<h2>สถานการณ์ภายนอกที่ดีขึ้น จะส่งผลกระทบเชิงบวกต่อภูมิภาคในปี 2567</h2><p><br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อวันอาทิตย์ที่ 1 ตุลาคม 2566 ที่ผ่านมา ธนาคารโลกเผยรายงานแนวโน้มเศรษฐกิจครึ่งปีแรกของภูมิภาค การขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศกำลังพัฒนาในภูมิภาคเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกคาดว่า<span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">จะยังคงแข็งแกร่งอยู่ที่ระดับร้อยละ 5 ในปี 2566 แต่จะชะลอตัวลงในช่วงครึ่งหลังของปี 2566 และคาดว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 4.5 ​​ในปี 2567</span></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;จากรายงานอัพเดตเศรษฐกิจของภูมิภาคเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกประจำเดือนตุลาคม 2566 ของธนาคารโลก ระบุว่าการขยายตัวทางเศรษฐกิจของภูมิภาคในปีนี้ สูงกว่าการขยายตัวเฉลี่ยที่คาดการณ์ไว้สำหรับประเทศตลาดเกิดใหม่และประเทศกำลังพัฒนาอื่นๆ ทั้งหมด แต่ต่ำกว่าที่คาดการณ์ไว้ก่อนหน้านี้ โดยการขยายตัวทางเศรษฐกิจของจีนในปี 2566 คาดว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 5.1 และเศรษฐกิจของภูมิภาคที่ไม่รวมจีนจะอยู่ที่ร้อยละ 4.6 ในขณะที่เศรษฐกิจของกลุ่มประเทศหมู่เกาะแปซิฟิกคาดว่าจะอยู่ที่ร้อยละ 5.2<span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);"><br></span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในปี 2567 สถานการณ์ภายนอกที่ดีขึ้นจะส่งผลกระทบเชิงบวกต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจในภูมิภาค ยกเว้นประเทศจีนที่ยังคงมีปัญหาภายในประเทศอย่างต่อเนื่อง ได้แก่ การฟื้นตัวหลังการกลับมาเปิดประเทศที่ชะลอตัวลง ภาระหนี้ที่เพิ่มสูงขึ้น ความอ่อนแอของภาคอสังหาริมทรัพย์ และปัจจัยเชิงโครงสร้าง เช่น การเข้าสู่สังคมผู้สูงอายุ จะส่งผลต่อการขยายตัวทางเศรษฐกิจของจีน โดยจะชะลอตัวลงเหลือร้อยละ 4.4 ในปี 2567</span></p><p><br></p><div class="se-component se-image-container __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/10/kZR5qDjJUYbpLmw8TBXr.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="kZR5qDjJUYbpLmw8TBXr.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="564,542" style="" data-index="0"></figure></div><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">​</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การขยายตัวทางเศรษฐกิจของประเทศที่เหลือในภูมิภาคคาดว่าจะเพิ่มขึ้นเป็นร้อยละ 4.7 ในปี 2567 ตามการฟื้นตัวของเศรษฐกิจโลกและภาวะทางการเงินที่ผ่อนคลายลง ซึ่งจะช่วยชดเชยผลกระทบจากการชะลอตัวของเศรษฐกิจจีนและมาตรการด้านนโยบายการค้าของประเทศอื่นๆ</span><br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ความขัดแย้งทางภูมิรัฐศาสตร์ที่รุนแรงขึ้น และความเสี่ยงของการเกิดภัยพิบัติทางธรรมชาติ รวมถึงเหตุการณ์สภาพอากาศสุดขั้ว กลายเป็นความเสี่ยงด้านลบเพิ่มเติมที่กระทบต่อแนวโน้มเศรษฐกิจของภูมิภาค</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ภูมิภาคเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกยังคงเป็นหนึ่งในภูมิภาคที่มีการขยายตัวทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วและมีพลวัตมากที่สุดในโลก แม้ว่าการขยายตัวจะชะลอตัวลงก็ตาม” Manuela V. Ferro รองประธานธนาคารโลกประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกกล่าว&nbsp;<span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">“ในระยะปานกลาง การรักษาอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจให้อยู่ในระดับสูง จะต้องมีการปฏิรูปเพื่อคงความสามารถในการแข่งขันของภาคอุตสาหกรรม สร้างความหลากหลายของประเทศคู่ค้า และยกระดับศักยภาพเพื่อเพิ่มผลิตภาพและการสร้างงานในภาคบริการ”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ภาคบริการกำลังมีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนาในภูมิภาคเพิ่มขึ้น จากเดิมที่พึ่งพาภาคการผลิตเป็นหลัก ตามที่ปรากฏในรายงานฯ หัวข้อ<strong>ประเด็นสำคัญ</strong>ในช่วงทศวรรษที่ผ่านมา ภาคบริการกลายเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการขยายตัวของผลิตภาพแรงงาน การส่งออกบริการขยายตัวเร็วกว่าการส่งออกสินค้า และการขยายตัวของการลงทุนโดยตรงจากต่างประเทศ (FDI) ในด้านบริการอยู่ในระดับที่สูงกว่าด้านการผลิตถึง 5 เท่า ในประเทศจีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ และไทย</span></p><p><br></p><div class="se-component se-image-container __se__float-center" contenteditable="false" style="min-width: 100%; width: 50%;"><figure style="margin: auto; width: 50%;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/10/wmzBDgkjwkqSzRSr9Vjm.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="wmzBDgkjwkqSzRSr9Vjm.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="50%," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="50," origin-size="734,696" style="width: 100%;" data-index="1"></figure></div><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">​<br></span></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การพัฒนาเทคโนโลยีดิจิทัลอย่างรวดเร็วและการปฏิรูปด้านบริการช่วยเพิ่มประสิทธิภาพทางเศรษฐกิจให้ดีขึ้น ในฟิลิปปินส์ การใช้ซอฟต์แวร์และการวิเคราะห์ข้อมูลโดยบริษัทต่างๆ สามารถเพิ่มผลิตภาพของบริษัทโดยเฉลี่ยร้อยละ 1.5 ในระหว่างปี 2553 - 2562 ในเวียดนาม การลดอุปสรรคเชิงนโยบาย เช่น ข้อจำกัดในการเข้าประเทศและการเป็นเจ้าของธุรกิจด้านขนส่ง การเงิน และบริการทางธุรกิจ ส่งผลให้เกิดมูลค่าเพิ่มต่อหัวของแรงงานในภาคส่วนดังกล่าวสูงขึ้นร้อยละ 2.9 ต่อปี ในระหว่างปี 2551 - 2559</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกจากนี้ การขจัดอุปสรรคดังกล่าวยังส่งผลให้ผลิตภาพแรงงานในธุรกิจด้านการผลิตที่ใช้บริการในภาคส่วนดังกล่าวเพิ่มขึ้นร้อยละ 3.1 ซึ่งก่อให้เกิดประโยชน์ต่อธุรกิจขนาดเล็กและขนาดกลางมากที่สุด</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การปฏิรูปด้านบริการและการเปลี่ยนผ่านไปสู่สังคมดิจิทัลไม่เพียงแต่จะเป็นการสร้างโอกาสใหม่ๆ เท่านั้น แต่ยังช่วยเพิ่มศักยภาพของประชาชนในการใช้ประโยชน์จากโอกาสดังกล่าว ตัวอย่างเช่น การศึกษาทางไกลและการแพทย์ทางไกลที่ได้รับการสนับสนุนจากเจ้าหน้าที่ท้องถิ่นที่ได้รับการคัดเลือก ผ่านการฝึกอบรม และมีแรงบันดาลใจ ได้นำไปสู่ผลลัพธ์ด้านการเรียนรู้และสุขภาพที่ดีขึ้นในภูมิภาค แม้ว่าจะยังคงมีปัญหาด้านการเข้าถึงอย่างเท่าเทียมก็ตาม</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“การปฏิรูปด้านบริการและการเปลี่ยนผ่านไปสู่สังคมดิจิทัลสามารถสร้างวงจรที่ดีในการเพิ่มโอกาสทางเศรษฐกิจและเพิ่มศักยภาพของมนุษย์ ซึ่งจะเป็นปัจจัยสำคัญในการขับเคลื่อนการพัฒนาในภูมิภาค” Aaditya Mattoo หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์ประจำภูมิภาคเอเชียตะวันออกและแปซิฟิกแห่งธนาคารโลกกล่าว<br></p><p><br></p><p><br></p><p><span style="color: rgb(68, 68, 68)">อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/world/america/generative-ai-%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%AA%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B8%A2%E0%B8%82%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%A1%E0%B8%B4%E0%B8%88%E0%B8%89%E0%B8%B2%E0%B8%8A%E0%B8%B5%E0%B8%9E%E0%B8%A2%E0%B8%B8%E0%B8%84%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B8%A1%E0%B9%88" alt="Generative AI กับดักทันสมัยของมิจฉาชีพยุคใหม่">Generative AI กับดักทันสมัยของมิจฉาชีพยุคใหม่</a></span><span style="color: rgb(68, 68, 68)">​</span><br></p><p><a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a></p>

เอเชียตะวันออกและแปซิฟิก: การรักษาระดับการขยายตัว ภายใต้สถานการณ์การชะลอตัวของเศรษฐกิจ

<h2>ความล้มเหลวในการลดช่องว่างระหว่างคนรวยและคนจนทั่วโลกจะยิ่งตอกย้ำปัญหาความยากจนและเพิ่มความเสี่ยงที่สถานการณ์การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศจะย่ำแย่ลง กลุ่มนักเศรษฐศาสตร์ระดับแนวหน้ากว่า 200 คนกล่าว</h2><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<br></p><p><span style="font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;67 ประเทศทั่วโลกร่วมลงนามในจดหมายเปิดผนึกถึงเลขาธิการสหประชาชาติ Antonio Guterres และประธานธนาคารโลก Ajay Banga เรียกร้องให้ทั้งสององค์กรยกระดับการทำงานเพื่อแก้ไขความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างรุนแรงทั่วโลกตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในบรรดาผู้สนับสนุนการเรียกร้องคราวนี้ยังมีอดีตเลขาธิการสหประชาชาติ Ban Ki-moon, อดีตนายกรัฐมนตรีประเทศนิวซีแลนด์ Helen Clark พร้อมด้วยบรรดานักเศรษฐศาสตร์ ไม่ว่าจะ Jayati Ghosh, Joseph Stiglitz และ Thomas Piketty</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การลดความเหลื่อมล้ำภายในปี 2030 เป็นหนึ่งในเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืน (SDGs) ขององค์การสหประชาชาติหรือ UN ซึ่งได้รับความเห็นชอบจากนานาชาติในปี 2015 ในจดหมายชี้ว่าการลงมืออย่างเร่งด่วนนั้นจำเป็นอย่างยิ่งเพื่อแก้ไขผลกระทบจากโรคระบาดโควิด-19 ที่มีต่อคนรวยและคนจน</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับประเด็นความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นกำลังถูก “เพิกเฉยอย่างหนัก” ในจดหมายระบุว่าวิธีการประเมินการรับมือกับปัญหา ก็คือการดูรายได้การเติบโตของคนยากจนที่สุด 40% แทนประชากรทั้งหมดนั้นล้มเหลวในการนำเอารายได้และความมั่งคั่งของมหาเศรษฐีมาพิจารณาร่วมด้วย</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;จดหมายยังอีกเผยว่า นับเป็นครั้งแรกในรอบ 25 ปี ที่ความยากจนข้นแค้นและความมั่งคั่งสุดขีดเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกันทั่วโลก</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เป้าหมายสำคัญ ความเป็นผู้นำก็สำคัญ ธนาคารโลกและเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนของ UN ถูกวางไว้เป็นพิเศษเพื่อกระตุ้นให้เกิดความเคลื่อนไหวในการลดความเหลื่อมล้ำอันเป็นสิ่งที่แต่ละส่วนบนโลกต่างก็ต้องการอย่างเร่งด่วน ณ วันนี้”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ในจดหมายเรียกเกณฑ์วัดความเหลื่อมล้ำที่มีประสิทธิภาพมากกว่าเดิม และเป้าหมายที่ทะเยอทะยานนี้ในการลดช่องว่างด้านรายได้กับความมั่งคั่ง</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เรากำลังอยู่ในช่วงเวลาที่มีความเหลื่อมล้ำทางเศรษฐกิจสูงผิดปกติ ความยากจนสุดขีดและความมั่งคั่งแบบสุดขั้วเพิ่มขึ้นอย่างว่องไวต่อเนื่องเป็นครั้งแรกในรอบ 25 ปี ช่วงระหว่างปี 2019 และ 2020 ความเหลื่อมล้ำทั่วโลกเพิ่มขึ้นรวดเร็วยิ่งกว่าครั้งไหนๆ หลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่ 2 เป็นต้นมา”</span><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp; &nbsp;&nbsp;</span></p><p>​</p><div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/08/5oFZdVuX9CFkKHAr8bBB.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="5oFZdVuX9CFkKHAr8bBB.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="620,372" style="" data-index="0"></figure></div><p style="text-align: center;"><span style="font-size: 28px;">ภัยแล้งจู่โจมผู้คนในชนบทของประเทศโซมาเลีย</span></p><p>&nbsp; &nbsp;&nbsp;</p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“คนรวยที่สุดซึ่งมีเพียง 10% ของประชากรโลก ณ ปัจจุบันนี้ครอบครองรายได้ 52% ของทั้งหมด ในขณะที่ฝั่งประชากรที่ยากจนได้รับเพียง 8.5% เท่านั้น ผู้คนหลายพันล้านกำลังเผชิญความยากลำบากแสนสาหัสจากราคาอาหารที่เพิ่มสูงขึ้นและความหิวโหย ในขณะที่เหล่ามหาเศรษฐีรวยขึ้นเป็นเท่าตัวในทศวรรษที่ผ่านมา”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อ Guterres ทบทวนเป้าหมายปี 2030 ในเดือนเมษายน เขาพบว่าความเหลื่อมล้ำนั้นสูงเป็นประวัติการณ์ มีประเทศเพียง 10% เท่านั้นที่อยู่ระหว่างทางไปถึงเป้าหมายได้</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อเดือนตุลาคม 2022 ที่ผ่านมา ธนาคารโลกเผยว่ากระบวนการลดความยากจนต้องหยุดชะงักลงชั่วคราว โดยคาดคะเนว่าหากไม่มีตัวเร่งความพยายามที่ทรงประสิทธิภาพมากพอ โอกาสบรรลุเป้าหมายหยุดความยากจนก่อนปี 2030 นั้นจะเท่ากับศูนย์</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Bunga กำลังดำเนินการทบทวนภารกิจของธนาคารโลก และได้รับแรงกดดันจากสมาชิกหลายประเทศ เช่น เยอรมนี ที่ต้องการยกระดับความเข้มข้นในการต่อสู้กับปัญหาความเหลื่อมล้ำ</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp; &nbsp; จดหมายระบุว่า “เรารู้ว่าความเหลื่อมล้ำสูงกระทบเป้าหมายทางสังคมและสิ่งแวดล้อมทั้งหมดของเรา กัดกร่อนการเมือง ทำลายความไว้วางใจ สะกัดกั้นความรุ่งเรืองทางเศรษฐกิจโดยรวม และทำให้ระบบพหุภาคีอ่อนแอ เรายังทราบดีว่าหากไม่ลดความเหลื่อมล้ำในทันที เป้าหมายยุติความยากจนและป้องกันไม่ให้การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศทวีความรุนแรงขึ้นก็จะเผชิญอุปสรรคอย่างชัดเจน”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ทั้งยังเสริมว่าการรับมือกับความเหลื่อมล้ำไม่ใช่แค่เป้าหมายโดดๆ แต่ทั้งเศรษฐกิจ การเงิน และนโยบายสังคมควรถูกนำมาประเมินว่าอาจส่งผลกระทบอย่างไรบ้าง “สิ่งนี้ชัดเจนว่าจะแสดงถึงความทะเยอทะยานทั้งหมดของเราในการสร้างโลกใบใหม่ที่เท่าเทียม”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Max Lawson หัวหน้าด้านนโยบายความเหลื่อมล้ำจาก Oxfam International กล่าวว่า “ไม่มีศึกเพื่อลดช่องว่างระหว่างคนรวยกับกลุ่มคนจนที่เหลือศึกใดจะเร่งด่วนมากไปกว่านี้ ความเหลื่อมล้ำที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าใจหายคือกุญแจสู่โลกที่ดีกว่า รวมถึงการแก้ไขปัญหาการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศก่อนจะสายเกินไปด้วย”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Matthew Martin ผู้อำนวยการกลุ่ม Development Finance International บอกว่า “หากเราไม่เริ่มต้นวัดความเหลื่อมล้ำให้ถูกต้องในตอนนี้ เราจะไม่สามารถลดมันได้อย่างจริงจังทันปี 2030”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;โฆษกธนาคารโลกกล่าวว่า “ความเหลื่อมล้ำนั้นสูงมากจนไม่อาจยอมรับได้ในโลกทุกวันนี้ สืบเนื่องมาจากคนยากจนยังคงต้องแบกรับค่าใช้จ่ายสูงลิบลิ่วจากโควิด-19 และผลกระทบที่ตามมา ธนาคารโลกให้คำมั่นจะรับมือกับความเหลื่อมล้ำในทุกรูปแบบ และขอให้มั่นใจว่าบนเส้นทางนี้จะไม่มีใครถูกทิ้งไว้เบื้องหลัง”</span></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“เราเห็นด้วยว่าเราต้องลงมือทำให้มากขึ้นเพื่อชี้ชัดถึงความเหลื่อมล้ำ และเพื่อให้เกณฑ์การตรวจวัดมีประสิทธิภาพยิ่งกว่าเก่า เรายินดีน้อมรับแนวคิดต่างๆ ในจดหมายเปิดผนึกมาอภิปรายถึงประเด็นดังกล่าวนี้”</span></p><p><br></p><p><br></p><p><span style="background-color: initial; font-family: &quot;DB FongNam X&quot;, sans-serif; font-size: 34px; text-align: var(--bs-body-text-align);">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แปลและเรียบเรียงจาก Top economists call for action on runaway global inequality ซึ่งเผยแพร่บน theguardian.com</span><br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/preview/70944" alt="Forbes 30 Under 30 Asia 2023 (ตอน1)">Forbes 30 Under 30 Asia 2023 (ตอน1)</a>​</p><p><span style="color: rgb(68, 68, 68)">&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;​</span><strong><a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a></strong></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;</p>

“ปัญหาความเหลื่อมล้ำ” 67 ประเทศเรียกร้อง UN และ World Bank เร่งแก้ไข

<p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<strong>ธนาคารโลก (World Bank) เปิดเผยรายงานตามติดเศรษฐกิจไทย โดยคาดว่าเศรษฐกิจไทยจะเติบโตสูงขึ้นที่ 3.9% ในปี 2566 เพิ่มจาก 2.6% ในปีที่แล้ว </strong>เนื่องจากอุปสงค์จากจีน ยุโรป และสหรัฐอเมริกา มีความแข็งแกร่งเกินกว่าที่คาดไว้ รวมถึงการเติบโตของการบริโภคภาคเอกชน และการฟื้นตัวของภาคการท่องเที่ยว</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<strong>รายงานคาดการณ์ว่าการเติบโตในปี 2567 จะอยู่ในระดับปานกลางที่ 3.6% และ 3.4% ในปี 2568 </strong>โดย<strong>การท่องเที่ยวและการบริโภคภาคเอกชนยังคงเป็นปัจจัยหลักในการขับเคลื่อนการเติบโต</strong> ขณะที่อุปสงค์จากต่างประเทศลดลง <strong>อัตราเงินเฟ้อคาดว่าจะลดลงในปี 2566 เหลือ ละ 2% ท่ามกลางราคาและเพดานราคาพลังงานที่ผ่อนคลายมากขึ้นทั่วโลก</strong> แม้ว่าราคาอาหารและพลังงานจะไม่ผันผวนแล้ว แต่อัตราเงินเฟ้อพื้นฐานยังคงสูงกว่าช่วงก่อนเกิดการระบาดของโควิด-19 การกลับมาของนักท่องเที่ยวโดยเฉพาะนักท่องเที่ยวชาวจีนทำให้แนวโน้มการท่องเที่ยวแข็งแกร่งขึ้น จำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติคาดว่าจะสูงถึง 28.5 ล้านคน คิดเป็น 84% ของจำนวนนักท่องเที่ยวต่างชาติในปี 2562 และคาดว่ากลับมาเท่าจำนวนนักท่องเที่ยวในช่วงก่อนการเกิดการระบาดของโควิด-19 ภายในครึ่งปีหลังของปี 2567</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แม้จะมีการเติบโตที่ดีขึ้น แต่เศรษฐกิจไทยยังมีความเสี่ยงเนื่องจากการเติบโตของเศรษฐกิจทั่วโลกอ่อนแอกว่าที่คาดบวกกับความไม่แน่นอนทางการเมือง ซึ่งถือเป็นความท้าทายที่สำคัญ นอกจากนี้ ประเทศไทยยังเผชิญกับอุปสรรคเชิงโครงสร้าง เช่น ภาวะประชากรสูงวัย การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ความสามารถในการแข่งขันด้านการส่งออกที่ลดลง และหนี้ครัวเรือนที่สูง</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ส่วนหนึ่งของรายงานกล่าวถึง การรับมือกับอุทภภัยและภัยแล้ง โดยนำเสนอข้อเสนอแนะสำหรับประเทศไทยในการปกป้องชีวิตและความเป็นอยู่ภายใต้การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศให้ดียิ่งขึ้น ทั้งนี้ ประเทศไทยมีความเสี่ยงต่ออุทกภัยและภัยแล้งอย่างมาก เช่นเดียวกับประเทศอื่นๆ ในภูมิภาคนี้ และจำเป็นต้องมีกรอบการทำงานที่เข้มแข็งแกร่งกว่าเดิมเพื่อการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างมีประสิทธิภาพและหลีกเลี่ยงความเสียหายที่เกิดจากอุทกภัยและภัยแล้งซึ่งมีค่าใช้จ่ายที่สูง</p><p>​&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<strong><span style="color: rgb(68, 68, 68);">ฟาบริซิโอ ซาร์โคเน ผู้จัดการธนาคารโลกประจำประเทศไทย กล่าวว่า&nbsp;</span></strong>ความถี่ของการเกิดอุทกภัยและภัยแล้ง รวมถึงทุนมนุษย์และค่าใช้จ่ายที่เกี่ยวข้องกับการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการจัดการน้ำ มีความสำคัญต่อประเทศไทย ประเทศไทยจำเป็นต้องมีกรอบการทำงานที่แข็งแกร่งกว่าเดิมในการจัดลำดับความสำคัญของการวางแผนลดความเสี่ยง การลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานด้านทรัพยากรน้ำ และการจัดการการใช้ที่ดินและน้ำ</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัจจุบัน<strong>ประเทศไทยอยู่อันดับที่ 9 ของโลกในการจัดอันดับ INFORM Risk Index </strong>ซึ่งเป็นดัชนีเกี่ยวกับความเสี่ยงด้านอุทกภัย รองจากเวียดนาม เมียนมา และกัมพูชา ค่าใช้จ่ายสาธารณะที่เกี่ยวข้องกับอุทกภัยและภัยแล้งของประเทศอยู่ในระดับที่สูงอยู่แล้ว หากไม่มีการปรับตัวต่อการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอย่างเหมาะสม ค่าใช้จ่ายเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะเพิ่มสูงขึ้นไปอีก <strong>หากในปี 2573 เกิดเหตุการณ์อุทกภัยครั้งใหญ่เหมือนเช่นที่เกิดขึ้นในปี 2554 อีก อาจทำให้สูญเสียการผลิตมากกว่า 10% ของจีดีพี ภาคการเกษตรซึ่งมีสัดส่วนราว 9% ของจีดีพี </strong>มีความเสี่ยงต่อการขาดแคลนน้ำ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการผลิตข้าวที่ต้องใช้น้ำปริมาณมาก พื้นที่กรุงเทพมหานครและปริมณฑลซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีประชากรส่วนใหญ่อาศัยอยู่และคิดเป็นสัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดของจีดีพี ก็มีความเสี่ยงสูงต่ออุทกภัยเช่นกัน</p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;รายงานยังระบุว่าการรับมือกับอุทกภัยและภัยแล้งมีความคืบมากขึ้น และสำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ (สทนช.) นับตั้งแต่ก่อตั้งในปี 2560 ได้สนับสนุนการวางแผนและดำเนินการตามมาตรการบรรเทาอุทกภัยและภัยแล้งมากขึ้น นอกจากนี้ รายงานยังแนะนำว่า การปฏิรูปกฎหมายและหน่วยงานควรดำเนินการควบคู่ไปกับการประเมินต้นทุนและผลประโยชน์ที่รัดกุมมากยิ่งขึ้น เพื่อให้สอดคล้องกับพระราชบัญญัติทรัพยากรน้ำ พ.ศ. 2561  ในการจัดลำดับความสำคัญของมาตรการป้องกันอุทกภัยและภัยแล้งที่เหมาะสม ความคืบหน้าล่าสุดในการปรับปรุงประสิทธิภาพการใช้น้ำ การส่งเสริมเศรษฐกิจแบบหมุนเวียน และการบูรณาการแนวทางแก้ไขด้วยวิธีธรรมชาติสามารถมีส่วนช่วยในการยกระดับความสามารถในการรับมือกับอุทกภัยและภัยแล้งได้มากยิ่งขึ้น<br></p><p><br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อ่านเพิ่มเติม :&nbsp;<a href="https://forbesthailand.com/preview/70427" alt="&quot;ปูนอินทรี&quot; ได้รับฉลากสิ่งแวดล้อม EPD ในกลุ่มผลิตภัณฑ์ปูนซีเมนต์รายแรกของไทย">"ปูนอินทรี" ได้รับฉลากสิ่งแวดล้อม EPD ในกลุ่มผลิตภัณฑ์ปูนซีเมนต์รายแรกของไทย</a><br></p><p>&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>​<br></p>

"World Bank" เผย เศรษฐกิจไทยปี 66 ขยายตัวตามอุปสงค์ของประเทศผู้นำเศรษฐกิจ

<div style="text-align: center;">
	<span style="color:#696969;"><span style="font-size:12px;">แถลงรายงานวิจัย Doing Business 2015 ผ่าน video conference จากสำนักงานใหญ่ไปยังสาขาทั่วโลก</span></span></div>
<div>
	<br />
	<br />
	<strong>World Bank เผยรายงานจัดอันดับประเทศยาก-ง่ายในการทำธุรกิจในปีหน้า (Doing Business 2015: Going Beyond Efficiency) &nbsp;ไทยติดอันดับ 26 จาก 189 ทั่วโลก และรั้งอันดับ 3 ของอาเซียน &nbsp;แต่ยังมีอุปสรรคหนักในด้านสินเชื่อ-ภาษี-ขั้นตอนขอเปิดกิจการ</strong></div>
<div>
	<br />
	&nbsp;</div>
<div>
	รายงาน <span style="color:#b22222;">Doing Business 2015</span> ประจำปีนี้ (เผยแพร่ล่วงหน้า 1 ปี) ได้ปรับเปลี่ยนระเบียบวิธีวิจัยและขอบเขตการเก็บข้อมูลใหม่ เพื่อให้สะท้อนความพยายามในการปฏิรูปปัญหาอุปสรรคที่กีดขวางการทำธุรกิจของแต่ละประเทศให้ชัดเจนยิ่งกว่าเดิม อย่างไรก็ตาม ดัชนีชี้วัดที่ใช้ มิได้ครอบคลุมปัจจัยแวดล้อมทางธุรกิจทุกด้าน อาทิ เสถียรภาพเศรษฐกิจมหภาค การคอร์รัปชั่น แรงงานที่มีทักษะ การกำกับควบคุมกิจการของต่างชาติ หรือระบบการเงินของแต่ละประเทศ เป็นต้น</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ทั้งนี้ ประเทศที่มีระดับความสะดวกในการประกอบธุรกิจมากที่สุดของโลกคือ <span style="color:#b22222;">สิงคโปร์</span> (88.27) &nbsp;รองลงมาคือ <span style="color:#b22222;">นิวซีแลนด์</span> (86.91), <span style="color:#b22222;">ฮ่องกง</span> (84.97), <span style="color:#b22222;">เดนมาร์ค</span> (84.20), <span style="color:#b22222;">สาธารณรัฐเกาหลี</span> (83.40), <span style="color:#b22222;">นอร์เวย์</span> (82.40), <span style="color:#b22222;">สหรัฐอเมริกา</span> (81.98), <span style="color:#b22222;">สหราชอาณาจักร</span> (80.96), <span style="color:#b22222;">ฟินแลนด์</span> (80.83) และ<span style="color:#b22222;">ออสเตรเลีย</span> (80.66) ตามลำดับ</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ในขณะที่&nbsp;<span style="color:#b22222;">ไทย</span>อยู่ใน 30 อันดับแรกจากทั่วโลก โดยได้อันดับ 26 (75.27) &nbsp;หากพิจารณาเฉพาะกลุ่มประเทศอาเซียน ไทยรั้งตำแหน่งที่ 3 เป็นรอง&nbsp;<span style="color:#b22222;">สิงคโปร์&nbsp;</span>ซึ่งเป็นอันดับ 1 ของโลก และ&nbsp;<span style="color:#b22222;">มาเลเซีย</span> อันดับ 18 (78.83) &nbsp;และยังเห็นได้ว่าอันดับของไทยยังสูงกว่าประเทศใหญ่อย่าง<span style="color:#b22222;">ญี่ปุ่น</span> อันดับ 29 (74.80) และ&nbsp;<span style="color:#b22222;">ฝรั่งเศส </span>อันดับ 31 (73.88)</div>
<div>
	<br />
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/Thailand.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
	<span style="color:#696969;"><span style="font-size:12px;">อันดับของประเทศไทยใน 189 ประเทศ</span></span><br />
	&nbsp;</div>
<div>
	วิธีการจัดอันดับในปีนี้ เปลี่ยนจากการเรียงลำดับผลการประเมินในตัวชี้วัด 10 ด้านของแต่ละประเทศ มาเป็นวิธีการวัดที่เรียกว่า<span style="color:#b22222;"> Distance to frontier (DTF) </span>&nbsp;ซึ่งจะพิจารณาระยะห่างของประสิทธิภาพของตัวชี้วัดแต่ละด้านในแต่ละประเทศ กับประเทศที่ดำเนินการดีที่สุด (Best Practices) &nbsp;คะแนนยิ่งสูงยิ่งแสดงประสิทธิภาพของปัจจัยแวดล้อมที่เอื้อต่อธุรกิจ และความเข้มแข็งของกฎระเบียบในประเทศนั้น</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ตัวชี้วัดทั้ง 10 ด้าน ได้แก่ ความสะดวกในการเริ่มธุรกิจ, การขออนุญาตก่อสร้าง, การขอใช้ไฟฟ้า, การลงทะเบียนทรัพย์สิน, โอกาสได้รับสินเชื่อ, การคุ้มครองนักลงทุนรายย่อย, การจ่ายภาษี, การค้าขายระหว่างประเทศ, กลไกบังคับใช้สัญญา และการจัดการกับปัญหาล้มละลาย</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	หากนำวิธีการคำนวนคะแนน DTF ไปวัดผลประเทศไทยปีที่ผ่านมา (Doing Business 2014) จะได้ 74.87 &nbsp;ขณะที่ในปีนี้ได้ 75.27 &nbsp;และถ้าพิจารณาเป็นอันดับ จะเลื่อนจากอันดับ 28 มาเป็นอันดับ 26 ในปีนี้</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	จากตัวชี้วัดทั้ง 10 ของ&nbsp;<span style="color:#b22222;">ประเทศไทย </span>มีถึง 5 ด้านที่ติดอันดับ 30 ประเทศของโลก ได้แก่ การขออนุญาตก่อสร้าง (ลำดับ 6), การขอใช้ไฟฟ้า (ลำดับ 12), การคุ้มครองนักลงทุนรายย่อย (ลำดับ 25), กลไกบังคับใช้สัญญา (ลำดับ 25) และการลงทะเบียนทรัพย์สิน (ลำดับ 28) &nbsp;ในขณะที่ตัวชี้วัดด้านที่แย่ที่สุดสามด้าน คือ การจ่ายภาษี (อันดับ 62), ความสะดวกในการเริ่มธุรกิจ (อันดับ 75) และโอกาสได้รับสินเชื่อ (ลำดับ 89)<br />
	<br />
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/ranking-vert.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
	<br />
	<span style="color:#696969;"><span style="font-size:12px;">ตารางบน - แสดงอันดับตัวชี้วัดทั้ง 10 ของไทย &nbsp;ตารางล่าง - แสดงคะแนน DTF ตัวชี้วัดทั้ง 10 ของไทย</span></span><br />
	&nbsp;</div>
<div>
	<span style="color:#b22222;">Constantine Chikosi</span>, Portfolio and Operations Manager, World Bank ประจำประเทศไทย กล่าวถึงตัวชี้วัดที่อยู่ในลำดับต่ำของไทยว่า ควรต้องเร่งแก้ไขเพื่อเสริมสร้างบรรยากาศในการลงทุน เพราะโอกาสการเข้าถึงสินเชื่อในประเทศไทยยังต่ำ อยู่แค่อันดับ 89 แสดงว่ามีอีก 100 ประเทศที่ได้เปรียบเรื่องนี้ เหตุเพราะว่ายังไม่มีกฎหมายว่าด้วยการลงทะเบียนสินเชื่อ เพื่อให้เกิดการประเมินเครดิตได้&nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ในส่วนการเริ่มต้นธุรกิจ ประเทศที่เป็นอันดับ 1 คือนิวซีแลนด์ สามารถจดทะเบียนการค้าทางออนไลน์ภายในเวลาเพียงครึ่งวันเท่านั้น เสียเวลาเพียงวันเดียวก็เริ่มต้นธุรกิจได้เลย แต่ของไทยใช้เวลาเฉลี่ย 27.5 วัน และที่สำคัญคือการจ่ายภาษี มีบางบริษัทต้องจ่ายภาษีปีละ 22 รายการ ต้องใช้เวลากรอกและเตรียมเอกสารทั้งหมดรวม 264 ชั่วโมง ซึ่งเป็นเรื่องที่ซับซ้อน ใช้เวลามาก และยังมีค่าใช้จ่ายอีกด้วย</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ด้าน<span style="color:#b22222;">วรรณพร เทพหัสดิน ณ อยุธยา</span> ที่ปรึกษาการพัฒนาระบบราชการ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (ก.พ.ร.) เสริมว่า ผลการจัดอันดับในครั้งนี้ช่วยยืนยันได้ว่าหน่วยงานภาครัฐให้ความสำคัญในการพัฒนางานบริการอย่างต่อเนื่อง อย่างเช่นในด้านการขออนุญาตก่อสร้าง ซึ่งได้คะแนน DTF น้อยสุด ก็เพราะทางกรุงเทพมหานครได้มอบอำนาจให้สำนักงานเขตเป็นผู้อนุญาตก่อสร้างตึกสูงไม่เกินแปดชั้น ซึ่งแต่เดิมให้อำนาจเพียงตึกสี่ชั้น</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	&ldquo;การเปลี่ยนแปลงวิธีการจัดอันดับมาเป็น DTF โดยนำไปเทียบกับประเทศที่เป็น best practices จะช่วยให้ภาครัฐสามารถพัฒนาการบริการได้ชัดเจนมากยิ่งขึ้น โดยนำประเทศที่ได้คะแนนระดับโลกมาเป็นแนวทางสำหรับการพัฒนา&rdquo; ที่ปรึกษา ก.พ.ร.กล่าว<br />
	<br />
	<br />
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/best.jpg" /></div>
<div style="text-align: center;">
	<br />
	<span style="font-size:12px;"><span style="color:#696969;">ประเทศที่เป็น best pratice ในด้านต่างๆ ในระดับโลก และระดับเอเชียแปซิฟิค</span></span></div>
<div>
	<br />
	<br />
	<br />
	อ่านเพิ่มเติม: <a href="http://www.doingbusiness.org/reports/global-reports/doing-business-2015">Doing Business 2015</a></div>
<div>
	&nbsp;</div>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events