<h2>อัตราเงินเฟ้อที่พุ่งขึ้นท่ามกลางสงครามระหว่างรัสเซียและยูเครนที่ยังยืดเยื้อและไม่มีท่าทีที่จะสงบลง ประกอบกับผลกระทบจากการ Lockdown เพื่อควบคุมผู้ติดเชื้อโควิด-19 ในจีน ทำให้ธนาคารกลางสหรัฐฯ ส่งสัญญาณขึ้นดอกเบี้ยอย่างรวดเร็วเพื่อควบคุมเงินเฟ้อ โดยล่าสุดตลาดซื้อขายล่วงหน้าสะท้อนว่า Fed อาจขึ้นดอกเบี้ยไปที่ 3.5% ณ สิ้นปีนี้ ซึ่งหากเป็นไปตามที่ตลาดคาด วัฏจักรการขึ้นดอกเบี้ยครั้งนี้จะเป็นรอบที่รุนแรงที่สุดในรอบกว่า 30 ปี และเป็นปัจจัยเสี่ยงสำคัญที่อาจฉุดเศรษฐกิจโลกให้เข้าสู่ภาวะถดถอย</h2>
จากการศึกษาวัฏจักรการขึ้นดอกเบี้ยของ Fed ในอดีตตั้งแต่ปี 1965 ซึ่งมีทั้งหมด 11 รอบ เราพบว่ามีถึง 8 ครั้งที่การขึ้นดอกเบี้ยนำไปสู่ภาวะถดถอย และมีเพียง 3 ครั้งเท่านั้นที่ Fed สามารถควบคุมเงินเฟ้อได้สำเร็จโดยไม่ทำให้เศรษฐกิจเข้าสู่ภาวะถดถอย (Soft Landing) โดยใน 3 ครั้งดังกล่าว ได้แก่ ในปี 1965, 1983 และ 1993 เป็นการขึ้นดอกเบี้ยในช่วงที่เงินเฟ้ออยู่ในระดับต่ำ (สูงสุดในช่วงการขึ้นดอกเบี้ยอยู่ในระดับไม่เกิน 4%) ทำให้ Fed ไม่จำเป็นต้องเร่งขึ้นดอกเบี้ย จึงทำให้เศรษฐกิจยังสามารถขยายตัวต่อไปได้ แต่ในครั้งนี้อัตราเงินเฟ้อได้พุ่งขึ้นไปสูงถึงกว่า 9% ซึ่งทำให้ Fed จำเป็นต้องเร่งขึ้นดอกเบี้ยเร็ว จึงทำให้ความเสี่ยงเศรษฐกิจถดถอยเพิ่มมากขึ้น

เครื่องชี้เศรษฐกิจหลายตัว สะท้อนถึงความเสี่ยงเศรษฐกิจถดถอยที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะเป็น เครื่องชี้ “คลาสสิก” อย่างการเกิด Yield Curve Inversion ซึ่งสามารถเตือนการเกิด Recession ล่วงหน้าได้ทุกครั้ง และก็เริ่มส่งสัญญาณตั้งแต่ต้นเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา โดย Yield Curve Inversion หรือภาวะที่อัตราผลตอบแทนพันธบัตรระยะยาวอายุ 10 ปี ลดลงต่ำกว่าผลตอบแทนพันธบัตรระยะสั้นอายุ 2 ปี มักเกิดขึ้นในช่วงปลายวัฏจักรเศรษฐกิจที่ Fed ขึ้นดอกเบี้ยเพื่อควบคุมเงินเฟ้อ ซึ่งทำให้ผลตอบแทนพันธบัตระยะสั้น ปรับตัวขึ้นตามอัตราดอกเบี้ยนโยบายของ Fed ในขณะที่ผลตอบแทนพันธบัตรระยะยาวมักปรับตัวลดลงตามแรงซื้อของนักลงทุนที่ต้องการถือครองสินทรัพย์ปลอดภัยท่ามกลางความเสี่ยงที่เศรษฐกิจที่เพิ่มสูงขึ้น

ส่วนตัวเลขเศรษฐกิจที่สำคัญของสหรัฐฯ เช่น ยอดขายบ้าน ยอดค้าปลีก ยอดคำสั่งซื้อภาคอุตสาหกรรม และดัชนีความเชื่อมั่น ที่มักเป็นดัชนีชี้น้ำ Recession ในช่วง 6-12 เดือนข้างหน้า ก็เริ่มส่งสัญญาณหดตัวอย่างชัดเจน ในขณะที่เศรษฐกิจหลักอื่นๆ ของโลกยังมีความเสี่ยงสูง ทั้งในจีนซึ่งยังมีความไม่แน่นอนจากมาตรการ "Zero COVID" และยุโรปที่ยังเผชิญกับปัญหาการขาดแคลนพลังงาน ซึ่งอาจกระทบต่อภาคอุตสาหกรรม

นอกจากนั้น ความเคลื่อนไหวของราคาสินทรัพย์ตั้งแต่กลางปี 2020 จนถึงปัจจุบัน ยังสะท้อนถึงความเสี่ยงเศรษฐกิจถดถอยที่อาจเกิดขึ้นในอนาคตอันใกล้ โดยปกติการเคลื่อนไหวของราคาสินทรัพย์ตามวัฏจักรเศรษฐกิจจะเริ่มจากการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ ซึ่งทำให้นักลงทุนเริ่มขายสินทรัพย์ปลอดภัยอย่างพันธบัตรรัฐบาล และทยอยซื้อสินทรัพย์เสี่ยง เช่น หุ้น ดังนั้น ณ จุดต่ำสุดของวัฏจักรเศรษฐกิจ ในช่วงกลางปี 2020 ราคาพันธบัตรจะเริ่มปรับตัวลดลง สวนทางกับตลาดหุ้นที่ฟื้นตัวขึ้น

ต่อมาอัตราเงินเฟ้อที่เพิ่มขึ้นตามการขยายตัวของเศรษฐกิจจะทำให้ธนาคารต้องเริ่มใช้นโยบายการเงินที่เข้มงวดขึ้น ซึ่งจะส่งกดดันต่อ Valuation และทำให้ตลาดหุ้นปรับตัวลดลงในช่วงปลายปี 2021 ที่นโยบายการเงินเริ่มเปลี่ยนทิศ ในขณะที่ราคาสินค้าโภคภัณฑ์มักปรับตัวขึ้นต่อได้ในช่วงนี้ ท่ามกลางเศรษฐกิจที่ยังขยายตัวได้และความกังวลเงินเฟ้อ ซึ่งนำไปสู่การเก็งกำไรในสินค้าโภคภัณฑ์

และในที่สุดนโยบายการเงินที่เข้มงวดขึ้นและกำลังซื้อที่ลดลงจากอัตราเงินเฟ้อจะกดดันให้การลงทุนและการบริโภคชะลอตัวลง และส่งผลให้ราคาสินค้าโภคภัณฑ์ปรับตัวลดลงมาเป็นลำดับสุดท้าย ซึ่งมักเป็นสัญญาณของการ “จบรอบ” ของวัฏจักรเศรษฐกิจ โดยเราเริ่มเห็นการปรับฐานรุนแรงของราคาสินค้าโภคภัณฑ์เกือบทุกประเภท ไม่ว่าจะเป็น สินค้าเกษตร โลหะอุตสาหกรรม และน้ำมัน ตั้งแต่เดือนมิถุนายนที่ผ่านมา

แต่คำถามที่สำคัญสำหรับนักลงทุนอาจไม่ใช่คำถามว่า Recession จะเกิดขึ้นหรือไม่ แต่คือ ตลาดหุ้นที่ปรับตัวลงมาแรงถึงกว่า 20% จากจุดสูงสุดนั้นได้สะท้อนความเสี่ยงจาก Recession ไปมากน้อยขนาดไหน ?

หากย้อนดูสถิติการปรับฐานของตลาดหุ้นสหรัฐฯ นับตั้งแต่ปี 1950 ดัชนี S&amp;P 500 เข้าสู่ภาวะตลาดหมี (Bear Market) มาแล้วรวม 10 ครั้ง (ไม่รวมครั้งนี้) โดยเราสามารถจำแนกตลาดหมีออกเป็นสามแบบ ได้แก่

หนึ่ง ตลาดหมีขนาดใหญ่ ซึ่งเกิดในภาวะเศรษฐกิจถดถอยเป็นเวลายาวนานเกินหนึ่งปี (ปี 1973 และ 2008) หรือเกิดหลังฟองสบู่แตก (ฟองสบู่ Dot Com ปี 2000) ซึ่งค่ากลางของการปรับฐานในช่วงตลาดหมีขนาดใหญ่จะอยู่ที่ 49% และใช้เวลามากกว่า 5 ปีในการฟื้นตัวกลับสู่จุดสูงสุดเดิม

สอง ตลาดหมีขนาดย่อม ซึ่งเกิดในภาวะเศรษฐกิจถดถอยเป็นเวลาน้อยกว่าหนึ่งปี (ปี 1957 และ 1969) หรือในภาวะที่เศรษฐกิจถดถอยยาวนาน แต่ตลาดหุ้นซื้อขายที่ Valuation ตั้งต้นค่อนข้างถูก (ปี 1981) ซึ่งค่ากลางของการปรับฐานอยู่จะที่ 27% และใช้เวลา 2 - 3 ปีในการฟื้นตัว

สาม ตลาดหมีที่เกิดจากเหตุผิดปกติ เช่น โควิด-19 ปี 2020 หรือ Black Monday ปี 1987 ซึ่งทำให้ตลาดปรับฐานแรงในระยะเวลาอันสั้น แต่ตลาดจะสาสามารถฟื้นตัวกลับมาได้เร็วภายใน 2 ปี

ดังนั้น หากเราคาดว่า Recession ที่กำลังจะมาถึงนั้นเป็น Recesssion ขนาดย่อมในช่วงระยะเวลาสั้นๆ ตลาดหุ้นก็อาจเหลือ Downside อีกราว 10% จากระดับปัจจุบัน แต่หากเราคาดว่า Recession ครั้งหน้าจะเป็นการถดถอยที่รุนแรง ตลาดหุ้นก็อาจลดลงจากปัจจุบันได้อีกถึง 30% เลยทีเดียว

แผนภาพที่ 1: การปรับฐานในช่วงตลาดหมีของดัชนี S&amp;P 500
<img class="alignnone size-full wp-image-67201" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/08/Forbes.png" alt="" width="879" height="476" />

ที่มา: Bloomberg, TISCO Economic Strategy Unit (TISCO ESU)

นั่นก็หมายความว่า ตลาดหุ้นในปัจจุบันนั้นยังไม่ได้ซึบซับความเสี่ยงจาก Recession ไปทั้งหมด ดังนั้น กลยุทธ์การลงทุนจึงยังต้องเน้นความระมัดระวัง โดยเราแนะนำให้นักลงทุนที่รับความเสี่ยงได้สูงทยอยซื้อหุ้นในช่วงที่ดัชนี S&amp;P 500 ลดลงต่ำกว่าระดับ 3,800 จุด โดยเน้นสะสมหุ้นกลุ่มที่กำไรมีศักยภาพในการเติบโตสูงในระยะยาวและไม่ผันผวนตามภาวะเศรษฐกิจระยะสั้นมากนัก เช่น กลุ่ม Tech ที่โดนเทขายอย่างหนักในช่วงที่ผ่านมา ในขณะที่กำไรของหุ้นกลุ่ม Tech เติบโตสูงถึง 10% ต่อปีโดยเฉลี่ยในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา สูงกว่าดัชนี S&amp;P 500 ที่กำไรเติบโตโดยเฉลี่ย 7% ต่อปี และกลุ่ม Healthcare เป็นอีกกลุ่มหนึ่งที่กำไรเติบโตสูงในระยะยาว (เฉลี่ย 10.2% ต่อปีในช่วง 30 ปีที่ผ่านมา) และสามารถเติบโตได้ต่อเนื่องแม้ในภาวะเศรฐกิจถดถอย

<img class="alignnone wp-image-35838 size-thumbnail" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/10/คมศร-ประกอบผล-150x150.jpg" alt="" width="150" height="150" />
บทความโดย
คมศร ประกอบผล
หัวหน้าศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจและกลยุทธ์ทิสโก้ (TISCO ESU)

นับถอยหลังสู่ Recession

<h2>ในช่วง 6 เดือนที่ผ่านมา ดัชนีตลาดหุ้นโลกปรับตัวขึ้นเข้าใกล้จุดสูงสุดแม้ว่ากำไรคาดการณ์และกำไรที่เกิดขึ้นจริงของบริษัทจดทะเบียนทั่วโลกนั้นจะถูกมองว่าย่ำแย่ก็ตาม โดยในช่วงเดือนพฤษภาคมที่ผ่านมา ทาง KTBST SEC ได้นำเสนอ การเลือกสินทรัพย์ลงทุน และ การจัดพอร์ตการลงทุนที่เน้นลงทุนในกลุ่ม New economy ซึ่งจะได้รับประโยชน์จากการแพร่ระบาดของโควิด-19</h2>
การเลือกสินทรัพย์ลงทุน ในปัจจุบันพบว่าตลาดหุ้นที่มีสัดส่วนของกลุ่มเทคโนโลยี (Market weight) ในปัจจุบันนั้นคิดเป็น 1 ใน 4 ของสัดส่วนหุ้นในตลาดหุ้นสหรัฐอเมริกา (S&amp;P500) ส่งผลให้ดัชนีปรับตัวขึ้นมาราวร้อยละ 4.6 ในขณะที่ดัชนี Nasdaq ปรับตัวขึ้นราวร้อยละ 16.4 (ในรูปดอลล่าร์สหรัฐฯ) ประเด็นที่สำคัญก็คือภาคการเงินเติบโตได้อย่างต่อเนื่องในขณะที่ภาคเศรษฐกิจที่แท้จริงกลับย่ำแย่ลง เรากำลังอยู่ในช่วงภาวะฟองสบู่แล้วหรือยัง? (Bubble)

“คำตอบก็คือ ใช่ และ ไม่ใช่ ในเวลาเดียวกัน”

<img class="alignnone size-full wp-image-33652" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/การเลือกสินทรัพย์ลงทุน_03.jpg" alt="" width="600" height="270" />

ก่อนอื่นที่เราจะสรุปว่าเป็น “ฟองสบู่ (Bubble)” ได้นั้น นักลงทุนจำเป็นต้องเข้าใจโครงสร้างของเศรษฐกิจและปัญหาของเศรษฐกิจในปัจจุบันก่อน จากโครงสร้างของเศรษฐกิจในปัจจุบันกลุ่ม “New economy” สามารถสร้างรายได้และผลกำไรได้ท่ามกลางการแพร่ระบาดของโควิด-19 ในขณะที่กลุ่ม “Old economy” ซึ่งเป็นธุรกิจแบบเก่านั้นได้รับผลกระทบจากนโยบายการปิดเมืองโดยตรง (Lock-down) ในช่วงครึ่งปีแรกซึ่งส่งผลให้เกิดภาวะเศรษฐกิจถดถอย (Recession) และทางธนาคารกลางตลอดจนรัฐบาลต่างๆทั่วโลกต้องทำการอัดฉีดสภาพคล่องขนานใหญ่ ทั้งนโยบายการเงิน (Monetary Policy) และนโยบายการคลัง (Fiscal Policy) เพื่อช่วยกระตุ้นภาคการเงินและลดทอนความเสียในตลาดแรงงานลงชั่วคราวจากภาวะการตกงานเฉียบพลัน อย่างไรก็ดี นักลงทุนในปัจจุบันยังคงมีความคาดหวังจากการเปิดเมืองใหม่ (Reopening) และสภาพคล่องที่ล้นระบบจะช่วยให้เกิดการฟื้นตัวแบบ V-Shape หรือ J-Shape ได้ในช่วงครึ่งปีหลังของ 2020

&nbsp;

เราควรจะต้องลงทุนอย่างไรในช่วงครึ่งปีหลัง?

<img class="alignnone size-full wp-image-33653" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/การเลือกสินทรัพย์ลงทุน_04.jpg" alt="" width="600" height="286" />

ทาง KTBST  SEC มีมุมมองว่าการฟื้นตัวของเศรษฐกิจนั้นอาจจะไม่สามารถฟื้นตัวได้เป็น V-Shape หรือ J-Shape ได้อย่างที่ตลาดคาดการณ์ไว้ สืบเนื่องจากนโยบายการเปิดเมืองนั้นย่อมต้องแลกมาด้วยการที่มีผู้ติดเชื้อรายใหม่เพิ่มสูงขึ้น ซึ่งในปัจจุบันประเทศสหรัฐอเมริกานั้นมีการรายตัวเลขผู้ป่วยต่อวันทะลุจุดสูงสุดที่ 48000 รายต่อวันไปเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

กรณีของสหรัฐอเมริกานั้นเห็นได้อย่างชัดเจนว่าผู้นำประเทศจำเป็นจะต้องเลือกระหว่างให้เศรษฐกิจเดินหน้าต่อไปได้โดยมีผู้ป่วยเพิ่มขึ้นในระดับที่สามารถควบคุมได้กับในอีกทางคือการยอมให้เศรษฐกิจหดตัวแต่ผู้ป่วยใหม่ไม่มีการเพิ่มขึ้น หากพิจารณาจากภาพด้านบน ทาง KTBST  SEC ได้มีการนำข้อมูลการสัญจรของคนในสหรัฐอเมริกาเปรียบเทียบกับจำนวนผู้ป่วยต่อ 100,000 รายใน 7 วันล่าสุด ( ข้อมูล ณ วันที่ 7 กรกฎาคม) พบว่าผู้ป่วยในสหรัฐอเมริกายังคงเพิ่มสูงขึ้นและหลังการเปิดเมืองผู้คนมักจะเดินทางไปยังสวนสาธารณะเป็นประจำในระยะเวลา 7 วันที่ผ่านมา (ข้อมูล Real-time จาก Google map โดยจะมีการแสดงเป็นพื้นที่สีส้ม = สวนสาธารณะ , สีเหลือง = อยู่ที่บ้าน , สีฟ้า = สถานีขนส่ง)

<img class="alignnone size-full wp-image-33649" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/การเลือกสินทรัพย์ลงทุน_00.jpg" alt="" width="600" height="295" />

โดยปัญหาหลักของสหรัฐอเมริกานั้นไม่ได้อยู่การบริหารจัดการกรณีเกิดผู้ป่วยใหม่ แต่เป็นปัญหาการจัดการพฤติกรรมด้านสาธารณสุขของประชาชน โดยประชาชนอเมริกันบางส่วนยังมีพฤติกรรมไม่ใส่หน้ากากเพื่อป้องกันและยังคงใช้ชีวิตตามปกติละเลยการทำ Social distancing ในช่วงที่มีการคลายล็อกดาวน์ ประกอบกับกรณีความขัดแย้งจากการเสียชีวิตของ George Floyd กลับยิ่งทำให้สถานการณ์การชุมนุมของประชาชนยิ่งลดการทำ Social distancing มากขึ้น ดังนั้นอาจจะกล่าวได้ว่าการเพิ่มขึ้นของผู้ป่วยใหม่ในสหรัฐอเมริกาอาจจะเป็น “ภาวะจำยอม (Servitude)” อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

 “เมื่อผู้นำเพลี่ยงพล้ำจึงเกิดผู้ท้าชิง”

นอกเหนือไปจากสถานการณ์การฟื้นตัวของเศรษฐกิจ การแพร่ระบาดของโควิด-19 19 ระลอกที่ 2 ในช่วงครึ่งปีหลังยังมีการเลือกตั้งประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา ซึ่งในปัจจุบันผู้ท้าชิงจากพรรคเดโมแครตอย่าง “Joe Biden” นั้นมีคะแนนนิยมเพิ่มขึ้นมาหลังจากนายโดนัลด์ ทรัมป์ถูกสื่อโจมตีเรื่องการบริหารจัดการ COVID-19 ที่ผิดพลาดตลอดจนการตอบสนองต่อสาธารณชนในกรณีการประท้วงในสหรัฐอเมริกา

โดยพบว่า Donald Trumps ยังคงเดินหน้าหาเสียงแบบดั้งเดิม ผ่านการใช้การหาเสียงผ่าน Conventional hall และเชิญชวนผู้คนให้เข้ามาฟังปาฐกถาในแต่ละรัฐ ภายใต้ภาวะโควิด-19 ที่ยังคงแพร่ระบาดการกระทำดังกล่าวถูกมองว่าเป็นการละเลยการทำ Social distancing ในด้านของ Joe Biden กลับใช้วิธีดึงคะแนนเสียงจากมวลชนผ่านกลุ่มผู้เรียกร้องกรณีการเสียชีวิตของ George Floyd ภายใต้ชื่อของ Barack Obama อดีตประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา ส่งผลให้ในปัจจุบันเริ่มมีการคาดการณ์กันว่าการเลือกตั้งครั้งนี้ ตำแหน่งประธานาธิบดีอาจจะตกเป็นของโจ ไบเดนได้ในช่วงสิ้นปี 2020

<img class="alignnone size-full wp-image-33651" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/การเลือกสินทรัพย์ลงทุน_02.jpg" alt="" width="600" height="411" />

&nbsp;

การเลือกสินทรัพย์ลงทุนจะต้องเลือกแบบเฉพาะเจาะจง

จากประเด็นดังกล่าวทั้งหมดข้างต้น ประกอบกับการทำ QE ในช่วงที่ผ่านมาของธนาคารกลางต่างๆ ทั่วโลก อาจจะกล่าวได้ว่าในทุกมิติของเศรษฐกิจและสังคมจำเป็นจะต้องเลือกแนวทางในการดำเนินนโยบายต่อจากนี้ โดยการเปิดเมืองนั้นย่อมแลกมาด้วยผู้ป่วยที่เพิ่มขึ้นและจะตามมาซึ่งเงินอุดหนุนและช่วยเหลือผู้ตกงานที่ลดลง ในขณะที่ค่ารักษาพยาบาลโดยรวมของคนในสังคมนั้นอาจจะปรับตัวสูงขึ้นด้วยเช่นกัน ในระยะถัดมาหากเศรษฐกิจมีการฟื้นตัว FED ก็ย่อมมีโอกาสที่จะดำเนินนโยบาย “Tapering tantrum” ได้ด้วยเช่นกัน

ดังนั้นการลงทุนในช่วงครึ่งปีหลัง ทาง KTBST SEC จึงแนะนำนักลงทุนมุ่งเน้นการลงทุนในประเทศที่มีการเปิดเมืองและสามารถควบคุมผู้ติดเชื้อใหม่ในระดับที่คงที่ ในขณะที่ได้รับผลกระทบจากการทำ Tapering tantrum อย่างจำกัด โดยกลุ่มประเทศที่น่าสนใจจะเป็นกลุ่มประเทศยุโรปจาก Valuation ที่ถูกและสามารถควบคุมการเติบโตของผู้ป่วยใหม่ได้ดี

<img class="alignnone size-full wp-image-33650" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/การเลือกสินทรัพย์ลงทุน_01.jpg" alt="" width="600" height="337" />

สำหรับคำแนะนำสำหรับการลงทุนในช่วงไตรมาสที่ 3 ทาง KTBST SEC ยังเน้นแนะนำให้ลงทุนในตราสารทุนน้อยกว่าตราสารหนี้ โดยเน้นลงทุนหุ้นกลุ่มเทคโนโลยีเมื่อมีการปรับฐานและเน้นในตลาดที่พัฒนาแล้วอย่างยุโรป โดยเรายังคงคำแนะนำหลีกเลี่ยงการลงทุนในตลาดหุ้นประเทศอื่นๆนอกเหนือไปจากข้างต้นจากภาวะเศรษฐกิจที่ชะลอตัวต่อเนื่อง ตลอดจนหลีกเลี่ยงประเทศอื่นๆ ที่ยังคงมี Valuation ที่อยู่ในระดับที่สูง ในขณะที่อีกกลุ่มอุตสาหกรรมที่มีโอกาสฟื้นตัวได้ในยุโรปจะเป็นกลุ่มอุตสาหกรรมประเภทวัฏจักร (Cyclical sector) ซึ่งหากเศรษฐกิจในไตรมาสที่ 2 ของยุโรปเป็นจุดต่ำสุดจะทำให้ผลประกอบการของกลุ่มอุตสาหกรรมดังกล่าวจะฟื้นตัวได้ในช่วงครึ่งปีหลัง สำหรับตราสารหนี้นั้นแนะนำให้ลงทุนเท่ากับตลาด โดยเน้นการลงทุนพันธบัตรรัฐบาลในตลาดที่พัฒนาแล้วและเน้นการลงทุนในตราสารหนี้ระดับ Investment grade ขึ้นไป ตลอดจนหลีกเลี่ยงการลงทุนในตราสารหนี้ประเภท High yield

ส่วนการลงทุนทางเลือก (Alternative asset) เรายังคงแนะนำลงทุนในทองคำเมื่อมีการปรับตัวลงในระดับที่ 1,750-1,780 เหรียญฯ จากการได้รับประโยชน์จากสภาพคล่องที่ล้นระบบในขณะที่ความเสี่ยง (Uncertainties) ยังคงอยู่ในระดับที่สูง เราแนะนำให้นักลงทุนจัดพอร์ทการลงทุนแบบระมัดระวัง (Conservative โดยเน้นการลงทุนรวมในตราสารหนี้ร้อยละ 65- 70 ในขณะที่ตราสารทุนนั้นไม่ควรมากกว่าร้อยละ 15 – 25 และสินทรัพย์ทางเลือกอื่นๆ ไม่ควรมากไปกว่าร้อยละ 5 และถือเงินสดราวร้อยละ 5-10 ของพอร์ตโฟลิโอ

&nbsp;

<img class="alignnone wp-image-26090 size-medium" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/01/ดร.วิน-300x300.jpg" alt="" width="300" height="300" />
ดร.วิน อุดมรัชตวนิชย์
ประธานกรรมการ
บริษัทหลักทรัพย์ เคทีบี (ประเทศไทย) จำกัด (มหาชน) (KTBST SEC)
<div>

<hr />

ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">เพจเฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

&nbsp;

</div>
&nbsp;

&nbsp;

"การเลือกสินทรัพย์ลงทุน" ในครึ่งปีหลัง 2563

<h2>อี-คอมเมิร์ซ ธุรกิจ Megatrend ดาวเด่นในยุค New Normal ที่ได้ประโยชน์จากมาตรการ Lockdown ในช่วงที่ผ่านมา และสามารถตอบโจทย์พฤติกรรมของคนที่เปลี่ยนแปลงไป เนื่องจากกำลังซื้อของผู้บริโภคต่างมุ่งหน้าเข้าสู่โลกแห่งการค้า</h2>
ถึงแม้ว่าล่าสุดหลายประเทศจะเริ่มมีการผ่อนคลายมาตรการ Lockdown แล้ว แต่ก็มีแนวโน้มว่าการใช้บริการสั่งซื้อสินค้าผ่านทางออนไลน์ทั่วโลกหรือ อี-คอมเมิร์ซ จะยังสามารถขยายตัวได้อย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้ Statista ได้คาดการณ์ว่าในปี 2023 ยอดขายสินค้าของกลุ่มธุรกิจ E-commerce ทั่วโลก (Retail E-commerce Sales) จะเพิ่มขึ้นจากคาดการณ์ในปี 2020 กว่า 55% และจากรายงานของ Kount ระบุว่า Mobile E-commerce ทั่วโลกนั้นมีการเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็ว โดยมียอดขายเพิ่มเป็น 3 เท่าในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา (จากต่ำกว่า 1 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2016 เพิ่มขึ้นมาเกือบ 3 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ ในปี 2020) ซึ่งคาดการณ์ว่าในปี 2021 ยอดขาย Mobile E-commerce ทั่วโลกจะเติบโตสู่ระดับ 3.56 ล้านล้านดอลลาร์สหรัฐฯ

หากเปรียบเทียบสัดส่วนยอดขาย E-commerce ค้าปลีก (Retail E-commerce Sales) ทางฝั่งเอเชียแปซิฟิกกับสหรัฐฯ (North America) จะเห็นได้ว่า ยอดขาย E-commerce ค้าปลีกทางฝั่งสหรัฐฯ ยังเติบโตน้อยเมื่อเทียบกับทางฝั่งเอเชียฯ โดยข้อมูลจาก eMarketer ระบุว่า ยอดค้าปลีกผ่านทาง E-commerce ในฝั่งเอเชียฯ ในปี 2020 มีสัดส่วนถึงร้อยละ 42.3 ของยอดค้าปลีกทั่วโลก หรือราว 2,448.33 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เทียบกับฝั่งสหรัฐฯ ที่มีสัดส่วนเพียงร้อยละ 22.9 หรือราว 749 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เท่านั้น ขณะที่มีการคาดการณ์ว่า ยอดขาย E-commerce ค้าปลีกของสหรัฐฯ ในปี 2020 จะเติบโตร้อยละ 18 จากทั้งจำนวนผู้ซื้อสินค้า (Digital Buyers) และการใช้จ่ายสินค้าที่เพิ่มขึ้น จึงมีแนวโน้มว่า ยอดขาย E-commerce ค้าปลีกทางฝั่งสหรัฐฯ จะสามารถเติบโตได้อีกมาก

ถ้ามาดูที่ผลประกอบการไตรมาสสองปี 2020 ของหุ้นในกลุ่ม E-commerce จะพบว่า สามารถเติบโตได้ดีสวนทางกับภาวะเศรษฐกิจโลกที่ชะลอตัว ยกตัวอย่างเช่น Amazon ผู้นำธุรกิจ E-commerce ซึ่งมีรายได้เติบโตร้อยละ 40 YoY อยู่ที่ระดับ 88.91 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยเติบโตทุกส่วนธุรกิจ ไม่ว่าจะเป็นรายได้จากธุรกิจ E-commerce ในสหรัฐฯ (North America Segment) ที่เติบโตร้อยละ 43 YoY และนอกสหรัฐฯ (International Segment) ที่เติบโตร้อยละ 38 YoY รวมถึงมีรายได้ผ่านช่องทางออนไลน์เพิ่มขึ้นร้อยละ 48 YoY ซึ่งคาดการณ์ว่าในไตรมาสสามปีนี้ จะมีอัตราการเติบโตของรายได้ประมาณร้อยละ 24-33

ตัวอย่างถัดมาคือ Shopify เป็นบริษัทที่ทำระบบหรือ E-commerce Platform ที่ช่วยให้ธุรกิจขนาดเล็กที่ต้องการมีหน้าร้านขายสินค้าออนไลน์ สามารถสร้างหน้าร้านขายสินค้าได้ด้วยตนเอง ซึ่งมีรายได้เติบโตขึ้นกว่าร้อยละ 97 YoY อยู่ที่ระดับ 714.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (มากกว่าคาดที่ 513.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ โดยยอดขายสินค้าออนไลน์รวม (Gross Merchandize Volume: GMV) เติบโตถึงร้อยละ 119 อยู่ที่ 30.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ และมีตัวเลขร้านค้าใหม่ (New Stores) ที่ถูกสร้างขึ้นผ่าน Platform ของ Shopify เพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 71 QoQ

และตัวอย่างสุดท้ายคือ Paypal เปรียบเสมือนธนาคารแห่งหนึ่ง แต่เป็นธนาคารในรูปแบบออนไลน์ ที่อำนวยความสะดวกในการบริการรับเงิน ฝากเงิน และดูแลการชำระเงินระหว่างคู่ค้า ซึ่งมีรายได้เพิ่มขึ้นร้อยละ 22 YoY อยู่ที่ระดับ 5.26 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ (มากกว่าคาดที่ 4.99 พันล้านดอลลาร์สหรัฐฯ) มีจำนวน New Active Accounts เพิ่มขึ้นมากที่สุดเป็นประวัติการณ์อยู่ที่ 21.3 ล้านบัญชี โดยคาดว่าในไตรมาสสามปีนี้ รายได้จะสามารถเติบโตได้ประมาณร้อยละ 25

ในแง่ของผลการดำเนินงาน (Performance) ของกองทุนที่ใช้เป็นตัวแทนกลุ่มธุรกิจ Global E-commerce อย่าง กองทุน Amplify Online Retail ETF ย้อนหลัง 1 ปี (As of July 31, 2020) สามารถทำผลตอบแทนได้สูงถึงร้อยละ 76.13 ในขณะที่ดัชนี SET Index ของไทยที่ปรับตัวลดลงติดลบร้อยละ 20.26 ในช่วงเวลาเดียวกัน นั่นเท่ากับว่าในหนึ่งปีที่ผ่านมา หุ้นกลุ่ม อี-คอมเมิร์ซ สามารถสร้างผลตอบแทนได้มากกว่าหุ้นไทยเกือบ 100 เปอร์เซ็นต์

&nbsp;

<img class="alignnone wp-image-33565 size-medium" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/08/ณัฐกฤติ-เหล่าทวีทรัพย์-01-300x300.jpg" alt="อี-คอมเมิร์ซ" width="300" height="300" />
บทความโดย
ณัฐกฤติ เหล่าทวีทรัพย์
Head of Wealth Advisory
ธนาคารทิสโก้

<hr />

ไม่พลาดบทความด้านธุรกิจที่น่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">เพจเฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events