจากเศรษฐกิจมหภาคระหว่างประเทศที่ยังไม่แน่นอน สำหรับการลงทุนในยุโรป นักลงทุนควรให้ความสนใจไปที่หุ้นบริษัทขนาดกลางหรือขนาดเล็ก ซึ่งพึ่งพาการบริโภคภายในประเทศมากกว่าหุ้นบริษัทขนาดใหญ่ที่มักพึ่งพิงรายได้จากการค้าระหว่างประเทศ อย่างไรก็ตาม การทยอยลดลงของปริมาณเงินในระบบจากการลดการอัดฉีดผ่านการซื้อพันธบัตร และการทยอยปรับขึ้นดอกเบี้ยที่จะเกิดขึ้น อาจกดดันราคาสินทรัพย์ที่เคยปรับขึ้นด้วยสภาพคล่องล้นระบบจนมีราคาสูงกว่าปัจจัยพื้นฐาน ให้ลดลงสู่ระดับปกติ

การปรับฐานของราคาหุ้น พันธบัตร และหุ้นกู้ จึงเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ยาก และอาจเกิดขึ้นในเวลาอันใกล้ เพื่อลดความเสี่ยงดังกล่าว นักลงทุนควรลงทุนผ่านทีมผู้จัดการกองทุนที่มีความเชี่ยวชาญและติดตามตลาดอย่างใกล้ชิด เพื่อทำหน้าที่คัดสรรหุ้นตามปัจจัยพื้นฐาน เลือกลงทุนในระดับราคาเหมาะสมในช่วงการปรับฐานราคาที่กำลังเกิดขึ้น เพื่อใช้เป็นโอกาสในการลงทุนในภาวะที่เศรษฐกิจโลกยังเติบโตได้ดี ทั่วถึง ต้นทุนการเงินต่ำ และธุรกิจยังสร้างกำไรได้แข็งแรงและต่อเนื่อง

ทางแยกที่ท้าทายของเศรษฐกิจยุโรป

<h2>ราคาทองคำในไตรมาส 4  มีแนวโน้มขาลงมากกว่าขาขึ้น โดยมีปัจจัย ได้แก่ นโยบายการเงินของธนาคารกลางสหรัฐ และธนาคารกลางยุโรป  ความต้องการทองจากจีนและอินเดีย  แรงซื้อขายของกองทุนอีทีเอฟทองคำ รวมทั้งความขัดแย้งทางการเมืองที่เกิดขึ้นในยูเครนและตะวันออกกลาง</h2>
ปีนี้ทองคำกลับมาให้ผลตอบแทนเป็นบวกอีกครั้ง หลังจากปีที่แล้วราคาทองคำในรูปเงินดอลลาร์สหรัฐลดลง 28% แรงซื้อทองคำในฐานะสินทรัพย์ปลอดภัยช่วยพยุงราคาไว้จากสถานการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นในยูเครนและตะวันออกกลาง ทำให้มีความต้องการทองคำถือทองเพื่อกระจายความเสี่ยงจากพอร์ตของนักลงทุนสถาบัน สะท้อนให้เห็นจากแรงเทขายทองคำจากกองทุนอีทีเอฟทองคำในช่วงครึ่งปีแรกของปีนี้ที่ลดลงเหลือเพียง 42 ตัน เทียบกับครึ่งปีแรกของปีที่แล้วที่มีแรงเทขายอย่างหนักถึง 580 ตัน

อย่างไรก็ดีราคาทองคำถูกกดดันจากเงินดอลลาร์ในไตรมาส 3 ที่แข็งค่าขึ้นอย่างรวดเร็วเนื่องมาจากตัวเลขเศรษฐกิจสหรัฐที่ออกมาแข็งแกร่ง บางตัวออกมาสูงกว่าช่วงก่อนเกิดวิกฤตในปี 2551 ด้วยซ้ำ และความวิตกกังวลในการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของเฟด ทั้งนี้เศรษฐกิจสหรัฐมีแนวโน้มฟื้นตัวในลักษณะ V shape โดย ในไตรมาส 2 ขยายตัว 4.2% หลังจากที่หดตัวลง 2.1% ในไตรมาส 1 ขณะที่ไตรมาส 2 เศรษฐกิจยูโรโซนไม่ขยายตัวและเศรษฐกิจญี่ปุ่นหดตัวลง 1.7% ทำให้เงินดอลลาร์เทียบกับเงินยูโรและเงินเยนแข็งค่าขึ้น

<img class="img-responsive" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/Chart1.png" alt="" />

แนวโน้มราคาทองคำในไตรมาส 4  ขึ้นอยู่กับนโยบายการเงินของธนาคารกลาง (เฟด) และธนาคารกลางยุโรป  (อีซีบี) ความต้องการทองรูปพรรณและทองแท่งจากจีนและอินเดีย  แรงซื้อขายของกองทุนอีทีเอฟทองคำ รวมทั้งสถานการณ์ความขัดแย้งทางการเมืองที่เกิดขึ้นในยูเครนและตะวันออกกลาง

นโยบายการเงินของเฟดและอีซีบี  มีแนวโน้มที่จะใช้นโยบายที่แตกต่างกันคนละขั้ว แต่จะมีผลลัพธ์เหมือนกันคือเงินดอลลาร์เมื่อเทียบกับเงินยูโรแข็งค่าขึ้นที่จะเป็นปัจจัยกดดันต่อราคาทองคำ จากเศรษฐกิจสหรัฐที่มีแข็งแกร่งขึ้นทำให้เฟดเริ่มคุมเข้มนโยบายการเงินไม่ว่าจะเป็นการถอนมาตรการคิวอี ที่จะสิ้นสุดในเดือนตุลาคมนี้ และการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยครั้งแรกหลังจากที่ตรึงอัตราดอกเบี้ยในระดับที่ต่ำยาวนาน 6 ปีนับตั้งแต่เกิดวิกฤตแฮมเบอร์เกอร์ ซึ่งตลาดคาดการณ์ว่าเฟดจะปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยประมาณกลางปีหน้า ขณะที่ อีซีบี มีนโยบายการเงินที่มีแนวโน้มผ่อนคลายมากขึ้นโดยมีเป้าหมายที่จะกดให้ค่าเงินยูโรอ่อนค่าลงและอัตราดอกเบี้ยอยู่ในระดับที่ต่ำเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจและแก้ไขปัญหาเงินฝืด ไม่ว่าจะเป็นนโยบายดอกเบี้ย มาตรการ LTRO รวมไปถึงอาจใช้มาตรการ QE ในอนาคต โดยอัตราเงินเฟ้อของยูโรโซนลดลงอย่างต่อเนื่องและต่ำสุดในรอบ 5 ปี ส่วนเศรษฐกิจของยูโรโซนถึงแม้ว่าหลุดจากภาวะถดถอยตั้งแต่ไตรมาส 2 ของปีที่แล้ว แต่ชะลอตัวลงในปีนี้เนื่องจากได้รับผลกระทบจากวิกฤตยูเครน

<img class="img-responsive" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/Chart2.png" alt="" />

แรงซื้อขายทองจากอินเดีย จีน และกองทุนอีทีเอฟทองคำ แรงขับเคลื่อนความต้องการทองคำมาจากอินเดียและจีนที่เป็นผู้บริโภคทองคำรายใหญ่รวมกันเกินกว่าครึ่งของความต้องการทั่วโลก อินเดียดูเหมือนมีปัจจัยสนับสนุนให้ความต้องการแข็งแกร่งกว่าจีนในไตรมาส 4 ในปีนี้คนอินเดียได้ซื้อทองถูกกว่าปีที่แล้ว และเศรษฐกิจของอินเดียที่มีแนวโน้มฟื้นตัวหลังได้รัฐบาลใหม่ที่มีนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจน่าจะปัจจัยที่ช่วยกระตุ้นแรงซื้อได้ รวมทั้งเทศกาลดิวาลี (เทศกาลแห่งการเฉลิมฉลอง จับจ่าย และมอบของขวัญเป็นเวลา 5 วัน ปีนี้เริ่มวันที่ 23 ตุลาคม) จะช่วยกระตุ้นแรงซื้อด้วย

ราคาทองในอินเดียที่ถูกลงมาจาก 3 ประเด็น คือ ราคาทองตลาดโลกที่ลดลง ค่าเงินรูปีที่กลับมาแข็งค่าขึ้น และค่าพรีเมี่ยมที่ลดลงอย่างมาก ถึงแม้รัฐบาลอินเดียยังไม่มีการปรับลดภาษีนำเข้าทองคำ แต่ยังมีความหวังอยู่เพราะอัตราภาษีนำเข้าที่สูง 10% ในปีที่แล้ว ทำให้มีการลักลอบนำเข้าทองคำผิดกฎหมายในปริมาณมาก ซึ่งทางสภาทองคำโลกประเมินว่ามีราว 200 ตัน หรือราว 1 ใน 5 ของความต้องการทองคำรวม ขณะที่แนวโน้มความต้องการจากจีนในไตรมาส 4 คาดว่าจะไม่แข็งแกร่งมากนัก เนื่องจากเศรษฐกิจจีนยังมีแนวโน้มชะลอตัวลงจากที่รัฐบาลจีนมีแนวนโยบายปฏิรูปเศรษฐกิจ รวมทั้งนโยบายปราบปรามคอรัปชั่นทำให้การซื้อทองเพื่อเป็นของขวัญในการติดสินบนลดลง

สำหรับความต้องการทองแท่งเพื่อการลงทุนของจีนคาดยังคงเบาบาง เนื่องจากแนวโน้มราคาทองคำในปีนี้มีทิศทางไม่ชัดเจนและแกว่งตัวในกรอบแคบทำให้นักลงทุนทำกำไรได้ค่อนข้างยาก ส่วนกองทุนอีทีเอฟทองคำที่ส่วนใหญ่เป็นการลงทุนของนักลงทุนสถาบันชาติตะวันตกมีแรงเทขายที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญในปีนี้ นับว่าช่วยพยุงราคาทองคำได้ อย่างไรก็ดีนักลงทุนสถาบันและเฮดจ์ฟันด์ยังมีมุมมองต่อราคาทองคำในเชิงลบ ดังนั้นในไตรมาส 4 คาดการณ์จะยังไม่เห็นแรงซื้อที่มีกลับเข้ามาอย่างชัดเจน

การส่งสัญญาณปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของเฟดที่คาดว่าจะเกิดขึ้นในไตรมาสนี้ก่อนที่จะมีการปรับขึ้นจริงในช่วงกลางปีหน้า น่าจะเป็นปัจจัยหลักที่มีผลต่อราคาทองคำไตรมาส 4  ส่วนสถานการณ์รุนแรงที่เกิดขึ้นในยูเครนและตะวันออกกลางเป็นปัจจัยที่ทำให้ราคาทองคำมีความผันผวน โดยจะทำให้มีแรงซื้อกลับเข้ามาเป็นระยะในช่วงที่มีข่าวเหตุการณ์รุนแรง ราคาทองคำอาจถูกแรงเทขายในระยะสั้นในช่วงที่เฟดส่งสัญญาณปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยก่อนที่ราคาจะเริ่มมีแนวโน้มปรับตัวขึ้นได้

คาดการณ์ว่าจุดต่ำสุดของราคาทองคำจะอยู่ที่บริเวณ 1,240-1,250 ดอลลาร์/ออนซ์เป็นระดับที่น่าสนใจในการเข้าซื้อ ซึ่งถือว่าราคาทองคำมี downside risk ต่ำ ขณะที่จุดสูงสุดไตรมาส 4 คาดจะอยู่ที่ 1,350-1,360 ดอลลาร์/ออนซ์
<div>

<hr />

ธนรัชต์ พสวงศ์ กรรมการผู้จัดการ บริษัทฮั่วเซ่งเฮง โกลด์ ฟิวเจอร์ส จำกัด

</div>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events