รมิดา พ่วงศิริ วัย 42 ปี กรรมการผู้จัดการ บริษัท บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์ จำกัด ไม่เคยลืมช่วงเวลาเมื่อ 10 กว่าปีก่อนสมัยเข้ามารับช่วงต่อธุรกิจห้องเย็นจำหน่ายอาหารทะเลแช่แข็งของครอบครัวใหม่ๆ ตอนนั้นเธอต้องออกแรงยกก้อนปลาแช่แข็งน้ำหนักราว 20 กิโลกรัมก้อนแล้วก้อนเล่าลงจากรถสิบล้อ ก่อนจะเข็นเข้าไปเก็บในห้องเย็นเองเกือบทุกวัน เพราะไม่มีรถยกและไม่มีพนักงานพอ เบื้องหลังรอยยิ้มที่ระบายบนใบหน้าของเธอคือการฟันฝ่าปัญหานานัปการที่รายล้อม แต่ผู้บริหารหญิงก็ไม่หวั่นด้วยเชื่อว่าความอดทนและมุ่งมั่นเท่านั้นที่จะช่วยให้สำเร็จ

ทุกวันนี้ บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์ซึ่งดำเนินธุรกิจในรูปแบบ B2B มี 8 สาขา ใน 8 จังหวัดภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ได้แก่ ศรีสะเกษ อำนาจเจริญ บุรีรัมย์ อุบลราชธานี ร้อยเอ็ด สุรินทร์ อุดรธานี และมุกดาหาร ปรับตัวเองจากผู้จัดจำหน่ายมาเป็นผู้นำเข้า มีสินค้าชูโรงคือปลาทูแช่แข็งจากน่านน้ำต่างๆ ที่ติดแบรนด์ “Boon Boon” รวมถึงผลิตภัณฑ์อาหารทะเลแช่แข็งและเนื้อสัตว์แช่แข็งอื่นๆ ซึ่งช่วยกันสร้างรายได้รวมให้บริษัทในปี 2559 ราว 1.68 พันล้านบาท

เผชิญหน้าความท้าทาย

รมิดาคุ้นเคยกับการค้าขายเป็นอย่างดี เพราะเติบโตในห้องแถวค้าขายในตลาดสดเทศบาล อ. เมืองศรีสะเกษ จ. ศรีสะเกษ บุญเลิศ-เง็ก พ่วงศิริ พ่อและแม่ของรมิดาเห็นความสำคัญของการศึกษา จึงสนับสนุนลูกสาวทั้ง 4 คนให้ร่ำเรียนสูงๆ โดยรมิดาซึ่งเป็นลูกคนสุดท้องจบปริญญาตรีจากคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ก่อนต่อปริญญาโทด้าน Management Information System ที่ California State University สหรัฐอเมริกา และทำงานที่นั่นไปด้วยรวม 3-4 ปี จากนั้นจึงกลับมาทำงานในโรงงานอุตสาหกรรมที่กรุงเทพฯ โดยไม่เคยคิดว่าจะกลับไปสานต่อกิจการของที่บ้าน

<figure><img class="wp-image-9752 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.1.png" alt="" width="350" height="464" /><figcaption> รมิดา พ่วงศิริ</figcaption></figure>

ทางแยกในชีวิตที่ต้องเลือกมาถึง เมื่อหญิงสาวเตรียมตัวเรียนต่อปริญญาเอก แต่แล้วแม่ก็โทรศัพท์มาถามว่าอยากกลับศรีสะเกษหรือไม่เพราะมีซัพพลายเออร์มาเสนอขายห้องเย็น รมิดาคิดไม่ตก แต่สุดท้ายเธอก็ตัดสินใจกลับศรีสะเกษในราวปี 2547 เพื่อบริหารห้างหุ้นส่วนจำกัด บุญศิริห้องเย็น

แม้จะเตรียมความพร้อมไว้บ้าง แต่ความเป็นจริงก็ทำเอาตกใจไม่น้อย เพราะห้องเย็นทั้งที่มีอยู่เดิมอยู่ในสภาพเก่าและที่ซื้อมาใหม่จากซัพพลายเออร์ก็ยังสร้างไม่เสร็จ รถขนส่งก็มีเพียง 3-4 คัน รมิดารู้ว่าเธอต้องทุ่มเทอย่างจริงจังธุรกิจนี้ถึงจะกลับมาได้

งัดกลยุทธ์พลิกเกมธุรกิจ

รมิดาเห็นว่าหากจะพลิกธุรกิจครอบครัวที่อยู่ในช่วงหายใจรวยรินให้ฟื้นได้ในระยะยาวก็ต้องเปลี่ยนวิธีคิด จากเดิมที่การค้าเป็นแบบเงินเชื่อและเน้นกำไร เธอก็เปลี่ยนเป็นแบบเงินสดทั้งหมด และทำให้ราคาของร้านสามารถแข่งขันกับผู้เล่นรายอื่นได้เพื่อสร้างแรงจูงใจให้ลูกค้า ท่ามกลางการเห็นค้านจากพ่อแม่

เมื่อรู้ว่ามีความเปลี่ยนแปลง ลูกค้าส่วนใหญ่ซึ่งเป็นผู้จำหน่ายปลาทูนึ่งในศรีสะเกษและจังหวัดใกล้เคียงก็มีปฏิกริยาต่อต้านทันที แต่รมิดาก็ยืนหยัดในความคิดและอธิบายให้เข้าใจถึงข้อดีของการซื้อสินค้าเงินสดที่บริษัทจะช่วยคำนวณให้ถึงปลายทางว่าหากลูกค้าซื้อไปจำหน่ายต่อจะได้กำไรเท่าใด ขณะที่การค้าแบบเงินเชื่อ ผู้ค้ารายอื่นอาจผลักภาระให้ลูกค้านำสินค้าที่ไม่ได้กำไรมากนักไปจำหน่ายด้วย ซึ่งหลังจากฟังเหตุผล ลูกค้าถึงค่อยๆ ให้การยอมรับ

เธอเร่งสร้างห้องเย็นแห่งใหม่ให้เสร็จ อุดจุดอ่อนด้วยการใช้วัสดุคุณภาพดี ทนทาน ควบคุมอุณหภูมิให้ได้มาตรฐานที่ -20 องศาเซลเซียส ต่อมาก็สร้างห้องเย็นเพิ่มจนมีความจุรวม 1,300 ตัน รวมทั้งสั่งซื้อรถขนสินค้าที่ติดตั้งระบบควบคุมความเย็น และนำระบบ ERP (enterprise resource planning) ซึ่งเป็นซอฟต์แวร์การวางแผนทรัพยากรธุรกิจขององค์กรมาใช้เชื่อมต่อฐานข้อมูลต่างๆ เข้าด้วยกันแบบเรียลไทม์ โดยมี นพคุณ ตรีโรจน์พร คู่ชีวิตของรมิดาเป็นกำลังสำคัญในการพัฒนาระบบ

<figure><img class="wp-image-9753 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.2.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> ห้องเย็นใหม่ที่รมิดาสร้างขึ้นเปลี่ยนจากห้องเย็นที่ไม่ถูกสุขลักษณะเป็นห้องเย็นที่มีมาตรฐาน ISO และ HACCP รวมถึง GMP</figcaption></figure>

ย่างก้าวบนเส้นทางธุรกิจที่ชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ ทำให้รมิดาก่อตั้ง บริษัท บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์ จำกัด ในเดือนสิงหาคม ปี 2555 และทยอยเปิดสาขาเพิ่มกระทั่งมี 8 สาขาใน 8 จังหวัดภาคอีสาน

ขนาดของธุรกิจที่เติบโตมากขึ้น ทำให้รมิดาต้องสร้างฐานลูกค้าเพิ่มขึ้น จากเดิมที่เน้นลูกค้ากลุ่มโฮลเซล (รายใหญ่ที่สั่งซื้อสินค้ามากกว่า 1 ตัน) เพราะสร้างรายได้ให้มากกว่า รมิดาก็ฉีกความคิดของ “รุ่น 1” อีกครั้ง ด้วยการเข้าหากลุ่มรีเทล (รายย่อยที่สั่งซื้อสินค้าไม่ถึง 1 ตัน) ซึ่งขณะนี้มีจำนวน 80% ของลูกค้าทั้งหมดที่มีอยู่ราว 3,000 ราย

<figure><img class="wp-image-9754 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.3.png" alt="" width="680" height="439" /><figcaption> ระบบโลจิสติกส์พร้อมสำหรับตอบสนองลูกค้ารีเทล ด้วยรถขนส่ง 40 คันที่ติดตั้ง GPS ไว้แล้วทั้งหมด</figcaption></figure>

รมิดายอมรับว่าการเจาะกลุ่มรีเทลไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการวิ่งรถ 1 คันไปส่งสินค้าให้ลูกค้าหลายสิบรายเป็นเรื่องที่อาจไม่คุ้ม แต่บริษัทได้เตรียมความพร้อมเรื่องระบบโลจิสติกส์ไว้ตั้งแต่ต้น มีการติดตั้ง GPS ไว้ที่รถขนส่งทั้งหมดกว่า 40 คัน ทำให้สามารถนำข้อมูลเหล่านี้มาวิเคราะห์หาเส้นทางที่รวดเร็วด้วยต้นทุนที่น้อยลง

“ในความยากลำบากคือ barriers to entry แต่เราก็ทำ เพราะมองเรื่องการสร้างคุณค่าให้วงจรธุรกิจในระยะยาวมากกว่า” รมิดาบอก

<img class="alignnone size-full wp-image-9755" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.4..png" alt="" width="680" height="473" />

วิกฤตสร้างความแกร่ง

กลางปี 2557 บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์ก็ต้องเจอมรสุมใหญ่อีกครั้งเมื่อทิศทางการทำงานกับผู้นำเข้าไม่สอดคล้องกัน ทำให้บริษัทเข้าสู่สภาวะวิกฤตเพราะเริ่มขาดแคลนสินค้าจำหน่าย ยอดขายตกลงมาเกือบ 50% รมิดาจึงตัดสินใจเป็นผู้นำเข้าอาหารทะเลแช่แข็งด้วยอีกบทบาท

“ถ้าสถานการณ์ยังเป็นอย่างนั้นเราก็คงเป็นหนี้เป็นสินต่อไปเรื่อยๆ เลยทำทุกทางทั้งพูดคุยหาช่องทาง ไปหาผู้ประกอบธุรกิจในต่างประเทศ ปะติดปะต่อจนได้เป็นผู้นำเข้า” หลายคนคาดการณ์ว่าบริษัทจะไปไม่รอดเพราะต้องใช้เงินทุนหลายร้อยล้านบาท แต่รมิดาก็ฮึดสู้ด้วยการขอให้ธนาคารช่วยเปิด L/C (การชำระค่าสินค้าผ่านธนาคาร) โดยนำเงินสดไปค้ำประกัน

<img class="alignnone size-full wp-image-9757" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.5.png" alt="" width="680" height="454" />

บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์เริ่มจากการนำเข้าปลาทะเลแช่แข็งราว 60 ตู้คอนเทนเนอร์หรือราว 1,560 ตัน จนถึงวันนี้สามารถนำเข้าได้เดือนละกว่า 100 ตู้หรือกว่า 2,600 ตัน

กรมพัฒนาธุรกิจการค้า ระบุรายได้รวมของบุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์ในปี 2559 ว่าอยู่ที่ราว 1.68 พันล้านบาท ปีนี้รมิดาคาดว่ารายได้รวมน่าจะอยู่ที่ราว 1.75 พันล้านบาท เพราะยังอยู่ในช่วงการปรับเปลี่ยนธุรกิจเพื่อนำเข้า ปลายปีนี้เธอตั้งใจจะเปิดเพิ่ม 2 สาขาใน จ. นครราชสีมา และ จ. ขอนแก่น ซึ่งสะดวกในแง่การวางระบบโลจิสติกส์เชื่อมกับสาขาที่มีอยู่เดิม หากทุกอย่างเป็นไปตามที่วางไว้ก็น่าจะมีรายได้รวมราว 1.8 พันล้านบาทในปี 2561

<img class="alignnone size-full wp-image-9758" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.6.png" alt="" width="680" height="506" />

บริษัทยังวางแผนจะเข้าสู่อุตสาหกรรม HORECA (ธุรกิจโรงแรม ร้านอาหาร และการจัดเลี้ยง) มากขึ้นใน 4-5 ปีข้างหน้า ขณะนี้มีลูกค้ากลุ่มโรงแรมและร้านอาหารหลายแห่งในภาคอีสานแล้ว รวมทั้งจะเข้าตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ (mai) ภายใน 7-10 ปีนี้ เพื่อให้บริษัทอยู่ได้อย่างยั่งยืนและมีมืออาชีพมาร่วมงาน

“เราเป็นผู้เล่นระดับกลาง แต่ก็ไม่ใช่คนที่คนอื่นจะมองข้าม” ผู้บริหารหญิงแกร่งกล่าวหนักแน่น

<img class="alignnone size-full wp-image-9759" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/06/90.7.png" alt="" width="350" height="575" />

&nbsp;

ภาพ: กิตติเดช เจริญพร และ บุญศิริโฟรเซ่นโปรดักส์

รมิดา พ่วงศิริ ‘บุญศิริ’ ปลาทูแช่แข็งพันล้านแห่งอีสาน

เรื่อง: พรพรรณ ปัญญาภิรมย์ ภาพ: Satra P.
<h2>น้ำตาลบุรีรัมย์พลิกผืนดินที่ราบสูงขับเคลื่อนธุรกิจพันล้าน เดินหน้าผนึกกำลังเกษตรกรนับหมื่น เนรมิตเมืองน้ำตาลครบวงจร  พร้อมรุกธุรกิจพลังงานทดแทนสร้างความยั่งยืนอย่างต่อเนื่อง</h2>
“ทรัพย์ในดิน สินในน้ำ” คือคำกล่าวที่สะท้อนภาพอาณาจักรไร่อ้อยเนื้อที่กว่าแสนไร่ในจังหวัดบุรีรัมย์ได้อย่างชัดเจน ไร่อ้อยสุดลูกหูลูกตาแห่งนี้ไม่ได้เป็นเพียงอู่ข้าวอู่น้ำที่หล่อเลี้ยงเกษตรกรชาวไร่จำนวน 15,000 ครอบครัวเท่านั้น หากแต่เป็นรากฐานทางธุรกิจที่สำคัญในการผลิตน้ำตาลและต่อยอดธุรกิจที่เกี่ยวเนื่องของกลุ่มบริษัทน้ำตาลบุรีรัมย์ ผู้บุกเบิกอุตสาหกรรมน้ำตาลในภาคตะวันออกเฉียงเหนือเป็นระยะเวลานานกว่า 5 ทศวรรษ

วิเชียร ตั้งตรงเวชกิจ ผู้ค้นพบสมบัติที่ซ่อนอยู่ในดินแดนที่ราบสูงตั้งแต่ปี 2506 และริเริ่มส่งเสริมให้เกษตรกรบุรีรัมย์ทำการเพาะปลูกอ้อย ภายใต้ชื่อโรงงานน้ำตาลสหไทยรุ่งเรือง ซึ่งภายหลังเปลี่ยนชื่อเป็น บริษัท น้ำตาลบุรีรัมย์ จำกัด ดำเนินธุรกิจผลิตและจำหน่ายน้ำตาลทรายดิบ น้ำตาลทรายขาวสีรำส่งจำหน่ายทั้งในและต่างประเทศ รวมถึงนำผลพลอยได้จากกระบวนการผลิตน้ำตาล เช่น กากอ้อย กากหม้อกรอง และกากนํ้าตาล ต่อยอดธุรกิจอย่างครบวงจร

ในฐานะผู้บุกเบิกไม่ใช่เรื่องง่าย โดยเฉพาะในธุรกิจสินค้าโภคภัณฑ์ที่ขึ้นอยู่กับปริมาณและความสม่ำเสมอของวัตถุดิบอ้อยที่ใช้ผลิตน้ำตาล อนันต์ ตั้งตรงเวชกิจ ประธานกรรมการบริหาร บริษัท น้ำตาลบุรีรัมย์ จำกัด (มหาชน) หรือ BRR ยังคงระลึกถึงวันที่รับช่วงธุรกิจต่อจากบิดา

“สมัยก่อนเกษตรกรทำไร่อ้อยขาดทุน ผมออกจากบ้านก็ไม่มีความสุข ไม่กล้ามองหน้าใคร ผมจึงกลับมานั่งคิดหาวิธีการพยายามให้เขาได้กำไรและมีความเข้มแข็งเพิ่มขึ้น ด้วยการร่วมกับชาวไร่อ้อยพัฒนาโปรแกรม และบริหารจัดการอย่างเป็นระบบ รวมถึงการรวมใจชาวไร่อ้อยนับหมื่นครอบครัว เพื่อสร้างความแข็งแกร่งให้อาชีพ” อนันต์ กล่าว

อนันต์ มุ่งมั่นเดินหน้าตามปรัชญา “น้ำตาลสร้างในไร่” ด้วยการพัฒนาระบบการบริหารจัดการต้นทุนและเพิ่มผลตอบแทนต่อไร่ให้เกษตรกร ด้วยเทคโนโลยีและการจัดการอย่างใส่ใจที่มาใช้ในพื้นไร่ ท้องทุ่งซึ่งเป็นเวทีสำคัญในการผลิต อาทิ การก่อตั้ง บริษัท บุรีรัมย์วิจัยและพัฒนาอ้อย จํากัด หรือ BRD สนับสนุนด้านวิชาการและการจัดการอ้อย นักส่งเสริมการปลูกอ้อย การใช้ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหาร (MIS) ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ (GIS) การสร้างอากาศยานไร้คนบังคับหรือ UAV สำหรับสำรวจไร่อ้อยที่ความสูง 300 เมตร

“ไร่อ้อยทุกแปลงของเรามีการลงทะเบียนและเข้าระบบออนไลน์ ทั้งเราและเกษตรกรสามารถเปิดดูข้อมูลผ่านโทรศัพท์มือถือได้ทุกที่ ทุกเวลา เช่น วันที่ปลูก วันที่เก็บเกี่ยวผลผลิต พันธุ์อ้อยที่ปลูก ความหวานในขณะนั้นคำนวณเป็นจำนวนเงินได้เท่าไหร่ หรือ การบำรุงรักษาในช่วงเวลานั้นเป็นไปตามมาตรฐานหรือไม่”อนันต์ กล่าวถึงการบริหารจัดการไร่อ้อยอย่างเป็นระบบ จนกระทั่งได้รับความสนใจจากเกษตรกรทั่วโลกเดินทางเข้าศึกษาดูงานในอาณาจักรน้ำตาลบุรีรัมย์

ในที่สุดความเพียรพยายามของ อนันต์ ได้สะท้อนกลับมายังผลการดำเนินงานที่เติบโตอย่างต่อเนื่อง จากกำลังการผลิตเริ่มต้น 3,003 ตันอ้อย/วัน กลายเป็น 22,000 ตันอ้อย/วัน พร้อมจำหน่ายน้ำตาลทรายขาวสีรำในประเทศ และส่งออกน้ำตาลทรายดิบไปยังต่างประเทศ

และจากกระบวนการผลิตน้ำตคาลได้ต่อยอดความหวานสู่พลังงาน สู่โรงงานปุ๋ยและโรงไฟฟ้าพลังงานชีวมวลต้นแบบโรงแรกของประเทศไทยที่จำหน่ายไฟฟ้าให้ภาครัฐภายใต้สัญญาซื้อขายไฟฟ้าในรูปแบบ Feed in Tariff (FiT) ได้แก่ บริษัท บุรีรัมย์พลังงาน จำกัด (BEC) และ บริษัท บุรีรัมย์เพาเวอร์ จำกัด (BPC)ที่ดำเนินธุรกิจผลิตไฟฟ้าชีวมวล บริษัท ปุ๋ยตรากุญแจ จำกัด (KBF) ดำเนินธุรกิจผลิตปุ๋ยอินทรีย์จากกากหม้อกรอง (ตะกอน) กำลังการผลิตประมาณ 30,000 ตัน/ปี  เพื่อให้ชาวไร่นำไปใช้ปรับปรุงดินให้มีความอุดมสมบูรณ์ ทำให้ผลผลิตต่อไร่อ้อยสูงขึ้น และช่วยลดต้นทุนการเพาะปลูกของชาวไร่ได้

ในปัจจุบันผลการดำเนินงานของ น้ำตาลบุรีรัมย์ สามารถสร้างรายได้ในปี 2557 จำนวน 3.95 พันล้านบาท และกำไรสุทธิ 235.97 ล้านบาท ภายใต้สินทรัพย์รวม 5.38 พันล้านบาท

ในอนาคต อนันต์ปั้นฝันเมืองน้ำตาล เตรียมทุ่มงบลงทุนจำนวนมากกว่า 1 พันล้านบาท ให้กับก้าวต่อไปของ น้ำตาลบุรีรัมย์ ทั้งด้านธุรกิจน้ำตาลและพลังงานทดแทน  สำหรับธุรกิจน้ำตาล การสร้างโรงไฟฟ้าชีวมวลแห่งที่ 3 ภายใต้ชื่อ บริษัท บุรีรัมย์ เพาเวอร์พลัส จำกัด โดยมีเป้าหมายสำคัญในการสร้างความเข้มแข็งให้ธุรกิจและเกษตรกร

“เราเชื่อในปรัชญา น้ำตาลสร้างในไร่ และต้องการสร้างรากฐานทางอาชีพที่มั่นคงให้เกษตรกร เราพยายามทำธุรกิจให้เป็น zero waste ด้วยการใช้ประโยชน์ในธุรกิจเกี่ยวเนื่องต่างๆ ในอนาคตเราอยากสร้างน้ำตาลบุรีรัมย์ให้เป็นเหมือน sweetness area เมื่อเข้ามาในเมืองของเราจะพบกับโซนต่างๆ ที่ทำให้เห็นว่า น้ำตาลสามารถกระจายไปยังผลิตภัณฑ์อื่นหรือธุรกิจอื่นได้อย่างไร”

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2015%20October/NAMTAN-BURIRAM-03.jpg" alt="" width="597" height="387" />

<hr />

<a href="http://goo.gl/bEVdCh">คลิ๊กอ่าน "“น้ำตาลสร้างในไร่” ทรัพย์ในดินแห่งบุรีรัมย์" ฉบับเต็ม ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ OCTOBER 2015</a>

<a href="http://goo.gl/bEVdCh"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2015%20October/COVER--RE.jpg" alt="" width="359" height="467" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events