กวิน นิทัศนจารุกุล จาก Otteri สู่ ‘ชูมณี’ ให้การ ‘ซักผ้า’ ได้ขับเคลื่อนสังคม

<h2>การให้ที่ในรูปแบบที่ไม่ใช่การทำบุญแต่ยังเป็นการสานความฝันและสร้างมืออาชีพส่งต่อสิ่งที่ตัวเองชอบให้กับคนรุ่นใหม่ของ "พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์" ชื่อที่คุ้นเคยในแวดวงกีฬามอเตอร์สปอร์ตของเขาได้สร้างคุณค่ากับวงการกีฬาและความหลงใหลในกีฬาแข่งม้าอย่างแท้จริง</h2>
พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์ ประธานบริหาร บริษัท เอม มอเตอร์ สปอร์ต (2003) จำกัด คลุกคลีในแวดวงมอเตอร์สปอร์ตของไทยมายาวนาน เป็นนักกีฬามอเตอร์สปอร์ตแถวหน้า มีผลงานในระดับแชมป์ เข้าร่วมรายการแข่งขันสำคัญๆ ทั้งในและต่างประเทศ เป็นผู้ก่อตั้งการแข่งขันรถยนต์ทางเรียบชิงแชมป์ประเทศไทยที่มีชื่อว่า “Thailand Grand Touring Car” รวมถึงการแข่งขันรถยนต์สำหรับผู้หญิงในรายการ “Female Challenge” ที่จัดขึ้นในปี 2542 ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเป็นผู้บุกเบิกกีฬาแข่งขันขี่ม้าของไทยให้ก้าวสู่เวทีการแข่งขันระดับโลก

ประสบการณ์เกือบ 40 ปีในวงการมอเตอร์สปอร์ต และกว่า 10 ปีในวงการขี่ม้าแข่งพฤฒิรัตน์เป็นบุคคลสำคัญผู้ผลักดันทั้งสองกีฬาให้ก้าวไปสู่ระดับนานาชาติ ไม่เพียงตัวเขาเองในการแข่งขัน แต่ยังมีส่วนสร้างและส่งเสริมคนรุ่นใหม่ในกีฬาฯ ที่เขาหลงใหลให้มีโอกาสก้าวสู่เวทีโลกเช่นเดียวกับตัวเขา ด้วยบทบาทที่พร้อมทุ่มเทเป็นทั้งพี่เลี้ยง ผู้จัดการและผู้ให้การสนับสนุน
<h3><img class="alignnone wp-image-57789 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/01/พฤฒิรัตน์-รัตนกุล-เสรีเริงฤทธิ์_0105.jpg" alt="&quot;พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์&quot;" width="648" height="311" /></h3>
<h3>สานฝันคนรักมอเตอร์สปอร์ต</h3>
จากแพสชันส่วนตัวทำให้พฤฒิรัตน์ยืนหยัดในกีฬามอเตอร์สปอร์ต ขับรถแข่งด้วยพลังและความฝันที่มีมาตั้งแต่วัยเด็กให้เป็นจริง ด้วยการลงมือก้าวสู่นักแข่งระดับมืออาชีพที่ผู้คนในแวดวงมอเตอร์สปอร์ตยอมรับรายการที่สร้างชื่อ เช่น เมื่อวันที่ 3 กรกฎาคม ปี 2553 พฤฒิรัตน์เข้าแข่งขันรถยนต์ทางเรียบรายการ Singha Pro Endurance Racing 6 Hours 2010 ให้แก่ทีมมอเตอร์สปอร์ตแลนด์ ครั้งนั้นทีมของเขาได้อันดับ 2

หลังจากนั้นเมื่อวันที่ 10 กันยายน ปี 2554 พฤฒิรัตน์เข้าแข่งขันรถยนต์ทางเรียบรายการ RAAT Thailand Endurance Championship 2011 ที่สนามแก่งกระจานเซอร์กิต จ. เพชรบุรี ร่วมกับทีมเอมมอเตอร์สปอร์ต และทีมของเขาได้อันดับ 3 จากการแข่งขันดังกล่าว “ทุกวันนี้ผมก็ยังขับรถแข่งอยู่บ้างไม่ถึงกับหยุดไปเลย แต่ก็ต้องยอมรับว่าความแรงคงไม่เหมือนในวัยหนุ่ม” พฤฒิรัตน์เผยกับ Forbes Thailand พร้อมย้ำว่า แม้จะแข่งน้อยลง แต่ก็ยังคงให้ความสำคัญและสนับสนุนกีฬามอเตอร์สปอร์ตอย่างต่อเนื่อง และแม้จะออกตัวว่าอายุเยอะแล้ว 64 ในปีนี้แต่เขายังคงแข็งแรง กระฉับกระเฉง และดูอ่อนกว่าวัยอยู่มาก

นอกจากเป็นนักแข่งรถแถวหน้าที่ผู้คนในแวดวงมอเตอร์สปอร์ตรู้จักดีแล้ว พฤฒิรัตน์ ยังเป็นเจ้าของสนามโกคาร์ท มอเตอร์สปอร์ตแลนด์ (แดนเนรมิตเดิม) เนื่องจากครอบครัวเขาเป็นเจ้าของที่ดินแปลงนี้ หลังจากแดนเนรมิตปิดตัวลงในเดือนพฤษภาคม ปี 2543 เมื่อหมดสัญญาเช่า พื้นที่แปลงนี้ได้ถูกนำมาใช้เป็นสนามแข่งรถโกคาร์ท ซึ่งพฤฒิรัตน์บอกว่า เขาต้องการทำสนามให้เด็กๆ ได้มีโอกาสมาฝึกฝน และแน่นอนมันคือหนึ่งในแนวทางกีฬาโปรดด้านมอเตอร์สปอร์ตที่เขาคุ้นเคย

<img class="alignnone wp-image-57785 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/01/พฤฒิรัตน์-รัตนกุล-เสรีเริงฤทธิ์_0101.jpg" alt="&quot;พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์&quot;" width="648" height="331" />
<h3>นำกีฬาขี่ม้าไทยสู่เวทีโลก</h3>
นอกจากขับรถแข่งแล้ว อีกกีฬาที่พฤฒิรัตน์หลงใหลและค้นพบว่าเป็นสิ่งที่เขาชื่นชอบไม่แพ้มอเตอร์สปอร์ตคือ กีฬาขี่ม้า แม้เขาจะเริ่มกีฬานี้หลังมอเตอร์สปอร์ตหลายปี แต่ก็จริงจังและทุ่มเทไม่แพ้กัน จากวัยเด็กเขาเคยขี่ม้าเล่นแต่หยุดไปเมื่อหันมาทุ่มเทกับการแข่งรถ แต่พอได้กลับมาขี่ม้าอีกครั้งทำให้เขาหันมาสนใจกีฬาขี่ม้าอย่างจริงจัง และสามารถนำพากีฬาขี่ม้าของไทยก้าวสู่ระดับโลกได้ในเวลาต่อมาเพียงไม่กี่ปีหลังจากนั้น

พฤฒิรัตน์เข้าร่วมการแข่งขันขี่ม้ามาราธอนและเป็นแชมป์การแข่งขัน Sultan Mizan Cup 2011 ประเภทบุคคล พร้อมชนะการแข่งขันประเภททีมใน Malaysia-Thailand Open Endurance Challenge 2011 สนามที่ 2 ที่ประเทศมาเลเซีย นอกจากนี้ เขายังเป็น 1 ใน 3 นักกีฬาขี่ม้าทีมชาติไทยผู้เข้าแข่งขัน Sultan Mizan Cup 2012 ที่จัดขึ้นในเดือนตุลาคม ปี 2555 ณ รัฐ Terengganu ประเทศมาเลเซียที่ซึ่งมีนักกีฬาจาก 10 ประเทศเข้าร่วมแข่งขัน โดยพฤฒิรัตน์ได้เป็นรองแชมป์ขี่ม้ามาราธอนรายการ Malaysia-Thailand Open Endurance Challenge Trophy 2012

หลังจากนั้น เมื่อวันที่ 21-23 มิถุนายน ปี 2556 พฤฒิรัตน์เป็น 1 ใน 4 นักกีฬาทีมชาติไทยผู้เข้าร่วมแข่งขันขี่ม้ามาราธอน Malaysia-Thailand Open Endurance Challenge 2013 ปีที่ 4 สนามแรก ซึ่งจัดขึ้น ณ เมืองชัปปิง ประเทศมาเลเซีย ปัจจุบันพฤฒิรัตน์เป็นประธานชมรมขี่ม้าเดอะฮอร์สเซส เขาเป็น 1 ใน 2 ตัวแทนทีมชาติไทยที่เข้าร่วมแข่งขัน FEI Open European Endurance Championships 2013 ที่สาธารณรัฐเช็ก และเดอะฮอร์สเซสทีมโรดทู FEI World Equestrian Games 2014 ที่ประเทศฝรั่งเศส

กีฬาขี่ม้ากลายเป็นความหลงใหลที่นำพาให้เขาทุ่มเท จริงจัง และตั้งใจ นำทีมนักขี่ม้าไทยไปสร้างชื่อในเวทีระดับโลก เขาไม่ได้ไปโดยลำพัง แต่ยังนำพานักกีฬาขี่ม้าหญิงฝีเท้าดีร่วมทีมไปด้วยกัน นับตั้งแต่การแข่งขันเมื่อปี 2016

โดยสโมสรขี่ม้าเดอะฮอร์สเซสที่เขาก่อตั้งขึ้น ได้ส่ง 2 นักกีฬาขี่ม้าเอ็นดูแรนซ์ คือ ตัวเขาเอง “ปั้น” พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์ ซึ่งเป็นประธานสโมสรขี่ม้าเดอะฮอร์สเซส และ “ผึ้ง” วิภาวรรณ พาวิทยลาภ นักขี่ม้าหญิงเข้าแข่งขัน “ขี่ม้าเอ็นดูแรนซ์ชิงแชมป์โลก” ในรายการ “Longines FEI World Endurance Championship 2016” ที่ประเทศสโลวาเกีย

หลังจากนั้นก็ร่วมการแข่งขันขี่ม้าระดับโลกเรื่อยมา ซึ้งในปี 2022 มีโปรแกรมนำทีมนักขี่ม้าไทยไปแข่งขันที่ประเทศอิตาลี

พฤฒิรัตน์ทุ่มเทเรื่องการขี่ม้าอย่างจริงจัง เขาทำฟาร์มม้าที่สโมสรเดอะฮอร์สเซสที่เขาใหญ่ มีม้าแข่งนับร้อยตัว และส่งทีมแข่งไปยังรายการสำคัญๆ อย่างต่อเนื่อง ซึ่งในการแข่งขันรายการระดับโลกที่ต่างประเทศ ทุ่มเทส่งม้าไปฝึกให้คุ้นเคยกับสถานที่นานนับปีเพื่อเตรียมความพร้อม

ในขณะเดียวกันก็เตรียมทีมนักแข่งฝีเท้าดีเข้าร่วมการแข่งขันและมักจะคว้ารางวัลมาได้เสมอ สร้างชื่อเสียงให้กับประเทศและสร้างโอกาสให้คนรุ่นใหม่ๆ ที่สนใจกีฬาขี่ม้าได้ประสบการณ์ระดับโลก

Philanthropy ในแบบของพฤฒิรัตน์อาจไม่เหมือนการทำบุญช่วยเหลือผู้ยากไร้ แต่ก็เป็นการให้ที่ส่งต่อความฝัน และความมุ่งมั่นสร้างโอกาสให้เยาวชนไทยได้ก้าวไกลไปถึงระดับโลก สร้างพลังบวกให้สังคม สร้างชื่อเสียงให้ประเทศไทย และสร้างความฝันทั้งของตัวเองและคนรุ่นใหม่ได้สัมผัสด้วยการอุทิศตัวเองและเงินทุนในการสร้างโอกาสดีๆ ให้กับสิ่งที่ชื่นชอบ แก่ผู้อื่นที่ชื่นชอบในสิ่งเดียวกัน เป็นแรงบันดาลใจของการให้ที่ไม่ได้จำกัดแค่การบริจาคทรัพย์ซึ่งมีคนทำมากแล้วในสังคม

ภาพ: เอม มอเตอร์ สปอร์ต และ DMT

<hr />

<a href="https://bit.ly/3DjRN08">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2564 ในรูปแบบ e-magazine</a>

<a href="https://bit.ly/3DjRN08"><img class="alignnone wp-image-56937" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2022/01/263840342_2985793141635756_9037500688289078536_n.jpg" alt="" width="300" height="394" /></a>

"พฤฒิรัตน์ รัตนกุล เสรีเริงฤทธิ์" สานฝันมอเตอร์สปอร์ต-ขี่ม้า

<h2 class="p1">นอกจากติดอันดับทำเนียบมหาเศรษฐีของไทยในลำดับที่ 13 ด้วยมูลค่าทรัพย์สิน 7.98 หมื่นล้านบาทในปี 2562 ตามการจัดอันดับของ Forbes แล้ว (ในปีนี้ขึ้นมาอยู่อันดับ 10) ชูชาติ เพ็ชรอำไพ และดาวนภา เพชรอำไพ ผู้ก่อตั้งบริษัท เมืองไทย แคปปิตอล จำกัด (มหาชน) หรือ MTC ยังติดอันดับเศรษฐีใจบุญของไทย ด้วยยอดเงินบริจาคด้านสาธารณสุขและการศึกษา ตั้งแต่ปี 2558-2562 รวมเป็นเงิน 305 ล้านบาท</h2>
 เส้นทางที่เดินไปอย่างคู่ขนานของธุรกิจสินเชื่อ และการบริจาคของสองผู้บริหาร MTC ชูชาติ เพ็ชรอำไพ และ ดาวนภา เพชรอำไพ เหมือนจะตอกย้ำว่า สิ่งที่มหาเศรษฐีใจบุญคู่นี้ทำไม่ได้มุ่งหวังแค่ผลกำไรจากการดำเนินธุรกิจ แต่ยังคำนึงถึงการตอบแทนให้กับสังคมการแบ่งปัน เพื่อช่วยเหลือเกื้อกูลทั้งด้านสาธารณสุขและการศึกษาของประเทศ
 บมจ.เมืองไทย แคปปิตอล ดำเนินธุรกิจประเภทสินเชื่อตั้งแต่ปี 2535 เน้นการปล่อยสินเชื่อรถจักรยานยนต์ โดยครองส่วนแบ่งการตลาดมากที่สุดในประเทศไทย นอกจากนั้นก็มีสินเชื่อรถยนต์ สินเชื่อรถเพื่อการเกษตร สินเชื่อส่วนบุคคล สินเชื่อนาโนไฟแนนซ์ และสินเชื่อโฉนดที่ดิน โดยกลุ่มลูกค้าหลักคือ เกษตรกร พ่อค้า แม่ค้า ลูกจ้างรายวัน เจ้าของธุรกิจขนาดเล็ก ข้าราชการ และมนุษย์เงินเดือน


<figure><img class="wp-image-28398 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/04/chuchart-05.jpg" alt="" width="720" height="480" /><figcaption> ชูชาติ เพ็ชรอำไพ</figcaption></figure>
 ชูชาติและดาวนภาเป็นคนจังหวัดสุโขทัย ฝ่ายชายจบจากคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ครอบครัวทำธุรกิจค้าไม้ ส่วนฝ่ายหญิงจบคณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ครอบครัวทำธุรกิจโรงสี
ก่อนจะมาเป็นเจ้าของธุรกิจหมื่นล้าน ทั้งคู่เป็นพนักงานธนาคารกสิกรไทยสาขาอำเภอเมือง จังหวัดสุโขทัย ชูชาติเริ่มชีวิตเป็นหนุ่มแบงก์ในปี 2519 ด้วยเงินเดือน 1,750 บาท ต่อมาเขาและภรรยาได้ทำธุรกิจเสริม หนึ่งในนั้นคือการรับซื้อบัญชีลูกหนี้จากการผ่อนรถมอเตอร์ไซค์ ซึ่งส่วนใหญ่ติดค้างชำระงวด ทั้งคู่สามารถสร้างธุรกิจได้อย่างมั่นคง และลาออกจากธนาคารเพื่อบริหารธุรกิจของตนเองเต็มตัว
&nbsp;
<h2 class="p1">ให้ด้วยใจ</h2>
ชูชาติและดาวนภา เริ่มบริจาคเงินก้อนใหญ่ภายหลังจากที่นำบริษัทเข้าตลาดหลักทรัพย์ฯ โดยปี 2558 บริจาคเงินสร้างอาคารอุบัติเหตุฉุกเฉิน จิตเมตตา มูลค่า 40 ล้านบาท ให้กับโรงพยาบาลสุโขทัย จังหวัดสุโขทัย ซึ่งเป็นจังหวัดบ้านเกิด หลังจากนั้นได้บริจาคให้กับสถานพยาบาล หรือสถาบันการศึกษาต่อเนื่องมาทุกปี ทั้งหมดทำในนามส่วนตัว
ชูชาติ เล่าถึงความคิดในการทำโครงการเพื่อการกุศลนี้ว่า เขาและภรรยาทำธุรกิจมา 30 ปีแล้ว เห็นว่าบริษัทมีพื้นฐานที่มั่นคงกิจการขยายใหญ่โต เมื่อบริษัทมีกำไรก็แบ่งเงินปันผลให้ผู้ถือหุ้น เขาและภรรยาในฐานะผู้ถือหุ้นก็ได้รับปันผลเช่นกัน
“ผมกับภรรยาไม่ได้ใช้เงินมากมาย ลูก 2 คนเป็นฝั่งเป็นฝาหมดแล้ว คนโตเรียนจบปริญญาเอก เป็นข้าราชการ สอนที่มหาวิทยาลัยศิลปากร คนที่ 2 เรียนจบปริญญาโท มีครอบครัวแล้วและมาทำงานบริหารที่บริษัท ลูกๆ มีอาชีพการงาน มีบ้านมีรถ มีสิ่งจำเป็นพื้นฐานหมดแล้ว ไม่ต้องห่วงเงินส่วนที่เราบริจาค ไม่กระเทือนต่อลูกหรือครอบครัว เราสองคนเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ คิดเป็น 67% ได้ปันผลหลัก 100 ล้านบาทต่อปี บริจาค 50 ล้าน ไม่ทำให้เราลำบากนัก ก็คิดอย่างนั้นเพราะส่วนตัวมีรายได้จากเงินเดือนและโบนัสซึ่งเพียงพอสำหรับการดำรงชีพ”
“ลูกค้าเราคือชาวบ้าน เกษตรกร คนทำงานก่อสร้าง สาวโรงงาน ซึ่งมีส่วนเกื้อหนุนกันเรามีรายได้ มีกำไรก็ควรตอบแทน ซึ่งทำได้หลายวิธี ตอนไปโรงพยาบาลรัฐ เห็นว่ามีคนเจ็บป่วย ญาตินอนรอในโรงพยาบาลเต็มไปหมด คิดว่าน่าจะเริ่มต้นตอบแทนที่นี่ก่อน”


<figure><img class="wp-image-28399 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/04/รพ.คีรีมาศ.jpg" alt="" width="720" height="480" /><figcaption> ภาพจำลองอาคารผู้ป่วยนอก รพ.คีรีมาศ จ.สุโขทัย ที่เขาบริจาคเงินเพื่อก่อสร้างแห่งนี้ 50 ล้านบาท</figcaption></figure>
พอตกลงใจว่าจะทำบุญกับโรงพยาบาลจึงกลับไปทำที่แผ่นดินพ่อขุน คือโรงพยาบาลสุโขทัย พอบริจาคให้แห่งแรก สถานพยาบาลอื่นๆ ก็ติดต่อมาซึ่งเขาไม่ขัดข้อง เพียงแต่คิดว่าควรทำให้เป็นระบบ มีการจัดการตามลำดับความสำคัญ เพื่อให้เกิดประโยชน์กับผู้จำเป็นมากที่สุดก่อน จึงขอให้สาธารณสุขจังหวัดสุโขทัยช่วยจัดลำดับความสำคัญ ซึ่งต่อไปพวกเขาสนับสนุนสถานพยาบาลในจังหวัดโดยใช้เกณฑ์นี้
&nbsp;
<h2 class="p1">การศึกษาสร้างชีวิต</h2>
งานอีกด้านที่ชูชาติให้การสนับสนุนคือการศึกษา และอีกเช่นกัน ขอเน้นสถาบันที่ทั้งสองเคยร่ำเรียนมา ในระดับโรงเรียนและมหาวิทยาลัย ประกอบด้วยโรงเรียนอุดมดรุณี โรงเรียนศรีคีรีมาศวิทยา และโรงเรียนศรีนคร ทั้งหมดอยู่ในเมืองสุโขทัย รวมเป็นเงิน 20 ล้านบาท
รูปแบบคือการมอบทุนการศึกษา ทั้งแบบต่อเนื่องและแบบปีต่อปี ให้กับนักเรียนโรงเรียนศรีนคร อำเภอศรีนคร และนักเรียนโรงเรียนอุดมดรุณี อำเภอเมือง ที่กำลังศึกษาอยู่ในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ถึงมัธยมศึกษาปีที่ 5 รวมทั้งผู้กำลังศึกษาต่อมหาวิทยาลัยจนจบการศึกษา
นอกจากนั้นยังได้บริจาคเงินสร้างและต่อเติมห้องสมุดโรงเรียนศรีคีรีมาศวิทยา อำเภอคีรีมาศ และต่อเติมอาคารศิษย์เก่าโรงเรียนอุดมดรุณี ก่อสร้างโดมสำหรับให้นักเรียนทำกิจกรรมที่โรงเรียนศรีนคร
ปี 2559 อดีต “ลูกช้าง” มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เพิ่งประสบความสำเร็จในการบริจาคเงินให้กับคณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ (มช.) ซึ่งเขาเคยศึกษาในระดับปริญญาตรี โดยคณะได้เสนอโครงการก่อสร้างอาคารศูนย์ความเป็นเลิศเศรษฐศาสตร์ ชูชาติ เพ็ชรอำไพ ซึ่งเป็นอาคาร 4 ชั้น ประกอบด้วย ห้องเรียนห้องสมุด ห้องคอมพิวเตอร์ ห้องประชุมห้องวิจัย มีวัตถุประสงค์เพื่อความเป็นเลิศในการจัดการเรียน การสอนและวิจัย อีกทั้งเป็นแหล่งสืบค้นข้อมูลทางด้านเศรษฐศาสตร์ที่ทันสมัย
&nbsp;
<h2 class="p1">คน MTC ร่วมใจแบ่งปัน</h2>
นอกจากโครงการกุศลซึ่งเขาและภรรยา ทำโดยส่วนตัวแล้ว ในส่วนของบริษัทเองก็มีการทำโครงการเพื่อสังคมต่อเนื่องทุกปีเน้น 3 เรื่อง คือ การบริจาคโลหิตให้กับสภากาชาดไทย โครงการบ้านใหม่ของหนู และทอดกฐินประจำปี
โดยปี 2562 มีพนักงานจากสาขาทั่วประเทศร่วมบริจาคโลหิต จำนวน 6,235 คน (คนละ 300 ซี.ซี.) รวมเป็น 1,897,500 ซี.ซี. ส่วนโครงการบ้านใหม่ของหนู ซึ่งเป็นการมอบอาคารศูนย์พัฒนาเด็กเล็กในพื้นที่ขาดแคลนเพื่อใช้เป็นศูนย์กลางส่งเสริมพัฒนาการของเด็กเล็ก ทำมาตั้งแต่ปี 2555 ได้ส่งมอบบ้านไปแล้ว 16 หลัง เฉลี่ยหลังละ 1.1-1.2 ล้านบาท
<img class="alignnone size-full wp-image-28397" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/04/chuchart-04.jpg" alt="" width="720" height="480" />
โครงการหนึ่งที่บริษัททำมากว่า 25 ปี ตั้งแต่ก่อนจะเป็นบริษัทจดทะเบียนคือ การทอดกฐินประจำปี โดยรวบรวมปัจจัยจากผู้มีจิตศรัทธาไปทอดกฐินให้กับวัดต่างๆ เงินบางส่วนมอบเป็นทุนการศึกษาหรือซื้ออุปกรณ์การเรียนให้กับโรงเรียนในพื้นที่ใกล้เคียง โดยปี 2562 สามารถรวบรวมเงินจากผู้มีจิตศรัทธาได้ 5,557,346 บาท และทอดกฐินให้กับวัด 4 แห่ง 4 ภาค
น่าสังเกตว่างานบุญเกือบทั้งหมดเกี่ยวข้องกับคนหมู่มาก ผู้ได้รับประโยชน์เป็นคนเล็กคนน้อย ซึ่งเป็นกลุ่มลูกค้าของบริษัท นายใหญ่ของ MTC ตอบว่า ไม่อยากให้คิดเช่นนั้น ขอใช้คำว่าเป็นคนใกล้ตัวคือเกษตรกร ก่อสร้าง สาวโรงงาน และคนค้าขายรายย่อย
“วิธีคิดเราไม่ได้มาจากว่าทำงานและได้เงินมาตรงนี้ก็กลับคืนไป ผมคิดว่าโลกจะพัฒนาได้ต้องมีการรับและให้ เรารับจากสังคมมาก็ตอบแทนคนอื่น ส่วนตัวไม่ได้สะสมอะไรมากมาย ครอบครัวเราสมถะ ไม่สะสมที่ดิน ทรัพย์สินเงินทอง ภรรยายิ่งสมถะมากบอกว่าเป็นภาระ สิ่งที่เราทำทุกวันนี้เพื่อความสบายใจ อยากทำอะไรเราก็ทำ”
&nbsp;

อ่านเพิ่มเติม
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/forbes-lists/thailand-richest">การจัดอันดับ 50 อภิมหาเศรษฐีไทย ประจำปี 2563</a></li>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/people/cover-story/%e0%b8%8a%e0%b8%b9%e0%b8%8a%e0%b8%b2%e0%b8%95%e0%b8%b4-%e0%b8%94%e0%b8%b2%e0%b8%a7%e0%b8%99%e0%b8%a0%e0%b8%b2-1110-%e0%b8%aa%e0%b8%a1%e0%b8%81%e0%b8%b2%e0%b8%a3-4-%e0%b8%ab.html">“ชูชาติ-ดาวนภา” 1+1=10 สมการ 4 หมื่นล้าน สร้าง “เมืองไทย ลิสซิ่ง”</a></li>
</ul>
&nbsp;

เรื่อง: สินีพร มฤคพิทักษ์  ภาพ: จันทร์กลาง กันทอง และ บมจ. เมืองไทยแคปปิตอล

<hr />

<a href="https://bit.ly/38hL0Vu">คลิกอ่านฉบับเต็ม "การศึกษา+สาธารณสุข" สมการบุญ ชูชาติ เพ็ชรอำไพ ได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับ มีนาคม 2563 ในรูปแบบ e-magazine</a>

<img class="alignnone size-medium wp-image-27443" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/COVER-82-MARCH--229x300.jpg" alt="สรพหล นิติกาญจนา" width="229" height="300" />

"การศึกษา+สาธารณสุข" สมการบุญ ชูชาติ เพ็ชรอำไพ

<h2>เป็นประจำทุกๆ ปี ที่เหล่า “เศรษฐีใจบุญ” ที่รอยบุญของพวกเขาคือเทียบเชิญสู่ ทำเนียบ Asia’s Heroes Of Philanthropy และช่วยเปลี่ยนโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม</h2>
โดยรายชื่อในทำเนียบมหาเศรษฐีผู้ใจบุญปีประจำปี 2019 เราให้เกียรติบุคคลผู้ต่อสู้กับปัญหาหลากหลายทั่วเอเชียแปซิฟิก รวมถึงเหล่าผู้ให้รายใหญ่ที่สุดของเอเชีย สำหรับเศรษฐรีใจบุญจากประเทศไทยนั้น ทั้ง 4 เศรษฐีใจบุญ ได้บริจาคและทุ่มเททั้งกายใจเพื่อการสร้างโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม


<img class="alignnone size-full wp-image-27965" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/ชูชาติ-เพ็ชรอำไพ23.jpg" alt="" width="600" height="900" />
ชูชาติ เพ็ชรอำไพ
วัย 66 ปี
ประธานกรรมการบริหาร, บมจ.เมืองไทย แคปปิตอล
ดาวนภา เพชรอำไพ
วัย 66 ปี
กรรมการผู้จัดการ, บมจ.เมืองไทย แคปปิตอล

ไทย

ในปีนี้สามีภรรยาตระกูลเพ็ชรอำไพได้มอบเงินบริจาคก้อนโตที่สุดให้กับวงการสาธารณสุขในประเทศไทยนั่นก็คือ การบริจาคเงินราว 2.7 ล้านเหรียญให้กับโรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ เพื่อใช้ในการก่อสร้างอาคารผู้ป่วยนอกของแผนกรังสีวิทยาซึ่งจะให้บริการเอกซเรย์ MRI รวมถึงบริการทางการแพทย์อื่นๆ ที่เกี่ยวข้อง

บมจ.เมืองไทย แคปปิตอลของสองสามีภรรยาคู่นี้เป็นหนึ่งในบริษัทปล่อยสินเชื่อส่วนบุคคลที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย เมื่อปีที่แล้วทั้งคู่ได้บริจาคเงิน 1.7 ล้านเหรียญให้กับโรงพยาบาลคีรีมาศในจังหวัดสุโขทัย

ทั้งสองได้ริเริ่มบริจาคเงินรวมหลายล้านเหรียญให้กับศูนย์บริการสาธารณสุขทั่วประเทศไทย ในปี 2015 หลังจากที่นำบริษัทเข้าจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ได้ไม่นานนัก – Danielle Keeton-Olsen รายงาน


<img class="alignnone size-full wp-image-27964" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/BILL-BENSLEY.jpg" alt="" width="600" height="900" />
BILL BENSLEY
วัย 60 ปี
ผู้ก่อตั้งและเจ้าของ, Bensley Design Studio

ไทย

Bill Bensley เจ้าของและผู้บริหารบริษัทสถาปนิกที่มีชื่อเดียวกันกับตัวเขามีสำนักงานตั้งอยู่ที่กรุงเทพมหานครและ Bali เขาเป็นนักออกแบบรีสอร์ตหรูในเอเชียผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง

ปีที่แล้ว Bensley ได้เปิด Shinta Mani Wild สถานที่พักผ่อนท่ามกลางป่าเขาที่เต็มไปด้วยความหรูหราในทางตอนใต้ของผมพูชา โดยเป็นธุรกิจที่ไม่มุ่งแสวงหาผลกำไร “ผมต้องการปกป้องผืนป่า และในเวลาเดียวกันก็ต้องการแบ่งปันให้กับคนอื่นๆ ด้วย ผู้คนสามารถมาเยือนสถานที่แห่งนี้ และเข้าใจถึงความสำคัญของป่าผืนนี้” Bensley กล่าว

Bensley ได้บริจาคเงินไปแล้ว 15 ล้านเหรียญนับตั้งแต่ปี 2010 เพื่อซื้อที่ดินและพัฒนาที่พักริมแม่น้ำเนื้อที่รวม 400 เฮกเตอร์ให้กับ Shinta Mani Wild โดยกำไรที่ได้จากรีสอร์ตทั้งหมดจะบริจาคให้กับ Wildlife Alliance ซึ่งเป็นกลุ่มอนุรักษ์ธรรมชาติที่ต่อต้านการลักลอบล่าสัตว์ป่าและการตัดไม้ทำลายป่าในพื้นที่ป่าฝนที่อยู่ติดกับรีสอร์ต ซึ่งเต็มไปด้วยฝูงช้างและสัตว์ป่าหายากนานาชนิด

สถาปนิกชาวอเมริกันผู้นี้ได้ใช้ชีวิตอยู่ในกรุงเทพฯ มาเป็นเวลานาน 3 ทศวรรษแล้ว เขาได้ออกแบบโรงแรมและรีสอร์ตมาแล้วเกือบ 200 แห่งรวมถึง Four Seasons Tented Camp Golden Triangle ในภาคเหนือของประเทศไทย Capella Ubud ใน บาหลี InterContinental Danang Sun Peninsula ในเวียดนาม และ Rosewood Luang Prabang รีสอร์ตแห่งใหม่ในประเทศลาว ส่วน Shinta Mani Wild เป็นรีสอร์ตหนึ่งในบรรดาที่พักสไตล์บูติกสุดหรูที่ Bensley เป็นเจ้าของเอง

Bensley ได้ตอบแทนให้กับประเทศกัมพูชามานานแล้ว เขาบริจาคเงินทั้งหมดผ่าน Shinta Mani Foundation ซึ่งมีผู้ประกอบการโรงแรมและร้านอาหารชาวกัมพูชาอย่าง Sokoun Chanprede เป็นผู้ก่อตั้งขึ้นในปี 2004 ทางมูลนิธิได้มอบเงินบริจาคกว่า 8.5 แสนเหรียญ เพื่อใช้ในการก่อสร้างบ่อน้ำ 1,600 บ่อ และบ้านเรือนมากกว่า 100 หลัง รวมถึงยังได้บริจาคจักรยานให้กับคนในพื้นที่ไปแล้วกว่า 12,000 คัน

เงินบริจาคเพิ่มเติมจาก Bensley และผู้ใจบุญคนอื่นๆ ทำให้เด็กยากไร้ในประเทศกัมพูชา 15,000 คนมีโอกาสได้รับการตรวจสุขภาพฟัน รวมถึงการทำความสะอาดฟันและช่องปาก

Shinta Mani Wildlife พยายามให้การสนับสนุน Wildlife Alliance ด้วยการให้ความช่วยเหลือด้านอื่นๆ นอกเหนือจากความช่วยเหลือด้านการเงิน โดยแขกซึ่งเข้าพักที่รีสอร์ตสามารถเดินทางสัมผัสธรรมชาติไปพร้อมกับเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าในพื้นที่ป่าคุ้มครองที่มีความอ่อนไหวได้ ทางมูลนิธิยังได้ให้ความช่วยเหลือเจ้าหน้าที่ผู้ทำหน้าพิทักษ์ผืนป่า และทางรีสอร์ตก็ยังได้สร้างที่ทำการสำหรับเจ้าหน้าที่ให้อีกด้วย

ผลงานสร้างสรรค์ล่าสุดของ Bensley ก็คือชุดอุปกรณ์สำหรับตั้งแคมป์ของ Wildlife Alliance ที่ตัวเขาเป็นผู้ออกแบบและเปิดตัวไปในปีนี้ โดยรายได้ทั้งหมดจากการจำหน่ายอุปกรณ์ดังกล่าวก็จะบริจาคให้กับองค์กรเพื่อการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติอย่าง Wildlife Alliance นั่นเอง – Ron Gluckman รายงาน

&nbsp;

<img class="alignnone size-full wp-image-27963" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/ทิพพาภรณ์-อริยวรารมย์.jpg" alt="" width="600" height="900" />
ทิพพาภรณ์ อริยวรารมย์
วัย 51 ปี
ผู้ก่อตั้ง และซีอีโอ, กลุ่มบริษัทดีที (ดีทีจีโอ) ไทย

ทิพพาภรณ์ ซึ่งเป็นบุตรสาวของอภิมหาเศรษฐีชาวไทยอย่างเจ้าสัวธนินท์ เจียรวนนท์ ถือได้ว่าเป็นสุดยอดคนใจบุญมาโดยตลอด เธอได้อุทิศตนให้กับกิจกรรมสาธารณกุศลหลายด้านอย่างเช่น การศึกษา สิ่งแวดล้อม และสาธารณสุข

ทิพพาภรณ์จัดสรรรายได้ 2% จากดีทีจีโอ ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทจัดการการลงทุนที่มีฐานะเป็นบริษัทเอกชนของเธอ ให้กับมูลนิธิพุทธรักษาซึ่งเป็นองค์กรที่ทำงานด้านการศึกษาที่ตัวเธอริเริ่มขึ้นในปี 2002 และมูลนิธิธนินท์-เทวี เจียรวนนท์ ซึ่งเป็นองค์กรการกุศลของครอบครัวที่ตัวเธอดำรงตำแหน่งประธานกรรมการ

ทิพพาภรณ์และชวัลวัฒน์ อริยวรารมย์ ผู้เป็นสามีร่วมกันก่อตั้งบลู คาร์บอน โซไซตี้ ซึ่งเป็นองค์กรด้านสิ่งแวดล้อมที่ให้ความสำคัญกับการอนุรักษ์ป่าชายเลนในประเทศไทย ทางองค์กรระบุว่าป่าชายเลนเป็นองค์ประกอบที่มีความสำคัญอย่างยิ่งในการต่อสู้กับปัญหาการเปลี่ยนแปลงของสภาพภูมิอากาศ

เนื่องจากป่าชายเลนสามารถดูดซับก๊าซเรือนกระจกได้รวดเร็วกว่าผืนป่าบนดินถึง 4 เท่าตัว บลู คาร์บอนได้ลงนามในความตกลงร่วมกับสำนักงานโครงการพัฒนาแห่งสหประชาชาติ (United Nations Development Program) ที่จะพิทักษ์พื้นที่ป่าชายเลนขนาด 24 ตารางกิโลเมตรในแถบตะวันตกเฉียงใต้ของกรุงเทพฯ ทั้งคู่จะบริจาคเงินจำนวน 3.5 แสนเหรียญเพื่อใช้ในการดำเนินงานของโครงการระยะเวลา 3 ปีโครงการดังกล่าว – Ron Gluckman รายงาน

บรรณาธิการ: Grace Chung เรียบเรียง: ธรรดร โสตถิอำรุง, ริศา

<a href="https://forbesthailand.com/people/heroes-of-philanthropy/ทำเนียบ-เศรษฐีใจบุญ-แห่.html">อ่านเพิ่มเติม
</a>
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/people/heroes-of-philanthropy/ทำเนียบ-เศรษฐีใจบุญ-แห่.html">ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่1</a></li>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/people/heroes-of-philanthropy/%e0%b8%97%e0%b8%b3%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%b5%e0%b8%a2%e0%b8%9a-%e0%b9%80%e0%b8%a8%e0%b8%a3%e0%b8%a9%e0%b8%90%e0%b8%b5%e0%b9%83%e0%b8%88%e0%b8%9a%e0%b8%b8%e0%b8%8d-%e0%b9%81%e0%b8%ab%e0%b9%88-2.html">ทำเนียบ “เศรษฐีใจบุญ” แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่2</a></li>
</ul>

<hr />

<a href="https://www.ookbee.com/shop/magazine/FORBES/7ccbe3a1-622d-4b15-ad64-0c7298d701df/february-2020">คลิกอ่านฉบับเต็ม "ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 " ได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับกุมภาพันธ์ 2563 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img class="alignnone wp-image-26493" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/01/new-COVER-81-FEBRUARY-17-1-63-.jpg" alt="" width="300" height="393" />

ทำเนียบ “เศรษฐีใจบุญ” แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่3

<h2>เป็นประจำทุกๆ ปี ที่เหล่า "เศรษฐีใจบุญ" ที่รอยบุญของพวกเขาคือเทียบเชิญสู่ ทำเนียบ Asia's Heroes Of Philanthropy และช่วยเปลี่ยนโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม</h2>
โดยรายชื่อในทำเนียบมหาเศรษฐีผู้ใจบุญปีประจำปี 2019 เราให้เกียรติบุคคลผู้ต่อสู้กับปัญหาหลากหลายทั่วเอเชียแปซิฟิก รวมถึงเหล่าผู้ให้รายใหญ่ที่สุดของเอเชีย พบ 4 เศรษฐีใจบุญและคู่ชีวิตของพวกเขา ที่บริจาคและทุ่มเททั้งกายใจเพื่อการสร้างโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม

<img class="alignnone size-full wp-image-27922" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/เศรษฐีใจบุญ-ออสเตรีย.jpg" alt="" width="600" height="900" />

ANDREW FORREST
วัย 57 ปี
ประธานกรรมการ, Fortescue Metals Group

NICOLA FORREST
วัย 57 ปี
ผู้ร่วมก่อตั้งมูลนิธิ Minderoo
ออสเตรเลีย

สามีภรรยา Forrest บริจาคเงิน 655 ล้านเหรียญออสเตรเลีย (455 ล้านเหรียญสหรัฐฯ) เมื่อเดือนพฤษภาคมให้มูลนิธิ Minderoo ของพวกเขาซึ่งถือเป็นเงินบริจาคมากที่สุดในออสเตรเลียที่ได้จากการบริจาคต่อ 1 ครั้งโดยผู้บริจาคที่ยังมีชีวิตอยู่ทำให้เงินบริจาครวมของสามีภรรยาคู่นี้เพิ่มเป็น 1.5 พันล้านเหรียญออสเตรเลีย

มูลนิธินี้สนับสนุนการวิจัยมะเร็ง การพัฒนาเด็กเล็ก ความเท่าเทียมของชนพื้นเมือง การอนุรักษ์มหาสมุทร และการยุติการใช้แรงงานทาสยุคใหม่ มูลนิธินี้ตั้งชื่อตามฟาร์มปศุสัตว์ในเขต Pilbara ที่ห่างไกลในภาคตะวันตกของออสเตรเลียซึ่ง Andrew Forrest เติบโตที่นั่น

Minderoo มีเงินทุนคือเงินปันผลหุ้นที่คู่ Forrest ได้รับจากกิจการเหมืองเหล็ก Fortescue Metals Group ที่ Andrew เป็นผู้ก่อตั้งเมื่อปี 2003 และเขายังคงถือหุ้น 35% ในบริษัท -- Lucinda Schmidt รายงาน

&nbsp;

<img class="alignnone size-full wp-image-27921" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/มหาเศรษฐีใจบุญ-เวียดนาม.jpg" alt="" width="600" height="900" />
LE VAN KIEM
วัย 74 ปี
ผู้ร่วมก่อตั้งและประธานกรรมการ Long Thanh Golf Investment and Trading Joint-Stock Company

TRAN CAM NHUNG
วัย 73 ปี
ผู้ร่วมก่อตั้งและรองประธานกรรมการ Long Thanh Golf Investment and Trading Joint-Stock Company

เวียดนาม

นับตั้งแต่ปี 2018 Kiem และ Nhung บริจาคเงินให้การกุศลต่างๆ ในเวียดนามบ้านเกิดและลาวรวม 11 ล้านเหรียญ

ตั้งแต่ต้นปี 2018 จนถึงเมื่อเดือนเมษายน Kiem ซึ่งเป็นทหารผ่านศึกบริจาคเงินแล้วเกือบ 5 ล้านเหรียญเพื่อช่วยเหลือครอบครัวทหารเกษียณ ส่วน Nhung ภรรยาของเขาก็บริจาคเงินเพื่อการกุศลกว่า 5 ล้านเหรียญเมื่อเดือนเมษายน ซึ่งส่วนใหญ่ใช้รักษาทารกที่หัวใจล้มเหลวและช่วยเหลือด้านการเงินแก่เด็กนักเรียน

ทั้งคู่ร่ำรวยจากธุรกิจสิ่งทอและยางเมื่อเวียดนามปฏิรูปเศรษฐกิจในทศวรรษ 1980 แต่ปัจจุบันพวกเขามีผลประโยชน์ก้อนใหญ่อยู่ในอสังหาริมทรัพย์ และสนามกอล์ฟ ตั้งแต่ Kiem เริ่มก่อตั้งกองทุนเพื่อการศึกษาเมื่อปี 2009 เขาให้ทุนนักศึกษาของมหาวิทยาลัย Thuy Loi ในกรุง Hanoi ที่เขาเคยเรียนไป 9 แสนเหรียญแล้

สามีภรรยาคู่นี้บริจาคเงินกว่า 20 ล้านเหรียญในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา โดยไม่ได้จำกัดเฉพาะในลาวและเวียดนาม แต่ยังบริจาคในกัมพูชาและญี่ปุ่นด้วย -- Jolie Tran รายงาน

<img class="alignnone size-full wp-image-27923" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/เศรษฐีใจบุญ00.jpg" alt="" width="600" height="900" />
LIU DAOMING
วัย 62 ปี

WANG PING
ประธานกรรมการและเจ้าของ, Myhome Real Estate Development Group

จีน

ปีที่แล้ว Liu และ Wang Ping ผู้เป็นภรรยาได้บริจาคเงิน 11 ล้านเหรียญให้กับ Myhome Community Volunteer  Hilanthropic Foundation ในจังหวัด Hubei ประเทศจีน

สองสามีภรรยาได้ก่อตั้งมูลนิธินี้ขึ้นในปี 2016 ด้วยเงินบริจาคเริ่มต้น 3 ล้านเหรียญเพื่อให้ความช่วยเหลือผู้สูงอายุที่เป็นอาสาสมัครให้บริการชุมชนในสาขาที่ตนมีความรู้ความเชี่ยวชาญ เช่น ครูที่ปลดเกษียณแล้วก็จะช่วยสอนหนังสือให้กับเด็กๆ และผู้ที่เคยทำงานในวงการแพทย์ก็จะให้ความรู้เรื่องการดูแลรักษาสุขภาพโดยไม่คิดค่าใช้จ่าย

จวบจนถึงปัจจุบันอาสาสมัครรวม 11,000 คนได้อุทิศเวลาเกือบ 310,000 ชั่วโมงให้กับโครงการต่างๆ ของมูลนิธิ กลุ่มบริษัทอสังหาริมทรัพย์อย่าง Myhome ของ Liu เป็นบริษัทจดทะเบียนซึ่งมีรายได้ 2.5 พันล้านหยวน (350 ล้านเหรียญ) ในปีที่แล้ว ในปีนี้ Liu ได้ลงนามในความตกลง Giving Pledge เรียบร้อยแล้ว – Jane Ho รายงาน

&nbsp;

KIRAN MAZUMDAR-SHAW
วัย 66 ปี ประธานกรรมการ และกรรมการผู้จัดการ Biocon

JOHN SHAW
วัย 70 ปี รองประธานกรรมการ Biocon

อินเดีย

ผู้ประกอบการธุรกิจเทคโนโลยีชีวภาพอย่าง Mazumdar-Shaw และสามีได้บริจาคเงินจำนวน 7.5 ล้านเหรียญเมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมาให้กับ University of Glasglow ซึ่งถือเป็นเงินบริจาคก้อนโตที่สุดเท่าที่ทางมหาวิทยาลัยเคยได้รับพี่ชายกับน้องชายจากตระกูล Shaw รวมถึงมารดาผู้ล่วงลับต่างก็เป็นศิษย์เก่าของสถาบันแห่งนี้

เงินบริจาคที่มอบให้กับมหาวิทยาลัย 2 ใน 3 ส่วนจะกันไว้สำหรับศูนย์กลางการวิจัยที่จะมีชื่อเรียกว่า Shaw Plaza ส่วนที่เหลือก็จะมอบให้กับศาสตราจารย์ผู้เป็นหัวหน้าภาควิชาวิทยามะเร็งแบบแม่นยำเป็นผู้ดูแล

เมื่อเร็วๆ นี้ทั้งคู่ยังได้บริจาคเงินอีก 2 ล้านเหรียญให้กับ Memorial Sloan Kettering Cancer Center ใน New York เพื่อจัดตั้งทุนการศึกษา Mazumdar-Shaw International Fellowships

นอกจากนี้ Mazumdar-Shaw ซึ่งได้ลงนามในความตกลง Giving Pledge เมื่อปี 2016 ยังได้มอบเงินอีก 3.5 ล้านเหรียญให้กับ Krea University ซึ่งเป็นมหาวิทยาลัยด้านศิลปศาสตร์แห่งใหม่ทางตอนใต้ของประเทศอินเดีย “ฉันยืนหยัดที่จะสร้างความแตกต่างโดยผ่านการทำสาธารณกุศลต่อไป” Mazumdar-Shaw กล่าว –Naazneen Karmali รายงาน

บรรณาธิการ: Grace Chung เรียบเรียง: ธรรดร โสตถิอำรุง, ริศา
<ul>
 	<li><a href="https://forbesthailand.com/people/heroes-of-philanthropy/ทำเนียบ-เศรษฐีใจบุญ-แห่.html">อ่านเพิ่มเติม: ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่1</a></li>
</ul>

<hr />

<a href="https://www.ookbee.com/shop/magazine/FORBES/7ccbe3a1-622d-4b15-ad64-0c7298d701df/february-2020">คลิกอ่านฉบับเต็ม "ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 " ได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับกุมภาพันธ์ 2563 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img class="alignnone wp-image-26493" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/01/new-COVER-81-FEBRUARY-17-1-63-.jpg" alt="" width="300" height="393" />

ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่2

<h2>เป็นประจำทุกๆ ปี ที่เหล่า "เศรษฐีใจบุญ" ที่รอยบุญของพวกเขาคือเทียบเชิญสู่ ทำเนียบ Asia's Heroes Of Philanthropy และช่วยเปลี่ยนโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม</h2>
โดยรายชื่อในทำเนียบมหาเศรษฐีผู้ใจบุญปีประจำปี 2019 เราให้เกียรติบุคคลผู้ต่อสู้กับปัญหาหลากหลายทั่วเอเชียแปซิฟิก รวมถึงเหล่าผู้ให้รายใหญ่ที่สุดของเอเชีย พบ 4  เศรษฐีใจบุญ ตอนที่ 1 ที่บริจาคและทุ่มเททั้งกายใจเพื่อการสร้างโลกใบนี้ให้ดีกว่าเดิม


<img class="alignnone size-full wp-image-27869" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/เศรษฐีใจบุญ.jpg" alt="" width="600" height="900" />
JUDITH NEILSON
วัย 73 ปี
ผู้ก่อตั้งและผู้อุปถัมภ์, JN Projects
ออสเตรเลีย

Neilson บริจาคเงิน 100 ล้านเหรียญออสเตรเลีย (72 ล้านเหรียญสหรัฐฯ) เมื่อเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมาเพื่อก่อตั้งสถาบัน Judith Neilson Institute for Journalism &amp; Ideas (สถาบัน Judith Neilson เพื่อวารสารศาสตร์และแนวคิด) ในเมือง Sydney สถาบันนี้สนับสนุนเงินทุนการศึกษา และการจัดอีเวนต์เพื่อส่งเสริมการทำสื่อที่เป็นอิสระและมีคุณภาพ รวมทั้งการรายงานข่าวเกี่ยวกับเอเชียให้มากขึ้น

เมื่อเดือนกรกฎาคมสถาบันประกาศโครงการให้ทุนรุ่นแรก ซึ่งจะช่วยสนับสนุนสำนักข่าวหลายแห่ง รวมถึงช่วยเปิดสำนักงานเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ของหนังสือพิมพ์ Australian Financial Review ขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

Neilson ถือหุ้น 21% ใน Platinum Asset Management กลุ่มทุนระดับโลกที่ก่อตั้งเมื่อปี 1994 โดย Kerr Neilson อดีตสามีของเธอ นอกจากนี้เธอยังเป็นเจ้าของงานศิลปะร่วมสมัยของศิลปินจีนซึ่งเป็นหนึ่งในคอลเล็คชั่นสำคัญที่สุดของโลก โดยจัดแสดงอยู่ในแกลเลอรี่ White Rabbit ของเธอใน Sydney

-- Lucinda Schmidt รายงาน

&nbsp;

<img class="alignnone size-full wp-image-27867" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/มหาเศรษฐีใจบุญ_02.jpg" alt="" width="600" height="900" />
ANGEL LOCSIN
วัย 34 ปี
นักแสดง
ฟิลิปปินส์

หลังเกิดแผ่นดินไหวที่เกาะ Mindanao เมื่อเดือนตุลาคม Locsin บริจาคเงิน 1 ล้านเปโซ (19,000 เหรียญ) และแจกจ่ายสิ่งของช่วยเหลืออผู้ประสบภัยอีกหลายคันรถบรรทุก แม่ของเธอเป็นบุตรบุญธรรมของครอบครัวชาวเกาะนี้ และ Locsin ก็ช่วยเหลือคนในพื้นที่นี้มานาน

เกาะแห่งนี้มีปัญหาความแตกแยกเนื่องจากศาสนามาหลายทศวรรษ ในการรบครั้งหนึ่งเมื่อปี 2017 ระหว่างกองทัพฟิลิปปินส์กับกลุ่มกบฏอิสลามในเมือง Marawi เธอร่วมมือกับองค์กร Rural Missionaries of the Philippines (มิชชันนารีชนบทแห่งฟิลิปปินส์) บริจาคและช่วยแจกจ่ายอาหารกับอุปกรณ์การเรียนให้เหยื่อผู้พลัดถิ่นหลายหมื่นคน

“นี่คือช่วงเวลาเร่งด่วนที่เราต้องทำงานให้เร็วที่สุดเพื่อช่วยชีวิตคนและสร้างชุมชนขึ้นใหม่ โดยไม่ต้องคิดหาเหตุผลด้วยซ้ำ” เธอกล่าว

Locsin เป็นที่รู้จักมากที่สุดจากบทซูเปอร์ฮีโร่ Darna ในซีรีส์ทีวีปี 2005 และบทในภาพยนตร์เรื่อง One More Try ในปี 2012 ซึ่งเธอได้รับรางวัล “นักแสดงหญิงยอดเยี่ยม” จากงานแจกรางวัลของ Film Academy of the Philippines ปี 2013 และเมื่อปี 2017 เธอเคยเขียนบล็อกว่า “คุณไม่ต้องสวมเสื้อผ้าก็เป็นซูเปอร์ฮีโร่ได้”

ช่วงทศวรรษที่ผ่านมา Locsin บริจาคเงินไปแล้วถึง 15 ล้านเปโซเพื่อการกุศลต่างๆ เช่น ทุนการศึกษาเด็กนักเรียนการสนับสนุนสิทธิด้านเศรษฐกิจและการเมืองของชนพื้นเมือง และการยุติความรุนแรงต่อผู้หญิงและเด็ก

เงินบริจาคของเธอยังได้ช่วยคนประมาณ 500 ครอบครัวที่ประสบภัยธรรมชาติครั้งใหญ่ที่สุดหลายครั้งในประเทศนี้ เช่น พายุโซนร้อน Ondoy ในปี 2009 ไต้ฝุ่น Habagat ในปี 2012 และไต้ฝุ่น Haiyan ในปี 2013 ซึ่งเป็นพายุร้ายแรงที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ที่คร่าชีวิต 6,300 คน

นอกจากนี้ Locsin ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้ติดตามสื่อโซเชียลของเธออีกหลายล้านคนอยากตอบแทนสังคมด้วย “มันเหมือนเป็นก้าวเล็กๆ ไปสู่ความเปลี่ยนแปลงที่สำคัญโดยรวม เพื่ออนาคตของคนรุ่นต่อๆ ไป” เธอกล่าว “แรงกระตุ้นอย่างเดียวที่ต้องมีก็คือ เราเป็นส่วนหนึ่งของมนุษยชาติ”

-- Sunshine Lichauco de Leon รายงาน

<img class="alignnone size-full wp-image-27868" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/โยชิกิ.jpg" alt="" width="600" height="900" />
YOSHIKI HAYASHI
วัย 54 ปี
ผู้ร่วมก่อตั้ง, วงร็อก X Japan
ญี่ปุ่น

หลังจากจังหวัด Chiba บ้านเกิดของเขาถูกไต้ฝุ่นถล่มเมื่อเดือนกันยายน Yoshiki ก็บริจาคเงิน 10 ล้านเยน (92,000 เหรียญ) เพื่อช่วยผู้ประสบภัย

Yoshiki เป็นหัวหน้าวงเจร็อกยอดนิยม X Japan เขาอาศัยอยู่ที่เมือง Los Angeles และบริจาคเงินให้การกุศลในญี่ปุ่นกับสหรัฐฯ เป็นหลัก โดยผ่านมูลนิธิ Yoshiki Foundation America ของเขาซึ่งก่อตั้งเมื่อปี 2010

มูลนิธินี้ช่วยเหลือผู้ประสบภัยธรรมชาติ เด็กกำพร้า และช่วยรักษาเด็กๆ ที่ป่วยด้วยโรคไขกระดูก เขาจัดคอนเสิร์ตเพื่อระดมทุนในญี่ปุ่น และยังนำกลองชุดของตัวเองออกประมูลได้เงินมา 6 ล้านเยนเมื่อปี 2018 เพื่อสมทบทุนให้สภากาชาดญี่ปุ่นด้วย

-- James Simms รายงาน

<img class="alignnone size-full wp-image-27866" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/IU.jpg" alt="" width="600" height="900" />
IU (LEE JI EUN)
วัย 26 ปี
นักร้อง, นักแสดง
เกาหลีใต้

บุคคลที่อายุน้อยที่สุดในทำเนียบเป็นนักร้องและนักแสดง ซึ่งมีชื่อในวงการว่า IU ได้บริจาคเงินรวม 900 ล้านวอน (8 แสนเหรียญ) ในหลายวาระนับตั้งแต่ปี 2018 เป็นต้นมา ในเดือนเมษายนปีนี้ IU ได้บริจาคเงินให้กับเขตปกครอง Gangwon เพื่อช่วยสมทบทุนในปฏิบัติการช่วยเหลือหลังเหตุการณ์ไฟป่าครั้งใหญ่ที่ส่งผลให้ผู้คนเกือบ 4,200 คนไร้ที่อยู่อาศัย

IU เป็นคนดังรายแรกในบรรดาบุคคลผู้มีชื่อเสียงมากหน้าหลายตา ซึ่งรวมถึงเพื่อนศิลปิน K-pop อย่าง PSY และ Suzy Bae ที่ได้บริจาคเงินเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติในครั้งนั้น

ในเดือนมีนาคม IU ได้บริจาคเงินให้กับ Seoul Association of the Deaf หลังจากที่ได้ร่วมแสดงในละครชุดซึ่งสะท้อนชีวิตของผู้พิการทางการได้ยินและผู้มีปัญหาด้านการพูด ในเดือนพฤษภาคม เธอได้มอบเงินบริจาคให้กับ Childcare Korea ซึ่งเป็นองค์กรที่ให้ความช่วยเหลือบรรดาเด็กด้อยโอกาส

IU ซึ่งเติบโตขึ้นมาในครอบครัวที่มีฐานะยากจน ได้บริจาคเงินตั้งแต่ 300-500 ล้านวอนต่อปีให้กับมูลนิธิต่างๆ ตลอดระยะเวลา 5 ปีที่ผ่านมา

-- Jihyun Park รายงาน

บรรณาธิการ: Grace Chung เรียบเรียง: ธรรดร โสตถิอำรุง, ริศา

<hr />

<a href="https://www.ookbee.com/shop/magazine/FORBES/7ccbe3a1-622d-4b15-ad64-0c7298d701df/february-2020">คลิกอ่านฉบับเต็ม "ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 " ได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับกุมภาพันธ์ 2563 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img class="alignnone wp-image-26493" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/01/new-COVER-81-FEBRUARY-17-1-63-.jpg" alt="" width="300" height="393" />

ทำเนียบ "เศรษฐีใจบุญ" แห่งทวีปเอเชียประจำปี 2019 ตอนที่1

ผู้นำทางของสังคม: 2 “เศรษฐีใจบุญ” ชาวไทย ในทำเนียบ Forbes Asia

‘มาลี ตั้งสิน’ แห่ง ‘โรงแรมแม่น้ำ’ แม่พระผู้อุปถัมภ์นักเรียน 400 ชีวิต

แม้คนอาจพากันคิดไปว่า Yao Ming อาจดังแล้วทิ้งประเทศจีนไว้เบื้องหลังแต่สุดยอดนักบาสเก็ตบอลในตำนานผู้นี้วาดแผนไว้ว่าจะหวนคืนกลับประเทศบ้านเกิดและใช้ชื่อเสียงพร้อมความมั่งคั่งของตนเพื่อช่วยเหลือสังคม

ใบหน้าของ Yao Ming ผุดขึ้นเกือบทั่วทุกหัวระแหงในปี 2009 นักบาสเก็ตบอลอาชีพชาวจีนซึ่งเล่นให้กับทีมดังอย่าง Houston Rockets ปรากฏตัวบนป้ายโฆษณานับร้อยแห่งทั่ว Shanghai เมืองบ้านเกิดของเขา ทว่า ป้ายโฆษณาไม่ได้เกี่ยวกับเกมการแข่งขันหรือการชิงชัยใดๆ แต่มีจุดมุ่งหมายคือเพื่อรณรงค์ช่วยฉลาม

ซุปหูฉลามจัดเป็นอาหารจานพิเศษราคาแพงที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในจีนมาอย่างยาวนาน ชาวจีนที่มีความมั่งคั่งมากขึ้นเลือกสั่งเมนูนี้ในร้านอาหารทั่วจีนแผ่นดินใหญ่ ดังนั้น WildAid จึงตัดสินใจดึงตัว Yao มาเป็นตัวแทนในโครงการของตน “เลิกบริโภคหูฉลาม” Yao กล่าวย้ำ และชาวจีนก็รับฟังหูฉลามถูกยกเลิกออกจากเมนูอย่างรวดเร็ว

“การบริโภคลดลง 60% ซึ่งเป็นตัวเลขที่ออกมาค่อนข้างดี” Yao กล่าวอย่างถ่อมตัวขณะที่คนอื่นพากันพูดเป็นเสียงเดียวกันว่าโครงการรณรงค์เพื่อสิ่งแวดล้อมครั้งนี้มีประสิทธิผลมากที่สุดเท่าที่เคยมีมา

ไม่กี่ปีหลังจากนั้น Yao หันไปช่วยอีกองค์กรหนึ่ง ซึ่งมีจุดประสงค์เพื่อต่อต้านการลักลอบค้างาช้าง งาช้างแกะสลักคือสินค้าราคาสูงที่อยู่ในความต้องการของชาวจีน เมื่อการค้างาช้างแปรเปลี่ยนเป็นธุรกิจใต้ดิน Yao จึงวางเดิมพันชื่อเสียงและความโด่งดังของเขาอีกครั้งด้วยการเดินทางไปยังแอฟริกา มีการถ่ายทำสารคดีและภาพซูเปอร์สตาร์เจ้าของความสูง 229 เซนติเมตรกำลังเล่นกับลูกช้างอย่างเพลิดเพลินแพร่กระจายไปบนอินเทอร์เน็ตอย่างรวดเร็ว “ผมเชื่อว่าเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องลงไปคลุกคลี” เขากล่าว

อาการบาดเจ็บที่รุมเร้าผู้เล่นของทีมดาวรุ่งแห่ง NBA ส่งผลให้เขาต้องจบเส้นทางในลีกบาสเก็ตบอลอเมริกาตอนเหนือในปี 2011 ทว่าเขายังคงมีบทบาทสำคัญในวงการกีฬาของจีน หลังกลับสู่นคร Shanghai เขาควักกระเป๋าซื้อทีม Sharks ซึ่งเขาเคยลงเล่นในสมัยวัยรุ่นในเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาเขาได้รับเลือกให้นั่งตำแหน่งประธานของ Chinese Basketball Association

Yao ไม่เคยไขว่คว้าหาความเด่นดังดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจที่ Yao Foundation ที่เขาก่อตั้งขึ้นไม่ค่อยเป็นที่รู้จักเว้นแต่ในหมู่เด็กยากจนบนพื้นที่ห่างไกลเพราะ Yao ไม่ได้เป็นเพียงแรงบันดาลใจให้แก่เด็กๆ แต่เขายังเป็นนักกีฬาใจบุญผู้ให้การสนับสนุนทั้งสนามบาสเก็ตบอล รองเท้าและการฝึกซ้อม

มูลนิธิแห่งนี้เปิดดำเนินการในพื้นที่ชนบทของจีนซึ่งพร้อมไปด้วยอุปกรณ์และให้การฝึกสอนเด็กอายุต่ำกว่า 13 ปีภายใต้งบประมาณราว 2.5 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ต่อปี มูลนิธิจะเปิดรับนักศึกษาเพื่อเข้ามาเป็นอาสาสมัครจากนั้นจะฝึกอบรมให้มีความรู้และทักษะเพื่อเป็นโค้ชผู้ฝึกสอน

หลังจากนั้นพวกเขาจะถูกส่งตัวไปยังโรงเรียนต่างๆ ที่ยังไม่ได้บรรจุสาขาวิชาพลศึกษาในหลักสูตร ทั้งเด็กหญิงและชายจะเข้าร่วมทีมแข่งขันในระดับท้องถิ่นและภูมิภาค โดยมีเป้าหมายสูงสุดคือการแข่งขันชิงชัยรอบเพลย์ออฟที่ดาวดังระดับแถวหน้าแห่งวงการบาสเก็ตบอลมารวมตัวกันและเป็นโอกาสที่จะได้พบและร่วมถ่ายรูปกับ Yao ผู้ได้ฉายาว่ายักษ์ใหญ่ใจดี ดาวดังที่มาร่วมงานมีทั้งนักบาสเก็ตบอลจากจีนและสหรัฐฯ อย่างเช่น George Hill จากทีม Utah Jazz “ผมยินดีทำอะไรแบบนี้ เสมอสำหรับ Yao Ming” Hill กล่าว

เส้นทางสู่การอุทิศตนช่วยเหลือสังคมของ Yao ผ่านจุดหักเหหลายครั้ง แต่หนทางสู่การเป็นตำนานนักบาสเก็ตบอลของเขาดูเหมือนจะถูกกำหนดไว้ก่อนแล้ว ทั้งพ่อและแม่ของเขาเป็นดาวดังในวงการบาสเก็ตบอล Yao Zhiyuan เซ็นเตอร์ระดับแถวหน้าเป็นเจ้าของความสูง 208 เซนติเมตร ส่วน Fang Fengdi แม่ของเขาสูง 188 เซนติเมตร

เขาเติบโตขึ้นพร้อมความคาดหวังรายล้อมรอบตัว เมื่ออายุได้ 10 ปีความสูงของเขาแตะ 165 เซนติเมตรและได้ย้ายไปเรียนที่โรงเรียนกีฬาหลายคนอาจเข้าใจผิดคิดว่าเขาเป็นนักบาสเก็ตบอลสัญชาติจีนรายแรกที่ได้เล่นในทีมต่างประเทศ ที่จริงแล้วเขาเป็นรายที่ 3 ในช่วงที่วงการ NBA

ในปี 2002 ทีม Houston เลือก Yao เป็นลำดับแรกในวันคัดเลือกตัว ส่งผลให้เขาเป็นนักกีฬาต่างชาติรายแรกที่ติดโผรายชื่อในลำดับแรก ในเกมแรกของการแข่งขันเขาลงเล่นท่ามกลางความคาดหวังมหาศาล จากเหล่ากองเชียร์ชาวจีนและความกังขาของเหล่านักวิจารณ์

ตลอดอาชีพการเล่นในลีก NBA สถิติทำแต้มของ Yao อยู่ที่ 19.2 คะแนนและรีบาวด์ 9.2 ครั้งต่อเกม ความสำเร็จของเขาไม่ได้เพียงจุดพลุความนิยมบาสเก็ตบอลในจีน แต่ยังปลุกกระแสความสนใจการแข่งขันบาสเก็ตบอลในทั่วโลก

Yao ไม่เคยลืมเป้าหมายที่จะสร้างความเปลี่ยนแปลงในประเทศบ้านเกิดนับตั้งแต่หวนคืนภูมิลำเนาเขาได้เดินเครื่องปรับปรุงทีม Shanghai Sharks ซึ่งกำลังประสบปัญหาทางการเงินตอนที่เขาควักกระเป๋าซื้อทีมมาในปี 2009 เขาผลักดันให้การฝึกซ้อมพัฒนาขึ้นและปรับเพดานค่าเหนื่อยให้เหมาะสมขึ้นรวมทั้งขยายฐานแฟนสโมสร

ทว่า Yao วางแผนจะอุทิศตนเพื่อช่วยเหลือสังคมตั้งแต่ช่วงแรกที่เขาได้เข้าไปเล่นในลีก NBA คนที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับเขาคือ Dikembe Mutombo นักบาสฯ ร่างสูงที่เคยก้าวผ่านอุปสรรคสู่ความสำเร็จและอยู่ในทีม Rockets เช่นเดียวกัน Mutombo เป็นแรงสำคัญในการขับเคลื่อนพัฒนาคองโกอันเป็นประเทศบ้านเกิดด้วยการสร้างโรงพยาบาลและให้ทุนการศึกษา

“Mutombo สอนแนวคิดทั้งหมดให้กับผม รวมถึงหลักการและการพัฒนาในแต่ละระดับขั้น” Yao กล่าว “สิ่งสำคัญคือการบริหารจัดการซึ่งจะทำให้ผลลัพธ์มีประสิทธิภาพมากขึ้น และความมีประสิทธิภาพนี้เองที่ทำให้เราช่วยเหลือคนได้มากขึ้น”

ปัจจุบันเขากำลังศึกษาต่อด้านบริหารการเล่นบาสเก็ตบอลทำให้การเรียนของเขาชะงักไป ตอนนี้เขาจึงหวนสู่การเรียนอีกครั้งในหลักสูตรระดับปริญญาตรี เขายังวางแผนที่จะเรียนต่อปริญญาโทด้านธุรกิจและการบริหารจัดการรายได้ที่มากมายของเขามาจากการร่วมหุ้นในหลากหลายธุรกิจ ค่าตอบแทนจากโฆษณา และยังเปิดบริษัทนายหน้าตัวแทนนักกีฬา จากการได้รับเลือกให้นั่งแท่นประธานสมาพันธ์ CBA หลายคนจึงนำเขาไปเปรียบเทียบกับ David Stern ผู้ยกระดับ NBA ให้พัฒนาขึ้นกว่าเดิม

Yao วาดแผนระยะยาวสำหรับบาสเก็ตบอลจีนด้วยการปลูกฝังความรักในกีฬาชนิดนี้และพัฒนาผู้เล่นรุ่นใหม่อย่างค่อยเป็นค่อยไป ซึ่งเป็นสิ่งที่เขาพยายามดำเนินการมานานกว่า 5 ปี เขาริเริ่มโครงการเพื่อก่อตั้งทีมลีกเยาวชนในโรงเรียน 47 แห่งเมื่อปี2012 โดยในปีที่ผ่านมาเขาขยายโครงการเป็น 380 แห่งแต่เข้าถึงเด็กเพิ่มขึ้นอีกหลายพันคนผ่านความร่วมมือกับ Hope Schools

<hr />

<a href="https://goo.gl/hxJLvV">คลิกเพื่ออ่าน "ยอดนักบาสหวนบ้านเกิด" ฉบับเต็มได้ Forbes Thailand ฉบับ กันยายน 2560 ในรูปแบบ e-Magazine </a>

<a href="https://goo.gl/hxJLvV"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/dcf22439a02f7afaad2974119007f22c.png" alt="" /></a>

ยอดนักบาสหวนบ้านเกิด

Heroes of Philanthropy: 10 สุดยอดผู้บริจาคเพื่อการกุศลแห่งทวีปเอเชีย

<h2>เศรษฐีใจบุญหันมาใช้นโยบายทุ่มหมดหน้าตักกันมากยิ่งขึ้น โดยมุ่งหวังที่จะแก้ไขปัญหาใหญ่ของสังคม แทนที่จะจัดการเรื่องเล็กเรื่องน้อย หากโครงการบริจาคนั้นล้มเหลวก็อาจจะหมายถึงความสูญเสียเป็นตัวเลขถึง 9 หลัก แต่หากประสบความสำเร็จก็เท่ากับว่าคุณกำลังจัดลำเลียงน้ำสะอาดไปทั่วทวีปแอฟริกา</h2>
David Dornsife พา Dana ภรรยาของเขา เดินทางไปยังหมู่บ้านแห่งหนึ่งในกานาเมื่อปี 2001 หมู่บ้านแห่งนั้นไม่มีแม้แต่บ่อน้ำ ทำให้สุขภาพอนามัยย่ำแย่ ชาวบ้าน 40% ตาบอดเพราะติดเชื้อแบคทีเรีย และมีอายุขัยเฉลี่ยเพียง 46 ปี การไปตักน้ำต้องใช้เวลานานถึง 7 ชั่วโมงต่อวัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องพิเศษอะไรสำหรับทวีปแอฟริกา ชาวแอฟริกัน 385 ล้านคนอาศัยอยู่ในพื้นที่ขาดแคลนแหล่งน้ำสะอาดเช่นนี้

ต่อมาสองสามีภรรยา Dornsife เดินทางไปเยือนหมู่บ้านอีกแห่งที่มีบ่อน้ำและสุขา David และ Dana เล่าว่า ทุกอย่างเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง พวกเขามีน้ำสำหรับซักเสื้อผ้า สามารถปลูกผัก เลี้ยงไก่ไข่ ผู้หญิงไม่ต้องแบกน้ำเป็นงานประจำ และลูกหลานได้ไปโรงเรียน

การเดินทางครั้งนั้นทำให้พวกเขาเข้าใจเรื่องราวอย่างกระจ่างชัด Dave Dornsife ซึ่งเป็นเจ้าของบริษัทผลิตเหล็กกล้า บริจาคเงินให้ World Vision องค์กรการกุศลด้านมนุษยธรรมในสหรัฐฯ มายาวนานถึง 3 ทศวรรษ คำถามเกิดขึ้นว่า หากเขาบริจาคเงินก้อนโตโดยเจาะจงมอบให้กับดินแดนอันแสนจะกันดารแห่งนั้นในทวีปแอฟริกาที่แม้แต่น้ำสะอาดก็ยังไม่มีจะใช้ไปเลยจะเป็นอย่างไร

ในปี 2010 ครอบครัว Dornsife จึงมอบพันธะสัญญาว่าจะบริจาคให้กับ World Vision เป็นระยะเวลา 5 ปี รวมเป็นเงิน 35 ล้านเหรียญสหรัฐฯ เพื่อจัดหาน้ำสะอาดและสุขอนามัยรวมถึงสอนชาวบ้าน 7.5 ล้านคนใน 10 ประเทศทั่วทวีปแอฟริกาให้เข้าใจการดูแลสุขอนามัย ในปี 2015 พวกเขาทุ่มเงินบริจาคอีกเท่าตัว คือ 40 ล้านเหรียญ โดยตั้งใจว่า ชาวแอฟริกันทุกคนในพื้นที่ชนบทใน 25 ประเทศที่ World Vision ปฏิบัติงานอยู่นั้นจะต้องเข้าถึงน้ำสะอาดได้ภายในปี 2030 ซึ่งจะเป็นความสำเร็จยิ่งใหญ่เลยทีเดียว

หากกล่าวในสังคมคนใจบุญก็คือ เงินลงทุน 75 ล้านเหรียญของสามีภรรยา Dornsife ผ่าน World Vision นับเป็นการ “เดิมพันครั้งใหญ่” คือ เป็นความพยายามมูลค่า 8 หลักเพื่อเปลี่ยนแปลงสังคมอย่างเป็นระบบ แต่การเดิมพันในรูปแบบนี้ไม่ใช่เรื่องใหม่ เพราะหนุ่มสาวยุคใหม่มีแนวโน้มที่จะควักกระเป๋าเพื่อพยายามที่จะแก้ปัญหาที่แท้จริงมากกว่าจะแค่เยียวยาบาดแผล

<figure><img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/effe465db481a95bf482762763f99832.png" alt="" width="340" height="440" /><figcaption> David และ Dana Dornsife</figcaption></figure>

Bridgespan Group ที่ปรึกษาด้านงานกุศลใน Boston บันทึกเอาไว้ว่า เฉพาะในปี 2015 มีการบริจาคเงิน 58 ครั้ง มูลค่าครั้งละ 25 ล้านเหรียญเป็นอย่างน้อย ที่มุ่งเป้าแก้ไขปัญหาใหญ่ของสังคม เมื่อเปรียบเทียบกับการบริจาคเงินในลักษณะดังกล่าวเพียง 19 ครั้งเมื่อ 16 ปีที่แล้ว

Forbes ได้จับมือกับ Bridgespan เจาะลึกศึกษาเงินบริจาคก้อนใหญ่ 30 ครั้งในปี 2015 ที่มุ่งเป้าสร้างการเปลี่ยนแปลงให้กับสังคม จากนั้นเราได้ออกแบบวิธีการประเมินเพื่อจัดอันดับเงินบริจาคที่น่าจับตามองในการเปลี่ยนแปลงโลกมากที่สุด (อ่านเพิ่มเติม "10 อันดับการบริจาคเปลี่ยนแปลงสังคม" ที่ <a href="https://goo.gl/cNKCdz">https://goo.gl/cNKCdz</a> )

ซึ่ง Dan Cardinali ประธานเจ้าหน้าที่บริหารของ Independent Sector กลุ่มความร่วมมือขององค์กรการกุศล มูลนิธิ และโครงการเพื่อสังคมต่างๆ กล่าวว่า เงินบริจาคก้อนใหญ่ทำให้ทีมงานองค์กรการกุศลคลายความกดดัน จากปกติที่ต้องพยายามระดมทุนไปพร้อมกับบริหารองค์กร เมื่อมีทุนก้อนใหญ่ครอบคลุมระยะเวลาหลายปีจะทำให้คณะผู้บริหารหันมาสนใจและเผชิญหน้ากับปัญหาเรื้อรังในสังคมได้มากขึ้น

อย่างไรก็ตาม ข้อเสียของเงินบริจาคในลักษณะเดิมพันดังกล่าวอาจกล่าวสรุปสั้นๆ ได้เพียง 2 คำ คือคำว่า “Mark Zuckerberg” จากปี 2010 ที่ผู้ก่อตั้ง Facebook ในวัย 20 ปีกว่าๆ ให้สัญญาว่าจะบริจาคเงินเป็นเวลา 5 ปี รวมเป็นเงินถึง 100 ล้านเหรียญเพื่อปรับปรุงโรงเรียนด้อยโอกาสหลายแห่งใน Newerk มลรัฐ New Jersey แต่เมื่อเวลาผ่านไปโครงการกลับไม่ขยับไปสู่เป้าหมาย

ถึงเช่นนั้น ความล้มเหลวของโครงการที่ Newark ไม่ได้ทำให้ Zuckerberg ขยาดแม้แต่น้อย โดย Chan Zuckerberg Initiative โครงการการกุศลที่เขากับภรรยาก่อตั้งมาได้ 1 ปี จะได้รับบริจาคหุ้น 99% ของ Facebook ซึ่งปัจจุบันคิดเป็นมูลค่าราว 5 หมื่นล้านเหรียญ เพื่อเจตนารมณ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดนั่นคือ “รักษาทุกโรค”

หากวัดกันที่จำนวนเงินแล้วล่ะก็ อาจจะเรียกได้ว่า Bill และ Melinda Gates เป็นผู้ที่ทำบุญขาดทุนยับเยินที่สุดเลยก็ว่าได้ พวกเขาบริจาคเงิน 650 ล้านเหรียญเพื่อลดขนาดของโรงเรียน แต่ผลลัพธ์คือขนาดของโรงเรียนกระทบผลการเรียนของเด็กๆ เพียงเล็กน้อย แต่การเดิมพันครั้งนี้กลับมอบคุณค่ามากมายให้สังคม เพราะทำให้โรงเรียนหลายแห่งจัดสรรเงินใหม่เพื่อพัฒนาให้ถูกจุด นั่นคือ ความเป็นเลิศของผู้สอน

อย่างไรก็ตาม ในบรรดาเงินบริจาคมูลค่าสูงสุด 3 อันดับแรกนั้นเป็นของสามีภรรยาตระกูล Gates ถึง 2 รายการ เราประเมินว่า โครงการใหญ่คือ การทุ่มเงินบริจาค 1.55 พันล้านเหรียญผ่าน Gavi เพื่อจัดหาวัคซีนให้แก่เด็กๆ 300 ล้านคนให้ได้ภายในปี 2020

Bridgespan พบว่าเศรษฐีใจบุญ 80% ต้องการมอบทรัพย์สินของพวกเขาโดยหวังว่าจะสามารถเปลี่ยนแปลงสังคมไปในทางที่ดีได้ แต่มีเงินบริจาคเพียง 20% เท่านั้นที่สามารถสร้างสรรค์การเปลี่ยนแปลงนั้นขึ้นได้จริง “ปัจจัยหนึ่งคือมันเป็นการกระทำที่เสี่ยงและไม่ธรรมดาเลย” William Fosterตัวแทน Bridgespan กล่าว ส่วนอุปสรรคข้อที่สองคือหาโอกาสให้เจอ “ยากยิ่งกว่าสอบเข้าเรียนอีกครับ เพราะคุณอาจจะไม่รู้เลยว่าจะต้องไปหาที่ไหน”

ส่วนความพยายามของ David Dornsife ผ่าน World Vision ครองอันดับ 5 ในการจัดอันดับของเรา เนื่องจากเขาบริจาคเงินให้กับ World Vision มาตั้งแต่กลางยุค 1980 เริ่มจากการบริจาคเงินเดือนละ 24 เหรียญเพื่อช่วยเหลือเด็กคนหนึ่งในแอฟริกา เมื่อเขาเดินทางไป Nairobi เพื่อติดตามผล เขาเกิดความสงสัยว่ามีโครงการอื่นๆ ที่จะให้ความช่วยเหลือได้อีกหรือไม่

จากนั้นเขาจึงเดินทางไปเยี่ยมโครงการต่างๆ ของ World Vision ในแอฟริกาถึง 34 ครั้ง และรู้จักกับคณะผู้บริหารองค์กรเป็นอย่างดีก่อนตัดสินใจบริจาคเงิน 35 ล้านเหรียญนั้น “เรารู้ว่า อะไรที่ได้ผล อะไรที่ไม่ได้ผล” Dana บอก “ฉันว่ามันเป็นความเสี่ยงที่ผ่านการพิจารณามาอย่างรอบคอบแล้ว”

ความสัมพันธ์ระยะยาวระหว่างตัวผู้บริจาคกับหน่วยงานผู้รับเงินบริจาคเป็น 1 ในคุณสมบัติ 6 ประการซึ่งที่ปรึกษาใช้ในการจัดอันดับเงินบริจาค ในคุณสมบัติด้านความสัมพันธ์ระหว่างผู้บริจาคกับองค์กรผู้รับเงินบริจาคนั้น ครอบครัว Dornsife ทำคะแนนเต็ม นอกจากนี้ พวกเขายังได้คะแนนสูงมากในหัวข้อความโปร่งใสและผลลัพธ์ที่พึงปรารถนา ขณะที่กลยุทธ์โครงการก็นับว่ามีความสมเหตุสมผล

ความหลงรักในโครงการที่บริจาคเป็นคุณสมบัติจำเป็น แม้จะประเมินออกมาเป็นรูปธรรมได้ยาก แต่สิ่งนี้เองที่สามีภรรยา Dornsife แสดงออกอย่างชัดเจนในการทำงาน “เมื่อคุณได้เงินจากเราไปก็เหมือนกับได้ตัวเราไปด้วยทั้งคู่” David กล่าว

ความใจบุญกับความรอบคอบต้องมาพร้อมกัน มันคือส่วนผสมที่เปลี่ยนเงินเดิมพันการกุศลก้อนโตให้กลายเป็นผลประโยชน์ตอบแทนให้กับโลกใบนี้

&nbsp;

<hr />

<a href="https://goo.gl/qT690n">คลิ๊กอ่านฉบับเต็ม "เดิมพันการกุศลนัดสำคัญ" ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กุมภาพันธ์ 2560
<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/93a16701dc17880c01dadd3fa399ba46.png" alt="" /></a>

เดิมพันการกุศลนัดสำคัญ

<h2>มีใครบ้างที่บริจาคเงินจำนวนมหาศาลโดยหวังที่จะเปลี่ยนแปลงโลก และนี่คือ 10 อันดับการบริจาคที่มุ่งหวังให้เกิดประโยชน์สูงสุด</h2>
Bridgespan Group ซึ่งเป็นบริษัทที่ปรึกษาด้านการกุศลได้ทำการวิจัยเงินบริจาคตั้งแต่ 25 ล้านเหรียญสหรัฐฯ ขึ้นไปที่ประกาศตัวเลขออกมาเมื่อปีที่ผ่านมา โดยให้ผู้เชี่ยวชาญจากภายนอกองค์กร 10 คนจัดอันดับ แบ่งออกเป็น 6 หมวดหมู่ด้วยกัน คือ1.ความมุ่งมั่น 2.ความชัดเจนของผลลัพธ์ที่ต้องการ 3.บทบาทของเงินบริจาคที่สามารถสร้างการเปลี่ยนแปลงสำคัญได้อย่างชัดเจน 4.ความสมเหตุสมผลและความสมจริงของกลยุทธ์ 5.ระดับการเรียนรู้และพัฒนาการที่เกิดขึ้นจากเงินบริจาค และ 6.ความสัมพันธ์ที่แข็งแกร่งระหว่างผู้บริจาคและหน่วยงานรับมอบเงินบริจาค โดยมีคะแนนเต็มอยู่ที่ 18 คะแนน

แม้ว่าในทางปฏิบัติแล้ว เราจะต้องรออีกหลายปีกว่าจะบอกได้ว่าเงินบริจาคใกล้ที่จะผลิดอกออกผล ซึ่งอันดับต่อไปนี้เป็นการบริจาคที่น่าจับตามอง

&nbsp;

อันดับ 1. Gavi, The Vaccine Alliance

ยอดบริจาค 1.55 พันล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Bill และ Melinda Gates

คะแนนรวม: 17.4

การเดิมพัน: นอกจากเงินบริจาคจากมูลนิธิ Gates Foundation แล้ว ยังมีผู้บริจาครายอื่นๆ อาทิ รัฐบาลนอร์เวย์ ที่มอบเงินให้อีก 6 พันล้านเหรียญ เพื่อให้ Gavi ตั้งเป้าจัดหาวัคซีนป้องกันโรคต่างๆ ให้กับเด็ก 300 ล้านคนภายในปี 2020 นี้

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/f86fb607ba75bdcc12418eb94ea23565.png" alt="" />
Melinda และ Bill Gates [เครดิตภาพ: cnbc.com]

อันดับ 2. (ร่วม) The Sierra Club’s Beyond Coal Campaign

ยอดบริจาค 30 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Michael Bloomberg

คะแนนรวม: 16.2

การเดิมพัน: มูลนิธิของ Bloomberg ซึ่งเป็นอดีตนายกเทศมนตรีประจำ New York City บริจาคเงินเพื่อช่วยยุติการทำงานของโรงงานไฟฟ้าถ่านหินในสหรัฐฯ โดยมีผู้บริจาคอีก 12 คนที่มอบเงินช่วยเหลือให้รวมกันอีก 30 ล้านเหรียญ เท่ากับเป็นการผลักดันให้ทางการลงมือกำจัดมลภาวะ

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/969d59a90efb9168bc8452fa4351b350.png" alt="" />
Michael Bloomberg

อันดับ 2. (ร่วม) Family Planning 2020

ยอดบริจาค 120 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Bill และ Melinda Gates

คะแนนรวม: 16.2

การเดิมพัน: มูลนิธิของ Bill และ Melinda Gates ให้การสนับสนุน Family Planning 2020 ซึ่งเป็นความร่วมมือระหว่างภาครัฐและภาคเอกชนที่ตั้งเป้าจัดหายาคุมกำเนิดที่มีประสิทธิภาพให้แก่ผู้หญิง 120 ล้านคนภายในปี 2020 อันเป็นความพยายามที่จะลดการมีบุตรเมื่อไม่พร้อม การทำแท้ง การแท้งลูก และการเสียชีวิตของมารดา

&nbsp;

อันดับ 4. TheDream.US

ยอดบริจาค 50 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Donald E.Graham และ William และ Karen Ackman

คะแนนรวม: 15.9

การเดิมพัน: TheDream.US เป็นกองทุนการศึกษาสำหรับนักศึกษานอกระบบที่อพยพเข้ามาอาศัยในสหรัฐฯเป็นการชั่วคราวภายใต้คำสั่ง Deferred Action for Childhood Arrivals ของประธานาธิบดี Obama ทุนการศึกษาดังกล่าวจะมอบให้แก่นักศึกษา 5,000 คนเพื่อเข้าศึกษาต่อในระดับอุดมศึกษาในวิทยาลัยในเครือ

&nbsp;

อันดับ 5. World Vision


ยอดบริจาค 40 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: David และ Dana Dornsife

คะแนนรวม: 15.6

การเดิมพัน: โครงการสนับสนุนทางการเงินระยะเวลา 5 ปีนี้จะช่วยให้ World Vision สามารถจัดหาน้ำสะอาด พร้อมฝึกอบรมด้านสุขอนามัยให้แก่ประชากรราว 11 ล้านคนใน 25 ประเทศในทวีปแอฟริกา เพื่อลดอัตราการเสียชีวิตจากการอุปโภคบริโภคน้ำสกปรกในทุก ๆ วันจะมีเด็กอายุต่ำกว่า 5 ขวบเสียชีวิต 1,000คนทั่วโลกเนื่องจากท้องร่วง

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/251d52b05b76f1840df0d289d0803d95.png" alt="" />
David และ Dana Dornsife

อันดับ 6. What Works Cities

ยอดบริจาค 42 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Michael Bloomberg

คะแนนรวม: 15.3

การเดิมพัน: มูลนิธิของ Bloomberg ก่อตั้ง What Works Cities โครงการที่มีวัตถุประสงค์ช่วยให้เมืองในสหรัฐฯ 100 แห่งสามารถใช้ข้อมูลและหลักฐานเพื่อนำมาประกอบการจัดทำงบประมาณและการตัดสินใจ พร้อมกับสนับสนุนโครงการที่มีประสิทธิภาพในช่วงเวลาที่แหล่งทรัพยากรตามเมืองต่าง ๆมีอยู่อย่างจำกัด

&nbsp;

อันดับ 7. The Safety and Justice Challenge

ยอดบริจาค 75 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: The John D. &amp; Catherine T.MacArthur Foundation

คะแนนรวม: 15.1

การเดิมพัน: มูลนิธิตั้งเป้าที่จะลดอัตราการจำคุกลงให้ได้ในระยะเวลา 5 ปี จึงมอบเงินสนับสนุนให้แก่ศาล 20 แห่งในสหรัฐฯ ที่ชนะการแข่งขัน ศาลเหล่านี้จะต้องดำเนินการตามแผนที่ตนได้วางไว้ โดยมุ่งหวังที่จะผลักดันระบบยุติธรรมในพื้นที่ให้มีประสิทธิภาพและความเป็นธรรมมากยิ่งขึ้น

&nbsp;

อันดับ 8. The United Negro College Fund’s Career Pathways Initiative

ยอดบริจาค 50 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: Lilly Endowment

คะแนนรวม: 15.0

การเดิมพัน: การบริจาคเงิน ให้กับ Career Pathways Initiative โครงการทุนการศึกษาแก่วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยของนักศึกษาผิวสี ตลอดจนสถาบันการศึกษาที่มีนักศึกษาส่วนใหญ่เป็นคนผิวสี เพื่อช่วยให้นักศึกษาได้เรียนรู้ทักษะสำคัญๆ ที่จำเป็นต่อการทำงานในอนาคต

&nbsp;

อันดับ 9. Smart Power for Rural Development

ยอดบริจาค 75 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: The Rockefeller Foundation

คะแนนรวม: 14.9

การเดิมพัน: มูลนิธิแห่งนี้ก่อตั้งองค์กรใหม่ขึ้นมาแห่งหนึ่งเมื่อปี 2015 คือ Smart Power India เพื่อส่งเสริมการพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่ชนบทของประเทศอินเดีย โดยตั้งเป้าว่า ภายใน 3 ปี หมู่บ้าน 1,000 แห่งจะต้องเข้าถึงพลังงานจากแหล่งทรัพยากรหมุนเวียนได้ เพื่อครอบคลุมการใช้งานของประชากร 1 ล้านคน

&nbsp;

อันดับ 10. The ClimateWorks Foundation

ยอดบริจาค 34 ล้านเหรียญ

ผู้บริจาค: The David &amp; Lucile Packard Foundation

คะแนนรวม: 14.0

การเดิมพัน: เป็นเงินบริจาคให้แก่มูลนิธิ ClimateWorks ซึ่งให้การสนับสนุนนโยบายการศึกษา และความร่วมมือกันภายในองค์กรเอกชนโดยมีวัตถุประสงค์ที่จะเปลี่ยนแปลงสังคมให้เข้าสู่สภาพคาร์บอนต่ำ

&nbsp;

ทั้งนี้ Bridgespan Group ยังได้วิเคราะห์สัดส่วนของเงินบริจาคก้อนใหญ่เหล่านี้ว่ามีการนำไปเปลี่ยนแปลงสังคมในหมวดหมู่และพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ใดบ้าง

<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/3b3f6904e35ab33f3cd9cf854cdab541.png" alt="" />
<img src="http://forbesthailand.com/uploads/library/870d4f7abd1d1c41eaadb9a5ffa35012.png" alt="" />

<hr />

<a href="https://goo.gl/qT690n">คลิ๊กอ่านฉบับเต็ม "ให้มากเปลี่ยนโลกมาก" ได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ กุมภาพันธ์ 2560
<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/93a16701dc17880c01dadd3fa399ba46.png" alt="" /></a>

ให้มากเปลี่ยนโลกมาก

<h2>มหาเศรษฐีผู้ใจบุญ Vineet และ Anupama Nayar ทุ่มเงินเดิมพัน 100 ล้านเหรียญสหรัฐฯ และหมายมั่นว่าอุปกรณ์สื่อการสอนอันเรียบง่ายไร้ซึ่งเทคโนโลยีระดับสูงจะช่วยพัฒนาคุณภาพการศึกษาของเด็กในโรงเรียนแถบชนบทของอินเดียที่ขึ้นชื่อว่าไม่มีประสิทธิภาพ</h2>
เครื่องมือสำคัญที่ช่วยไขความรูู้สู่การพัฒนาศักยภาพทางการเรียนคณิตศาสตร์ของเด็กเล็กในพื้นที่ทั้งยากจนและติดอันดับเมืองล้าหลังทางการศึกษาที่สุดแห่งหนึ่งในโลก กลับกลายเป็นเพียงอุปกรณ์สื่อการสอนอันเรียบง่ายธรรมดา ไม่ว่าจะเป็นห่วงหลากสีร้อยด้วยเชือก ตัวต่อพลาสติกหลายขนาดและชิ้นส่วนรูปวงกลม สามเหลี่ยม และสี่เหลี่ยมแบบต่างๆ

“พวกเด็กๆ ให้ความสนใจกันมากเมื่อเราใช้อุปกรณ์เหล่านี้ พวกเขาเพลินจนไม่คิดว่ามันคือการเรียน” Revati Mathyal ครูจากโรงเรียนทางตอนเหนือของอินเดียซึ่งสอนเด็กในชั้นเรียนที่ประกอบด้วยนักเรียน 16 คนจากหลายระดับตั้งแต่เกรด 1 ถึงเกรด 5 แต่มานั่งเรียนรวมกันกล่าว

Vineet Nayar อดีตรองประธานกรรมการและ CEO ของ HCL Technologies บริษัทยักษ์ใหญ่ผู้ให้บริการด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและ Anupama ภรรยาของเขา คือผู้อยู่เบื้องหลังแรงผลักดันนี้ Sampark Foundation องค์กรเพื่อการกุศลใน New Delhi ของพวกเขา จัดหาอุปกรณ์ประกอบการสอนเหล่านี้ไปยังโรงเรียนรัฐกว่า 50,000 แห่ง ซึ่งเข้าถึงนักเรียนกว่า 3 ล้านคนใน Uttarakhand และรวมถึง Chhattisgarh รัฐยากจนอีกแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ถัดไปทางตะวันออกเฉียงใต้ พร้อมทั้งวางแผนที่จะขยายโครงการให้ครอบคลุมโรงเรียนอีก 100,000 แห่งและนักเรียน 7 ล้านคนในอีก 2-3 ปีข้างหน้า องค์กรเผยว่าเงินทุน 100 ล้านเหรียญสำหรับโครงการมาจากการสนับสนุนของสองสามีภรรยาทั้งหมดเงินก้อนนี้คิดเป็นสัดส่วนราวครึ่งหนึ่งของมูลค่าทรัพย์สินของพวกเขา

“หัวใจสำคัญขององค์กรเพื่อสังคมคือการมุ่งเปลี่ยนแปลงและนี่คือการปฏิวัติทางสังคมครั้งใหญ่”Vineet วัย 54 ปีกล่าว “ผมต้องการเป็นศูนย์กลางของการปฏิวัติเพื่ออนาคต” เป้าหมายของ Nayarคือมุ่งยกระดับทักษะความรู้วิชาคณิตศาสตร์และภาษาอังกฤษของเด็กชั้นประถมศึกษา เขาเชื่อว่าจะสามารถบรรลุเป้าหมายได้ด้วยการทำให้ชั้นเรียนสนุกขึ้นโดยนำของเล่น เรื่องเล่าพื้นบ้าน นิทาน เกม สื่อประเภทเสียง บทเพลงและกิจกรรมภาคปฏิบัติมาประกอบการสอนเพื่อดึงดูดให้เด็กตั้งใจและมีสมาธิจดจ่อกับการเรียนนานขึ้น (ในชั้นเรียนแบบดั้งเดิมครูจะใช้เพียงหนังสือและกระดานดำประกอบการสอน)

ตัวอย่างเช่น ในการสอนภาษาอังกฤษ Sampark ได้พัฒนาสื่ออุปกรณ์การสอนด้วยเสียงและสร้างตัวมาสคอตที่ใช้ชื่อว่า Sampark Didi (มาจากภาษาฮินดีแปลว่า “พี่สาว”) อุปกรณ์นี้สามารถใช้ได้ประมาณ 15 วันต่อการชาร์จหนึ่งครั้ง ซึ่งถือเป็นเรื่องสำคัญเนื่องจากในแถบชนบทมีไฟฟ้าไม่สม่ำเสมอ เมื่อกดปุ่มเปิดเครื่องจะมีเสียงผู้หญิงที่สดใสร่าเริงกล่าวทักทายด้วยความเป็นมิตร “สวัสดีตอนเช้าเด็กๆ” ฟังแล้วชวนให้นึกถึงดาราสาวจากภาพยนตร์ชื่อดังของอินเดีย จากนั้นเธอจะเปล่งเสียงเล่านิทานหรือคำกลอนในภาษาฮินดีพร้อมสอดแทรกศัพท์ภาษาอังกฤษไปด้วย

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/7055243a112d34ab90ae77c2532d8144.png" alt="" />

ประเด็นที่โครงการ Sampark ให้ความสำคัญเป็นพิเศษคือสิ่งที่ Nayar เรียกว่า “นวัตกรรมแบบประหยัด” ดังนั้นจะไม่มีทั้ง iPad หรือแล็ปท็อปสุดล้ำ งบประมาณอยู่ที่ 1 เหรียญต่อเด็กหนึ่งคน และ 15 ล้านเหรียญสำหรับตลอดระยะเวลาดำเนินโครงการ “ถ้าไม่ประหยัดเราจะไม่สามารถเข้าถึงเด็กจำนวนมากได้” เขากล่าว “เราเป็นได้แค่ผู้ริเริ่มแนวคิด โครงการขนาดใหญ่ต้องมาจากการสนับสนุนของภาครัฐ”

Sampark มีพนักงานประมาณ 100 คนในสำนักงานที่ตั้งอยู่ในรัฐ 2 แห่งของอินเดียพนักงานส่วนใหญ่จบการศึกษาจาก Tata Institute of Social Sciences สถาบันชั้นนำของอินเดีย พวกเขามักเดินทางไปเยี่ยมเยียนตามชั้นเรียนเพื่อติดตามความก้าวหน้าของเด็กและทำให้แน่ใจว่าอุปกรณ์สื่อการสอนได้ถูกใช้อย่างเต็มประสิทธิภาพ นอกจากนี้มูลนิธิ Sampark ซึ่งมีความหมายในภาษาฮินดีว่า “ความสัมพันธ์” ยังได้เปิดศูนย์บริการช่วยเหลือที่ฝ่ายกระทรวงการศึกษาของรัฐซึ่งเปิดให้ครูสามารถติดต่อเข้าไปทางโทรศัพท์หากมีปัญหาหรือต้องการคำแนะนำ ถ้ามีการขอความช่วยเหลือมาจากพื้นที่เดียวกันในจำนวนมาก

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/eeaf557b34e3c7fbffbb94a05090b0c2.png" alt="" />

Nayar นั้นเติบโตที่ Uttarakhand แต่ได้เข้าเรียนที่โรงเรียนเอกชนอย่าง Campus School ต่อมาเขาจบปริญญาตรีสาขาวิศวกรรมศาสตร์จาก University of Pantnagar และหลังจากจบ M.B.A จาก XLRI (Xavier School of Management) เขาได้เข้าทำงานกับ HCL Ltd. เมื่อปี 1985 และลาออกจากงานในปี 1992 เพื่อก่อตั้ง Comnet บริษัทซึ่งมีความเชี่ยวชาญด้านดูแลพัฒนาระบบเทคโนโลยีโครงสร้างพื้นฐานจากที่ห่างไกล จากนั้นในปี 1998 บริษัทได้ควบรวมกับ HCL Tech โดยหุ้นใน Comnet ของเขาได้ถูกแปลงเป็นหุ้นของบริษัท HCL Tech เมื่อถึงปี 2005 Nayar พร้อมที่จะยุติอาชีพการทำงานในองค์กรธุรกิจและก้าวสู่การเป็นนักพัฒนาสังคม เขาก่อตั้ง Sampark ขึ้นในปีเดียวกัน แต่ Shiv Nadar มหาเศรษฐีจากวงการเทคโนโลยีซึ่งเป็นผู้ร่วมก่อตั้ง HCL Tech ขอให้เขาช่วยนั่งบริหารดูแลบริษัท ในช่วงเวลา 8 ปีหลังจากนั้น Nayar ทำให้บริษัทมีรายได้เพิ่มขึ้น 6 เท่าทะลุ 4.7 พันล้านเหรียญต่อปี “ในปี 2005 ผมไม่ได้ร่ำรวยหรือมีชื่อเสียง ผมมีชีวิตระดับปานกลางและไม่ได้เป็นที่รู้จัก” เขากล่าว

ความก้าวหน้าสู่มิติใหม่ของ HCL และหนังสือของเขาที่ออกวางแผงเมื่อปี 2010 ในชื่อ Employees First, Customers Second: Turning Conventional Management Upside Down ซึ่งมียอดจำหน่ายกว่า 100,000 เล่ม หนุนให้เขากลายเป็นดาวเด่นในวงการบริหารธุรกิจ “ผมก้าวออกจากโลกธุรกิจ หลังจากได้แสดงความสามารถด้านสติปัญญาและแสดงศักยภาพว่าผมสามารถก่อตั้งองค์กรให้เติบโตจนมีมูลค่าทะลุ 1 พันล้านเหรียญ ตลอดจนพิสูจน์ว่าผมเองสามารถสร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับองค์กรแบบดั้งเดิมที่ล้าสมัยได้” เขากล่าว

“แต่หลังจากบรรลุความสำเร็จ วงการธุรกิจกลับดูเหมือนวังวนที่ไม่สิ้นสุด เป้าหมายที่จะทำกำไรให้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องไม่ได้ดึงดูดใจผมอีกต่อไป ผมเริ่มเบื่อที่จะอ่านรายงานผลประกอบการในแต่ละไตรมาสและบรรยากาศในที่ทำงาน เกิดคำถามว่าอะไรคือจุดมุ่งหมายของการมีชีวิตอยู่”

ในปี 2013 เขาลาออกจาก HCL และตั้งเป้าเดินหน้าที่จะสร้างรอยยิ้มให้กับเด็ก 1 ล้านคน และตอนนี้เป้าหมายขยับขึ้นเป็น 10 ล้านคน เขาอุทิศเวลา 80% ให้กับองค์กรการกุศลขณะที่ยังคงทำงานในตำแหน่งที่ปรึกษาทางธุรกิจ ซึ่งเขานำรายได้จากการทำงานเข้ามูลนิธิ (นอกจากนี้เขายังเป็นนักปีนเขาหิมาลัยตัวยงและทำสถิติไต่ถึงระดับความสูง 14,500 ฟุต และตั้งเป้าที่จะไปให้ถึง 19,000 ฟุต) “ภรรยาและตัวผมอยากทำเรื่องนี้ (องค์กรเพื่อการกุศล) กันมานานแล้ว” Nayar กล่าว “เราไม่เคยหลงใหลไปกับแสงสีในโลกธุรกิจ”

&nbsp;

เรื่อง: Anuradha Raghunathan เรียบเรียง: นวตา สันติวัฒนา

<hr />

<a href="http://goo.gl/WtgACX">คลิ๊กอ่าน "บ่มเพาะต้นกล้าแห่งปัญญา" ฉบับเต็มได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ AUGUST 2016 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/WtgACX"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/94742b79a37358f34d2263e45ceebcc0.png" alt="" width="240" height="316" /></a>

บ่มเพาะต้นกล้าแห่งปัญญา

<h2>รางวัล Forbes 400 Lifetime Achievement สำหรับวิสาหกิจเพื่อสังคมและงานสาธารณกุศล ตกเป็นของ Paul Farmer และ Bill/Melinda Gates</h2>
ในการประชุมสุดยอด Forbes 400 ว่าด้วยงานสาธารณกุศล ที่นคร New York เมื่อเดือนมิถุนายนที่ผ่านมา มีผู้มาร่วมงานกว่า 200 คนที่เป็นทั้งมหาเศรษฐีพันล้าน นักการกุศลระดับโลก และผู้ที่มีบทบาทในงานด้านสังคม ไฮไลต์ของงานคือการมอบรางวัล Lifetime Achievement แก่ Paul Farmer ผู้ร่วมก่อตั้ง Partners in Health รวมทั้ง Bill และ Melinda Gates

พวกเขาได้เป็นส่วนหนึ่งของบริษัทดีๆ ที่มีไม่มากมายนัก Farmer รับรางวัลวิสาหกิจเพื่อสังคม (social entrepreneurship) ต่อจากผู้บุกเบิกสินเชื่อสำหรับคนยากไร้อย่าง Muhammad Yunus (เจ้าของรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ) และ Wendy Kopp ผู้ก่อตั้งองค์กรไม่แสวงหาผลกำไร Teach for America ขณะที่ Warren Buffet และ Chuck Feeney เป็นสองคนแรกที่ได้รับรางวัลด้านงานสาธารณกุศล (philanthropy)

ตำนาน เท่านั้นที่จะสร้างตำนาน ประธานาธิบดี Bill Clinton กล่าวเป็นเกียรติให้แก่ Paul Farmer ส่วน Warren Buffet ทำหน้าที่ดังกล่าวให้กับ Bill และ Melinda Gates ต่อไปนี้คือบางส่วนของถ้อยแถลงตอนเด่นๆ

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/cover---bill-gate-04.jpg" alt="" />


Bill Clinton กล่าวถึง Paul Farmer
ระหว่างที่อยู่ในตำแหน่งประธานาธิบดีในเทอมที่สอง บ่อยครั้งที่ผมใช้เวลาตอนดึกนั่งอ่านหนังสือในห้องทำงานหลังจาก Hillary ไปนอนแล้ว คืนหนึ่ง ผมอ่านหนังสือ Mountains Beyond Mountains จบพอดี มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับ Paul Farmer ผมเลยโทรหาลูกที่ Stanford แกยังไม่นอนเพราะเราอยู่คนละไทม์โซน “Chelsea ลูกรู้อะไรเกี่ยวกับกับ Paul Farmer บ้างไหม” ผมถาม “พ่อคะ เขาเป็นพ่อพระตัวจริงเลยล่ะ” ลูกบอกผม จากนั้นมาผมก็โชคดีเสมอที่ได้ทำงานกับ Paul ทั้งที่รวันดา เฮติ ลิเบอเรีย และอีกหลายแห่ง เขาได้ช่วยชีวิตคนมากมายทั่วโลก และยังอีกหลายชีวิตนับไม่ถ้วนที่เขาได้ลงไปสัมผัส รวมทั้งชีวิตผมด้วย

Paul Farmer รับรางวัล Forbes 400 Lifetime Achievement สาขาวิสาหกิจเพื่อสังคม
ผมโตมาในชนบทของรัฐ Florida ไม่เคยล่วงรู้มาก่อนว่าจะไปเรียนที่มหาวิทยาลัย Duke หรือทำงานที่ Harvard ตอนนี้เรากำลังมีโครงการที่รวันดาเพื่อเปิดมหาวิทยาลัย ผมได้คุยกับเด็กที่นั่น ซึ่งล้วนแต่ผ่านการพิจารณาคดีและรับโทษเป็นเวลาหลายปี พวกเขาเล่าให้ผมฟังถึงคืนวันเหล่านั้น พวกเขาเองก็มีฝันยิ่งใหญ่ที่จะเป็นหมอ เป็นนักธุรกิจ หรือประกอบอาชีพอื่นๆ จากนี้อีกหลายปี เราคงจะทำงานด้านการศึกษาเป็นหลักครับ

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/cover---bill-gate-03.jpg" alt="" />


Warren Buffet กล่าวถึง Bill และ Melinda Gates
เมื่อ 9 ปีก่อน ตอนที่ผมตัดสินใจว่าจะบริจาคเงินแบบไหนดี ผมติดต่อ Bill กับ Melinda Gates และได้ข้อตกลงแบบที่ผมชอบก็คือ พวกเขาทำงาน ผมจะนั่งดู ผมได้ศึกษางานของนักการกุศลที่ยิ่งใหญ่ของประเทศนี้ ไม่ว่าจะเป็น Rockefeller, Carnegie, Henry Ford และอีกหลายต่อหลายคน ไม่มีใครคนไหนเลย ที่ทุ่มเทเวลา ความพยายาม และมันสมอง ให้กับมูลนิธิของพวกเขาได้ใกล้เคียงกับที่ Bill และ Melinda ได้ทำ

Bill Gates รับรางวัล Forbes 400 Lifetime Achievement สาขาการกุศล ในนามตัวเขาและ Melinda
ผมได้ทำงานสนุกๆ มามาก แต่ไม่มีงานไหนเลยที่สนุกเท่ากับการได้เป็นหุ้นส่วนชีวิตกับ Melinda และได้เห็นผลสำเร็จของมัน กราฟที่ผมชอบคือกราฟที่แสดงว่าอัตราการเสียชีวิตในวัยเด็กลดลงถึงครึ่งหนึ่ง ใน 25 ปี และการคาดหมายที่ผมชอบคือ เราจะลงมันลงให้ได้อีกครึ่ง ผมมองงานการกุศลว่าเป็นเงินร่วมลงทุน (venture capital) ในงานของรัฐบาล มีงานบางอย่างที่จะไม่ได้รับเงินอุดหนุนจากภาคเอกชน อย่างเช่น การต่อสู้กับโรคมาลาเรีย หรือการแก้ไขระบบสุขภาพขั้นพื้นฐาน เพราะมันมองไม่เห็นกำไร รัฐบาลอยากให้เงินอุดหนุนโครงการพวกนั้น แต่มันก็ยากที่พวกเขาจะทำงานที่ต้องกินเวลายาวนานและหานักวิทยาศาสตร์ที่ เหมาะกับงานนั้นๆ มาช่วย แต่งานการกุศลรับความเสี่ยงพวกนั้นได้ ทำงานวิจัยและพัฒนา และให้ทุนโครงการนำร่องเพื่อแก้ปัญหาที่เร่งด่วนของโลก

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/cover---bill-gate-02.jpg" alt="" />


Paul Farmer กล่าวถึง Bill Gates
ครั้งหนึ่งผมเดินทางกับ Bill ในแอฟริกาและเราตัดสินใจขึ้นไปบนยอดเขาลูกหนึ่งเพื่อไปดูกอริลลาใกล้ๆ เราก็นั่งกันอยู่ ทีนี้มีกอริลลาหลังเงิน (silverback gorilla) ตัวสวยทีเดียว ยืนอยู่ห่างจาก Bill Gates ไม่ถึง 5 ฟุต เขาหันมาหาผมแล้วพูดว่า “เมื่อกี้เราคุยกันเรื่องวัคซีนวัณโรคถึงไหนแล้วนะ”

&nbsp;

<hr />

<a href="http://goo.gl/6fV29E">คลิ๊กอ่านเรื่องราวของ "มูลนิธิ Bill &amp; Melinda Gates" ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับ FEBUARY 2016 ในรูปแบบ E-Magazine</a>
<a href="http://goo.gl/6fV29E"><img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/2016%2002%20-%20FEB/cover---feb.jpg" alt="" width="335" height="437" /></a>

ผู้ชนะเลิศ ได้แก่...

<h2>ด้วยความมุ่งหวังที่จะเห็นผู้ให้ทั้งหลายในเอเชียจับมือกัน Laurence Lien คนใจดีจากสิงคโปร์กำลังหาทางรวมกลุ่มผู้ใจบุญในเอเชียโดยมีเขาเป็นจุดศูนย์กลาง</h2>
Laurence Lien ทายาทตระกูลดังของสิงคโปร์ ผู้ร่วมก่อตั้ง Asia Philanthropy Circle (เครือข่ายผู้ใจบุญแห่งเอเชีย หรือ APC) เป็นตัวแทนที่สมบูรณ์แบบของ “คนใจบุญหัวก้าวหน้า” ในวัย 45 ปี ทายาทรุ่นที่สามของตระกูลเศรษฐีนักการธนาคาร มุ่งมั่นที่จะเปลี่ยนโฉมหน้าของการให้ในภูมิภาคเอเชียที่เกิดขึ้นจากแรงปรารถนาส่วนตัว ขับเคลื่อนสู่ระดับภูมิภาคที่เปี่ยมพลัง “สำหรับเอเชีย ไม่มีเวลาไหนจะเหมาะไปกว่านี้” เขากล่าวพร้อมทั้งชี้ว่า สารพัดปัญหาในเอเชียล้วนมีสาเหตุมาจากความยากจนและการบริหารงานที่ไม่มีประสิทธิภาพ ”ตอนนี้ ความมั่งคั่งถูกส่งต่อให้คนรุ่นที่สอง คนรุ่นนี้ต้องการทำสิ่งที่มีการวางแผนเป็นกลยุทธ์มากกว่าแค่หยิบยื่นเงินทอง แต่มันก็ไม่ง่าย”

ทางออกของเขาคือ APC ซึ่งเขาวาดฝันไว้ให้เป็นสถานที่สำหรับการแลกเปลี่ยนทัศนะ เป็นแหล่งรวมมุมมองอันหลากหลาย เป็นตัวขับเคลื่อนความร่วมมือที่ปราศจากผลประโยชน์ทางการค้า “มันฟังดูไร้สมองนะ แต่ใครๆ ก็คิดว่าปัญหาของตัวเองเป็นปัญหาเฉพาะ ต้องใช้วิธีแก้ไขที่มีแบบแผนเฉพาะตัว พวกเขาคิดว่าความแตกต่างที่มีอยู่ทำให้การทำงานร่วมกันทำได้ยาก ทั้งที่จริงๆ แล้วเปล่าเลย” Lien ย้ำ

ตัวอย่างหนึ่งก็คือ การสร้างห้องน้ำในพื้นที่ยากจนในชนบท จะกลายเป็นโครงการที่ไร้ประโยชน์หากปราศจากการทำโครงการเสริมเพื่อสร้างสุขนิสัยที่ดีให้กับคนในชุมชน ถ้าผู้บริจาคแบ่งปันประสบการณ์ที่ว่านี้ พวกเขาจะสามารถจำกัดความเปล่าประโยชน์ที่ว่าและสร้างผลกระทบในทางบวกที่มากขึ้น

ในการเดินหน้าผนึกกำลังความร่วมมือดังกล่าวในภูมิภาค และสร้าง “ภูมิปัญญาร่วม” (collective intelligence) Lien และ Mathias Terheggen เจ้าหน้าที่บริหารฝ่ายปฏิบัติการ (Chief Operating Officer) ของ APC ได้เดินทางไปๆ กลับๆ หลายประเทศในเอเชียเพื่อมองหาผู้ที่เหมาะสมจะเป็นสมาชิกของ APC อันได้แก่ผู้ให้ใจบุญที่คิดเหมือนพวกเขา “เรามองหาผู้ที่อยู่นอกวงล้อม” Lien กล่าว “ผู้ที่คิดเหมือนเราและพร้อมจะร่วมมือ”

“แวดวงผู้ใจบุญของเอเชียขาดคนที่จะทำหน้าที่ประสานงาน” Terheggen กล่าว “เราไม่มี Bill Gates จึงไม่สามารถหาความเห็นของคนส่วนใหญ่  นวัตกรรมในเอเชียโดยมากเป็นการคัดลอกโมเดลจากตะวันตกมาแปะลงไป”

ถึงอย่างนั้น ในโลกของคนใจบุญ ความเห็นของ Laurence Lien มีน้ำหนักไม่น้อย มูลนิธิ Lien Foundation ในสิงคโปร์ ซึ่งเขานั่งเป็นประธานมาตั้งแต่ปี 2009 บริจาคเงินปีละ 9 ล้านเหรียญสหรัฐ เพื่อใช้ในสามกิจการหลักๆ ได้แก่ การดูแลผู้สูงอายุและการศึกษาวัยเด็กตอนต้นในสิงคโปร์ และโครงการด้านน้ำและสุขอนามัยซึ่งทำในระดับภูมิภาค Lien Ying Chow ปู่ผู้ล่วงลับของเขาเป็นผู้ก่อตั้งมูลนิธินี้ขึ้นในปี 1980 ด้วยทรัพย์สินเกือบครึ่งหนึ่งที่เขาหามาได้จากกิจการธนาคาร Overseas Union Bank ที่เขาก่อตั้งเมื่อปี 1947 ธนาคารมีชื่อเสียงในเรื่องความโปร่งใสและโครงการนวัตกรรมที่รัฐบาลสิงคโปร์มักนำไปต่อยอด “เราต้องทำสิ่งที่รัฐบาลทำได้ไม่ดีเท่าเรา” Lien ย้ำ

APC เป็นโครงการที่เกิดจากมันสมองของ Lien และ Stanley Tan ผู้ร่วมก่อตั้งอีกคนที่ดำรงตำแหน่งประธานบริหารของ Global Yellow Pages เขาใช้เวลาหกปีที่ผ่านมาบริหารศูนย์ National Volunteer &amp; Philanthropy Centre ของสิงคโปร์ ซึ่งเป็นหน่วยงานกลางเพียงไม่กี่แห่งในเอเชียที่ส่งเสริมเรื่องของการให้ “เราตระหนักว่าโครงสร้างสาธารณูปโภคไม่แสวงหากำไรที่มีอยู่นั้นค่อนข้างย่ำแย่” Lien ให้ความเห็น “นอกจากนี้ ผู้คนยังขาดความไว้วางใจในองค์กรการกุศล ในหลายประเทศในเอเชีย ผู้คนมีความรู้สึกในแง่ลบต่อการทำบุญทำทาน"

ถึงตอนนี้ทั้งคู่สามารถหาสมาชิกที่จะมาร่วมลงขันได้แล้ว 19 คน เงินบริจาคประจำปีจะนำไปเป็นทุนให้กับสำนักบริหารของ APC เพื่อนำไปสนับสนุนสมาชิก พัฒนากลยุทธ์ Lien ดูจะพอใจถึงแม้ตัวเลขสมาชิกคลาดเคลื่อนจากเป้าที่ตั้งไว้สำหรับปีแรกคือ 20 คน ไปเพียงนิดเดียว

<img class="img-responsive" src="http://forbesthailand.com/uploads/userfiles/images/Sep%202015/ki.jpg" alt="" />

ในเดือนนี้ เขาจะจัดประชุม APC ครั้งแรกที่คฤหาสน์ของครอบครัวในสิงคโปร์ที่ปู่ของเขาเป็นเจ้าของวาระการประชุมจะเป็นการเรื่องของการสร้างชุมชน การหารือถึงโครงการที่สมาชิกอยากทำ ตลอดจนจำนวนเงินบริจาคที่พวกเขาอยากมอบให้กับ APC

สมาชิกยุคก่อตั้งของ APC มาจากสิงคโปร์ อินโดนีเซีย และจีน/ฮ่องกง ในจำนวนเท่าๆ กัน และจากฟิลิปปินส์และมาเลเซีย ประเทศละคน หนึ่งในนั้นมี Cherie Nursalim ซึ่งติดทำเนียบผู้ใจบุญของเราในปี 2009 จากอินโดนีเซีย เธอเป็นหนึ่งในคณะกรรมการของ APC ส่วนรายชื่อสมาชิกอื่นๆ ไม่เป็นที่เปิดเผย

แม้ว่า Lien คาดหมายว่าจะมีสมาชิกจาก 22 ประเทศ แต่เขาตระหนักดีว่าการมองหาผู้ใจบุญจากเกาหลีใต้และญี่ปุ่นอาจไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะการทำบุญที่นั่นโดยมากเป็นการทำในรูปบริษัท นอกจากนี้เขายังทราบดีว่า ผู้ให้ในเอเชียนั้นยังห่างชั้นกับในอเมริกาในแง่ของจำนวนเงินบริจาค “เราหวังว่าจะสามารถพัฒนารูปแบบการทำบุญของเอเชีย ซึ่งจะเป็นต้นแบบสำหรับชาติตะวันตกในเรื่องการให้อย่างร่วมมือร่วมใจ” เขากล่าว

Lien เปิดกว้างในการรับฟังความคิดเห็นที่ตรงข้าม FORBES ASIA ประมาณการว่าตระกูลของเขามีทรัพย์สินอยู่ที่ 1,350 ล้านเหรียญสหรัฐฯ แต่เขาใช้ชีวิตแบบคนเดินดิน ขับรถ Honda Civic Hybridอายุใช้งาน 9 ปี ไปยังสำนักงานเล็กๆ ของ APC ในอาคาร Tanglin International Centre ซึ่งเป็นศูนย์รวมองค์กรไม่แสวงหากำไรที่สิงคโปร์สร้างขึ้นเมื่อปี 2010 “ผมทำงานได้ทุกที่” เขาอธิบายและเสริมว่าปรัชญาชีวิตของเขาสร้างขึ้นจากศรัทธา “ตั้งแต่เด็ก ผมได้รับการปกป้องให้ห่างจากกับดักของความมั่งคั่ง คำสอนในด้านสังคมที่โบสถ์เป็นแสงนำทางให้กับผม” Lien กล่าว

&nbsp;

เรื่อง: JANE A. PETERSON เรียบเรียง: เอมวลี อัศวเปรม

<hr />

<a href="http://goo.gl/bEVdCh">คลิ๊กอ่าน Forbes Thailand แรงบันดาลใจของผู้ใฝ่ความสำเร็จ ในรูปแบบ E-Magazine</a>

คิดเพื่อภูมิภาค

<h2>ผืนนาที่ครั้งหนึ่งมีลมหายใจรวยริน เพราะถูกฉาบโรยด้วยสารเคมี มาวันนี้เหล่าเกษตรกรแห่งยโสธร ร่วมแรงร่วมใจนำเกษตรอินทรีย์กลับคืนสู่ชีวิต พลิกฟื้นให้กลายเป็นท้องทุ่งอันอุดมอย่างยั่งยืน  นลิน วนาสิน จึงร่วมปลุกปั้น "ข้าวเพื่อนชาวนา" ส่งตรงข้ามหอมมะลิจากทุ่งรวงทอง สู่สองมือผู้บริโภค กระชับสัมพันธ์คนปลูก-คนกินให้แนบแน่น ปันส่วนรายได้ตั้งกองทุนช่วยเหลือชาวนา แบบไม่ต้องพี่งพาโครงการรัฐเพียงทางเดียว</h2>
&nbsp;

ชาวบ้านแห่งบ้านกุดเสถียร อ.เลิงนกทา จ.ยโสธร ต้อนรับฝนแรกของฤดูกาลปลูกข้าวประจำปีนี้ ด้วย "เพื่อนใหม่" หลายสิบคนจากกรุงเทพฯ ที่มาเรียนรู้วิถีชีวิตเกษตรกร พูดคุยแลกเปลี่ยนมุมมอง พร้อมกับลงผืนนาลุยย่ำโคลน พอตกเย็นก็ล้อมวงรับประทานอาหารสำรับพื้นบ้านใต้ร่มไม้ริมคันนาด้วยกัน

หนึ่งในผู้มาเยือนจากกรุงเทพฯ คือ "นลิน วนาสิน" วัย 40 ปี Director ของ Wine Garage ที่มาสัมผัสวิถีชาวนาพร้อมด้วย Kim Wachtveitl สามี และลูกชายคนโตวัย 5 ขวบ เธอช่วยหมักปุ๋ย ปักกล้าดำนาอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย

"ถ้าอยู่แต่ในกรุงเทพฯ จะไม่มีวันได้เห็นภูมิปัญญาของเกษตรกรในพื้นที่เลยค่ะ" ลูกสาวคนเล็กของ นพ.บุญ และจารุวรรณ วนาสิน เอ่ยขึ้น (นพ.บุญ เป็นประธานกรรมการบริหาร เครือโรงพยาบาลธนบุรี เขาทุ่มงบกว่า 7 หมื่นล้านบาท ลงทุนธุรกิจโรงพยาบาลในจีน และล่าสุดในเมียนมาร์)

ปี 2532 เธอเดินทางไปสหรัฐอเมริกาเพื่อศึกษาชั้นมัธยมปลาย จนกระทั่งจบปริญญาตรีและโท ด้วยความเพียบพร้อมของชีวิตทำให้นลินแบ่งปันให้กับสังคมสม่ำเสมอ ตั้งแต่เรียนปริญญาตรี เริ่มต้นด้วยการเข้าร่วม Big Sister Program จับคู่อาสาสมัครกับเด็กจากครอบครัวที่มีปัญหา ชวนกันทำกิจกรรมทั้งอ่านหนังสือ  ทำงานศิลปะ หรือชมพิพิธภัณฑ์ รวมทั้งนำวงออร์เคสตร้าจากสวิตเซอร์แลนด์ มาแสดงดนตรีในไทย เป็นต้น

สำหรับโครงการ "ข้าวเพื่อนชาวนา" ที่พาเธอมาปักกล้าดำนานั้น เกิดจากเห็นปัญหาว่า โครงการของภาครัฐ เช่น การรับจำนำข้าว ไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์กับชาวนาอย่างยั่งยืน ประกอบกับลูกพี่ลูกน้อง "อรยา สูตะบุตร" อดีตผู้ช่วยอธิการบดี มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ที่ออกมาเป็นนักกิจกรรมเพื่อสังคมแบบเต็มเวลา ได้ริเริ่มโครงการดังกล่าว นลินจึงเข้าร่วม เพื่อช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตให้กับเกษตรกร ด้วยจุดประสงค์โครงการคือการเชื่อมสัมพันธ์จากชาวนาให้ถึงผู้บริโภคโดยตรง

โครงการนี้ช่วยชาวนา ด้วยการจำหน่ายข้าวหอมมะลิคัดพิเศษที่ปลูกแบบไร้สารเคมี ด้วยวิธีบอกรับสมาชิก 1,000 ราย แต่ละรายได้ข้าว 100 กิโลกรัม ราคากิโลกรัมละ 100 บาท เท่ากับว่าสมาชิกหนึ่งคนจ่าย 10,000 บาทล่วงหน้าให้ชาวนา เพื่อใช้เป็นทุนในการปลูกข้าว จากนั้นเมื่อเข้าฤดูกาลเก็บเกี่ยวในช่วงปลายปี จะทยอยส่งข้าวให้ 20 กิโลกรัมทุก 2 เดือน

"การเดินทางมาที่นี่ช่วยเปิดโลกของเราให้กว้างขึ้น ได้เห็นวิถีชีวิตแบบยั่งยืนของชาวนาที่ทำเกษตรอินทรีย์ เป็นประสบการณ์ที่มีค่ามากอย่างหนึ่งในชีวิต และยิ่งเป็นแรงบันดาลใจให้ทำโครงการต่อไป"
&nbsp;
<div>

<hr />

ติดตามอ่าน "นลิน วนาสิน: ปลูกมิตรภาพผ่าน "ข้าวเพื่อนชาวนา" " ฉบับเต็มได้ ใน Forbes Thailand ฉบับ SEPTEMBER 2014

</div>

นลิน วนาสิน : ปลูกมิตรภาพผ่าน "ข้าวเพื่อนชาวนา"

<h2>เมื่อเงินเดือนและความเจริญเติบโตทางหน้าที่การงานในบริษัทชั้นนำของประเทศ ไม่ใช่ดัชนีชี้วัดความสุขของ “อรุษ นวราช” อีกต่อไป เขาจึงตัดสินใจหันหลังให้ป่าคอนกรีต มุ่งหน้าสู่สามพราน จ.นครปฐม กลับบ้านที่เขาคุ้นเคย รับไม้ต่อกิจการ “สามพราน ริเวอร์ไซด์” พร้อมปลุกปั้น “สามพรานโมเดล” ทำเกษตรอินทรีย์ให้เป็นวิถีชีวิตและธุรกิจที่ยั่งยืน</h2>
หลังจากจบปริญญาตรีด้านวิศวกรรมเคมีจาก Imperial College London ประเทศอังกฤษ เขากลับกรุงเทพฯ ทำงานให้บริษัทหลักทรัพย์และบริษัทน้ำมันรายใหญ่ ตั้งเป้าหมายในชีวิตขึ้นเป็นผู้บริหาร จนราวปี 2540 ได้ย้ายไปทำงานที่ อมตะ บี.กริม เพาเวอร์ ที่นี่เขาได้พบ Harald Link มหาเศรษฐีเยอรมัน สัญชาติไทย เจ้าของบริษัท ผู้จุดประกายความชอบด้านสมุนไพรและแพทย์ทางเลือกให้เขา

แม้การงานและการเงินจะก้าวหน้า แต่นั่นไม่ใช่หนทางแห่งความสุขของชายหนุ่มอีกต่อไป

ปี 2549 อรุษตัดสินใจลาออกจากงานแล้วกลับบ้านไปช่วยมารดาคือ “สุชาดา ยุวบูรณ์” บริหารโรส การ์เด้น (เดิมคือ “สวนสามพราน”) หลังประสบปัญหารายได้ลดลงมาก แม้ว่าจะจ้างเชนโรงแรมต่งชาติมาช่วยบริหารก็ตาม

ผู้บริหารหนุ่มจึงได้โอกาสเดินหน้าความสนใจเรื่องสมุนไพรและสุขภาพ นำผักผลไม้ปลอดสารพิษมาเป็นวัตถุดิบในห้องอาหารของโรงแรม เมื่อที่ดินของครอบครัวในอีกฝั่งแม่น้ำ 30 ไร่ยังคงสภาพเป็นสวน เขาจึงพัฒนาให้กลายเป็นสวนเกษตรอินทรีย์ นอกจากจะเป็นแหล่งผลิตวัตถุดิบให้ครัวของโรงแรม ยังเปิดให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสวิถีชีวิตแบบเกษตรอินทรีย์ที่หาดูได้ยากในกรุงเทพฯ

เมื่อเพาะปลูกได้ไม่พอกับความต้องการ อรุษจำเป็นต้องติดต่อเกษตรกรจากชุมชนรอบๆ ให้ปลูกผักผลไม้ป้อนโรงแรม แต่อุปสรรคใหญ่คือชาวบ้านอยู่กับเกษตรกรรมแบบพึ่งพาสารเคมีมายาวนาน เพราะต้นทุนถูกกว่าและมีตลาดรองรับกว้างขวาง

ชายหนุ่มจึงคิด “สามพรานโมเดล” ขึ้นเป็นโครงการรองรับเกษตรอินทรีย์ พร้อมรับซื้อ และช่วยจัดหาช่องทางการตลาด แต่ในวันแรกที่นัดหมายเกษตรกรมาพูดคุย กลับโดนยิงคำถามอย่างหนัก เพราะชาวบ้านเหล่านี้มีบทเรียนจากภาครัฐมาแล้ว ที่เคยทุ่มงบช่วยเหลือเกษตรอินทรีย์ แต่พอหมดงบก็จบโครงการไม่มีการสานต่อจนสำเร็จ

“เขาบอกว่าสวนสามพรานมีเงินอยู่แล้ว จะมาทำเรื่องนี้ทำไม จะจริงจังแค่ไหน แต่หลังจากได้คุยกันมากขึ้น ผมก็บอกว่า สิ่งที่อยากทำคือยกระดับ อ.สามพราน ดึงภูมิปัญญาท้องถิ่นเรื่องเกษตรอินทรีย์เป็นจุดขาย ช่วยกันสร้างโมเดลธุรกิจที่ยั่งยืนบนวิถีชีวิตแบบไทยๆ ถ้าเราสร้างให้แข็งแกร่ง การท่องเที่ยวก็จะตามมา ผมมองว่าเราสามารถอยู่ได้โดยไม่ต้องพึ่งโครงการจากภาครัฐมากนัก”

อรุษ ในวัย 46 ปี กรรมการผู้จัดการสามพราน ริเวอร์ไซด์ กลับมาอยู่ท่ามกลางอาณาจักรและธุรกิจของครอบครัว ท่ามกลางเพื่อนบ้านเกษตรกรนับร้อยครัวเรือนในนครปฐม ที่กว่าจะมาถึงวันนี้ เขาต้องพิสูจน์ตัวเองอย่างต่อเนื่องและจริงจัง ว่าเขาจริงใจกับการทำ "สามพรานโมเดล" อย่างแท้จริง

&nbsp;
<div>

<hr />

สรุปและเรียบเรียงจาก "อรุษ นวราช: จากวิศวกรเคมีสู่เกษตรกรอินทรีย์", Forbes Thailand ฉบับ JULY 2014

</div>

อรุษ นวราช : จากวิศวกรเคมีสู่เกษตรกรอินทรีย์

LieselPritzker Simmons วัย 29 ปี พร้อมด้วยสามี Ian Simmons กำลังอยู่ในกรุง Accra เมืองหลวงประเทศกานา เพื่อสำรวจระบบบำบัดของเสียและน้ำเสียในเมืองนี้ เธอมาเพื่อมาหาโอกาสทางเศรษฐกิจ หลังจากทั้งเธอและสามีประสบความสำเร็จในการก่อตั้งบริษัท Waste Enterprisers รับแปรสิ่งปฏิกูลให้เป็นพลังงานเชื้อเพลิง จากบริษัทที่มีพนักงานเพียง 7 คน ในเวลานี้กำลังเจรจางานใหญ่จัดหาเชื้อเพลิงร้อยละ 2 ให้กับบริษัทผลิตปูนซีเมนต์ของฝรั่งเศส Lafarge ในประเทศเคนย่า

ชีวิตเธอต่างจากทายาทมหาเศรษฐีคนดังอย่างปารีส ฮิลตัน ที่โด่งดังข้ามคืนอย่างความอื้อฉาวในคลิปวิดีโอ

หลายคนอาจคุ้นหน้าทายาทสาวเจ้าของโรงแรมเครือ Hyatt คนนี้ จากหนังดังในปี 1997  Air Force One เธอรับบทเป็นลูกสาวประธานาธิบดี ซึ่งแสดงโดย Harrison Ford  เขาชื่นชมเธอว่าเป็น Jodie Foster ในวัยเยาว์ จากบทเด่นในวัย 11 ปี ทำให้เธอมุ่งมั่นเอาดีในวงการแสดงต่อไป

&nbsp;

ทายาทเศรษฐีโลก ไม่อื้อฉาวก็ดังได้

<h2>ปฏิเสธไม่ได้ว่า เรื่องราวของเจ้าสัว “บุญชัย เบญจรงคกุล” กลับมาสู่ความสนใจของผู้คน เมื่อเขาประกาศวิวาห์กับดาราสาวคนดัง “ตั๊ก บงกช”  แต่อีกด้านหนึ่งของชีวิตเจ้าพ่อวงการโทรคมนาคมเมืองไทย ผู้ก่อตั้งและผู้ถือหุ้นใหญ่ DTAC ผู้ให้บริการโทรศัพท์เคลื่อนที่รายใหญ่ มหาเศรษฐีอันดับ 13 ของเมืองไทยในปี 2556 จากการจัดลำดับของ Forbes นั่นคือ “ผู้ให้”</h2>
โครงการช่วยเหลือสังคมต่างๆ มากมาย เช่น สถานีวิทยุร่วมด้วยช่วยกัน, โครงการร่วมด้วยช่วยกัน 1677, ทางด่วนข้อมูลเกษตร *1677, สำนักงานสำนึกรักบ้านเกิด เว็บไซต์ www.rakbankerd.comเว็บรวบรวมข้อมูลความรู้เกี่ยวกับการเกษตร และพิพิธภัณฑ์ศิลปร่วมสมัย MOCA  เงินทุนในโครงการเพื่อสังคมเหล่านี้มาจากสามส่วน ได้แก่ ดีแทค, เบญจจินดา โฮลดิ้ง (บริษัทของตระกูลเบญจรงคกุล) และเงินส่วนตัวของเขา

“ทำไมคนไทยจะรวยทุกคนไม่ได้ ประเทศนี้เต็มไปด้วยโอกาส และผมอยากเป็นผู้สร้างโอกาสให้คนไทย”

ด้วยแรงบันดาลใจดังกล่าวเริ่มเมื่อ 15 ปีที่ผ่านมา บุญชัยเห็นว่าช่วงเวลานั้นประเทศไทยยังขาด “เครื่องมือ” ที่จะสร้างความแข็งแรง ความมั่งคั่งให้กับคนในสังคมไทย เครื่องมือที่ว่านั้นคือ “คอมพิวเตอร์” และการเข้าถึงอินเตอร์เน็ทของคนไทย เขาจำเป็นต้องสร้างเครื่องมือที่เหมาะสมในการสร้างความแข็งแรงให้กับสังคม นั่นคือ “การสร้างคน” และ “การสร้างโอกาส” ให้คนได้ช่วยเหลือเกื้อกูลกันก่อน

ในปี 2540 โครงการช่วยเหลือสังคมโครงการแรก “สถานีวิทยุร่วมด้วยช่วยกัน” ของบุญชัยจึงถือกำเนิดขึ้น  เพื่อเป็นศูนย์กลางรับเรื่องราวร้องทุกข์ของประชาชนในกรุงเทพฯ และปริมณฑล เพื่อสร้างสำนึกว่าคนไทยไม่ได้แล้งน้ำใจ ปัจจุบันสถานีวิทยุแห่งนี้ได้กลายเป็นศูนย์กลางการช่วยเหลือคนในสังคม ผ่านอาสาสมัครกว่า 4,000 คน และยังขยายไปยังเมืองใหญ่ๆ อีก 10 จังหวัด เช่น เชียงราย พิษณุโลก ชัยนาท ฯลฯ  ปัจจุบันโครงการร่วมด้วยช่วยกันได้พัฒนาสร้างเป็น app ติดตั้งบนโทรศัพท์ของดีแทคทุกเครื่อง เพื่อให้สามารถแชร์พิกัดจุดเกิดเหตุได้อย่างรวดเร็ว

ในการสร้างคนนั้น บุญชัยเริ่มดำเนิน “โครงการสำนึกรักบ้านเกิด” มาตั้งแต่ปี 2541 ด้วยการให้ทุนการศึกษาแก่เด็กนักเรียนตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 จนจบปริญญาตรี ปีละ 76 คน จาก 76 จังหวัด ซึ่งในปี 2557 นี้จะให้ทุนครบ 999 ทุน

ส่วนงานสร้างโอกาสให้กับคนในชาติ ก็ใช้เทคโนโลยีด้านไอทีสร้างโอกาสให้ชาวบ้านและเกษตรกรมีความรู้เพิ่มขึ้นผ่านเว็บไซต์รักบ้านเกิด ซึ่งเป็นแหล่งรวบรวมความรู้เกี่ยวกับการเกษตรมากมาย ยิ่งไปกว่านั้น บุญชัยฝันและกำลังจะทำให้เว็บไซต์แห่งนี้เป็นตลาดกลางในการขายสินค้า ให้เกษตรกรไทยสามารถเข้าสู่ตลาดโลกได้ด้วยตัวเอง

“ผมอยากเป็นคนริเริ่มสร้างโอกาสให้กับคนไทยให้มีความมั่งคั่ง คนไทยทุกคนมีโอกาสที่จะรวยได้ และก็รอให้คนรุ่นหลังมาสานต่อความคิดของผมต่อไป ซึ่งอนาคตอีก 100 ปี 200 ปี คนรุ่นหลังก็จะรู้จักชื่อ ‘บุญชัย’”

&nbsp;

เรื่อง: นิธิ ท้วมประถม
บุญชัย เบญจรงคกุล ขอใช้ “บุญ” นำ “ชัย” สร้างโอกาสคนไทย, ใน Forbes Thailand ฉบับ October 2013

&nbsp;

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events