<h2>พบตลาดที่อยู่อาศัยในกรุงเทพฯ โตต่อเนื่องโดยได้รับแรงกระตุ้นจากการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานด้านคมนาคมเป็นปัจจัยสำคัญ ทั้งการก่อสร้างรถไฟฟ้าเส้นทางใหม่และเส้นทางส่วนต่อขยาย รวมถึงขยายถนนเพิ่มเติมในหลายเขตของกรุงเทพมหานครและเขตปริมณฑล อีกทั้งโครงการหลายโครงการยังมีการประกาศกำหนดเปิดให้บริการในอนาคตอันใกล้นี้ จากสถานการณ์ดังกล่าวคาดว่าดีมานด์ใหม่ๆ จะเริ่มขยายตัวออกมาจับจองที่อยู่อาศัยบนพื้นที่ศักยภาพเหล่านี้ แนวโน้มตลาดอสังหาฯ สามารถเติบโตได้ต่อเนื่อง ส่งผลต่อระดับราคาซื้อขายที่ดินและที่อยู่อาศัยปรับขึ้นแบบก้าวกระโดดอย่างแน่นอน</h2>
ผลการสำรวจสถานการณ์ที่อยู่อาศัยในเขตกรุงเทพฯ ช่วงไตรมาสที่ 2 จาก DDproperty Property Index Report พบว่าภายในระยะเวลา 1 ปีก่อนหน้า ภาพรวมระดับราคาอสังหาริมทรัพย์ในกรุงเทพฯ ปรับเพิ่มขึ้นถึง 19% ผลจากการขยายโครงข่ายระบบขนส่งมวลชนในเมืองโดยเฉพาะเส้นทางรถไฟฟ้า ซึ่งขยายตัวออกสู่พื้นที่รอบนอกหลายแห่ง ช่วยให้ราคาอสังหาฯ แถบกรุงเทพฯ ชั้นนอก และปริมณฑลเติบโตตาม

ปัจจุบันโครงการที่มีความคืบหน้าพร้อมเปิดให้บริการได้ภายในสิ้นปีนี้คือ รถไฟ้ฟ้าสายสีเขียวส่วนต่อขยาย แบริ่ง-สมุทรปราการ โดยโซนสถานีสำโรงระดับราคาที่อยู่อาศัยบริเวณนี้ปรับขึ้นถึง 7% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อนและคาดว่าจะสามารถปรับขึ้นสูงไปได้อีกจนถึงช่วงครึ่งปีหลัง เช่นเดียวกันกับเส้นทางรถไฟฟ้าสายสีน้ำเงินหรือ MRT ส่วนต่อขยายช่วงสถานีหัวลำโพงไปยังสถานีหลักสอง บนถนนเพชรเกษม และอีกด้านหนึ่งของสายสีน้ำเงินส่วนต่อขยายช่วงสถานีเตาปูนไปสิ้นสุดที่สถานีท่าพระ โดยเส้นทางทั้ง 2 ช่วงต่อขยาย ประกอบด้วยสถานี 21 สถานี ระยะทางรวมกันกว่า 27 กิโลเมตร

ปัจจุบันการก่อสร้างคืบหน้าเกือบ 100% แล้ว หากรวมระยะเวลาการจัดวางระบบต่างๆ และวางแผนการให้บริการอย่างสมบูรณ์ คาดว่าจะเปิดให้บริการได้ไม่นานเกินรอภายในปี 2019-2020 ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้เราจึงเห็นโครงการคอนโดมิเนียมใหม่ๆ เปิดตัวตามแนวรถไฟฟ้าที่กำลังก่อสร้างอยู่ ด้วยระดับราคาที่ต่ำกว่าคอนโดมิเนียมในเขตกรุงเทพฯ ใจกลางเมือง แต่สำหรับแนวโน้มในอนาคตราคาที่อยู่อาศัยบริเวณเส้นทางรถไฟฟ้าพาดผ่านนี้จะปรับเพิ่มขึ้นอย่างแน่นอน ตัวอย่างเห็นได้จากราคาคอนโดมิเนียมในรายงานเผยข้อมูลดัชนีราคาคอนโดมิเนียมบริเวณป้อมปราบศัตรูพ่ายปรับตัวขึ้นมากที่สุดถึง 19% ต่อปีเลยทีเดียว

นอกจากนี้ในรายงานยังระบุข้อมูลภาพรวมของกรุงเทพฯ คอนโดมิเนียมที่ราคาพุ่งสูงมากที่สุด 3 อันดับแรก อยู่ในเขตจตุจักร พระโขนง และห้วยขวาง สำหรับตลาดบ้านเดี่ยวทำเลที่น่าจับตา คือ บางพลัด โดยเฉพาะบ้านเดี่ยวที่ระดับราคาไม่เกิน 5 ล้านบาท ดัชนีราคาเติบโตถึง 18% เมื่อเทียบกับไตรมาสแรกของปี รวมถึงพื้นที่บางคอแหลมใกล้แม่น้ำเจ้าพระยา ระดับราคาตลาดทาวน์เฮาส์เพิ่มขึ้นสูงที่สุด ทั้งหมดนี้ล้วนได้รับปัจจัยบวกจากทำเลที่ตั้งอยู่ใกล้รถไฟฟ้าส่วนต่อขยาย รวมถึงการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานอื่นๆ ที่มีส่วนผลักดันให้ระดับราคาเติบโตอย่างเห็นได้ชัด

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/2f99f18b47dede0750c4afe8828ef2a4.jpg" alt="" />

ข้อมูลดังกล่าวเป็นไปในทิศทางเดียวกันกับภาพรวมดัชนีราคาที่อยู่อาศัยในกรุงเทพฯ ซึ่งปรับตัวขึ้นจากไตรมาสก่อนๆ หน้า เริ่มจากช่วงสามเดือนแรกของปี 2018 อยู่ที่ 213 จุด กระทั่งผลการสำรวจรอบล่าสุดดัชนีเพิ่มเป็น 215 จุด และจะยังสามารถเติบโตต่อไปได้เรื่อย ๆ ตามปัจจัยการพัฒนาที่ช่วยดึงดูดดีมานด์ทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติเข้าสู่ทำเลศักยภาพ ไม่เพียงแต่บริเวณที่เครือข่ายคมนาคมสามารถเข้าถึงได้มากขึ้นเท่านั้น แต่ยังครอบคลุมพื้นที่ศูนย์กลางธุรกิจเดิม (CBD) และศูนย์กลางธุรกิจใหม่ (New CBD) อันเป็นที่ตั้งของอาคารสำนักงานจำนวนมาก ตลาดที่อยู่อาศัยในบริเวณดังกล่าวก็มีแนวโน้มสดใสต่อเนื่องเช่นเดียวกัน เป็นผลมาจากการฟื้นตัวของเศรษฐกิจไทย ผู้ประกอบการเชื่อมั่นที่จะลงทุนต่อและทางฝั่งผู้บริโภคก็มีกำลังซื้อมากขึ้น

จากเดิมที่ปัญหาหนี้ครัวเรือนอยู่ในระดับสูงทำให้เหล่าสถาบันการเงินระมัดระวังการปล่อยสินเชื่อเงินกู้อย่างมาก แต่สถานการณ์ในปัจจุบันเริ่มดีขึ้นตามลำดับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตลาด High-end พบว่าที่อยู่อาศัยระดับราคาไม่เกิน 15 ล้านบาท เป็นกลุ่มที่เติบโตมากที่สุดเมื่อพิจารณาการเปลี่ยนแปลงดัชนีไตรมาสต่อไตรมาส ข้อมูลจากรายงานบ่งชี้ว่าจากช่วงไตรมาสแรกของปีอยู่ที่ 227 จุด ก่อนจะขยับมาอยู่ที่ 232 จุดในไตรมาสที่ 2 สะท้อนให้เห็นว่ากลุ่มตลาดกลางถึงบนยังมีกำลังซื้อเหนียวแน่นแม้บางครั้งภาวะเศรษฐกิจจะไม่แน่นอน

เนื่องจากผู้ที่มีรายได้สูงมักไม่ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์ความผันผวนมากนัก สามารถเข้าถึงเงินกู้ได้เนื่องจากมีเครดิตที่ดี และหากพิจารณาประเภทที่อยู่อาศัยที่ได้รับความนิยมสูงสุด แชมป์ยังคงเป็นคอนโดมิเนียม ดัชนีราคานับตั้งแต่ปี 2015 กระทั่งถึงปี 2018 พบว่าตัวเลขยังเติบโตได้เรื่อยๆ ในขณะที่ตลาดบ้านเดี่ยวดัชนีราคาลดลงในไตรมาสนี้ แต่ภาพรวมยังถือว่าเติบโตได้ 12% เมื่อเทียบกับช่วงเดียวกันของปีก่อน

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/373d0f27e01815241b1167aa73d360e5.jpg" alt="" />

ศักยภาพทำเลยังคงเป็นปัจจัยหลักสำคัญที่ผลักดันต่อการเติบโตของตลาดอสังหาฯ เห็นได้จากระดับราคาที่เพิ่มสูงขึ้นของคอนโดฯ บ้านเดี่ยวและทาวน์เฮาส์ในบางพื้นที่ ซึ่งได้รับความนิยมและถูกพูดถึงอย่างมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ผลพวงจากการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานคมนาคม เช่น รถไฟฟ้า ทางด่วน  รวมถึงเมกะโปรเจ็กต์ต่างๆ ที่เริ่มมีความชัดเจน ทำให้มั่นใจได้ว่าพื้นที่นั้นจะสามารถเข้าถึงสิ่งอำนวยความสะดวกมากขึ้นและจะได้รับการตอบรับที่ดี

ส่วนหนึ่งได้สะท้อนผ่านดัชนีอุปทานในรายงานของ DDproperty มีการเปลี่ยนแปลงที่น่าสนใจจากไตรมาสล่าสุด พบว่าอัตราการดูดซับและการฟื้นตัวของกำลังซื้อผู้บริโภคปรับตัวเป็นไปในทิศทางที่ดี โดยดัชนีปรับลดลงจาก 267 จุดมาอยู่ที่ 237 จุด ผลมาจากกลยุทธ์กระตุ้นการขายผ่านการออกแคมเปญ โฆษณาประชาสัมพันธ์ และนำเสนอโปรโมชันที่หลากหลาย ทำให้ผู้บริโภคตัดสินใจซื้อได้ง่ายขึ้น ทั้งนี้บรรดาผู้ประกอบการยังเดินหน้าวางกลยุทธ์เจาะจงไปที่กลุ่มผู้ซื้อในตลาดกลางและบนเป็นหลัก แม้ว่าภาพรวมของสถานการณ์หนี้ครัวเรือนจะลดลงแล้ว แต่กลุ่มผู้ซื้อในตลาดล่างยังมีความกังวลเรื่องการปฏิเสธขอกู้สินเชื่อในช่วงเวลานี้ ทำให้ต้องจับตาดูสถานการณ์และปัจจัยต่างๆ ที่จะเข้ามาเปลี่ยนแปลงตลาดอสังหาริมทรัพย์ต่อไป

DDproperty.com เว็บไซต์สื่อกลางอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่ง ที่รวบรวม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย">ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ</a> และ<a href="https://www.ddproperty.com/รวมโครงการใหม่/รีวิวโครงการใหม่">รีวิวโครงการใหม่</a> ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ
<div class="clearfix"></div>

โครงสร้างพื้นฐานเติบโต ส่งผลอย่างไรต่ออสังหาฯ กรุงเทพ

<h2>กลุ่มคน Millennials (มิลเลนเนียล) หรือเป็นที่รู้จักกันในนาม Gen Y ด้วยสัดส่วนจำนวนประชากร 27.4% ในประเทศไทยที่เกิดราว ปี ค.ศ.1984-1996 (อ้างอิง UN Population Division – Jan, 2016/ World Bank data) ได้เข้ามามีอิทธิพลในโลกยุคใหม่ทั้งต่อด้านเศรษฐกิจและสังคม คาดว่าในอีกไม่ถึง 10 ปีข้างหน้านี้ กลุ่มคนมิลเลนเนียลจะกลายเป็นคนส่วนใหญ่เข้าสู่การทำงานแทนที่คนเจเนอเรชันเดิม โดยมาพร้อมกับไลฟ์สไตล์ที่มีลักษณะเฉพาะตัว ตามการหล่อหลอมของสภาพสังคมเศรษฐกิจในศตวรรษที่ 21 จากหลายงานวิจัยได้ค้นพบว่าคนกลุ่มมิลเลนเนียลจะให้คุณค่ากับการพัฒนาตัวเอง และหาสมดุลการใช้ชีวิต ไม่ได้ยึดติดกับตำแหน่งหน้าที่ทำงาน แต่จะให้ความสำคัญกับการดึงศักยภาพของตนไปสู่ความสำเร็จในการทำสิ่งต่างๆ พร้อมทั้งเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ อยู่เสมอ</h2>
นอกจากนี้กลุ่มมิลเลนเนียลยังเติบโตมาพร้อมกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ ซึ่งแน่นอนว่าวิถีชีวิตของพวกเขาได้ผูกพันธ์อยู่กับการใช้เทคโนโลยีที่เข้ามาพลิกโฉมการทำกิจกรรมต่างๆ ให้สะดวกสบายมากขึ้น ลักษณะไลฟ์สไตล์นี้เองที่ส่งผลต่อตลาดอสังหาริมทรัพย์ด้วยเช่นกัน เพราะกลุ่มมิลเลนเนียลกำลังก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้ซื้อหลักในตลาดที่อยู่อาศัย ดังที่เริ่มปรากฏให้เห็นในปัจจุบันและจะเห็นชัดเจนมากขึ้นในอนาคตอันใกล้นี้

<img style="width: 638px; height: 425px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/16ae4399fe6b63613534de929021dfd0.jpg" alt="" />

&nbsp;

หากกล่าวถึงลักษณะการอยู่อาศัยของกลุ่มมิลเลนเนียลในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พบว่าส่วนใหญ่มักจะยังอยู่อาศัยกับครอบครัว เนื่องจากอิทธิพลทางสภาพเศรษฐกิจและวัฒนธรรมเอเชีย แต่ทั้งนี้กลุ่มมิลเลนเนียลมีแนวโน้มจะซื้อที่อยู่อาศัยของตัวเองในอนาคต จากการสำรวจในรายงาน PropertyGuru Consumer Sentiment Survey ครึ่งปีแรก 2561 พบว่าตัวอย่างกลุ่มมิลเลนเนียลในประเทศเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ (มาเลเซีย สิงคโปร์ และอินโดนีเซีย) เกินกว่า 50% วางแผนจะย้ายออกไปอยู่อาศัยเองภายในปีหน้า โดยประเทศอินโดนีเซียมีจำนวนสูงสุดคือ 87% รองลงมาคือมาเลเซีย 72% และสิงคโปร์ 66% ตามลำดับ ทำให้ต้องเก็บออมในสถานการณ์ปัจจุบัน

ในขณะเดียวกันก็มีกลุ่มมิลเลนเนียลจำนวนไม่น้อยที่เริ่มหาซื้อที่อยู่อาศัยเป็นของตนเองบ้างแล้ว จากการมีการงานที่มั่นคงก่อเกิดกำลังซื้อที่สามารถเข้าถึงอสังหาริมทรัพย์รูปแบบต่างๆ ทั้งบ้านเดี่ยว ทาวน์เฮาส์ และคอนโดมิเนียม สำหรับการเลือกที่อยู่อาศัยประเภทต่างๆ นั้น กลุ่มมิลเลนเนียลมักเลือกรูปแบบที่ตรงกับไลฟ์สไตล์ของตนเอง คำนึงถึงความชอบ การเดินทาง ทำเล ขนาด และราคาที่เหมาะสมเป็นหลัก นอกจากนี้ยังมีมิลเลนเนียลบางกลุ่มที่สนใจเช่าที่อยู่อาศัยมากกว่าวางแผนซื้อ เนื่องจากหลายสาเหตุด้วยกัน เช่น ยังมีข้อจำกัดทางสถานะการเงิน ทำให้ไม่สามารถซื้อบ้านได้ ต้องการดูแลพ่อแม่ ไม่ต้องการแต่งงาน และมีแนวโน้มย้ายที่อยู่อาศัยบ่อยไปตามสถานที่ทำงาน เป็นต้น ทำให้ตลาดเช่ายังเติบโตได้ด้วยแรงซื้อของกลุ่มมิลเลนเนียลกลุ่มนี้

<img style="width: 638px; height: 335px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/e465050b062c75d6d21651526b891d24.jpg" alt="" />

จากผลสำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคต่อสภาพตลาดอสังหาริมทรัพย์ ช่วงครึ่งปีแรกของปี 2561 (DDproperty Consumer Sentiment Survey 1H 2018) สำรวจพบกลุ่มมิลเลนเนียลในไทยมีทั้งที่อาศัยอยู่กับพ่อแม่และอาศัยอยู่คนเดียว อัตราส่วนใกล้เคียงกันคือ 50% และกลุ่มคนที่มีแผนจะย้ายออกไปอยู่อาศัยเองในปีหน้า 49% นับว่าเป็นตัวเลขที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนักจากสถานการณ์ปัจจุบัน เนื่องจาก 2 เหตุผลหลัก คือ ต้องการดูแลพ่อแม่ ทำให้ 64% ของกลุ่มมิลเลนเนียลยังเลือกที่จะอาศัยอยู่กับพ่อแม่หรือครอบครัว สาเหตุรองลงมาคือ 52% สภาพทางเศรษฐกิจที่ทำให้คนกลุ่มมิลเลนเนียล ยังไม่มีกำลังซื้อมากพอ จึงต้องรอดูสถานการณ์ต่อไปอีกระยะหนึ่ง

ในขณะเดียวกันผลการสำรวจยังพบว่า กลุ่มมิลเลนเนียลในประเทศไทย 65% มีการวางแผนออมเงินในแต่ละเดือน เพื่อซื้อที่อยู่อาศัยและย้ายออกไปอยู่เอง ก่อนอายุ 35 ปี สอดคล้องกับข้อมูลการสำรวจในประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซีย และสิงคโปร์ที่มีแนวโน้มไปในทิศทางเดียวกัน

ทั้งนี้จากข้อมูลที่กล่าวไปเบื้องต้นทำให้เห็นภาพกลุ่มมิลเลนเนียลในการก้าวขึ้นมาเป็นกำลังหลักที่สำคัญของสังคมเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ในอนาคตอันใกล้นี้ แม้ว่าปัจจุบันในประเทศไทยกลุ่มมิลเลนเนียลจะยังอาศัยอยู่กับครอบครัวและยังไม่มีแผนซื้อที่อยู่อาศัยเป็นของตัวเองมากนัก แต่คาดว่าอีกไม่กี่ปีต่อจากนี้กลุ่มมิลเลนเนียลจะค่อยๆ แปรเปลี่ยนสถานะเป็นแรงงานหลักในสังคม สามารถเก็บออมและสร้างได้รายได้จากการทำงานได้อย่างเต็มที่มากขึ้น แน่นอนว่าย่อมก่อเกิดการบริโภครูปแบบใหม่ที่ค่อยๆ เปลี่ยนโฉมการบริโภคของคนเจเนอเรชันก่อน

นอกจากนี้ยังส่งผลต่อระบบเศรษฐกิจในระยะยาวอีกด้วย เพราะคนกลุ่มนี้จะเข้ามาครองตลาดเป็นกำลังซื้อหลักที่สำคัญ โดยคาดว่าระดับราคาที่พวกเขาสามารถเข้าถึงได้อยู่ที่ 1-4 ล้านบาท และมีความสนใจที่อยู่อาศัยที่สามารถตอบโจทย์การใช้ชีวิตได้อย่างลงตัว เน้นความสะดวกสบาย ดังนั้นบรรดาผู้ประกอบการจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องปรับตัวตาม พร้อมผสมผสานเทคโนโลยีเข้ากับแผนการตลาดและผลิตภัณฑ์เพื่อเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายให้มากขึ้น ไม่แน่ว่ากลุ่มมิลเลนเนียลจะเป็นผู้บริโภคกลุ่มใหม่ที่ช่วยผลักดันให้ตลาดอสังหาริมทรัพย์เติบโตกว่าในสถานการณ์ปัจจุบันก็เป็นได้

DDproperty.com เว็บไซต์สื่อกลางอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่ง ที่รวบรวม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย">ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ</a> และ<a href="https://www.ddproperty.com/รวมโครงการใหม่/รีวิวโครงการใหม่">รีวิวโครงการใหม่</a> ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ

ทำไมกลุ่มมิลเลนเนียลจึงมีความน่าสนใจในสายตาผู้ประกอบการอสังหาฯ ในอาเซียน?

<h2>จากคราวที่แล้วที่เราได้พูดถึงความผันผวนในตลาดอสังหาฯ ช่วงครึ่งปีแรก 2561 อันเนื่องมาจากปัจจัยลบทั้งทางภาครัฐและภาคเอกชน อาทิ การเปิดตัวโครงการใหม่จำนวนมากเกินความต้องการของตลาด นโยบายต่างๆ รวมถึงภาวะหนี้ครัวเรือนที่ยังสูง จึงอาจเสี่ยงต่อ ‘ฟองสบู่แตก’ อย่างไรก็ตามติดตามกันต่อในมุมของผู้บริโภค</h2>
หลังจากที่มีข่าวว่าสหรัฐฯ ต้องการขึ้นกำแพงภาษีนำเข้าสินค้ากับประเทศคู่แข่งอย่างจีน และยังรวมถึงประเทศอื่นๆ อีกหลายประเทศที่มีตัวเลขการค้าเกินดุล นอกจากนี้ผลกระทบที่เกิดขึ้นอย่างเลี่ยงไม่ได้คือกระแสโยกย้ายเงินทุนจากค่าเงินดอลล่าร์สหรัฐฯ ที่อ่อนค่าลง ในขณะที่สกุลเงินทางฝั่งเอเชียมีแนวโน้มแข็งค่าขึ้น ประกอบกับการปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยของเฟด (ธนาคารกลางสหรัฐฯ) ในอนาคต ย่อมส่งผลต่อทิศทางการเคลื่อนย้ายเงินทุนและการลงทุนในตลาดสินทรัพย์ต่างๆ มีความไม่แน่นอนสูง อีกทั้งยังต้องจับตาดูสถานการณ์ภายในประเทศไทยเองที่ยังมีความกังวลอยู่หลายประเด็นด้วยกัน ทั้งประเด็นทางการเมืองและประเด็นทางเศรษฐกิจ  ปัจจัยผันผวนทั้งหมดนี้ล้วนส่งผลต่อความเชื่อมั่นตั้งแต่สเกลใหญ่อย่างกลุ่มผู้ลงทุน ไล่ลงมาจนถึงระดับผู้บริโภคได้รับผลกระทบกันอย่างถ้วนหน้า

ด้านตลาดอสังหาริมทรัพย์ก็ได้รับผลกระทบจากความผันผวนทางเศรษฐกิจเช่นกัน และยังเป็นผลมาจากไตรมาสแรกมียูนิตใหม่เข้าสู่ตลาดสูง ทำให้ในช่วงไตรมาสที่ 2 ของปี 2561 เหลือยูนิตคงค้างในตลาดที่สะสมมาอย่างยาวนานดูดซับได้ช้าลง อสังหาริมทรัพย์ประเภทคอนโดมิเนียมมีอุปทานเข้าสู่ตลาดในช่วงครึ่งปีแรกสูงที่สุด คือ 89% ของอุปทานที่อยู่อาศัยในกรุงเทพฯ ทั้งหมด อันเนื่องมาจากกระแสยอดนิยมในการอยู่อาศัยของกลุ่มคนในปัจจุบัน เน้นความสะดวกสบาย และเดินทางที่รวดเร็ว ใกล้เส้นทางคมนาคมอย่างรถไฟฟ้า ทำให้ตลาดคอนโดมิเนียมมีอุปทานจำนวนมากรองรับอุปสงค์เหล่านี้ แต่แล้วกลับพบว่ากระแสตอบรับจากกลุ่มผู้บริโภคยังไม่ดีเท่าที่ควรนัก

<img style="width: 638px; height: 367px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/5e9d15880fa6ac6102e587f22a2e09cd.jpg" alt="" />

จากการสำรวจสภาพตลาดที่อยู่อาศัย DDproperty Consumer Sentiment Survey ในครึ่งปีแรก 2561 อยู่ที่ระดับ 40 จุด เมื่อเทียบกับช่วงครึ่งปีหลัง 2560 พบว่าลดลง 2 จุด สะท้อนให้เห็นความเชื่อมั่นที่ลดลงของผู้บริโภคในการซื้ออสังหาริมทรัพย์ เนื่องจากมองว่าอาจได้ผลตอบแทนที่ไม่แน่นอน อีกทั้งยังสอดคล้องกับทิศทางระดับความพึงพอใจในสถานการณ์อสังหาริมทรัพย์ช่วงครึ่งปีแรก 2561 ลดลงจากครึ่งปีหลัง 2560 เช่นกัน

สาเหตุหลักมาจากราคาอสังหาฯ อยู่ในระดับสูง เข้าถึงได้ยาก และมีความเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ทางเศรษฐกิจที่ยังไม่สู้ดีนัก ทำให้ตลาดอสังหาริมทรัพย์ทุกประเภทไม่สามารถเติบโตได้ทุกระดับราคา ผลการสำรวจกลุ่มตัวอย่างผู้บริโภค 52% ให้เหตุผลว่าไม่สนใจซื้ออสังหาริมทรัพย์ในช่วงเวลานี้ เนื่องจากเหตุผลด้านราคาซื้อขายที่อยู่ในระดับสูงมาก รองลงมา 40% ให้เหตุผลว่ายังไม่มีความพร้อมที่จะซื้ออสังหาริมทรัพย์ และยังมีสาเหตุอื่นๆ ไม่ว่าจะเป็น การที่ไม่สามารถหาที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมได้ บ้างก็มีอสังหาฯ ของตนเองเพียงพอแล้ว หรือรัฐบาลยังไม่มีนโยบายที่ตอบสนองช่วยเหลือผู้บริโภคได้ เป็นต้น

<img style="width: 638px; height: 358px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/1be33ad76ed6331f1c26dc2f021f417f.jpg" alt="" />

ด้านการปล่อยกู้สินเชื่อและอัตราดอกเบี้ยของธนาคารก็มีผลต่อการซื้ออสังหาริมทรัพย์ของสถาบันการเงินพบว่าพักหลัง 2-3 ปีมานี้ ธนาคารพาณิชย์ส่วนใหญ่ระมัดระวังการปล่อยสินเชื่อที่อยู่อาศัยแก่ผู้ที่มีรายได้ระดับกลาง-ล่างยากขึ้น เนื่องจากธนาคารมีภาวะหนี้เสียมาก จึงจำเป็นต้องระมัดระวังการปล่อยกู้แก่กลุ่มลูกค้าเหล่านี้ อีกทั้งผู้บริโภคยังมองว่าระดับอัตราดอกเบี้ยเงินกู้ซื้อที่อยู่อาศัยอยู่ในระดับสูง โดยอัตราดอกเบี้ยที่สูงติด 3 อันดับแรก คือการกู้ซื้อบ้านเดี่ยว คอนโด และทาวน์เฮ้าส์ตามลำดับ ด้วยสาเหตุนี้เองที่ทำให้ผู้บริโภคที่มีรายได้ระดับกลาง-ต่ำ สามารถเข้าถึงที่อยู่อาศัยได้ยากกว่าผู้มีรายได้ระดับสูง จึงไม่แปลกที่จะเห็นตลาดคอนโดมิเนียม และบ้านเดี่ยว Luxury เติบโตสวนกระแสตลาดกลาง-ล่าง อันเนื่องมาจากผู้บริโภคกลุ่มบนไม่ได้ผลกระทบจากภาวะเศรษฐกิจมากนักนั่นเอง

<img style="width: 350px; height: 351px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/8d639fb60dcabcf68efd29b11105754c.jpg" alt="" />

ในขณะเดียวกันความช่วยเหลือจากรัฐบาลยังเป็นความหวังของประชาชนเสมอ ยิ่งในสถานการณ์เศรษฐกิจซบเซา ส่งผลต่อตลาดอสังหาฯ ชะลอตัวเช่นนี้ ผู้บริโภคไม่กล้าจับจ่ายหรือลงทุน ยิ่งส่งผลต่อการเติบโตเศรษฐกิจในภาพรวมอย่างแน่นอน ซึ่งในขณะนี้ผู้บริโภคกลุ่มตัวอย่าง 61% ได้ให้ความคิดเห็นว่ารัฐบาลยังไม่ได้ให้ความช่วยเหลือมากพอ และ 2 ใน 3 ของกลุ่มตัวอย่างยังคาดหวังให้รัฐออกนโยบายควบคุมราคาอสังหาฯ โครงการใหม่ของบรรดาผู้ประกอบการให้เข้มงวดมากขึ้น เพราะส่วนใหญ่กว่า 65% ของกลุ่มตัวอย่างรู้สึกได้ว่ามี Over Supply เกิดขึ้นแล้ว และยังอยากให้รัฐช่วยเหลือโดยการให้สิทธิประโยชน์แก่ผู้ที่ซื้ออสังหาฯ และบ้านหลังแรกด้วย

เน้นย้ำกันอีกครั้งเกี่ยวกับสถานการณ์ตลาดอสังหาฯ ในครึ่งปีหลัง ที่ต้องเฝ้าจับตากันอย่างใกล้ชิด บรรดาผู้ประกอบการต่างต้องศึกษาสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและพฤติกรรมของผู้บริโภคให้ดี เหล่านี้ล้วนแต่เป็นปัจจัยที่ส่งผลทำให้เกิด Over Supply อย่างรุนแรงได้ในอนาคต หากยังเร่งเปิดยูนิตใหม่ๆ เข้าสู่ตลาดอย่างต่อเนื่อง โดยไม่วางแผนหรือรอการดูดซับให้ดีก่อน ย่อมส่งผลต่อระดับราคาซื้อขายอสังหาฯที่อาจลดลงได้ ดังนั้น ผู้ประกอบการต้องเตรียมการให้พร้อม ไม่ว่าจะเป็นแผนการผลิต แผนการตลาดที่ต้องสอดคล้องกัน และรัฐบาลเองอาจต้องออกโรงให้มากขึ้นในการให้ความช่วยเหลือด้านมาตรการหรือนโยบายอสังหาฯ กระตุ้นทั้งทางฝั่งผู้ประกอบการและผู้บริโภค ให้ได้รับผลประโยชน์สูงสุดและยังถือเป็นการกระตุ้นตลาดโดยอ้อม ระหว่างรอการคลี่คลายปัญหาทางเศรษฐกิจที่วาดหวังให้ดีขึ้นโดยเร็ววัน

DDproperty.com เว็บไซต์สื่อกลางอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่ง ที่รวบรวม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย">ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ</a> และ<a href="https://www.ddproperty.com/รวมโครงการใหม่/รีวิวโครงการใหม่">รีวิวโครงการใหม่</a> ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ

ส่องมุมผู้บริโภค เกี่ยวกับตลาดอสังหาฯ ครึ่งปีแรก 2561

<h2>นับตั้งแต่ ตุลาคมปีที่แล้ว นักลงทุนต่างชาติขายหุ้นไทยไปแล้วรวม 2.4 แสนล้านบาท ซึ่งนับเป็นนับเป็นปริมาณการขายที่สูงมากเมื่อเทียบกับในอดีต แต่เราตั้งข้อสังเกตว่าตลาดหุ้นไทยในช่วงหลังนั้นสามารถทนต่อแรงขายของนักลงทุนต่างชาติได้มากกว่าในอดีต โดยในรอบนี้ดัชนี SET Index ปรับตัวลดลงมาราว 11% จากจุดสูงสุดในเดือน มกราคมซึ่งนับว่ายังลงน้อยกว่ารอบอื่นๆ ที่นักลงทุนต่างชาติมีการขายในปริมาณใกล้เคียงกัน เช่น ในช่วงที่ตลาดกังวลต่อการยุติ QE ของ Fed (Taper Tantrum) ในปี 2013 ที่นักลงทุนต่างชาติมีการเทขายหุ้นไทยไปรวม 2.5 แสนล้านบาท ซึ่งส่งผลให้ SET Index ปรับตัวลดลง 25%</h2>
โดยเราประเมินว่าสาเหตุที่ตลาดหุ้นไทยสามารถทนต่อแรงขายจากต่างชาติได้มากกว่าในอดีตนั้น เป็นผลมาจากดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยที่เพิ่มสูงขึ้นอย่างก้าวกระโดดตั้งแต่ปี 2015 ตามการเพิ่มขึ้นของรายได้จากนักท่องเที่ยวต่างชาติ และการลดลงของราคาน้ำมันในตลาดโลก ซึ่งช่วยชดเชยสภาพคล่องในประเทศและบรรเทาผลกระทบจากเงินทุนไหลออกในช่วงหลัง

เรามองว่าดุลบัญชีเดินสะพัดของไทย แม้จะมีแนวโน้มลดลงบ้างตามราคาน้ำมันที่เพิ่มขึ้น แต่ก็ยังน่าจะยังทรงตัวอยู่ในระดับสูงต่อไป รายงานดุลการค้าของกระทรวงพาณิชย์เดือน พฤษภาคม ซึ่งเห็นตัวเลขพลิกกลับมาเกินดุล 1,200 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ หลังจากที่ขาดดุลในเดือนก่อน ก็น่าจะยืนยันถึงแนวโน้มการส่งออก และดุลบัญชีเดินสะพัดของไทยที่ยังสูงกว่าประเทศเพื่อนบ้านอยู่มาก

นอกจากนั้น เศษฐกิจไทยยังเริ่มกลับมาขยายตัวในวงกว้างมากขึ้น โดยดัชนีรายได้เกษตรกรได้กลับมาขยายตัวต่อเนื่องเป็นเดือนที่ 2 หลังจากที่หดตัวต่อเนื่องมาตั้งแต่ กรกฎาคม 2017 น่าจะช่วยส่งเสริมการฟื้นตัวของการบริโภคในประเทศซึ่งจะเป็นปัจจัยขับเคลื่อนเศรษฐกิจ ท่ามกลางความเสี่ยงจากสงครามการค้าโลกต่อไป

เราประเมินว่าเสถียรภาพของเศรษฐกิจไทยที่ยังดีและโดดเด่นกว่าประเทศในตลาดเกิดใหม่อื่นๆ รวมถึงการเติบโตของการบริโภคในประเทศที่มีแนวโน้มสดใสขึ้น น่าจะทำให้นักลงทุนต่างชาติเริ่มชะลอการขายหุ้นไทย และน่าจะทำให้ตลาดหุ้นไทยเริ่มยืนได้ในช่วงนี้

ประเมินแรงขายของนักลงทุนต่างชาติน่าจะเริ่มซาลงและตลาดหุ้นไทยน่าจะเริ่มยืนได้ในช่วงนี้

<h2>ภาพรวมตลาดอสังหาริมทรัพย์ในช่วงครึ่งแรกของปี 2561 ถือว่ามีความผันผวนสูงมาก โดยไตรมาสแรกตลาดยังคงขยายตัวตามภาวะเศรษฐกิจที่ขยายตัว สะท้อนจากรายงานของสำนักนโยบายเศรษฐกิจมหภาค สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง (สศค.) ประเมินว่า สภาพเศรษฐกิจของประเทศในช่วงไตรมาสแรกของปีนี้ยังคงเติบโตต่อเนื่อง และคาดการณ์ว่า ผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ (Gross Domestic Product: GDP) ของไทยในปีนี้จะปรับสูงขึ้น 4.2% จากเดิมในปี 2560 อยู่ที่ 3.9%</h2>
ด้านการเปิดตัวโครงการใหม่ หากวิเคราะห์จากรายงาน DDproperty Property Index พบว่า ตลาดไตรมาสแรกยังคงขยายตัวจากไตรมาส 4 ของปี 2560 และดัชนีราคาที่อยู่อาศัยในพื้นที่กรุงเทพฯ ยังเพิ่มขึ้นต่อเนื่อง โดยในรอบ 2 ปีที่ผ่านมา มีการปรับขึ้นถึง 113% ซึ่งเป็นผลต่อเนื่องจากราคาที่ดินที่ปรับสูงขึ้น และผู้ประกอบการหลายรายขยับมาทำโครงการระดับกลางบนมากขึ้น เพื่อลดความเสี่ยงภาวะลูกค้าระดับกลางกู้ไม่ผ่าน

สำหรับพื้นที่ที่ราคามีการเติบโตสูงสุด ยังคงเป็น เขตจตุจักร โดยราคาปรับตัวเพิ่มขึ้นในรอบไตรมาสมากถึง 10% และราคาปรับตัวเพิ่มขึ้นมากถึง 80% ในช่วงระยะเวลา 3 ปี ซึ่งคาดว่าเป็นผลจากโครงการก่อสร้างส่วนต่อขยายรถไฟฟ้าสายสีเขียว หมอชิต-คูคต ที่ปัจจุบันมีความคืบหน้าไปกว่า 60% ส่วนอีกหนึ่งเขตที่น่าจับตามองในช่วงต้นปีที่ผ่านมา คือ เขตดินแดง เนื่องจากมีอัตราการเติบโตของราคาอย่างต่อเนื่องในรอบปีมากถึง 39%

<img style="width: 638px; height: 479px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/ce8f7ab62b26e6a9217ac55e820cf2ba.png" alt="" />

ด้านการสำรวจบรรยากาศการเปิดตัวและการขายโครงการในช่วงไตรมาสแรกของปีนี้ ผู้ประกอบการชั้นนำในตลาดอสังหาฯ ยังแข่งเปิดตัวโครงการใหม่ทั้งตลาดบ้านแนวราบและตลาดคอนโดมิเนียม โดยเฉพาะตลาดคอนโดมิเนียมที่ยังคงคึกคักต่อเนื่อง มีการเปิดตัวโครงการใหม่ในไตรมาสแรกแตะๆ หมื่นยูนิต พร้อมกับงัดทุกกลยุทธ์มาชิงกำลังซื้อ ไม่ว่าจะเป็น คอนเทนต์ มาร์เก็ตติ้ง บนโลกออนไลน์ (Online Content Marketing) เพื่อดึงความสนใจจากกลุ่มคนรุ่นใหม่ อีเวนท์ มาร์เก็ตติ้ง (Event Marķeting) จัดงานอีเวนท์พิเศษกระตุ้นยอดขายทั้งในโครงการ และตามศูนย์การค้า

ขณะที่ไตรมาสสองของปี ตลาดกลับชะลอตัวอย่างเห็นได้ชัด ซึ่งอาจเป็นผลจากการเปิดตัวโครงการใหม่จำนวนมากในช่วงก่อนหน้านี้ ยอดการขายจึงช้าลง ทำให้การแข่งกันเปิดตัวและโหมทำตลาดชะลอตัวลง สะท้อนจากรายงาน DDproperty Property Index ที่พบว่า ดัชนีอุปทาน (Supply Index) หรือจำนวนโครงการที่เปิดขายเริ่มชะลอตัว ส่วนหนึ่งเป็นผลจากการที่การดูดซับ (Absorption Rate) ที่อยู่อาศัยในตลาดค่อนข้างช้า

รวมถึง ภาวะหนี้ครัวเรือนที่ยังคงสูง แม้สถานการณ์เศรษฐกิจโดยรวมจะขยายตัวได้ดีขึ้น แต่ผู้มีรายได้น้อยยังต้องเผชิญหน้ากับภาวะดังกล่าวในสัดส่วนที่สูง ซึ่งคนกลุ่มนี้เป็นฐานใหญ่ของตลาดที่อยู่อาศัยระดับกลางล่างทั้งคอนโดมิเนียม 1-2 ล้านบาท และทาวน์เฮาส์ 2-3 ล้านบาท จึงเป็นผลให้ตลาดที่อยู่อาศัยระดับราคาดังกล่าวยังเจอวิกฤตมียอดขาย แต่ลูกค้ากู้ไม่ผ่าน ทำให้ตลาดที่อยู่อาศัยระดับกลางล่าง ตลาดใหญ่สุดของภาคที่อยู่อาศัยส่งสัญญาณความเสี่ยงภาวะฟองสบู่ โดยเฉพาะคอนโดมิเนียมใกล้รถไฟฟ้าส่วนต่อขยายในบางพื้นที่ที่มีโครงการใหม่เปิดจำนวนมากในช่วงก่อนหน้า

<img style="width: 638px; height: 424px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/c5346d92da3311d064da73d04763fc49.png" alt="" />

จากสถานการณ์ที่สวนทางกันระหว่างไตรมาสแรกและไตรมาสสอง จึงอาจกล่าวได้ว่า ตลาดอสังหาริมทรัพย์ครึ่งแรกของปีนี้มีความผันผวนสูง

สำหรับตลาดอสังหาริมทรัพย์ไทยที่มีการประเมินจากหลายหน่วยงานว่ามีภาวะเสี่ยงฟองสบู่นั้น หากวิเคราะห์เฉพาะสถานการณ์ไตรมาสแรกและไตรมาสสอง อาจยังไม่น่าห่วง เพราะการชะลอตัวในการเปิดตัวโครงการที่อยู่อาศัยใหม่ในไตรมาสสองที่ผ่านมา และการปรับตัวของผู้ประกอบการชั้นนำ ไม่ว่าจะเป็น ปรับแผนเลื่อนเปิดโครงการ นำซัพพลายห้องชุดที่สร้างเสร็จไปปล่อยเช่า เพื่อสร้างสภาพคล่อง ฯลฯ

แต่ต้องจับตาดูการกลับมาบุกตลาดรอบใหม่ของผู้ประกอบการชั้นนำในช่วงไตรมาสสามและไตรมาสสี่ของปีนี้ เพราะบิ๊กอสังหาฯ ซึ่งล้วนเป็นบริษัทมหาชน ต่างต้องเพิ่มยอดขายด้วยการส่งโครงการใหม่ลงตลาด ซึ่งจากแผนของกลุ่มบิ๊กอสังหาฯ ยังคงย้ำลุยตามเป้าหมายรุกหนักเช่นเดิม ทั้งกลุ่มคอนโดมิเนียมและบ้านแนวราบ

<img style="width: 638px; height: 425px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/dece20a48bd96ac9d82a2f5b5251f3b2.png" alt="" />

แม้ว่าจะประกาศจำนวนโครงการตามแผนเดิม แต่สิ่งที่น่าสนใจ คือ โปรดักส์ที่ผู้ประกอบการจะเลือกส่งลงตลาดครึ่งหลังของปีนี้ ซึ่งจะใช้กลยุทธ์วิเคราะห์ตามสถานการณ์จริง เน้นเลือกทำเลที่ยังมีช่องว่าง เช่นเดียวกับระดับราคาที่อาจจะขยับไปทำตลาดบนมากขึ้น เพื่อลดความเสี่ยงภาวะกู้ไม่ผ่าน แต่ก็มีแนวโน้มว่าโครงการระดับกลางและล่างจะมีจำนวนมาก

อีกทั้งยังต้องประเมินสถานการณ์คอนโดมิเนียมสร้างเสร็จพร้อมอยู่ที่ยังขายไม่ได้ เป็นสต๊อกใหม่ที่จะทยอยเข้าตลาดต่อเนื่องว่าสามารถขายและโอนได้หรือไม่ เพราะก่อนหน้านี้ ผู้ประกอบการหลายรายหันไปเจาะตลาดนักลงทุน เพื่อหวังได้ยอดจากผู้ซื้อกลุ่มนี้ ชดเชยกลุ่มผู้บริโภคตัวจริงที่มีความเสี่ยงกู้ไม่ผ่าน ซึ่งกลุ่มนักลงทุนส่วนใหญ่จะประเมินราคาที่มีโอกาสเพิ่มขึ้นในอนาคต หรือความต้องการเช่าว่ามีหรือไม่จึงจะรับโอน แต่หากวิเคราะห์แล้วว่า ไม่คุ้มที่จะถือต่อ ก็จะยื้อการโอน ซึ่งสถานการณ์เช่นนี้เป็นภาวะที่มีความเสี่ยงสูงของโครงการนั้นๆ ต้องจับตาดูว่า ผู้ประกอบการจะงัดกลยุทธ์ใดบ้างในการระบายสต๊อกพร้อมอยู่

สุดท้ายนี้หากผู้ประกอบการเลือกส่งกลุ่มโครงการระดับกลางล่างออกมาจำนวนมาก และกลุ่มผู้ซื้อในตลาดนี้ยังมีวิกฤตหนี้ครัวเรือนรุมเร้า รวมกับกลุ่มผู้ซื้อนักลงทุนทิ้งดาวน์ห้องชุดพร้อมอยู่ที่เพื่งสร้างเสร็จ จึงเป็นเรื่องที่น่ากังวลว่าอาจจะทำให้ตลาดอสังหาริมทรัพย์ไทยเริ่มเข้าสู่ภาวะฟองสบู่อย่างเลี่ยงไม่ได้

DDproperty.com เว็บไซต์สื่อกลางอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่ง ที่รวบรวม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย">ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ</a> และ <a href="https://www.ddproperty.com/รวมโครงการใหม่/รีวิวโครงการใหม่">รีวิวโครงการใหม่</a> ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ

ลุ้นตลาดอสังหาฯ ครึ่งปีหลัง จะโอเวอร์ซัพพลายหรือไม่?

ตลาดหุ้นทั่วโลกที่ปรับตัวขึ้นร้อนแรงต่อเนื่องมาเป็นเวลาหลายปี ทำให้เสียงของนักวิเคราะห์แบ่งออกเป็น 2 ฝ่ายอย่างชัดเจน โดยฝ่ายหนึ่งเชื่อว่าหุ้นแพงและตลาดหุ้นกำลังอยู่ในช่วงใกล้ “พีค” เต็มที ซึ่งก็ดูจะมีน้ำหนักอยู่พอสมควร โดยหากเราประเมินมูลค่าของตลาดหุ้นจากเครื่องชี้วัด เช่น Forward P/E Ratio ของดัชนี S&amp;P500 ซึ่งปัจจุบันอยู่ที่ 17.6 เท่า ซึ่งนับเป็นระดับที่เกือบจะสูงสุดเป็นประวัติการณ์ เป็นรองเพียงแค่ช่วงฟองสบู่ Dot Com ในช่วงปี 2000 เท่านั้น นอกจากนี้ เครื่องชี้วัดมูลค่าอื่นๆ เช่น Price to Book Ratio หรือแม้กระทั่งมูลค่าตลาดเทียบกับ GDP ก็ชี้ว่าตลาดหุ้นส่วนใหญ่นั้น “แพงมาก” เมื่อเทียบกับในอดีต

แต่ตลาดหุ้นก็ใช่ว่าจะเพิ่งมาแพงในช่วงนี้ อันที่จริงเครื่องชี้วัดมูลค่าหลายตัว ก็ได้ส่งสัญญาณเตือนว่าตลาดหุ้นนั้น “แพง” มาโดยตลอดในช่วง 2-3 ปีหลัง แต่ถึงกระนั้นตลาดหุ้นก็ยังทะยานขึ้นอย่างต่อเนื่อง โดยไม่มีทีท่าที่จะปรับฐานแต่อย่างใด นักวิเคราะห์อีกฝ่ายอธิบายปรากฏการณ์ดังกล่าวโดยให้เหตุผลว่า ถึงแม้ตลาดหุ้นจะดูแพงเมื่อเทียบกับในอดีต แต่ยังก็ถูกเมื่อเทียบกับสินทรัพย์อื่นๆ เช่น ตราสารหนี้ ซึ่งให้ผลตอบแทนต่ำสุดเป็นประวัติการณ์ นักลงทุนจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องซื้อหุ้นต่อไปในยุคที่สภาพคล่องล้นเหลือและเงินท่วมโลกอย่างในปัจจุบัน

Yield พันธบัตรทั่วโลกถูกกดดันให้ลดลงมาอยู่ระดับในต่ำอย่างต่อเนื่องตั้งแต่หลังวิกฤติเศรษฐกิจโลกในปี 2008 เนื่องจากเศรษฐกิจที่ฟื้นตัวช้า และเงินเฟ้อที่ลดต่ำตามราคาน้ำมันที่ลดลงกว่าครึ่งในปี 2014 ประกอบกับแรงซื้อพันธบัตรจากธนาคารกลางทั่วโลกผ่านมาตรการ QE ซึ่งทำให้ Yield พันธบัตรรัฐบาลอายุ 10 ปีของสหรัฐฯ ลดลงจากระดับ 4-5% ในช่วงก่อนวิกฤติ มาอยู่ที่ประมาณ 2.2% ในปัจจุบัน ดังนั้นแม้ตลาดหุ้นจะซื้อขายที่ P/E Ratio ที่แพงกว่าในอดีต ผลตอบแทนจากการลงทุนในพันธบัตรที่ลดลง ได้ทำให้ตลาดหุ้นยังดู “ถูก” เมื่อเทียบพันธบัตรรัฐบาลอยู่มาก

โดยสรุปก็คือ Bond Yield ที่ลดลงมาต่อเนื่องในช่วงหลังจากวิกฤติเศรษฐกิจในปี 2008 มีส่วนสำคัญในการผลักดันตลาดหุ้นให้ปรับตัวขึ้นมาซื้อขายที่ระดับ Valuation ที่สูงกว่าในอดีต ดังนั้นทิศทางของ Bond Yield ในระยะข้างหน้า จึงเป็นปัจจัยสำคัญในการกำหนดทิศทางของตลาดหุ้นต่อไป

เรามองว่า Bond Yield จะเริ่มกลับมาเป็นขาขึ้นและกดดันตลาดหุ้นในช่วงไตรมาส - 4 ปัจจัยสำคัญที่กดดันให้ Bond Yield ลดลงในช่วงหลายปีที่ผ่านมา มี 3 ปัจจัย ได้แก่ 1) เศรษฐกิจที่ฟื้นตัวช้าหลังจากเกิดวิกฤติในปี 2008 2) อัตราเงินเฟ้อที่ลดต่ำตามราคาน้ำมันที่ลดลงกว่าครึ่งในปี 2014 และ 3) แรงซื้อพันธบัตรจากธนาคารกลางทั่วโลกผ่านมาตรการ QE ซึ่งผลักดันราคาพันธบัตรรัฐบาลให้สูงขึ้นและ Yield ลดต่ำลง

มองไปข้างหน้า เรามองว่าทั้ง 3 ปัจจัยจะเริ่มทยอยอ่อนกำลังลงในช่วงต่อจากนี้ ซึ่งจะส่งผลให้ Bond Yield เริ่มกลับมาเพิ่มขึ้น ดังนี้
<ol>
 	<li>เศรษฐกิจโลกมีแนวโน้มฟื้นตัวขึ้น เรามองเศรษฐกิจโลกในปีหน้าจะมีแนวโน้มเร่งตัวขึ้นต่อเนื่องเป็น 3.7% จาก 3.6% ในปีนี้ นำโดยเศรษฐกิจสหรัฐฯ ที่จะเร่งตัวขึ้นเป็น 2.4% จาก 2.1% ในปี 2017 เศรษฐกิจที่เร่งตัวขึ้นจะส่งผลให้ความชันของ Yield Curve ของสหรัฐฯ ที่ปัจจุบันอยู่ในระดับต่ำสุดในช่วงหลังวิกฤติเศรษฐกิจในปี 2008 เริ่มกลับมาเพิ่มขึ้น และส่งผลต่อเนื่องให้ Bond Yield เพิ่มขึ้นในที่สุด</li>
 	<li>อัตราเงินเฟ้อจะกลับมาเร่งตัวขึ้นตามการฟื้นตัวของเศรษฐกิจ จากการศึกษาข้อมูลในอดีต เราพบว่าอัตราเงินเฟ้อจะเคลื่อนไหวตามหลัง (Lag) การขยายตัวของเศรษฐกิจอยู่ 6 ไตรมาส ซึ่งการฟื้นตัวของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ในรอบนี้เริ่มขึ้นตั้งแต่ไตรมาส 4/2016 ซึ่งจะส่งผลให้เงินเฟ้อเริ่มกลับมาเพิ่มขึ้นในช่วงไตรมาส 1/2018 เป็นต้นไป</li>
 	<li>การลดขนาดงบดุลของ Fed และการลด QE ของ ECB ในที่เหลือของปีนี้ เราน่าจะได้เห็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญของนโยบายการเงินในประเทศหลักทั่วโลก โดยเริ่มจาก Fed ที่ประกาศดำเนินการลดขนาดงบดุลในการประชุมเมื่อวันที่ 20 กันยายน ซึ่งเป็นกระบวนการตรงข้ามกับมาตรการ QE โดยในการลดขนาดงบดุล Fed จะทยอยรับเงินคืนจากสินทรัพย์ที่ครบอายุ ซึ่งทำให้เงินที่ Fed “พิมพ์” ออกไปในช่วงที่ทำ QE ไหลออกจากระบบและกลับคืนมาสู่ Fed อีกครั้ง ซึ่งจะส่งผลให้สภาพคล่องในตลาดเริ่มลดลงตั้งแต่ไตรมาส 4 ปีนี้เป็นต้นไป ส่วน ECB ก็น่าจะเริ่มทยอยลดการกระตุ้นเศรษฐกิจลง โดยเราคาดว่า ECB จะประกาศลดอัตราการเข้าซื้อสินทรัพย์ผ่านมาตรการ QE ลงจากปัจจุบันที่ 6 หมื่นล้านยูโรต่อเดือน ลงเป็น 4 หมื่นล้านยูโรต่อเดือน ซึ่งเราคาดว่าจะประกาศในเดือน ต.ค. นี้ และให้เริ่มมีผลตั้งแต่ต้นปีหน้าเป็นต้นไป</li>
</ol>
เราคาดว่า Bond Yield ที่ระดับเกิน 2.5% จะเริ่มกดดันตลาดหุ้น - Bond Yield ที่ทยอยเพิ่มขึ้นจากระดับต่ำในปัจจุบันอาจยังไม่ส่งผลกระทบต่อ Valuation ของตลาดหุ้นมากนัก แต่เราประเมินว่า หาก Bond Yield ของสหรัฐฯ ปรับตัวสูงขึ้นเกินกว่าระดับ 2.5% ซึ่งเป็นระดับสูงสุดในรอบ 3 ปี (ตั้งแต่ช่วงไตรมาส 3 ปี 2014 ซึ่งเป็นช่วงที่ราคาน้ำมันเริ่มลดลง และส่งผลให้เงินเฟ้อลงมาทรงตัวอยู่ในระดับต่ำ) ตลาดหุ้นอาจถูกกดดันให้ปรับฐาน

Relatively Cheap or Absolutely Expensive?

ในบทสรุปของหนังสือ The ASEAN Miracle: A Catalyst for Peace (สำนักพิมพ์ NUS Press ปี 2017) Kishore Mahbubani และ Jeffery Sng ผู้เขียนกล่าวไว้ว่า “หากมุมหนึ่งของโลกที่ไม่ได้สมบูรณ์แบบนักสามารถนำสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองมาสู่ประชากรกว่า 625 ล้านคนของตนได้ ภูมิภาคอื่นๆ ทั่วโลกก็น่าจะสามารถสร้างความสำเร็จเฉกเช่นความร่วมมือของ ASEAN ที่ยังคงดำเนินไปอย่างต่อเนื่องได้เช่นกัน”

ASEAN (ปัจจุบันมีสมาชิกทั้งหมด 10 ประเทศ) ถือเป็นการรวมตัวของเหล่าประเทศในภูมิภาคที่เรียกได้ว่ามีความแตกต่างทั้งด้านเชื้อชาติ ศาสนา และภาษามากที่สุดแห่งหนึ่งของโลก อินโดนีเซียเพียงประเทศเดียวมีภาษาที่ใช้สื่อสารกันมากกว่า 700 ภาษา ภูมิภาคนี้ได้รับอิทธิพลจากสิ่งที่ผู้เขียนเรียกว่า “คลื่นอารยธรรมทั้งสี่” ได้แก่ ยุคแห่งอินเดีย จีน มุสลิมและโลกตะวันตก ซึ่งทำให้เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เปรียบเสมือนจุดตัดอันเป็นแหล่งรวมอารยธรรมสำคัญของโลก

<img style="width: 340px; height: 358px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bb05b2c7548be2d77946aa0aa8672352.png" alt="" />

อย่างไรก็ตาม ใช่ว่าเส้นทางที่ผ่านมาของ ASEAN จะโรยด้วยกลีบกุหลาบ สงครามเวียดนามดำเนินไปอย่างโหดร้าย ส่วนที่เลวร้ายไม่แพ้กันคือสงครามอเมริกันที่ปะทุขึ้นในสปป.ลาว (ช่วงปี 1962-1975) ซึ่งคร่าชีวิตประชาชนไปกว่า 10% และอีก 25% ต้องลี้ภัยออกจากประเทศ กลุ่มเขมรแดงที่ขึ้นครองอำนาจในกัมพูชาช่วงปี 1975 ถึงปี 1979 กระทำการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์อันเป็นหนึ่งในโศกนาฏกรรมครั้งเลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์โลก นอกจากนั้นยังมีเหตุการณ์ข่มเหงทารุณชนกลุ่มน้อยชาวมุสลิมโรฮิงญาในเมียนมาที่ดำเนินอยู่ในปัจจุบัน

&nbsp;
<h2>แล้วปัจจัยแห่งความสำเร็จของ ASEAN คืออะไร?</h2>
ปัจจัยที่ส่งผลโดยรวมคือ คลื่นลมด้านมิติการเมืองที่เป็นใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง กรณีการเยือนประเทศจีนครั้งประวัติศาสตร์ของประธานาธิบดี Richard Nixon เมื่อปี 1972 และการสิ้นสุดลงของสงครามเวียดนาม แม้จุดยืนและความคิดจะอยู่คนละขั้วการเมือง แต่สาธารณรัฐประชาชนจีนและสหรัฐฯ มองเห็นถึงความสำคัญที่จะพัฒนาความร่วมมือในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกซึ่งจะเป็นประโยชน์กับทั้งสองฝ่ายเนื่องจากมีศัตรูรายเดียวกันคือสหภาพโซเวียต ทั้งนี้ ประเด็นถกเถียงกันว่าภัยคุกคามที่น่าหวั่นเกรงที่สุดสำหรับประชาคม ASEAN ในปัจจุบันก็คือการแข่งขันระหว่างประเทศมหาอำนาจจากสองภูมิภาคอย่างจีนและสหรัฐฯ

อีกหนึ่งปัจจัยที่สำคัญคือการปฏิรูปเศรษฐกิจมาอิงกลไกตลาดเศรษฐกิจของหลายประเทศสมาชิกเติบโตอย่างก้าวกระโดดหลังจากได้รับเม็ดเงินลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ ถึงแม้ว่าจะมีบางประเทศที่ขยายตัวต่ำกว่าตลาดอย่างเห็นได้ชัดเจนในประเทศฟิลิปปินส์

<figure><img style="width: 680px; height: 510px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d0b0097708d78f701886b2a8b1beaa7a.png" alt="" width="680" height="510" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: Pichaya Svasti/โพสต์ทูเดย์)</figcaption></figure>

ในช่วงศตวรรษที่ 1980 ประเทศไทยถูกเรียกกันในหมู่นักลงทุนว่า “ประเทศแห่งการรอคิว” เนื่องจากแถวรอนำเสนอโครงการลงทุนที่ BOI (สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการลงทุน) จะยาวเหยียดและแน่นเสมอ มาเลเซียผงาดขึ้นเป็นศูนย์กลางด้านอิเล็กทรอนิกส์ จุดหมายการลงทุนจากต่างชาติและอุตสาหกรรมการผลิต ประเทศที่โดดเด่นที่สุดเห็นจะ

เป็นเวียดนามที่ได้ปฏิรูปประเทศตั้งแต่รากฐานหลังจากรัฐบาลคอมมิวนิสต์นำพาประเทศชาติสู่ทศวรรษแห่งหายนะ ปัจจุบันเวียดนามเป็นหนึ่งในประเทศที่เอื้อต่อการประกอบธุรกิจแห่งหนึ่งของโลก

แล้วอนาคตจะเป็นอย่างไร? ASEAN จะต้องเผชิญอุปสรรคหลายประการโดยมีสองข้อที่เป็นประเด็นสำคัญ สถานการณ์ตึงเครียดระหว่างจีนและสหรัฐฯ จะส่งผลกระทบมหาศาลต่อประเทศทั่วโลก โดยเฉพาะ ASEAN ข้อพิพาทเรื่องอธิปไตยเหนือดินแดนทะเลจีนใต้อาจเป็นชนวนสำคัญที่นำไปสู่ความขัดแย้งรุนแรง นอกจากนี้ ผู้เขียนยังสังเกตเห็นว่า ASEAN เป็นความร่วมมือที่อาจจำกัดวงอยู่แค่ในระดับนโยบาย ผู้บริหารระดับสูงจากภาครัฐและภาคเอกชนอาจมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันแต่ไม่ปรากฏชัดเจนนักสำหรับกลุ่มประชาชนทั่วไปของเหล่าประเทศสมาชิก ทั้งนี้ ASEAN จะต้องผลักดันนโยบายความร่วมมือจากระดับบนไปสู่ประชาชนให้มากขึ้น

ยังมีคนตั้งความหวังว่าปัญหาเหล่านี้และอุปสรรคอื่นๆ อันรวมถึงการเมืองที่ไม่โปร่งใสและการคอร์รัปชันที่พบเห็นกันดาษดื่นจะถูกทลายลงในที่สุด ASEAN คือเรื่องราวแห่งความสำเร็จที่ไม่ธรรมดาและเหตุผลที่ ASEAN ควรก้าวต่อไปสู่ความสำเร็จที่ไม่หยุดยั้งไม่ใช่เพื่อประโยชน์สำหรับประชาชน 625 ล้านคนในภูมิภาคเท่านั้น แต่ยังรวมถึงประชากรในกลุ่มประเทศตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ (MENA) อีก 385 ล้านคนและภาพรวมทั่วโลก เพราะแท้จริงแล้วการนำรูปแบบกลยุทธ์ไปปรับใช้ก็น่าจะเข้าท่าอยู่ไม่น้อย ด้วยกลุ่ม MENA สามารถเรียนรู้จาก ASEAN ที่มีชาวมุสลิมเป็นประชากรส่วนใหญ่

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 255px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b452b2b6a3ba8de395123ca7d19748e5.png" alt="" />

Jean-Pierre Lehmann
ผู้เขียนบทความให้กับ Forbes.com
ศาสตราจารย์กิตติคุณของ IMD ใน Lausanne ประเทศสวิตเซอร์แลนด์
อาจารย์พิเศษแห่ง Hong Kong University และ NIIT University ใน Rajasthan ประเทศอินเดีย

<hr />

<a href="https://goo.gl/kx737e">คลิกอ่านบทความที่น่าสนใจ ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กรกฎาคม 2560 ในรูปแบบ e-Magazine
<img style="width: 250px; height: 331px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/d6fb3a521266ed2595ff4f49cdf05ba3.png" alt="" /></a>

ก้าวต่อไปของ ASEAN?

<h2>สถานการณ์ธุรกิจทั่วโลกในช่วงปีที่ผ่านมาเต็มไปด้วยความท้าทายจากหลากหลายปัจจัยที่ฉุดรั้งการขยายตัวทางเศรษฐกิจ ไม่ว่าจะเป็น เศรษฐกิจจีนที่ชะลอตัว อังกฤษตัดสินใจออกจากสหภาพยุโรป (Brexit) และผลการเลือกตั้งของสหรัฐอเมริกาที่สะเทือนไปทั่วโลก กอปรกับราคาน้ำมันและสินค้าโภคภัณฑ์ตกต่ำ กระทั่ง Oxford Economics ยังประเมินว่าเศรษฐกิจโลกในปี 2559 ขยายตัวเพียงร้อยละ 2.3 ถือเป็นการขยายตัวที่ต่ำสุดในรอบ 7 ปีตั้งแต่ปี 2552 เป็นต้นมา</h2>
ปัจจัยที่ก่อให้เกิดความไม่แน่นอนดังที่กล่าวมานี้ จะยังคงส่งผลต่อเศรษฐกิจโลกในปี 2560 ทำให้นักลงทุนเกิดความลังเลและเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้น ดังเช่น มูลค่าของการควบรวมกิจการ (M&amp;A) ซึ่งเป็นหนึ่งในตัวชี้วัดแนวโน้มการลงทุนในอนาคต ได้ลดลงจาก 2.8 ล้านล้านเหรียญสหรัฐฯ ในปี 2559 มาอยู่ที่ราว 2.5 ล้านล้านเหรียญ ในปี 2560

อย่างไรก็ตาม หากเศรษฐกิจและการเงินโลกเริ่มมีเสถียรภาพ และภาคเอกชนมีสถานภาพทางการเงินที่แข็งแกร่งขึ้น รวมถึงปัญหาทางการเมืองเริ่มลดลง มูลค่าการควบรวมกิจการน่าจะขยายตัวเพิ่มขึ้นเป็น 3 ล้านล้านเหรียญในปี 2561

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c52f1ca945e5056661b9a0396b904232.png" alt="" width="680" height="510" /><figcaption> เหตุการณ์ Brexit-อังกฤษลาออกจากสมาชิกสหภาพยุโรป (Photo Credit: EPA/Independent)</figcaption></figure>

ขณะเดียวกันจำนวนของ บริษัทเข้าจดทะเบียนใหม่ในตลาดหลักทรัพย์ฯ ยังเป็นอีกหนึ่งตัวเลขที่สะท้อนถึงแนวโน้มและภาพรวมเศรษฐกิจ โดยเฉพาะมูลค่าของการเสนอขายหุ้น IPO ซึ่งคาดว่าจะปรับตัวดีขึ้นจาก 1.31 แสนล้านเหรียญในปี 2559 เป็น 1.68 แสนล้านเหรียญในปี 2560 โดยส่วนใหญ่เป็นผลจากการแสวงหาเงินทุนด้วยการแปรรูปรัฐวิสาหกิจเป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ ในยุโรปกลางและยุโรปตะวันออก ประเทศในเครือจักรภพอังกฤษ ตะวันออกกลาง และแอฟริกา

หากพิจารณาตามประเภทของอุตสาหกรรม กลุ่มเทคโนโลยีถือเป็นธุรกิจที่สามารถสร้างมูลค่าด้านการควบรวมกิจการที่ครองตำแหน่งสูงสุดมาตั้งแต่ปี 2543 ตามมาด้วยด้าน healthcare โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มอุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพและยา ในขณะที่อุตสาหกรรมพลังงานจะปรับตัวดีขึ้นเล็กน้อยในปีนี้

&nbsp;
<h2>เอเชียแปซิฟิก - ตลาดที่แข็งแกร่งที่สุด</h2>
หากแบ่งการเติบโตตามภูมิภาคโลก ทวีปอเมริกาเหนือยังคงอยู่ในอันดับหนึ่งด้านธุรกรรมการควบรวมกิจการ โดยมีสัดส่วนราวร้อยละ 50 ของมูลค่าการควบรวมกิจการทั่วโลก อย่างไรก็ตาม มูลค่าดังกล่าวอาจไม่ขยายตัวเพิ่มขึ้นในปี 2560 เนื่องจากความไม่แน่นอนอันเนื่องมาจากนโยบายด้านการค้าการลงทุนของรัฐบาลภายใต้การนำของประธานาธิบดีคนใหม่

<img style="width: 680px; height: 605px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/f137492b81721cfea756ca12b971f73e.png" alt="" />

สำหรับทวีปยุโรป กรณี Brexit ยังคงเป็นตัวแปรสำคัญที่ส่งผลกระทบอย่างมากต่อความเชื่อมั่นของนักลงทุน ทำให้มูลค่าการควบรวมกิจการดิ่งลงจาก 7.36 แสนล้านเหรียญในปี 2558 เหลือเพียง 3.19 แสนล้านเหรียญเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม กิจกรรมดังกล่าวในยุโรป (ไม่รวมอังกฤษ) น่าจะปรับตัวดีขึ้นในปีนี้ ขณะที่การขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศอังกฤษในปี 2560 น่าจะอ่อนตัวลง โดยความสัมพันธ์ระหว่างบริษัทในอังกฤษกับภาคเอกชนในยุโรปยังคงมีความไม่แน่นอน และจะทำให้การควบรวมกิจการในอังกฤษ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มธุรกิจการเงินและภาคอุตสาหกรรม ยังคงมีความเสี่ยง

ด้านทวีปแอฟริกาและตะวันออกกลางยังคงต้องเผชิญปัญหาจากราคาน้ำมันที่ตกต่ำ โดยจะทำให้การควบรวมกิจการชะลอตัวต่อเนื่องในปี 2560 เช่นเดียวกับกลุ่มประเทศลาตินอเมริกา ซึ่งยังคงได้รับผลกระทบอย่างมากจากราคาสินค้าโภคภัณฑ์ที่ตกต่ำ และสภาวะแวดล้อมทางเศรษฐกิจที่ไม่เอื้ออำนวย รวมทั้งปัญหาทางการเมืองในบราซิล

<figure><img style="width: 680px; height: 284px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/e7aa436079118332c8bd068d606ec133.png" alt="" width="680" height="284" /><figcaption> ทวีปแอฟริกาและตะวันออกกลางยังคงเผชิญปัญหาจากราคาน้ำมันที่ตกต่ำ (Photo Credit: oilprice.com)</figcaption></figure>

แม้การควบรวมกิจการในเอเชียแปซิฟิกจะมีการประมาณการตัวเลขที่ลดลงจาก 6.8 แสนล้านเหรียญในปีก่อนหน้า เป็น 5.66 แสนล้านเหรียญในปีปัจจุบัน เนื่องจากได้รับผลกระทบการชะลอตัวของเศรษฐกิจจีน และความกังวลต่อนโยบายทางการค้าของประธานาธิบดีคนใหม่และปัจจัยด้านนโยบายดอกเบี้ยของสหรัฐฯ ซึ่งส่งผลต่อเนื่องให้เกิดการเคลื่อนย้ายเงินทุนออกจากประเทศต่างๆ ในภูมิภาค

อย่างไรก็ตาม ตลาดเอเชียแปซิฟิกยังคงมีจุดแข็งในหลายด้าน เช่น ต้นทุนแรงงาน ที่สามารถแข่งขันได้ในระดับโลก ลักษณะเด่นด้านประชากรศาสตร์ (demographics) และการเป็นฐานการผลิต ซึ่งยังคงเป็นปัจจัยที่ดึงดูดนักลงทุนต่างชาติที่ต้องการขยายธุรกิจผ่านการควบรวมกิจการ โดยคาดว่ามูลค่าการควบรวมกิจการจะขยายตัวเป็น 6.76 แสนล้านเหรียญในปี 2561 และเพิ่มขึ้นเป็น 7.27 แสนล้านเหรียญ ในปี 2562

ถ้าพิจารณาจากภาพรวมดังที่กล่าวมาข้างต้นจะเห็นได้ว่า โลกธุรกิจมีความซับซ้อนและได้รับผลกระทบจากปัจจัยแวดล้อม รวมทั้งต้องเผชิญกับความท้าทายทำให้การทำธุรกิจไม่ใช่เรื่องง่ายอีกต่อไป

&nbsp;
<h2>Disruption Technology - สร้างความท้าทายใหม่ต่อธุรกิจโลก</h2>
<figure><img style="width: 680px; height: 441px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/657a8ef0fe471c4d3789831915e75fc0.png" alt="" width="680" height="441" /><figcaption> (Photo Credit: mckinsey.com)</figcaption></figure>

จากรายงานผลสำรวจล่าสุด “Asia Pacific Business Complexities Survey 2017” โดย Baker Mckenzie และ Mergermarket สำรวจผู้บริหารบริษัทชั้นนำที่มีสำนักงานอยู่ในเอเชียแปซิฟิกจำนวน 150 คน ระบุว่า ความซับซ้อนอันดับแรกที่บริษัททั่วทั้งภูมิภาคต่างตระหนัก คือ ความต้องการที่จะขับเคลื่อนนวัตกรรมด้วยการใช้เทคโนโลยีใหม่ๆ ตามด้วยความกดดันด้านต้นทุนการดำเนินงานและกำไรขั้นต่ำที่ลดลง รวมถึงการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยีของคู่แข่งขันในตลาด

โดยผู้ตอบแบบสำรวจร้อยละ 84 ระบุว่า “disruption technology” จะเข้ามาสร้างความท้าทายให้กับธุรกิจของพวกเขาภายในเวลาเพียง 2 ปี โดยเฉพาะในกลุ่มสถาบันการเงินและธุรกิจที่เกี่ยวกับผู้บริโภคและค้าปลีก

ท่ามกลางความกังวลเกี่ยวกับปัจจัยภายนอก ทั้งการแยกตัวออกมาจากสหภาพยุโรปของอังกฤษและรัฐบาลใหม่ของสหรัฐฯ รวมถึงกระแส ฟินเทค ที่ประเทศไทยกำลังให้ความสนใจอาจจะต้องเผชิญกับความไม่แน่นอน ซึ่งเป็นทั้งความท้าทายและโอกาสในการนำเทคโนโลยีดังกล่าวเข้ามาพลิกโฉมธุรกิจในวงกว้างด้วย โดยเฉพาะการมุ่งพัฒนาผลิตภัณฑ์และบริการให้ดึงดูดเม็ดเงินลงทุนจากต่างประเทศ

<figure><img style="width: 680px; height: 379px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/7926ccbbd7c0c51406d90b3deb3d270c.png" alt="" width="680" height="379" /><figcaption> Omise หนึ่งในฟินเทคจากฝีมือสตาร์ทอัพไทยที่น่าจับตามอง</figcaption></figure>

ขณะเดียวกันแนวโน้มการควบรวมกิจการในปี 2560 ยังคงขยายตัวต่อเนื่องจากปีก่อนในภาคการผลิต ธุรกิจค้าปลีก ธุรกิจอาหาร รวมทั้งธุรกิจการเงินและการประกันภัย โดยดีลใหญ่ๆ มาจากธุรกิจไทยที่ขยายกิจการไปยังประเทศต่างๆ ในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน และนักลงทุนต่างชาติที่เข้ามาลงทุนในไทย ทว่าการควบรวมกิจการในไทยเมื่อเทียบกับต่างประเทศยังคงมีสัดส่วนเพียงร้อยละ 0.2 ของกิจกรรม M&amp;A ทั่วโลก

แต่อย่างไรก็ตาม เชื่อว่าธุรกิจของประเทศไทย ยังมีศักยภาพในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง เพียงแต่ทุกองค์กรต้องตระหนักและมุ่งให้ความสำคัญไปยังความเปลี่ยนแปลงด้านเทคโนโลยีที่จะมาพลิกโฉมธุรกิจ โดยเฉพาะในกลุ่มอุตสาหกรรมสินค้าโภคภัณฑ์ ธุรกิจค้าปลีก อุตสาหกรรมการผลิต การดูแลสุขภาพ เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร และสถาบันการเงิน ซึ่งเป็นกลุ่มธุรกิจที่จะพบกับความซับซ้อนและท้าทายมากกว่าปัจจัยเสี่ยงด้านความไม่แน่นอนจากสถานการณ์ Brexit และนโยบายบริหารประเทศของประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา ซึ่งกลายเป็นประเด็นรอง เนื่องจากเป็นปัจจัยที่จะส่งผลในระยะสั้นเท่านั้น

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 297px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/cca7aecd61868730e1a9561b53df2503.png" alt="" />
Paul Rawlinson
Global Chair of Baker McKenzie

โอกาสและความท้าทายบนเวทีการค้าโลก

<h2>ธนาคารกสิกรไทย จัดงานสัมมนา “เกาะติดสถานการณ์ไตรมาสสอง ทิศทางค่าเงินและอัตราดอกเบี้ย” โดยมีผู้เชี่ยวชาญจากธนาคารกสิกรไทยและสำนักงานเศรษฐกิจการคลังร่วมให้ข้อมูลอย่างคับคั่ง</h2>
ประเด็นที่ร้อนแรงที่สุดบนเวทีซึ่ง Forbes Thailand คัดเลือกมารายงานคือ ทิศทางนโยบายของสหรัฐอเมริกา ทั้งการปฏิรูปโครงสร้างภาษีของประธานาธิบดี Donald Trump การปรับขึ้นดอกเบี้ยนโยบายของธนาคารกลางสหรัฐ (FED) และการปรับงบดุล (balance sheet) ของสหรัฐฯ จะกระทบกับประเทศไทยอย่างไร?

เริ่มกันที่ วรดา ตันติสุนทร และ อัญชลี ซิงห์ สองผู้ชำนาญการงานวิจัยเศรษฐกิจและตลาดทุน ธนาคารกสิกรไทย ร่วมกันวิเคราะห์สภาพเศรษฐกิจสหรัฐอเมริกาโดยพื้นฐาน พบว่าผลิตภัณฑ์มวลรวมประเทศ (GDP) ของสหรัฐฯ เติบโต 1.9% เทียบช่วงเดียวกันปีก่อน และมีแนวโน้มจะฟื้นตัวต่อเนื่อง เนื่องจากการลงทุนและการใช้จ่ายภายในประเทศเติบโตขึ้น, ตลาดแรงงานแข็งแกร่ง รายได้ต่อหัวสูงขึ้น, ประชาชนมีความมั่นใจในการจับจ่าย ทำให้ธุรกิจรีเทลฟื้นตัว

แต่ประเด็นคำถามที่รออยู่คือ ตั้งแต่ยุควิกฤตซับไพรม์เมื่อปี 2008 สหรัฐฯ มีการใช้มาตรการ QE (Quantitative Easing) ซื้อพันธบัตรจนทำให้งบดุลสหรัฐฯ เพิ่มขึ้นจาก 9.96 แสนล้านเหรียญช่วงก่อนเกิดวิกฤต มาเป็น 4.46 ล้านล้านเหรียญในปี 2017 ดังนั้น FED จะต้องหาทางลดงบดุลหลังจากปรับขึ้นอัตราดอกเบี้ยนโยบายตามแผนสำเร็จ โดยกสิกรไทยเชื่อว่าระหว่างนี้อยู่ในช่วงทำแผนเพื่อปรับลดงบดุล ก่อนจะเริ่มใช้มาตรการจริงในปี 2018

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/9841432078ad49b38d7d605ce1dd91b5.png" alt="" />

ส่วนนโยบายของ Donald Trump ที่น่าสนใจคือการปฏิรูปโครงสร้างภาษี ซึ่งมีประเด็นสำคัญคือ 1)ลดภาษีนิติบุคคล เช่น ลดภาษีนิติบุคคลจาก 35% เหลือ 15%, เปลี่ยนการคำนวณภาษีบริษัทอเมริกันจากฐานรายได้ทั่วโลกมาเป็นรายได้ที่เกิดขึ้นเฉพาะในสหรัฐฯ 2)ลดภาษีบุคคลธรรมดา เช่น ปรับอัตราขั้นบันไดภาษีใหม่เหลือเพียง 3 ระดับ และลดภาษีสูงสุดจาก 39.6% เหลือ 35%

แต่ประเด็นการปฏิรูปภาษีของ Trump มีข้อกังขาว่าในที่สุดจะผลักดันออกมาได้อย่างราบรื่นหรือไม่ หลังจากที่กฎหมายด้านสาธารณสุขฉบับใหม่ที่จะมาแทนที่ Obama Care ถูกคัดค้านแม้แต่จากพรรครีพับลิกันของ Trump เอง

&nbsp;
<h2>หวั่นสหรัฐฯลดงบดุลเร็วเกินไป</h2>
ด้าน กอบสิทธิ์ ศิลปะชัย ผู้บริหารงานวิจัยเศรษฐกิจและตลาดทุน ธนาคารกสิกรไทย กล่าวว่า ที่ผ่านมาการขึ้นอัตราดอกเบี้ยของ FED ถูกมองว่าจะมีผลทางอ้อมในการดึงดูดให้เงินทุนไหลกลับสู่สหรัฐฯ แต่กรณีที่ใหญ่กว่าคือการลดงบดุล ซึ่งจะทำให้เงินทุนในประเทศอื่นลดลงโดยตรง โดยการที่สหรัฐฯ จะหยุดเข้าซื้อพันธบัตรและตราสารหนี้ในประเทศต่างๆ เพื่อกำจัดสภาพคล่องส่วนเกินใน FED ที่มีกว่า 2.2 ล้านล้านเหรียญสหรัฐฯ เท่ากับครึ่งหนึ่งของงบดุลในปัจจุบัน

ซึ่งการลดทรัพย์สินของ FED ถือเป็นความเสี่ยงเพราะการลดงบดุลเร็วเกินไปจะทำให้ค่าเงินดอลลาร์แข็งค่าขึ้นมาก และอาจนำไปสู่ภาวะเศรษฐกิจถดถอยครั้งใหม่ได้ อย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วกับธนาคารกลางยุโรป (ECB) ในช่วงปี 2012-2015

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/fd64ceb32cdfc9710be2b573c45b0411.png" alt="" />

นอกจากนี้ กอบสิทธิ์ กังวลว่านโยบายปฏิรูปภาษีของ Trump เมื่อมีการลดภาษีแต่จะเพิ่มการใช้จ่ายภาครัฐ Trump จะนำเงินส่วนไหนมาชดเชยรายได้ที่ลดลงไป เพราะงบประมาณรัฐบาลกลางสหรัฐฯยังคงอยู่ในภาวะขาดดุล รวมถึงหนี้สาธารณะสูงคิดเป็น 107% ของ GDP ซึ่งหากชี้แจงไม่ได้อาจจะทำให้นโยบายนี้ไม่ผ่านเป็นกฎหมาย

&nbsp;
<h2>FED ลดงบดุล ผลกระทบต่อไทย?</h2>
ข้ามมาที่ ดร.พิสิทธิ์ พัวพันธ์ ผู้อำนวยการส่วนการวิเคราะห์เศรษฐกิจมหภาค สำนักงานเศรษฐกิจการคลัง มองว่าทั้งนโยบายจูงใจบริษัทอเมริกันให้กลับสู่ประเทศและการลดงบดุลด้วยการหยุดซื้อพันธบัตรและตราสารหนี้นั้น จะกระทบประเทศไทยไม่มากนัก

เนื่องจากสถิติปี 2016 การลงทุนทางตรง (FDI) ของสหรัฐฯ ในไทยมีมูลค่า 1.5 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐ หรือคิดเป็น 7.7% เป็นอันดับ 3 ของประเทศที่เข้ามาลงทุนทางตรง ยังน้อยกว่าสัดส่วนของญี่ปุ่นหรือสิงคโปร์ ซึ่งมีสัดส่วน FDI คิดเป็น 36.2% และ 14.8% ตามลำดับ

ส่วนการลงทุนที่เป็นหลักทรัพย์ของสหรัฐฯ ยอมรับว่าค่อนข้างใหญ่ เพราะเป็นอันดับ 2 ด้วยมูลค่า 2.64 หมื่นล้านเหรียญสหรัฐฯ คิดเป็น 20.8% ของการลงทุนหลักทรัพย์ทั้งหมด แต่ผลกระทบอาจไม่มาก เพราะทุนต่างชาติเข้ามาถือครองหนี้สาธารณะไทยในรูปพันธบัตรประมาณ 10 กว่าเปอร์เซ็นต์ น้อยกว่าเพื่อนบ้านอย่างมาเลเซีย อินโดนีเซีย ที่มีสัดส่วนสูง 20 กว่าเปอร์เซ็นต์ รวมถึงประเทศไทยมีฐานะทางการเงินแข็งแกร่งจากเงินทุนสำรองระหว่างประเทศที่สูง

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/1d114153458ec9b717c05d0b81c25ec0.png" alt="" />

&nbsp;
<h2>ค่าเงินดอลลาร์จะขึ้นหรือลง</h2>
คำถามถัดมาในโลกการเงินคือ แต่ละมาตรการจะทำให้ค่าเงินเป็นอย่างไร คำตอบได้จาก กิตติ เจริญกิจชัยชนะ ผู้บริหารกลุ่มงานขายผลิตภัณฑ์ทางการเงิน ธนาคารกสิกรไทย

กิตติกล่าวว่า 1 เดือนที่ผ่านมาค่าเงินดอลลาร์กลับมาแข็งค่าขึ้นอยู่ที่ 34.6 บาทต่อดอลลาร์สหรัฐหลังจากสถานการณ์การเมืองในยุโรปผ่อนคลายลง ส่วนปัจจัยที่จะเป็นผลกระทบกับค่าเงินดอลลาร์จากนี้ ได้แก่
<ul>
 	<li>นโยบายปฏิรูปภาษี หากผ่านกฎหมายสำเร็จเชื่อว่าค่าเงินดอลลาร์จะแข็งขึ้นไปถึง 35-36 บาทต่อดอลลาร์สหรัฐได้ แต่หากมีแนวโน้มไม่สำเร็จ อาจกลับกันทำให้ค่าเงินดอลลาร์ร่วงลงเหลือ 30-33 บาทต่อดอลลาร์สหรัฐแทน</li>
 	<li>การลดงบดุล หากเริ่มใช้นโยบายนี้จะทำให้ค่าเงินดอลลาร์แข็งขึ้นมาก</li>
</ul>
“ส่วนตัวมองว่าการปฏิรูปภาษีจะทำได้ง่ายกว่ากฎหมายสาธารณสุขที่เคยมีปัญหา เพราะนี่คือประเด็นสำคัญในนโยบายประธานาธิบดี Trump ซึ่งเขาจะต้องทำให้สำเร็จให้ได้ และยังมีแผนรองรับหากเกิดอะไรขึ้น สหรัฐฯ สามารถพิมพ์เงินเข้ามาเติมในระบบได้ทันที” กิตติกล่าว

&nbsp;
<h2>จับตาวิกฤตครั้งใหม่จะเกิดที่ใด?</h2>
กวี ชูกิจเกษม รองกรรมการผู้จัดการ บริษัทหลักทรัพย์ กสิกรไทย จำกัด (มหาชน) กล่าวว่า มาตรการดูแลงบดุลของสหรัฐฯ อาจกระทบไทยน้อยเพราะที่ผ่านมามีเงินทุนสหรัฐฯเข้าซื้อพันธบัตรน้อยจากความผันผวนทางการเมืองไทยตลอดหลายปี

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/bc2e3274740b9c34a114230729126ae3.png" alt="" />

ในขณะที่ประเทศเกิดใหม่อื่นๆ โดยเฉพาะประเทศจีนนั้นรับมาตรการ QE ของสหรัฐฯไปมาก และเศรษฐกิจจีนเองเติบโตมาเพราะค่าแรงที่ต่ำ แต่ปัจจุบันค่าแรงชาวจีนพุ่งเกินหน้าไทยแล้ว ดังนั้นเศรษฐกิจโลกต่อจากนี้ ขึ้นอยู่กับสองปัจจัยคือ การปรับงบดุลของสหรัฐฯ ที่จะต้องมีความสมดุล ไม่เร็วจนเกินไป และการปรับตัวของเศรษฐกิจจีนจะยังสามารถเติบโตต่อได้หรือไม่

อีกส่วนคือ การขึ้นดอกเบี้ยของ FED ที่คาดการณ์ว่าจะทำให้เงินทุนไหลออก แต่ปรากฏว่ามีเงินทุนต่างชาติเข้ามาที่ตลาดหุ้นไทยจำนวนมากแทน เนื่องจากนักลงทุนมีลักษณะเดียวกันหมดคือ <a href="http://forbesthailand.com/investment-outlook-detail.php?did=1441">Searching for yield</a> เมื่อดอกเบี้ยสหรัฐฯปรับขึ้น ย่อมต้องการผลตอบแทนที่มากขึ้นในแหล่งลงทุนอื่นๆ จึงต้องยอมเสี่ยงเข้าสู่ตลาดหุ้นแทนที่การลงทุนพันธบัตร ซึ่งจะทำให้ราคาสินค้าโภคภัณฑ์ปรับขึ้นไปด้วย และกระทบถึงต้นทุนการผลิตของภาคธุรกิจที่แท้จริง (real sector)

“เป็นเรื่องที่น่ากลัวมากเพราะค่าใช้จ่ายของ real sector จะเพิ่มขึ้น ทั้งค่าน้ำมัน ค่าที่ดิน แต่โครงสร้างของไทยยังแข็งแกร่ง เชื่อว่าวิกฤตจะไปเกิดกับประเทศอื่นที่โป่งเป็นลูกโป่งรออยู่แล้ว อยู่ที่ว่าใครจะแตกก่อนกัน” กวีกล่าวปิดท้าย

FED เตรียม 'ปรับงบดุล' งดซื้อพันธบัตรลดสภาพคล่อง 2.2 ล้านล้านเหรียญ ผลกระทบต่อไทย?

<h2>“ธุรกิจครอบครัว” ถือเป็นฟันเฟืองสำคัญในการขับเคลื่อนระบบเศรษฐกิจทั้งในระดับประเทศและระดับโลก โดยมีสัดส่วนคิดเป็น 70-90% ของจีดีพีโลก สำหรับประเทศไทย รายได้ของธุรกิจครอบครัวมีมูลค่ารวมกันเกือบ 20 ล้านล้านบาท และธุรกิจมากกว่าครึ่งของประเทศยังเป็นธุรกิจครอบครัวแทบทั้งสิ้น</h2>
ผมมองโจทย์ใหญ่ที่เป็นความท้าทายต่อการอยู่รอดของธุรกิจครอบครัวในยุคดิจิทัลแบ่งเป็น 3 ประเด็นหลัก ได้แก่ประเด็นแรก หนีไม่พ้นเรื่อง การวางแผนสืบทอดกิจการ (succession planning) จากผลสำรวจล่าสุด Family Business Survey 2016 ของ PwC พบว่า ผู้บริหารธุรกิจครอบครัวทั่วโลกถึง 43% ยังขาดการวางแผนสืบทอดกิจการที่รองรับการเจริญเติบโตขององค์กรในระยะยาว ทำให้เกิดความเสี่ยงต่อการอยู่รอดของธุรกิจอย่างมีนัยสำคัญ โดยพบว่า ธุรกิจครอบครัวส่วนใหญ่สามารถดำเนินกิจการต่อเนื่องได้มากที่สุดเพียง 3 รุ่นเท่านั้น

สาเหตุส่วนหนึ่งมาจากความคิดที่แตกต่างกันของสมาชิกในครอบครัวแต่ละรุ่นแต่ละวัย ซึ่งปัญหานี้จะยิ่งทวีความซับซ้อนและยุ่งยากขึ้น หากสมาชิกในครอบครัวเป็นคนรุ่นใหม่มีประสบการณ์ทำงานหรือเคยเป็นผู้บริหารบริษัทที่มีความเป็นมืออาชีพมาก่อน ทำให้มีวิสัยทัศน์และมุมมองในการดำเนินธุรกิจที่แตกต่างจากผู้บริหารรุ่นบุกเบิกหรือรุ่นพ่อแม่ ซึ่งอาจกลายเป็นต้นตอของการกระทบกระทั่งกันในครอบครัวในการบริหารธุรกิจจนถึงการจัดสรรผลประโยชน์ของสมาชิกครอบครัว

ยิ่งไปกว่านั้น แผนรองรับการเจริญเติบโตของธุรกิจครอบครัวส่วนใหญ่ยังขาดการเชื่อมโยงระหว่างแนวทางการบริหารธุรกิจแบบวันต่อวัน (daily business plan) กับแนวทางการบริหารธุรกิจครอบครัวในระยะยาว (longterm family plan) ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การจัดการภายในครอบครัว การจัดสรรผลประโยชน์ที่ชัดเจนระหว่างสมาชิกในครอบครัว และการส่งต่อกิจการให้กับทายาทรุ่นถัดไป

<figure><img style="width: 680px; height: 294px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/4b87d07bc0fe0cae5e09d0d6b1249507.png" alt="" width="680" height="294" /><figcaption> (Photo Credit: corporate-governance.globe.com)</figcaption></figure>

ด้วยเหตุนี้ เราจึงพบว่าธุรกิจครอบครัวหลายรายกำลังเผชิญกับความเสี่ยงในการเลือกทายาท หรือได้ผู้นำผิดตัว เพราะผู้บริหารใช้อารมณ์ ความรู้สึก และความอาวุโส ในการตัดสิน มากกว่าที่จะมองหาบุคคล (ไม่ว่าภายในครอบครัว หรือ ผู้บริหารมืออาชีพ) ที่มีทักษะ และความสามารถ ขณะที่ในปัจจุบันมีธุรกิจครอบครัวจำนวนไม่น้อยแก้ปัญหาดังกล่าวด้วยการดึงผู้บริหารมืออาชีพจากภายนอกมาทำหน้าที่เป็น “พี่เลี้ยง” ให้กับทายาทตัวจริงที่จะขึ้นมาสืบทอดธุรกิจ ซึ่งถือว่าเป็นทางเลือกที่ดีทางหนึ่ง

อย่างไรก็ตาม ปัญหาอาจจะไม่จบเพียงเท่านี้ จากประสบการณ์ของผมในการเป็นที่ปรึกษาให้กับธุรกิจครอบครัวพบว่า มีผู้บริหารมืออาชีพจากภายนอกหลายรายประสบปัญหาในการบริหารจัดการธุรกิจครอบครัว โดยเฉพาะเรื่องที่เจ้าของกิจการไม่ปล่อยวางอำนาจ รวมถึงการออกคำสั่งซ้อน ไม่เคารพ หรือไม่ให้สิทธิในการตัดสินใจ ซึ่งหลายครั้งเกิดจากการใช้อารมณ์ของเจ้าของกิจการมากกว่าเหตุผลทางธุรกิจจริง

แม้ว่าจะพบปัญหาข้างต้น แต่ผลสำรวจของ PwC พบว่า 3 ใน 5 ของธุรกิจครอบครัวยังคงมีแผนที่จะจ้างบุคคลภายนอกในระดับบริหารให้เข้ามามีส่วนร่วมในการดำเนินงานของบริษัท รวมถึงการปรับรูปแบบธุรกิจครอบครัวให้มีความเป็นมืออาชีพ

นอกจากนั้น ผู้บริหารธุรกิจครอบครัวยังอาจกำหนดหลักปฏิบัติอื่นๆ ในการกำกับดูแลครอบครัวของตนเอง โดยรูปแบบของการกำกับดูแลอย่างเป็นทางการที่นิยมกัน ได้แก่ สมัชชาครอบครัว (family assembly) คณะกรรมการครอบครัว (family committee) สภาครอบครัว (family council) และคณะกรรมการบริษัท (corporate board of directors) สำหรับธุรกิจ

&nbsp;
<h2>โจทย์ที่ต้องก้าวข้าม</h2>
ความท้าทายประเด็นต่อมา คือ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี (technological breakthroughs) ผลสำรวจของ PwC พบว่า 64% ของธุรกิจครอบครัวมองว่า การพัฒนานวัตกรรมใหม่อย่างต่อเนื่องนับเป็นความท้าทายที่สำคัญที่สุดในอีก 5 ปีข้างหน้า

<img style="width: 680px; height: 461px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/2e61f171f60ec57088ce392069c95050.png" alt="" />

อย่างไรก็ตาม การปรับตัวให้ทันกับเทคโนโลยียังคงเป็นประเด็นที่ถกเถียงกันระหว่างคนในครอบครัว โดยทายาทรุ่นใหม่ที่เกิดมาในยุคเทคโนโลยีอินเทอร์เน็ตที่เชื่อมอุปกรณ์และเครื่องมือต่างๆ (internet of things - IoT) กำลังประสบปัญหาในการโน้มน้าวให้คนรุ่นก่อนให้ความสำคัญในการปรับองค์กรเข้าสู่ดิจิทัล (digitization)

โดยผลสำรวจระบุว่า ทายาทรุ่นใหม่เกือบ 40% ต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการอธิบายให้ผู้บริหารรุ่นปัจจุบันตระหนักถึงความสำคัญของเทคโนโลยี ใช้เทคโนโลยีประยุกต์เข้ากับกิจการ และให้เกิดการยอมรับว่าธุรกิจต้องมีกลยุทธ์ด้านดิจิทัลอยู่ในแผนจึงจะเติบโตอย่างมั่นคง

นี่จึงเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงช่องว่างทางความคิดในการนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้ในการบริหาร ซึ่งถือเป็นอุปสรรคสำคัญควบคู่ไปกับการประเมินผลกระทบจากการเข้ามาของดิจิทัลต่ำเกินไป โดยมีธุรกิจครอบครัวเพียง 25% เท่านั้นที่คิดว่า ธุรกิจของตนมีความอ่อนไหวต่อกระแสเทคโนโลยีดิจิทัล เพราะเชื่อว่าบริษัทของตนมีกลยุทธ์รับมือได้

นอกจากนี้ คุณลักษณะสำคัญของทายาทรุ่นใหม่ นอกเหนือไปจากความคิดความอ่านในการบริหารธุรกิจที่แตกต่างจากคนรุ่นปัจจุบันหรือรุ่นก่อน นั่นคือ บุคลิกของคนรุ่นนี้จะกระหายความสำเร็จ ปรับตัวเร็ว และยอมรับความเปลี่ยนแปลง พวกเขาจึงต้องการพัฒนานวัตกรรม สินค้าและบริการ รวมทั้งขยายตลาดใหม่ๆ อยู่ตลอดเวลา เพราะรู้ดีว่า ถ้าจะรอให้ธุรกิจของครอบครัวปรับเปลี่ยนตัวเองเพื่อรองรับความต้องการของพวกเขา อาจจะต้องใช้เวลานานหลายปีหรือเป็นสิบปี

ด้วยความกระหายในความสำเร็จเหล่านี้ (รวมถึงการป้องกันความขัดแย้งภายในครอบครัว) ส่งผลให้ธุรกิจครอบครัวหลายรายแตกกิ่งก้านสาขากิจการใหม่พร้อมให้ทายาทบริหารควบคู่ไปกับกิจการหลักของครอบครัว

<img style="width: 680px; height: 446px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/5cc2e96998366debbd68ca7af005e6c1.png" alt="" />

ความท้าทายประเด็นสุดท้าย คือ การเข้าถึงแหล่งเงินทุน เพื่อขยายกิจการ ลงทุนในด้านใหม่ รวมถึงออกสินค้าหรือบริการใหม่ จากประสบการณ์ของผมพบว่า มีธุรกิจครอบครัวจำนวนมากที่เลือกใช้แหล่งเงินทุนจากสินทรัพย์ของเจ้าของ มากกว่าพึ่งพาธนาคารพาณิชย์หรือนักลงทุนภายนอก ธุรกิจครอบครัวถึง 76% เลือกใช้เงินทุนของตัวเองเพราะต้องการความเป็นอิสระในการบริหาร และไม่ต้องการให้บุคคลภายนอกเข้ามาควบคุมจัดการใดๆ

อย่างไรก็ตาม การใช้เงินทุนของเจ้าของเพียงแหล่งเดียวจะยิ่งเพิ่มความเสี่ยงให้กับเจ้าของ หากกิจการไม่ประสบความสำเร็จ ขณะที่การเข้าถึงแหล่งเงินทุนอื่นนอกจากทุนตัวเองอาจไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับธุรกิจครอบครัวที่ขาดความพร้อม หรือบางครั้งต้นทุนทางการเงินอาจจะสูงกว่าความสามารถในการทำกำไรของกิจการ ด้วยเหตุนี้ การวางกลยุทธ์ทางการเงินจึงเป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งที่ธุรกิจครอบครัวต้องนำไปพิจารณา เพื่อปรับสมดุลระหว่างการเติบโตทางธุรกิจกับความเสี่ยงทางการเงิน

ความท้าทายข้างต้นเป็นเรื่องสำคัญที่ต้องเกิดขึ้นอย่างแน่นอนในยุคดิจิทัล ซึ่งธุรกิจครอบครัวจำเป็นต้องเตรียมความพร้อมรับมือและเผชิญหน้า ด้วยแนวทางการแก้ปัญหาที่ไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวสำหรับทุกครอบครัว อย่างไรก็ตาม ผมเชื่อว่าอนาคตของธุรกิจครอบครัวไทยจะยังคงสดใส เพราะผู้บริหารหลายรายมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้กิจการของครอบครัวมีความเป็นสากลมากขึ้น ด้วยการใช้เทคโนโลยีจัดการธุรกิจอย่างต่อเนื่อง

หากแต่ยังคงมีข้อควรระวังในการปิดช่องว่างในการสื่อสารที่อาจจะนำไปสู่ความขัดแย้งที่ไม่จำเป็น รวมถึงการวางแผนสืบทอดกิจการ และการมีแผนธุรกิจที่สามารถเชื่อมโยงการบริหารกิจการและครอบครัวเข้าไว้ด้วยกัน จะเป็นกุญแจสำคัญผลักดันให้ธุรกิจครอบครัวไทยเติบโตได้อย่างยั่งยืน

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 292px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/db4902f0030275643e23c13aa3e779a3.png" alt="" />
นิพันธ์ ศรีสุขุมบวรชัย
หุ้นส่วนสายงานภาษีและกฎหมาย บริษัท PwC ประเทศไทย

<hr />

<a href="http://goo.gl/5Vjh6s">คลิกอ่านฉบับเต็ม "โจทย์ท้าทายของธุรกิจครอบครัวยุคดิจิทัล" ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ มีนาคม 2560</a>
<a href="https://goo.gl/5Vjh6s"><img style="width: 250px; height: 330px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/600d1842ba62b7ea65c2ad33b3022a0c.png" alt="" /></a>

โจทย์ท้าทายของธุรกิจครอบครัวยุคดิจิทัล

<h2>จินตนาการถึงวันหนึ่งที่คุณเข้าไปในปั๊มน้ำมันแล้วไม่จำเป็นต้องลุกออกจากรถมาเติมน้ำมันเอง (*ในต่างประเทศปั๊มน้ำมันส่วนใหญ่เป็นแบบบริการตนเองต่างจากประเทศไทย) และไม่ได้เกิดจากการที่สถานีบริการจ้างพนักงานเพิ่มขึ้น แต่เป็นเพราะปั๊มน้ำมันกับรถยนต์สามารถสื่อสารกันเองได้</h2>
ปั๊มน้ำมันกับรถยนต์จะทำงานร่วมกันในการเลือกประเภทเชื้อเพลิงที่ต้องการและเติมน้ำมันให้เองโดยอัตโนมัติ คุณจะจ่ายเงินผ่านแอพพลิเคชั่นเหมือนกับการขับรถผ่านไม้กั้นบนทางด่วนโดยติดเครื่องอีซีพาส ซึ่งเมื่อถึงวันนั้นรถยนต์แทบทุกคันอาจจะติดตั้งแอพพลิเคชันนี้ไว้เป็นอุปกรณ์พื้นฐาน ยิ่งถ้ารถยนต์ของคุณมีระบบอัตโนมัติไร้คนขับจะยิ่งสะดวกสบายขึ้น เพราะรถยนต์ขับไปเติมน้ำมันได้เองโดยที่คุณสามารถพักผ่อนอยู่บนเตียงหรือทำงานหน้าคอมพิวเตอร์

<img style="width: 680px; height: 399px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d67f907458f5292ae0a212d416c02b8c.png" alt="" />
รถยนต์ไร้คนขับในขั้นทดลองของ Google (Photo Credit: KHWS.co.uk)

ทั้งหมดนี้ คืออนาคตของปั๊มน้ำมันในฐานะสถานีบริการเพื่อผู้บริโภค อาจจะดูล้ำยุคเกินคาดคิดแต่ในอีก 1-2 ทศวรรษข้างหน้า สถานีบริการน้ำมันจะสามารถตอบรับการบริการทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นรถยนต์ไฮบริด รถยนต์อัตโนมัติ รถยนต์อิเล็กทรอนิกส์ บริการแบ่งปันการใช้รถยนต์ (car-sharing) รวมไปถึงการเป็นศูนย์กลางการซื้อ-ขายอันหลากหลายมากกว่าแค่เลือกเชื้อเพลิงธรรมดาหรือแบบพรีเมียม

&nbsp;
<h2>แปลงโฉมด้วยดิจิทัล</h2>
เหมือนกับทุกอุตสาหกรรมที่ถูกเปลี่ยนแปลงด้วยเทคโนโลยี ปั๊มน้ำมันจะเผชิญกับการปฏิวัตินี้เช่นกัน นี่ไม่ใช่แค่แนวโน้มของเทคโนโลยีใดเทคโนโลยีหนึ่งที่ก่อให้เกิดการเปลี่ยนแปลง แต่เป็นทั้งองคาพยพที่สร้างให้เกิดการปฏิวัติทำลายล้างสิ่งเดิม (disruption) และยกเครื่องความสัมพันธ์ระหว่างยานยนต์กับวิธีขายเชื้อเพลิงขึ้นใหม่ และด้วยการเปลี่ยนผ่านเหล่านี้ โมเดลธุรกิจของสถานีบริการน้ำมันต้องเริ่มต้นสะท้อนทิศทางธุรกิจอนาคตอย่างเร่งด่วน

ความต้องการน้ำมันเชื้อเพลิงเริ่มลดลงอย่างต่อเนื่องในประเทศที่เศรษฐกิจเติบโต เนื่องจากตัวเลขสถิติของประชากรที่ไม่ต้องการครอบครองรถยนต์สูงเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตรงกันข้ามกับคนรุ่นก่อน จากข้อมูลของ US Census สถิติครัวเรือนที่ไม่มีรถยนต์ในครอบครองค่อยๆ สูงขึ้นตั้งแต่ปี 2015 ซึ่งส่วนหนึ่งอาจเกิดจากประชากรจำนวนมากขึ้นต้องการอาศัยในเมืองใหญ่ ทำให้ไม่มีความสนใจที่จะเป็นเจ้าของรถยนต์ โดยเฉพาะกลุ่มคนยุคมิลเลนเนียม (คนที่เกิดช่วงค.ศ.1980-1996)

<figure><img style="width: 680px; height: 453px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/3af339a025ee9185a3d0dd7963a79352.png" alt="" width="680" height="453" /><figcaption> สถานีชาร์จไฟฟ้าสำหรับรถยนต์ (EV Charger) โมเดลต้นแบบแห่งแรกของปตท. ในปั๊มปตท.สาขาราชพฤกษ์ เปิดตัวเมื่อปี 2559 (ขอบคุณภาพจาก: Posttoday)</figcaption></figure>

สถานีบริการน้ำมันในปี 2030 หรืออีก 13 ปีข้างหน้าจึงไม่เพียงแต่ต้องปรับปรุงธุรกิจเดิม แต่ต้องทำธุรกิจใหม่ที่แตกต่างจากเดิมเพื่อให้เกิดกำไร ยกตัวอย่างเช่น วิสัยทัศน์ที่ก้าวล้ำยุคมากอย่างหนึ่งคือ ปั๊มน้ำมันจะมีระบบให้คนขับรถสามารถสั่งขนมและสินค้าต่างๆ ล่วงหน้าและมีโดรนที่บินในระยะใกล้นำไปส่งให้ถึงรถยนต์

สถานีบริการน้ำมันแห่งอนาคตจะสะท้อนการบริการลูกค้าที่ซับซ้อนหลากหลาย เนื่องจากรถยนต์ประเภทไฮบริดและรถอิเล็กทรอนิกส์อย่าง Tesla กำลังเพิ่มจำนวนขึ้น ทำให้ปั๊มน้ำมันอาจต้องพิจารณาติดตั้งสถานีชาร์จรถไฟฟ้าเพิ่มเหมือนที่เกิดขึ้นแล้วในทวีปยุโรป ในอนาคต รายได้ของสถานีบริการน้ำมันที่มาจากการขายน้ำมันดีเซล ก๊าซ NGV หรือก๊าซ LPG อาจจะมีสัดส่วนน้อยกว่า 30% ของรายได้ทั้งหมด ไม่ใช่แค่เพียงเพราะดีมานด์ที่ลดต่ำลงแต่เพราะสถานีเองจะขายสินค้าและการบริการอื่นๆ ร่วมด้วย

<figure><img style="width: 680px; height: 451px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/2d3c2a2760756ebc60a60fcfafd0022b.png" alt="" width="680" height="451" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: Posttoday)</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>บริการจุดรับสินค้า-ส่งน้ำมันเดลิเวอรี</h2>
ปัจจุบันเราคุ้นเคยกับร้านสะดวกซื้อที่ตั้งอยู่ในปั๊มน้ำมันและบริการเช่นนั้นจะยิ่งยกระดับมากขึ้น สถานีบริการน้ำมันจะกลายเป็นสถานที่ที่คุณสามารถรับสินค้าที่สั่งจากเว็บไซต์ Amazon, สินค้าอุปโภคบริโภค หรือเสื้อผ้าที่ส่งซักรีดเรียบร้อยแล้ว โดยสินค้าเหล่านั้นถูกขนส่งมาฝากไว้ที่ปั๊มน้ำมันด้วยโดรน สรุปว่า สถานีบริการน้ำมันจะกลายเป็นไปรษณีย์ขนาดยักษ์ จุดให้บริการส่วนบุคคล และเป็นสถานที่ที่ซื้อสินค้าได้ในจุดเดียว (one-stop shopping) 

“ช่วงเวลา” ที่ให้บริการก็อาจเปลี่ยนแปลงไปเช่นกัน ช่วงเวลาที่จะมีการใช้บริการมากที่สุดของปั๊มน้ำมันปี 2035 อาจเปลี่ยนเป็นเวลาตี 2 เมื่อรถยนต์อัตโนมัติทั้งหลายถูกตั้งโปรแกรมให้พาตัวเองมาเติมน้ำมันในเวลานั้น เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการใช้งานยามเช้า

หรือกระทั่งการเติมเชื้อเพลิงก็อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นที่ปั๊มน้ำมันอีกต่อไป หากบริการเติมน้ำมันแบบ on-demand กำเนิดขึ้น ลูกค้าจะสามารถสั่งซื้อบริการผ่านแอพพลิเคชันและเลือกให้จัดส่งเดลิเวอรีมาถึงหน้าบ้านหรือลานจอดรถของออฟฟิศ

&nbsp;
<h2>โมเดลธุรกิจใหม่: ขายน้ำมัน B2B</h2>
สถานีบริการน้ำมันยังสามารถทำการค้าลักษณะขายส่งได้ด้วย หลังจากบริการแบ่งปันกันใช้รถยนต์ (car-sharing) อย่าง Lyft และ Uber เติบโตขึ้น นอกจากจะขายให้ผู้ซื้อรายย่อยแล้วจึงสามารถทำสัญญาระยะยาวกับบริษัทเหล่านี้ได้ หรืออุตสาหกรรมผู้ผลิตรถยนต์ไร้คนขับอาจตัดสินใจร่างสัญญาระยะยาวในการซื้อเชื้อเพลิงให้กับลูกค้าก็ได้

<figure><img style="width: 680px; height: 455px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/391c6686cbe1ef8025ebcfe3472aba84.png" alt="" width="680" height="455" /><figcaption> [Photo Credit: techxcite.com]</figcaption></figure>span style="font-size: 16px;">แม้การเปลี่ยนแปลงที่ทำลายรูปแบบธุรกิจเดิมเป็นสิ่งที่เจ็บปวดและอาจไม่ใช่ข่าวดีสำหรับกลุ่มเจ้าของปั๊มน้ำมันอิสระ แต่สิ่งนี้ก็สะท้อนโอกาสสำหรับผู้ที่ปรับตัวตามเทคโนโลยีได้เร็ว ขณะนี้เราสามารถพบเห็นการทดลองบริการของปั๊มน้ำมันด้วยเทคโนโลยีต่างๆ เช่น การชำระเงินผ่านอุปกรณ์เคลื่อนที่ (mobile-payment) โดยมีเชนสถานีบริการน้ำมันและร้านสะดวกซื้อรายหนึ่งในสหรัฐอเมริกาที่เริ่มผลักดันเทคโนโลยีนี้แล้ว ด้วยการให้โปรโมชันลดราคาน้ำมัน 10 เซนต์ต่อแกลลอนเมื่อลูกค้าชำระเงินผ่านแอพพลิเคชัน

การปฏิวัติดิจิทัลได้ย่อส่วนวงจรการผลิตสินค้าให้หดสั้นลงและทำให้นวัตกรรมกลายเป็นอุตสาหกรรม ไม่ว่าจะพึงพอใจหรือไม่อุตสาหกรรมสถานีบริการน้ำมันแบบดั้งเดิมก็ดูจะเป็นเป้าหมายต่อไปของการปฏิวัติดิจิทัล สิ่งที่ยังไม่ชัดเจนมีเพียงแค่บริษัทไหนที่จะเป็นผู้บุกเบิกและใครที่จะตามไม่ทันจนต้องปิดตัวลง

&nbsp;

เรียบเรียงจาก In 2035, The Busiest Hour At The Digital Gas Station May Be 2 A.M., When The Self-Driving Cars Show Up โดย Irfan Bidiwala และ Eric Nelson พันธมิตรร่วมของบริษัท Oliver Wyman บริษัทที่ปรึกษาด้านการจัดการโลจิสติกส์และคมนาคม

ปรับตัวให้ทัน! “ปั๊มน้ำมัน” แห่งอนาคต: เดลิเวอรีเติมน้ำมัน-ส่งสินค้า ขายเชื้อเพลิงแบบB2B

<h2>นับตั้งแต่วิกฤตเศรษฐกิจโลกในปี 2551 เศรษฐกิจยุโรปก็ประสบปัญหารุมเร้าต่อเนื่อง ทั้งจากปัญหาหนี้ภาครัฐของกลุ่มประเทศ PIIGS (โปรตุเกส ไอร์แลนด์ อิตาลี กรีซ และสเปน) และปัญหาการเมืองที่มีรากฐานมาจากความไม่พอใจของประชาชนที่สั่งสมมานานจากเศรษฐกิจตกต่ำต่อเนื่องหลายปี ประกอบกับความไม่แน่นอนจากการเจรจา Brexit รวมถึงปัญหาภาคธนาคารมีหนี้เสียในระดับสูง เป็นอุปสรรคต่อการปล่อยกู้และกดดันการขยายตัวทางเศรษฐกิจ</h2>
ไม่ว่าจะเป็นปัญหาการเมือง อัตราการว่างงานที่พุ่งสูงเกิน 20% ในหลายประเทศ ประกอบกับมาตรการรัดเข็มขัดของภาครัฐ ที่นำไปสู่การลดสวัสดิการสังคม เช่น การยืดอายุเกษียณและการลดเงินอุดหนุนให้ผู้เกษียณอายุ รวมไปถึงการปฏิรูปกฎหมายแรงงาน ซึ่งมุ่งลดสิทธิของลูกจ้างเพื่อให้การตลาดแรงงานมีความยืนหยุ่นมากขึ้น ก่อให้เกิดกระแสต่อต้านพรรคการเมืองกระแสหลักที่ประชาชนเห็นว่าเป็นต้นเหตุของปัญหา และหันไปให้การสนับสนุนพรรคการเมืองเกิดใหม่ ซึ่งมีนโยบายต่อต้านการรัดเข็มขัด

นอกจากคะแนนความนิยมของพรรคซึ่งมีนโยบายต่อต้านการรัดเข็มขัดที่เพิ่มขึ้นแล้ว ความไม่พอใจของประชาชนยังสะท้อนผ่านการออกเสียงประชามติ Brexit ในเดือนมิถุนายน และการออกเสียงประชามติคว่ำการปฏิรูปการเมืองในอิตาลีในเดือนธันวาคมปีที่แล้ว รวมถึงความพยายามประกาศเอกราชของท้องถิ่น เพื่อแยกตัวออกจากประเทศที่มีเศรษฐกิจตกต่ำ เช่น ในกรณีแนวร่วม Junts Pel Si ที่เรียกร้องการแยกตัวของแคว้น Catalan ออกจากสเปน เป็นต้น

<figure><img style="width: 680px; height: 408px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/330297bede0981f948ed210d7d90ff1b.png" alt="" width="680" height="408" /><figcaption> การเรียกร้องเพื่อแยกประเทศของแคว้น Catalan ในประเทศสเปน (Photo Credit: occupy.com)</figcaption></figure>

ยิ่งไปกว่านั้นการก้าวขึ้นเป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ ของ Donald Trump ซึ่งชูนโยบายกีดกันทางการค้า และการต่อต้านการรับผู้อพยพเข้าประเทศ อาจเป็นอีกปัจจัยที่สนับสนุนให้กระแสพรรคประชานิยม (populist parties) ในยุโรปเพิ่มสูงขึ้นไปอีก โดยในปี 2560 มีการเลือกตั้งที่สำคัญหลายประเทศในยุโรป ได้แก่

การเลือกตั้งในประเทศเนเธอร์แลนด์ วันที่ 15 มีนาคม 2560 ผลสำรวจล่าสุดชี้ว่าพรรคฝ่ายขวา PVV ต้องการจัดทำประชามติเพื่อให้เนเธอร์แลนด์ออกจากการเป็นสมาชิกสหภาพยุโรป ได้รับความนิยมเพิ่มขึ้นต่อเนื่องมาอยู่ที่ 23% ขณะที่พรรครัฐบาลปัจจุบัน (VVD) ความนิยมลดลงเป็น 16% โอกาสที่จะได้พรรคต่อต้านสหภาพยุโรปขึ้นมาเป็นแกนนำจัดตั้งรัฐบาลจึงค่อนข้างสูง

สำหรับฝรั่งเศสจะจัดให้มีการเลือกตั้งประธานาธิบดี 2 รอบ ในวันที่ 23 เมษายนและ 7 พฤษภาคม โดยในรอบแรกจะเป็นการคัดเลือกเอาผู้สมัครที่มีคะแนนมากที่สุด 2 ลำดับแรกไปชิงตำแหน่งประธานาธิบดีในการเลือกตั้งรอบที่ 2 ผลสำรวจล่าสุดชี้ว่า Francois Fillon จากพรรค The Republicans และ Marine Le Pen จากพรรค National Front ซึ่งเคยกล่าวว่าจะจัดทำประชามติเพื่อให้ฝรั่งเศสออกจากการเป็นสมาชิกสหภาพยุโรป หากได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี เป็นสองรายที่มีคะแนนนำที่ 65% และ 35% ตามลำดับ

อย่างไรก็ตาม คะแนนความนิยม Fillon มีแนวโน้มลดลง ขณะที่ Le Pen มีแนวโน้มเพิ่มขึ้น ซึ่งทำให้ความเสี่ยงที่ Le Pen จะก้าวขึ้นเป็นประธานาธิบดีและจัดทำประชามติเพื่อออกจาก EU ยังคงมีอยู่

<figure><img style="width: 680px; height: 441px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d90752512bac9e25278972fd87b14a76.png" alt="" width="680" height="441" /><figcaption> Marine Le Pen ผู้นำพรรค National Front (FN) พรรคฝ่ายขวาจัดของฝรั่งเศส</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>ความเสี่ยงจากการเจรจา Brexit</h2>
นอกจากความไม่แน่นอนทางการเมือง จากการเลือกตั้งในหลายประเทศแล้ว ความเสี่ยงจากการเจรจา Brexit ที่จะเริ่มต้นขึ้นในปีนี้ ก็จะเป็นอีกหนึ่งปัจจัยที่กดดันความเชื่อมั่นและการเติบโตของเศรษฐกิจยุโรป

โดย Theresa May นายกรัฐมนตรีอังกฤษ กล่าวในการแถลงจุดยืนอย่างแข็งกร้าวในการเจรจา Brexit เมื่อวันที่ 17 มกราคมที่ผ่านมา โดยย้ำถึงความสำคัญในการควบคุมจำนวนผู้อพยพ การยกเลิกการยอมรับขอบเขตของอำนาจศาลและกฎหมายที่ออกโดยรัฐสภายุโรป และการลดการจ่ายเงินอุดหนุนให้สหภาพยุโรป

ด้านการค้า Theresa May ย้ำว่า อังกฤษจะออกจากการเป็นสมาชิกตลาดเดียว (single market) ซึ่งต้องยอมรับกฎการเคลื่อนย้ายเสรี 4 ประการ (4 freedom) ได้แก่ สินค้า บริการ ทุน และแรงงาน เนื่องจากอังกฤษต้องการจำกัดจำนวนผู้อพยพ นอกจากนี้อังกฤษจะไม่เป็นสมาชิกสหภาพศุลกากร (Custom Union) ซึ่งกำหนดให้เก็บภาษีนำเข้าสินค้าจากนอกกลุ่มในอัตราเดียวกันทั้งหมด เนื่องจากอังกฤษต้องการอิสระในการเจรจาข้อตกลงการค้ากับประเทศอื่นๆ

<figure><img style="width: 340px; height: 340px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/5c74f2d5a81f204c87fff09b11990c3d.png" alt="" width="340" height="340" /><figcaption> Theresa May นายกรัฐมนตรีอังกฤษ</figcaption></figure>

จากแนวทางดังกล่าว อังกฤษอาจจะต้องเริ่มเจรจาการค้ากับ EU ใหม่ทั้งหมด อังกฤษจะมีเวลาในการเจรจาเพียง 2 ปีตามข้อกำหนดในมาตรา 50 ของสนธิสัญญาลิสบอน ซึ่งเป็นระยะเวลาที่สั้นอย่างยิ่ง

นอกจากนี้การเจรจายังน่าจะคืบหน้าได้ช้าในปีนี้ เนื่องจากจะมีการเลือกตั้งในหลายประเทศ ยิ่งไปกว่านั้น Theresa May ยังแสดงท่าทีที่แข็งกร้าว โดยกล่าวว่าอังกฤษพร้อมที่จะหันหลังให้กับการเจรจา (“No deal is better than bad deal”) หากผู้นำสหภาพยุโรปต้องการลงโทษอังกฤษผ่านการกีดกันทางการค้าเพื่อเป็นการปรามประเทศอื่น

ที่อาจต้องการออกจากสหภาพยุโรป ซึ่งอาจนำไปสู่ความล้มเหลวในการเจรจาการค้าและทำให้การค้าระหว่างอังกฤษและสหภาพยุโรปถูกกระทบอย่างรุนแรง

&nbsp;
<h2>ปัญหาในภาคธนาคาร</h2>
อีกปัจจัยหนึ่งที่กดดันการเติบโตของเศรษฐกิจยุโรป ได้แก่ ปัญหาในภาคธนาคารที่มีหนี้เสียอยู่ในระดับสูง และผลกำไรที่ตกต่ำอย่างต่อเนื่อง ท่ามกลางเศรษฐกิจที่เติบโตช้า และการใช้นโยบายดอกเบี้ยติดลบของธนาคารกลางยุโรปซึ่งทำให้ส่วนต่างอัตราดอกเบี้ย (net interest margin: NIM) ของธนาคารหดแคบลง

ผลทดสอบภาวะวิกฤต (stress test) ของธนาคารกลางยุโรป เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ชี้ว่าธนาคารที่มีฐานะทางการเงินแย่สุดในยุโรป ได้แก่ ธนาคาร Monte dei Paschi (BMPS) ของอิตาลี ซึ่งตามสมมติฐานในการทดสอบธนาคารจะมีสัดส่วนเงินกองทุนขั้นที่ 1 ลดลงติดลบ -2.4% ในภาวะวิกฤต ซึ่งต่ำกว่าเกณฑ์ที่กำหนดไว้ที่ 4.5%

<img style="width: 680px; height: 680px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/2b2a0c891e1dd81b080f2a30bcdbe674.png" alt="" />

ธนาคารกลางยุโรปกำหนดให้ BMPS จัดการเพิ่มทุนให้เสร็จภายในสิ้นปี 2016 โดย BMPS เสนอแผนการเพิ่มทุนจำนวน 5 พันล้านยูโร โดยการขายหุ้นให้กับ Sovereign Wealth Fund ของประเทศกาตาร์ แต่แผนการเพิ่มทุนดังกล่าวล้มเหลวหลังกองทุนจากกาตาร์ประกาศถอนตัว ซึ่งทำให้รัฐบาลอิตาลีต้องขออนุมัติเงินช่วยเหลือภาคธนาคารจำนวน 2 หมื่นล้านยูโร สำหรับการเพิ่มทุนให้ BMPS รวมถึงธนาคารอื่นๆ อีกหลายแห่งที่มีปัญหา วิกฤตธนาคารอิตาลีในครั้งนี้น่าจะส่งผลกระทบในวงจำกัด เนื่องจากธนาคารที่มีปัญหาเป็นธนาคารขนาดไม่ใหญ่ และวงเงินที่ใช้ในการเพิ่มทุน (2 หมื่นล้านยูโร) นั้นคิดเป็นเพียง 1% ของ GDP อิตาลี และน้อยมากหากเทียบกับ GDP โดยรวมของยุโรป

ปัญหาของธนาคารในอิตาลี แม้จะมีโอกาสน้อยที่จะลุกลามจนนำไปสู่วิกฤตเศรษฐกิจ แต่ก็สะท้อนถึงพื้นฐานเศรษฐกิจและภาคธนาคารในยุโรปที่ยังมีฐานะทางการเงินอ่อนแอ และยังมีความเสี่ยงที่อาจต้องเพิ่มทุนหากเศรษฐกิจยังเติบโตในระดับต่ำ นอกจากนั้น การเข้าช่วยเหลือภาคธนาคารจะเป็นการเพิ่มภาระหนี้ให้กับรัฐบาลอิตาลี ซึ่งมีหนี้อยู่ในระดับสูงอยู่แล้ว (130% ของ GDP) และอาจเป็นจุดเริ่มต้นนำไปสู่วิกฤตหนี้ภาครัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 584px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/f1e4707fa44214f64445397a903e9bd1.png" alt="" />

โดยความเสี่ยงวิกฤตหนี้ภาครัฐในยุโรป อาจเพิ่มขึ้นในช่วงปลายปีนี้ เมื่อมาตรการ QE ของ ECB ใกล้หมดอายุลงในเดือนธันวาคม 2560 ซึ่งหากธนาคารกลางยุโรปไม่มีการต่ออายุมาตรการ QE หรือมีการลดปริมาณการเข้าซื้อสินทรัพย์ ก็อาจส่งผลให้อัตราผลตอบแทนพันธบัตรรัฐบาลในยุโรปเพิ่มขึ้น และทำให้ภาระดอกเบี้ยจ่ายของหนี้ภาครัฐเพิ่มสูงขึ้นตาม

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 249px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/1ce3b69c2bd17658e4c3e3976de81ab5.png" alt="" />
คมศร ประกอบผล
หัวหน้าฝ่ายกลยุทธ์การลงทุน
TISCO Economic Strategy Unit (ESU)

เศรษฐกิจยุโรปกับปัญหาที่รุมเร้ารอบด้าน

<h2>เศรษฐกิจไทยปี 2016 จีดีพีเติบโต 3.2% และปิดท้ายปีด้วยปัจจัยสำคัญต่อเศรษฐกิจโลกนั่นคือผลการเลือกตั้งสหรัฐอเมริกาโดย Donald Trump เป็นผู้คว้าชัยชนะ ผ่านไตรมาสแรก 2017 เศรษฐกิจทั้งของโลกและประเทศไทยจะดำเนินไปอย่างไร?</h2>
ดร.สุรจิต ลักษณะสุต ผู้บริหารส่วนเศรษฐกิจต่างประเทศ ฝ่ายวิเคราะห์เศรษฐกิจระหว่างประเทศ ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) ขึ้นเวทีวิเคราะห์ภาพเศรษฐกิจโลกกระเพื่อมสู่เศรษฐกิจไทยในงานสัมมนา “สถานการณ์เศรษฐกิจและการเงินปี 2560” จัดโดย สมาคมสินเชื่อที่อยู่อาศัย

<figure><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/66b05be2ce2ef7ce5b3f32052a87a5c1.png" alt="" width="680" height="470" /><figcaption> ดร.สุรจิต ลักษณะสุต</figcaption></figure>

โดยดร.สุรจิตวิเคราะห์ปัจจัยจากต่างประเทศที่อาจส่งผลกระทบถึงเศรษฐกิจไทยในปี 2017 และต้องจับตามอง ได้แก่ นโยบายของ Donald Trump ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา, การเมืองในสหภาพยุโรป, นโยบายดูแลเสถียรภาพทางการเงินของจีน และข้อพิพาทในภูมิภาคเอเชีย

&nbsp;
<h2>นโยบาย Trump ทั้งบวกและลบต่อไทย</h2>
ดร.สุรจิตกล่าวว่า เศรษฐกิจ สหรัฐอเมริกา มีแนวโน้มเติบโตขึ้นและเติบโตสูงที่สุดในกลุ่มประเทศ G3 (สหรัฐฯ สหภาพยุโรป และญี่ปุ่น) จากปี 2016 ที่จีดีพี (ผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ) เติบโต 1.6% หลังมีการเลือกตั้ง นโยบายที่หวือหวาของ Trump ทำให้ตลาดหุ้นดีดตัวขึ้น นักลงทุนมีความเชื่อมั่นมากขึ้นโดยเฉพาะภาคพลังงาน และเศรษฐกิจกลับมาเป็นช่วงขาขึ้น มีประชาชนว่างงานลดลง ทำให้การจับจ่ายใช้สอยภายในประเทศดีขึ้นตาม โดยธปท.คาดการณ์ว่าจีดีพีสหรัฐฯปี 2017 จะเติบโต 2.2%

นโยบายของ Trump ที่มีประเด็นชัดเจนและอาจส่งผลต่อไทย ได้แก่ นโยบายลดภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา-นิติบุคคล และการลงทุนโครงสร้างพื้นฐานมูลค่า 5.5 แสนล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เหล่านี้เป็นปัจจัยบวกเพราะกระตุ้นเศรษฐกิจของสหรัฐฯ แต่มีปัจจัยลบคือ นโยบายการค้าการลงทุนตามแนวคิด Make America Great Again ซึ่งอาจจะใช้มาตรการเพิ่มกำแพงภาษีนำเข้า แม้อาจจะกระทบต่อไทยโดยตรงไม่มากแต่ไทยอยู่ในห่วงโซ่อุปทานการผลิตของจีน ซึ่งมาตรการด้านภาษีนำเข้าจะส่งผลต่อการค้าระหว่างจีนกับสหรัฐฯ และอาจส่งต่อผลนั้นมาถึงไทยได้

<figure><img style="width: 680px; height: 486px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/4d6d80140de5d51ea7bb8c59f574906a.png" alt="" width="680" height="486" /><figcaption> Donuld Trump ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกา</figcaption></figure>

อย่างไรก็ตาม ดร.สุรจิตมองว่านโยบาย Trump ที่ประกาศไว้อาจไม่สามารถทำได้จริงได้ทั้งหมด ตัวอย่างเช่น ความพยายามล้มเลิก Obama Care ไม่เป็นผลสำเร็จ ทำให้เห็นว่าแต่ละนโยบายของเขาต้องจับตาใกล้ชิดว่าจะเป็นจริงได้แค่ไหน

&nbsp;
<h2>การเมืองร้อนที่ฝรั่งเศส</h2>
ปัจจัยต่อมา ดร.สุรจิตมองว่า ปีนี้เศรษฐกิจใน สหภาพยุโรป (EU) ยังไม่หวือหวา เนื่องจากมีข้อจำกัดทางการเมือง มี 3 ประเทศที่มีการเลือกตั้งใหม่ในปีนี้ ได้แก่ เนเธอร์แลนด์ที่หย่อนบัตรไปเมื่อ 15 มีนาคมที่ผ่านมา ฝรั่งเศสในเดือนเมษายน-พฤษภาคม และเยอรมนีในเดือนกันยายน ทั้ง 3 ประเทศ ต่างมีผู้ลงสมัครที่ยึดนโยบายต่อต้านหรือต้องการลาออกจากสมาชิก EU โดยน้ำหนักความสำคัญอยู่ที่ฝรั่งเศสและเยอรมนี ซึ่งเป็นหัวแรงหลักในการเชื่อมโยงภายใน EU

“ถ้ามีประเทศไหนจะออกจาก EU อีก โดยเฉพาะเยอรมนีหรือฝรั่งเศส ถ้าประเทศเหล่านี้ลาออกจะกระทบ EU ยิ่งกว่าที่อังกฤษลาออก เพราะพวกเขาคือหัวใจของภูมิภาคนี้ สำหรับฝรั่งเศส พรรคฝ่ายขวาของ Marine Le Pen ที่เป็นกลุ่ม anti-EU จากผลสำรวจเธอมีคะแนนตีตื้น แม้อาจจะยังไม่สามารถชนะเลือกตั้งได้ แต่ผลสำรวจทุกสำนักเคยผิดพลาดมาแล้วทั้งในรอบ Brexit และการเลือกตั้งสหรัฐฯ”

ความสำคัญต่อไทยคือ สหภาพยุโรปถือเป็นคู่ค้าสำคัญ และการลาออกจาก EU ของประเทศขนาดใหญ่จะทำให้เศรษฐกิจของ EU ผันผวนและดำดิ่งลงไป จากปีก่อนจีดีพีเติบโตได้ 1.7% ปีนี้ธปท.คาดว่าเศรษฐกิจ EU จะเติบโตได้ 1.6%

<figure><img style="width: 680px; height: 441px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d90752512bac9e25278972fd87b14a76.png" alt="" width="680" height="441" /><figcaption> Marine Le Pen ผู้นำพรรค National Front (FN) พรรคฝ่ายขวาจัดของฝรั่งเศส</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>มั่นใจจีนคุมสมดุลการเงินอยู่หมัด</h2>
ฟากประเทศจีน ยังคงดำเนินนโยบายลดความร้อนแรงการเติบโตทางเศรษฐกิจเพื่อให้เศรษฐกิจเติบโตได้อย่างเข้มแข็ง โดยจีดีพีจีนปี 2016 เติบโต 6.7% ปีนี้ธปท.คาดว่าจะลดเหลือ 6.5% ก่อนหน้านี้ จีนมีการปรับขึ้นดอกเบี้ยมาแล้ว 3 ครั้งส่วนหนึ่งเพื่อแก้ปัญหาค่าเงินหยวนอ่อนตัว ซึ่งเหล่านี้จะทำให้เศรษฐกิจจีนแข็งแรงและเป็นผลดีต่อไทย

อีกประเด็นสำคัญคือการเมืองในภูมิภาคเอเชีย นอกจากข้อพิพาททะเลจีนใต้แล้ว ปีก่อนสหรัฐฯยังได้ติดตั้งระบบต่อต้านขีปนาวุธในเกาหลีใต้ ซึ่งทำให้รัฐบาลจีนไม่พึงพอใจ เป็นอีกปัจจัยที่ต้องจับตามอง

“สรุปว่าเศรษฐกิจโลกมีสัญญาณดีขึ้น โดยมีผู้นำคือสหรัฐฯ ส่วนหนึ่งอาจเกิดจากวัฏจักรเศรษฐกิจที่ตกต่ำมาตั้งแต่ปี 2008 ปีนี้อาจถึงเวลาเป็นขาขึ้นแล้ว” ดร.สุรจิตกล่าวปิดท้าย

เศรษฐกิจโลกผงกหัวขึ้น ธปท.วิเคราะห์ปี 2017 จับตา‘ทรัมป์’-การเมืองยุโรป-นโยบายจีน

กว่าจะถึงวันชี้ชะตาการเลือกตั้งประธานาธิบดีในสหรัฐอเมริกา ทั่วโลกก็ได้เห็นสงครามแห่งการเลือกตั้งที่มีแต่การโต้เถียงและคำพูดทำลายความน่าเชื่อถือของคู่แข่งแทนที่จะสู้กันด้วยนโยบายทางเศรษฐกิจและการส่งเสริมความเป็นอยู่ของประชาชนในประเทศ จนทำให้ต้องตั้งคำถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับคำสอนของ Abraham Lincoln หรือประธานาธิบดีคนที่ 16 ของสหรัฐฯที่บอกว่ารัฐบาลควรทำเพื่อประชาชน “Government of the people, by the people, for the people, shall not perish from this earth.”

ก่อนจะทำนายเส้นทางหรือประเมินถึงผลกระทบหลังจากการเลือกตั้ง ลองพิจารณานโยบายสำคัญที่แตกต่างกัน (ดูตารางประกอบ) นโยบายภาษีที่แตกต่างกันของผู้สมัครทั้งสองพรรค สะท้อนให้เห็นถึงมุมมองที่ไม่ตรงกันอย่างยาวนานเกี่ยวกับบทบาทหน้าที่ของรัฐบาล โดยฝั่งเดโมแครตมองว่ารัฐบาลต้องมีบทบาทมากในระบบเศรษฐกิจส่งผลให้ชอบทำนโยบายขยายการเก็บภาษีเพื่อเพิ่มรายได้ให้กับรัฐบาล โดยรัฐบาลจะมีหน้าที่กระจายรายได้ไปยังภาคอื่นๆ ของเศรษฐกิจ เช่น เพื่อการพัฒนาระบบประกันสังคม

ขณะที่ฝั่งรีพับลิกันมองว่า บทบาทของรัฐบาลในการกระจายรายได้ไม่ควรมากจนเกินไป และควรปล่อยให้ตลาดเป็นไปตามกลไกของมันด้วยตนเอง นอกจากนี้ ยังมองว่าผู้จ่ายภาษีหรือเอกชนสามารถทำหน้าที่กระจายรายได้ได้ดีกว่า ส่งผลให้นโยบายภาษีของฝั่งรีพับลิกันที่ออกมาส่วนมากเป็นการลดการเก็บภาษีเพื่อพัฒนาเศรษฐกิจ

<img style="width: 680px; height: 703px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/19bfa3f3fe2f859db8887b614e30aa27.jpg" alt="" />

ตามการคาดการณ์ของ Moody’s Analytics นโยบายภาษีของ Clinton จะทำให้รัฐบาลขาดดุลการคลังที่ราว 7.26 แสนล้านเหรียญ ซึ่งถือว่าเป็นเพียงส่วนเล็กๆ เมื่อเทียบกับการขาดดุลภายใต้นโยบายภาษีของ Trump โดยนโยบายการลดภาษีที่ค่อนข้างรุนแรงของ Trump จะทำให้รัฐบาลมีการขาดดุลการคลังพุ่งขึ้นมาอยู่ที่ 1.183 ล้านล้านเหรียญในปีแรกของการดำเนินนโยบาย

ในระยะสั้นการลดภาษีของ Trump อาจเป็นผลดีต่อเศรษฐกิจสหรัฐฯ แต่จะส่งผลเสียต่อเศรษฐกิจในระยะยาวจากการที่รัฐบาลต้องกู้ยืมจำนวนมากหลังจากขาดดุลงบประมาณ จนทำให้ดอกเบี้ยในระบบอาจปรับขึ้นไปกระทบต้นทุนการกู้ยืมของภาคเอกชนอีกต่อหนึ่ง หรือภาษาในทางเศรษฐศาสตร์เรียกว่า crowding out effect

นอกจากประเด็นดังกล่าว แนวโน้มอัตราเงินเฟ้อของสหรัฐฯ ภายใต้นโยบายของ Trump ยังมีแนวโน้มที่จะพุ่งขึ้นสูงเมื่อเทียบกับ Clinton ตามการวิเคราะห์ของ Moody’s ส่วนหนึ่งเป็นเพราะต้นทุนการผลิตที่จะปรับสูงขึ้นตามภาษีการนำเข้าที่จะเก็บมากขึ้นในคู่ค้าที่ Trump มองว่ามีการลดค่าเงินเพื่อให้ตัวเองได้เปรียบทางการค้าอย่างจีน ซึ่งมาตรการดังกล่าว หากทำได้จริงก็จะทำให้การนำเข้าสินค้าจากจีนมีราคาแพงขึ้นสำหรับผู้บริโภคในสหรัฐฯ

<img style="width: 680px; height: 276px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/94b8949794abdb22fc75259eb6ef878a.jpg" alt="" />

Moody’s คาดว่าเงินเฟ้อภายใต้รัฐบาลของ Trump จะพุ่งขึ้นจากต้นทุนการผลิตที่สูงขึ้น ซึ่งหาก Janet Yellen ยังคงเป็นประธานของธนาคารกลางสหรัฐฯ (Fed) อยู่ เงินเฟ้อที่พุ่งขึ้นเกินเป้าหมายที่ 2% จะทำให้ผู้กำหนดนโยบายของ Fed จำเป็นต้องขยับอัตราดอกเบี้ยนโยบายขึ้นอย่างเร่งด่วน ในกรณีที่ Clinton ได้รับเลือกเป็นประธานาธิบดี

ตลาดมองว่าผลกระทบต่อเศรษฐกิจสหรัฐฯ จากการเลือกตั้งจะมีมากหาก Trump เป็นผู้ชนะ เนื่องจากนโยบายค่อนข้างรุนแรง และน่าจะกระทบต่อความเชื่อมั่นนักลงทุน โดยเฉพาะในเรื่องของนโยบายการค้าระหว่างประเทศ ซึ่งตลาดมองว่าหาก Clinton ชนะการเลือกตั้งก็จะเป็นผลดีต่อเศรษฐกิจสหรัฐฯ มากกว่าเนื่องจากทำให้การเปลี่ยนผ่านนโยบายของ Obama ประธานาธิบดีคนปัจจุบันสู่ Clinton มีความราบรื่นกว่า ซึ่งจะช่วยสนับสนุนการฟื้นตัวของเศรษฐกิจสหรัฐฯ ได้ดีต่อไป

จากการประเมินพบว่าหาก Trump สามารถดำเนินนโยบายสำคัญทั้งหมดตามที่หาเสียงจะส่งผลกระทบต่อ GDP สหรัฐฯ โดยอาจทำให้การจ้างงานลดลงและเงินเฟ้อในประเทศปรับเพิ่มขึ้น เนื่องจากนโยบายของ Trump จะทำให้รัฐเสียรายได้จำนวนมากจากการลดภาษี รวมถึงมาตรการกีดกันทางการค้าที่มากขึ้นจะกดดันกิจกรรมทางเศรษฐกิจของประเทศ ประกอบกับการจำกัดจำนวนผู้อพยพทำให้ค่าแรงในสหรัฐฯ ปรับสูงขึ้นและทำให้ต้นทุนการผลิตปรับเพิ่มขึ้นตามส่งผลต่อมายังเงินเฟ้อ

สำหรับในกรณีของ Clinton หากได้รับชัยชนะจากการเลือกตั้ง ตลาดมองว่าเศรษฐกิจสหรัฐฯ จะอยู่ในแนวทางของการฟื้นตัวอย่างต่อเนื่อง

อย่างไรก็ตาม ผลกระทบจากการใช้นโยบายตามที่หาเสียงของผู้สมัครอาจถูกจำกัดและไม่รุนแรงเท่ากับการประมาณการของ Moody’s เนื่องจาก ตลาดยังมองว่าโอกาสที่รัฐสภาสหรัฐฯ จะเป็นแบบผสมระหว่าง 2 พรรคมีมากถึง 60% ซึ่งจะทำให้การผ่านกฎหมายหรือนโยบายต่างๆ จากผู้สมัครทั้งสองพรรคเป็นไปอย่างมีระบบขั้นตอนและอาจยากกว่าที่คาด ซึ่งจะแตกต่างกับช่วงการเลือกตั้งปี 2008 ที่เดโมแครตครองรัฐสภาทั้งบนและล่างด้วยเสียงจำนวนมาก ซึ่งทำให้รัฐบาลของ Obama สามารถผ่านร่างกฏหมายมากถึง 34 ฉบับในช่วง 4 ปีแรกของการเป็นประธานาธิบดี

&nbsp;
<h2>ผลกระทบเศรษฐกิจไทย</h2>
สำหรับนัยสำคัญต่อเศรษฐกิจโลกและไทยจากการเลือกตั้งสหรัฐฯ น่าจะมาจาก 2 ช่องทางหลัก ได้แก่ ด้านจิตวิทยาต่อการลงทุน และด้านการค้าระหว่างประเทศโดยเฉพาะด้านจิตวิทยาที่ชัยชนะของ Trump น่าจะทำให้ตลาดโลกอยู่ในโหมดกลัวความเสี่ยงเพิ่มขึ้น เนื่องจากนโยบายของ Trump ไม่ค่อยเป็นมิตรกับตลาดเท่าใดนัก

ดังเช่นประเทศไทยในช่วงปี 2013 ซึ่งเคยเกิดเหตุการณ์นักลงทุนต่างชาติเทขายทั้งในตลาดพันธบัตรและตลาดหุ้น เนื่องจากนักลงทุนเริ่มมองว่าการทำ carry trade (การกู้ยืมเงินที่มีต้นทุนถูกในสหรัฐฯ มาลงทุนในตลาดพันธบัตรและตลาดหุ้นใน EM เนื่องจากมีผลตอบแทนที่สูงกว่า) มีความน่าสนใจน้อยลงหลังจากที่สภาพคล่องของดอลลาร์จะลดลงหากไม่มีมาตรการ QE แล้ว

<img style="width: 680px; height: 442px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/92ffb86cb59838bc20c11efbe2461380.jpg" alt="" />

นอกจากนั้น ในด้านช่องทางทางการค้าหาก Trump ใช้นโยบายกีดกันด้วยภาษีการค้าได้ตามที่ประกาศเอาไว้ในช่วงการหาเสียงจริง น่าจะทำให้การค้าโลกยิ่งชะลอตัว โดยประเทศที่พึ่งพาการส่งออกไปยังสหรัฐฯ ในระดับสูงในภูมิภาคเอเชียโดยเฉพาะเวียดนามและจีนที่มีสัดส่วนการส่งออกสูงถึง 21% และ 18% รวมถึงกรณีของไทยมีสัดส่วนการส่งออกไปยังสหรัฐฯ จำนวนมากประมาณ 11% ของการส่งออกทั้งหมด

และหากสหรัฐฯ ตั้งแง่การค้ากับจีนเพิ่มมากขึ้น ด้วยการที่ Trump ตั้งใจจะลดค่าเงินของจีน เพื่อชิงความได้เปรียบในการส่งออกสินค้า ประเทศไทยอาจจะได้รับผลกระทบทางอ้อม เนื่องจากไทยเป็นพึ่งพาการส่งออกไปยังจีนกว่า 11% ของการส่งออกทั้งหมด หากการส่งออกของจีนชะลอตัว

โดยสรุปแล้ว ดูเหมือนว่าชัยชนะของTrump น่าจะไม่เป็นผลดีนักต่อทั้งเศรษฐกิจโลก เศรษฐกิจสหรัฐฯ เอง หรือแม้กระทั่งเศรษฐกิจไทย ดังนั้น ประเด็นนี้จึงเป็นประเด็นความเสี่ยงหลักอีกหนึ่งประเด็นที่ยังหลงเหลืออยู่ในปี 2016

&nbsp;

<img style="width: 300px; height: 300px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/b8742cec8cb3ec03849aac54c4fd1892.png" alt="" />
โดย
ธิติ ตันติกุลานันท์
ประธานกรรมการบิรหาร
บริษัทหลักทรัพย์ กสิกรไทย จำกัด (มหาชน)

เส้นทางเศรษฐกิจสหรัฐฯ และโลกหลังเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ

<h2>เป็นที่รู้ผลอย่างเป็นทางการแล้วว่าในการชิงตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ในปี 2016 Donald John Trump สามารถคว้าชัยชนะเหนือ Hillary Clinton และได้รับเลือกให้เป็นประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนที่ 45 ซึ่งเข้ารับตำแหน่งอย่างเป็นทางการในวันที่ 20 มกราคม 2017</h2>
Donald John Trump เกิดวันที่ 14 มิถุนายน 1946 เป็นบุตรคนที่ 4 จากพี่น้องทั้งหมด 5 คน บิดา Frederick Christ Trump หรือ “Fred” เศรษฐีผู้ที่มีชื่อเสียงด้านอสังหาริมทรัพย์ในนครนิวยอร์ก Trump จบการศึกษาจาก New York Military Academy (NYMA) และได้เข้าเรียนที่ Fordham University in the Bronx เป็นเวลาสองปี ก่อนโอนย้ายไปศึกษาต่อที่ The Wharton School of Finance and Commerce at the University of Pennsylvania เมื่อปี 1962

หลังจากจบการศึกษา เขาร่วมงานที่บริษัท The Trump Organization หรือเป็นที่รู้จักในนาม Elizabeth Trump &amp; Son บริษัทของบิดาทำให้เขาได้รับอิทธิพลจากผู้เป็นพ่อทั้งในแง่การบริหารงานและสานต่อธุรกิจด้านอสังหาริมทรัพย์ในเวลาต่อมา

จากการใช้ชีวิตที่หรูหรา การพูดจาโผงผาง รวมถึงเล่ห์เหลี่ยมการบริหารธุรกิจอันแพรวพราวของเขา สร้างให้เขาเป็นมหาเศรษฐีที่มีทั้งคนรักและชัง แต่หากวัดถึงความสำเร็จผ่านมูลค่าทรัพย์สินแล้วนั้นถือว่าเขาก็เป็นมหาเศรษฐีอีกคนหนึ่งของสหรัฐที่ติดอยู่ในรายชื่อของการจัดอันดับของสำนักข่าวต่างๆ และ Trump ถูกจัดอยู่ในอันดับ 156 แห่ง Forbes 400 มหาเศรษฐีสหรัฐฯ ประจำปี 2016 ถือครองทรัพย์สินมูลค่า 3.7 พันล้านเหรียญฯ มาร่วมกันย้อนรอยธุรกิจของ Trump ที่บ้างประสบความสำเร็จอย่างล้นหลามและบ้างล้มเหลวอย่างไม่เป็นท่า

<img style="width: 680px; height: 500px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/76edbf68dd67374efc7debbcc404a12d.png" alt="" />
Trump Tower
ถือได้ว่าเป็นโครงการต้นๆ ที่เขาได้เริ่มทำธุรกิจอย่างเต็มตัวหลังจากการแต่งงานกับภรรยาคนแรก Ivana Zelnickova ตึกสูงสง่า 48 ชั้น จากการทุ่มทุนสร้างมูลค่ามหาศาล ซึ่งโครงการนี้เขาได้กำไรจากการขายทั้งหมดถึง 240 ล้านเหรียญฯ ถือได้ว่าเป็นมูลค่าที่สูงมากในยุคนั้น ภายในอาคารประกอบด้วยร้านอาหารและร้านค้าชั้นนำจากทั่วโลก

<img style="width: 680px; height: 383px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/34547236584cc89100d01ebc9ed13c76.png" alt="" />
The Apprentice and Celebrity Apprentice
หรือรายการแสดงโชว์ที่เป็นที่รู้จักกันทั่วโลก จากการดำเนินงานและการเป็นพิธีกรด้วยตัวเขาเอง ทำให้ยอดผู้ชมขึ้นติดอันดับในบรรดาทีวีโชว์ทั้งหมด ความดุเด็ดเผ็ดร้อนระหว่างการถ่ายทำรายการที่ไม่เหมือนใคร ทำรายได้ในแต่ละตอนได้มากถึง 1 ล้านเหรียญฯ โดยมีผู้ท้าชิงจากแต่ละมลรัฐเพื่อเข้าชิงความเป็นหนึ่ง และหากชนะการแข่งขันก็จะสามารถเลือกได้ว่าอยากจะเข้าทำงานในธุรกิจใดก็ได้ โดยจะมีค่าตอบแทนให้เป็นรายเดือนเหมือนกับพนักงานทั่ว ๆ ไป ซึ่งบอกได้เลยว่าตัวเลขที่จะได้ในแต่ละเดือนนั้นอยู่ในจำนวนหลายหลักทีเดียว

Wollmans Rink
จากโครงการที่ถูกทิ้งร้างนานถึง 12 ปี ของรัฐบาลสหรัฐฯ Trump ได้ยื่นข้อเสนอในการปรับปรุงและสร้าง Wollmans Rink ขึ้นใหม่ เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ถือเป็นสิ่งหนึ่งที่สำคัญมากต่อชาวนิวยอร์ค เขาได้พิสูจน์ให้เห็นว่าสามารถสร้างที่แห่งนี้ให้กลับมามีชีวิตชีวาได้อีกครั้งภายในงบประมาณที่จำกัด ซ้ำยังได้กำไรหลังจากทุ่มงบซ่อมแซมถึง 5 แสนเหรียญฯ โดยเงินที่ได้ทั้งหมดเขาได้บริจาคให้กับมูลนิธิต่างๆ เพื่อเป็นประโยชน์ให้กับสังคมต่อไป

40 Wall Street
ถ้าหากถามว่าทำไมเขาถึงได้ร่ำรวยและมีเงินทองมากมายมหาศาล คงต้องมองผ่านวิสัยทัศน์ในฐานะนักอสังหาริมทรัพย์ตัวยง เพราะเขาซื้อตึกนี้ด้วยราคาเพียง 1 ล้านเหรียญฯ แต่ปัจจุบันมีมูลค่ามากถึง 500 ล้านเหรียญฯ จากการลงทุนปรับปรุงซ่อมแซมเพียงเงิน 35 ล้านเหรียญฯ
<img style="width: 680px; height: 500px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/1b498ab1645f9ed966755bbc93773660.png" alt="" />
Miss Universe Organization
หรือการประกวดนางงามจักรวาล เขาได้ซื้อกิจการและบริหารงานเวทีการประกวดนางงามระดับโลก เวทีแห่งการชิงไหวพริบและความสามารถที่ถือได้ว่าเป็นความงดงามและยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

Trump Book
นอกจากที่เขาจะเป็นนักธุรกิจตัวยงแล้ว เขายังได้เขียนหนังสือออกมา อาทิเช่น The Art of the Deal และ Trump The Game ซึ่งได้รับการตอบรับจากแฟนคลับเป็นจำนวน โดยมีการตีพิมพ์หลายครั้ง

สนามกอล์ฟ
เขาได้หว่านซื้อสนามกอล์ฟทั่วสหรัฐอเมริกาในช่วงที่ธุรกิจเกือบจะล้มลง มากถึง 17 สนามด้วยกัน รวมมูลค่าแล้วมากกว่า 675 ล้านเหรียญสหรัฐ ซึ่งถูกใช้เป็นสนามการแข่งขันกอล์ฟหลายๆ รายการ อาทิเช่น World Golf Championship

Trump Airlines
ปี 1988 Trump ได้ซื้อกิจการ Eastern Air Shuttle ซึ่งบินระหว่างบอสตัน, นิวยอร์ค และ วอชิงตันดีซี เป็นจำนวน 365 ล้านเหรียญฯ โดยได้ทำการเปลี่ยนโฉมหน้าจากเครื่องบินธรรมดาให้กลายเป็นการบริการแบบหรูหรา ห้องน้ำถูกตกแต่งด้วยสีทองเพิ่มความมีระดับแก่ผู้เดินทาง และพื้นของเครื่องบินถูกเปลี่ยนให้ตกแต่งด้วยไม้เมเปิล แต่ด้วยราคาและระยะทางที่ใกล้จึงทำให้ไม่มีผู้ใช้บริการเป็นจำนวนมาก และต้องปิดกิจการลงที่สุดในปี 1992

Trump Casinos
เป็นอีกหนึ่งในความผิดหวังของเขา โดยธุรกิจคาสิโนที่สร้างขึ้นนั้นต้องล้มตัวลงถึง 4 ครั้ง จนกระทั่งในปี 2014 เขาได้ตัดสินใจถอนหุ้นจากธุรกิจคาสิโน โดยได้ให้ความเห็นว่า เขาไม่ได้ไม่มีส่วนรู้เห็นกับการปิดตัวของธุรกิจแต่อย่างใด แต่เขาก็เป็นผู้ถือหุ้นจำนวนสูงสุดอยู่ที่ 28%

Trump University
หนึ่งในความล้มเหลวที่เขาไม่สามารถจะหยุดไว้ได้ จากการร้องเรียนของนักศึกษา 4 คน ด้วยสาเหตุที่ว่าค่าใช้จ่ายในแต่ละเทอมที่มีจำนวนสูงเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จนกลายเป็นหนี้จำนวนมากสำหรับการเรียนที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ เหตุการณ์นี้ทำให้เขาต้องปิดมหาวิทยาลัยลง และถูกฟ้องร้องเป็นจำนวน 40 ล้านเหรียญ

เหล่านี้ถือเป็นส่วนหนึ่งจากทรัพย์สิน 3.7 พันล้านเหรียญฯ ที่เขาถือครอง จากนี้ไปเราจะได้พบบทบาทใหม่ของเขาในฐานะประธานาธิบดีผู้โผงผางและแพรวพราวหรือไม่ต้องติดตาม
“TODAY WE MAKE AMERICA GREAT AGAIN” Donald J.Trump

โดย
สุนิษา ค๊าสตารี
<a href="https://ipricethailand.com/">iPriceThailand</a>

มอง Trump ผ่านธุรกิจที่ประสบความสำเร็จและล้มเหลวในอดีต

<h2>กูรูทิสโก้เตือน ทรัมป์ คว้าชัยเลือกตั้งสหรัฐฯ กดดันตลาดหุ้นกลุ่มตลาดเกิดใหม่ แต่ตลาดหุ้นสหรัฐฯ จะ Outperformส่วน “ทอง-เยน-บอนด์” จะได้รับแรงหนุนทุนไหลเข้าสินทรัพย์ปลอดภัย แต่อาจเกิดขึ้นในระยะสั้นๆ แนะจับตาการดำเนินนโยบายของทรัมป์ในระยะยาว</h2>
&nbsp;

<figure><img style="width: 250px; height: 200px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/28f6c2d7ca1a57d569325ec713a33199.jpg" alt="" width="250" height="200" /><figcaption> คมศร ประกอบผล</figcaption></figure>

คมศร ประกอบผล หัวหน้าฝ่ายกลยุทธ์การลงทุน ศูนย์วิเคราะห์เศรษฐกิจและกลยุทธ์ทิสโก้ กล่าวว่า ชัยชนะของโดนัล ทรัมป์  (Donald Trump) ผู้สมัครพรรครีพับลิกัน น่าจะกดดันราคาสินทรัพย์เสี่ยง โดยเฉพาะตลาดหุ้นในกลุ่มตลาดเกิดใหม่ ซึ่งจะถูกกระทบจากนโยบายกีดกันทางการค้า เช่น การตั้งกำแพงภาษีนำเข้าสินค้าโดยเฉพาะจากจีน และเสนอให้ทบทวนข้อตกลงทางการค้า ทั้ง NAFTA (North American Free Trade Agreement) และ WTO (World Trade Organization) ใหม่อีกครั้ง นโยบายดังกล่าวนับเป็นความเสี่ยงที่สำคัญต่อเศรษฐกิจโลก โดยเฉพาะในยุคปัจจุบันที่การค้าโลกอยู่ในภาวะซบเซา

ด้านค่าเงินดอลลาร์สหรัฐฯ น่าจะอ่อนค่าลงเมื่อเทียบกับค่าเงินเยน และยูโร แต่จะแข็งค่าขึ้นเมื่อเทียบกับค่าเงินบาทและเงินสกุลอื่นๆ ในตลาดเกิดใหม่ ส่วนทองคำ ค่าเงินเยน และพันธบัตรรัฐบาลสหรัฐฯ น่าจะได้รับผลบวกจากกระแสเงินทุนที่ไหลเข้าสินทรัพย์ปลอดภัย

ราคาน้ำมัน น่าจะได้รับผลบวกจากท่าทีที่แข็งกร้าวขึ้นของสหรัฐฯ ต่อกลุ่มประเทศตะวันออกกลาง โดยนายทรัมป์อาจพิจารณายกเลิกข้อตกลงนิวเคลียร์กับอิหร่าน ซึ่งจะส่งผลให้อิหร่านต้องลดการส่งออกน้ำมันลงและทำให้อุปทานน้ำมันในตลาดโลกกลับมาตึงตัวขึ้น ส่วนราคาถ่านหินจะได้รับผลบวกจากนโยบายสนับสนุนการใช้ถ่านหิน ซึ่งในทางกลับกันจะส่งผลลบต่อราคาก๊าซธรรมชาติซึ่งเป็นสินค้าทดแทน

เศรษฐกิจสหรัฐฯ ในภาพรวมอาจได้ผลบวกจากมาตรการกระตุ้นทางการคลัง เช่น การลดภาษี ซึ่งนายทรัมป์เสนอให้ลดอัตราภาษีรายได้บุคคลธรรมดาขั้นสูงสุดลงเป็น 25% จาก 39.6% และลดภาษีนิติบุคคลลงเป็น 15% จาก 35% ซึ่งนโยบายดังกล่าวน่าจะช่วยกระตุ้นเศรษฐกิจได้ในระยะสั้น แต่ในระยะยาวการลดภาษีลงต่ำเกินไปก็อาจเป็นการเพิ่มหนี้ภาครัฐ และเป็นความเสี่ยงต่อฐานะการคลัง ซึ่งอาจทำให้ต้นทุนการกู้ยืมของรัฐบาลสหรัฐฯ เพิ่มสูงขึ้นในอนาคต

ตลาดหุ้นสหรัฐฯ น่าจะ Outperform ตลาดหุ้นอื่นๆ เนื่องจากค่าเงินดอลลาร์ที่กลับมาอ่อนค่า ประกอบกับนโยบายลดภาษีจะช่วยสนับสนุนกำไรของบริษัทจดทะเบียน ในขณะที่ตลาด Emerging Market จะถูกกดันจากความเสี่ยงต่อการค้าโลกจากนโยบายของนายทรัมป์ และปัจจัยเสี่ยงอื่นๆ ในช่วงที่เหลือของปี เช่น การทำประชามติแก้ไขรัฐธรรมนูญของอิตาลี ในวันที 4 ธ.ค. และการประชุม Fed ในวันที่ 14 ธ.ค. ซึ่งเราคาดว่า Fed จะขึ้นดอกเบี้ย 25bps

อย่างไรก็ตาม การเคลื่อนไหวของตลาดดังกล่าวอาจเป็นแค่เพียงระยะสั้น แต่ในระยะยาวยังต้องจับตามองว่านโยบายต่างๆ ที่ทรัมป์เสนอไว้ในช่วงหาเสียงจะสามารถนำไปปฎิบัติจริงได้มากน้อยเพียงใด

&nbsp;

<figure><img style="width: 250px; height: 200px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/495f8d4113ce84340c0475a7932665a1.jpg" alt="" width="250" height="200" /><figcaption> ธิติ ตันติกุลานันท์</figcaption></figure>

ขณะที่ ธิติ ตันติกุลานันท์ ประธานกรรมการบริหาร บริษัทหลักทรัพย์ กสิกรไทย จำกัด (มหาชน) มองชัยชนะของโดนัล ทรัมป์ว่า ไม่น่าจะเป็นผลดีต่อเศรษฐกิจโลก เศรษฐกิจสหรัฐอเมริกา และเศรษฐกิจไทย ซึ่งเป็นความเสี่ยงที่นักลงทุนต้องจับตาและเตรียมรับมือกับความเปลี่ยนแปลง พร้อมวิเคราะห์เส้นทางเศรษฐกิจสหรัฐฯ และโลกหลังเลือกตั้งประธานาธิบดีสหรัฐฯ ใน Forbes Thailand Magazine ฉบับ November 2016

&nbsp;

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events