<h2>ญี่ปุ่นกำลังผลักดันให้บริษัทต่างๆ ปรับลดเวลาการทำงานให้เหลือเพียง 4 วันต่อสัปดาห์ ทว่าความพยายามนั้นกลับต้องเผชิญความท้าทายใหญ่หลวง นั่นคือวัฒนธรรมบ้างาน (Workaholic) ที่ฝังรากลึกมาอย่างยาวนาน</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อเร็วๆ นี้ รัฐบาลญี่ปุ่นเพิ่งเดินหน้าแคมเปญ ‘ปฏิรูปสไตล์การทำงาน’ โดยมุ่งเน้นให้บริษัทต่างๆ มีการทำงานที่ยืดหยุ่นยิ่งขึ้น ลดชั่วโมงการทำงานลง และจำกัดการทำงานล่วงเวลา ซึ่งทางกระทรวงแรงงานได้มีการมอบเงินสนับสนุนและบริการให้คำปรึกษาฟรีเพื่อร่วมผลักดันแคมเปญอีกทาง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ย้อนกลับไปในปี 2021 รัฐบาลญี่ปุ่นเคยริเริ่มการลดวันทำงานต่อสัปดาห์ลงแล้ว และเหล่าสมาชิกรัฐสภาก็ให้การรับรองอนุมัติ แต่ไม่มีประกาศคำสั่งใดๆ ออกมาอย่างเป็นทางการ อีกทั้งยังไม่ได้มีการดำเนินการอย่างรวดเร็วเท่าที่ควร ดังนั้นความพยายามของรัฐบาลญี่ปุ่นในครั้งนี้จึงนับว่ารุดหน้าไปกว่าคราวก่อนมาก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;อย่างไรก็ตาม ‘ความบ้างาน (Workaholic)’ ถือเป็นวัฒนธรรมที่อยู่คู่กับสังคมญี่ปุ่นมานาน ยากจะเปลี่ยนแปลงได้โดยง่าย และกลายเป็นอุปสรรคสำคัญของการปฏิรูปสไตล์การทำงานครั้งนี้&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“สาเหตุหลักๆ ที่คนญี่ปุ่นมีชั่วโมงการทำงานเยอะมากคือสังคมและวัฒนธรรมครับ ซึ่งทั้งสองสิ่งนี้ไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ในเวลาอันสั้น” Tim Craig ผู้มีประสบการณ์สอนหนังสือและทำวิจัยในโรงเรียนธุรกิจชั้นนำหลายแห่งของญี่ปุ่นมากว่า 20 ปีกล่าว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;กระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการญี่ปุ่น เผยว่ามีบริษัทในญี่ปุ่นเพียง 8% ที่อนุญาตให้พนักงานหยุดงานได้ตั้งแต่ 3 วันขึ้นไปต่อสัปดาห์&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Craig อธิบายว่า ชาวญี่ปุ่นให้ความสำคัญกับ ‘งาน’ มาก เพราะพวกเขามองว่างานเป็น ‘ส่วนที่ดีของชีวิต’ และแรงกดดันทางสังคมก็มีผลเช่นกัน “หากใครคนหนึ่งกลับบ้านเร็ว เพื่อนร่วมงานของเขาจะชำเลืองมอง และอาจต้องทำงานมากขึ้นเพื่อชดเชยส่วนของเขา ไม่ว่าจะแบบไหนก็ไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีเลยครับ”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Martin Schulz หัวหน้านักเศรษฐศาสตร์นโยบายแห่ง Fujitsu บอกเล่าจากการสังเกตของตัวเองว่า ที่ทำงานเป็นสถานที่ซึ่งชาวญี่ปุ่นส่วนใหญ่มีปฏิสัมพันธ์ทางสังคม พนักงานมักเต็มใจไม่รีบกลับเพื่อช่วยเหลือเพื่อนร่วมทีมและไปร่วมรับประทานอาหารกันต่อ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“การเป็นส่วนหนึ่งของบริษัทเปรียบได้กับการเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน และมักลงเอยด้วยชั่วโมงการทำงานที่เพิ่มขึ้น ไม่เกี่ยวกับชั่วโมงการทำงานที่มีประสิทธิภาพแต่อย่างใด” Schulz เผยกับสำนักข่าว CNBC&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เมื่อเดือนตุลาคม 2023 ที่ผ่านมา กระทรวงสาธารณสุขญี่ปุ่นได้เผยแพร่รายงานประจำปีที่ชี้ว่าชาวญี่ปุ่นมีชั่วโมงการทำงานที่มากเกินไปซึ่งเชื่อมโยงกับโรคซึมเศร้าและ ‘Karoshi’ หรือการเสียชีวิตจากการทำงานหนักเกินรับไหว ในปี 2022 ชาวญี่ปุ่น 2,968 คนกระทำอัตวินิบาตกรรมเพราะทนทำงานไม่ไหว เพิ่มขึ้นจาก 1,935 คนในปี 2021 (ทั้งนี้ ยังไม่มีการเผยแพร่สถิติในปี 2023)&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;รายงานดังกล่าวยังเน้นว่า 10.1% ของผู้ชายและ 4.2% ของผู้หญิงที่ทำงานเกิน 60 ชั่วโมงต่อสัปดาห์มีความเสี่ยงต่อการกระทำอัตวินิบาตกรรมหรือ Karoshi มากกว่าปกติ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ผมคิดว่าคงต้องใช้เวลาเพื่อปรับการทำงานให้เหลือ 4 วันต่อสัปดาห์...เรายังไม่ชินกับความยืดหยุ่นกันเท่าไหร่” Hiroshi Ono ศาสตราจารย์ด้านทรัพยากรมนุษย์จากมหาวิทยาลัย Hitotsubashi กล่าว “สิ่งนี้ยังใหม่ในอีกหลายประเทศเช่นกัน ดังนั้นผมจึงคิดว่าญี่ปุ่นต้องใช้เวลามากเป็นพิเศษ”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Ono ยังสังเกตว่าจำนวนบริษัทเพียงน้อยนิดที่รับเอาการทำงาน 4 วันต่อสัปดาห์มาใช้โดยส่วนใหญ่แล้วไม่ใช่บริษัทสัญชาติญี่ปุ่นแท้ๆ เช่น Microsoft Japan ซึ่งหมายความว่าสำหรับบริษัทญี่ปุ่นเลือดบริสุทธิ์นั้นอาจต้องใช้เวลาปรับเปลี่ยนนานขึ้นไปอีก&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ยกตัวอย่างกรณีของบริษัทญี่ปุ่นยักษ์ใหญ่ Panasonic ที่ให้ตัวเลือกพนักงานทำงาน 4 วันต่อสัปดาห์ในปี 2022 ทว่ามีพนักงานเพียงราว 150 คนที่เลือกใช้สิทธิ์ จากจำนวนที่ได้รับสิทธิ์ทั้งหมด 63,000 คน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สถาบันทางการเงินชั้นนำของญี่ปุ่น SMBC ก็ให้พนักงานเลือกทำงาน 4 วันต่อสัปดาห์ได้ตั้งแต่ปี 2020 เป็นต้นมา แต่จำกัดสิทธิ์เฉพาะพนักงานที่มีอายุ 40 ปีขึ้นไป เพื่อให้มีเวลาดูแลครอบครัวมากขึ้น โดยผู้ที่จะใช้สิทธิ์นี้ได้ยังต้องทำงานที่บริษัทแห่งนี้ 4 ปีขึ้นไปอีกด้วย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;แม้อัตราการปรับลดวันทำงานในบริษัทต่างๆ ของญี่ปุ่นจะยังคงน้อยนัก แต่ความพยายามนี้กใช่ว่าจะไร้ประโยชน์ไปเสียทั้งหมด Schulz เผยว่า “ความยืดหยุ่นของการทำงานในภาพรวมนั้นดีขึ้น” พร้อมเสริมว่ารัฐบาลกำลังผลักดันบริษัททั้งหลายให้หันมาใส่ใจ Work-Life Balance กันอย่างจริงจังยิ่งกว่าเดิม และไม่อนุญาตให้มีชั่วโมงการทำงานล่วงเวลาแบบไร้ที่สิ้นสุดอีกต่อไป&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;นอกเหนือจากนี้ มีผู้เชี่ยวชาญให้ข้อมูลกับ CNBC ว่า Karoshi หรือการเสียชีวิตจากการทำงานหนักเกินไปนั้นไม่ใช่ปรากฏการณ์พิเศษที่พบเพียงแค่ในญี่ปุ่นเท่านั้น ในปี 2019 มีข่าวว่าแรงงานกว่า 770 คนในสวีเดนเสียชีวิตจากความเครียดในการทำงาน&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ความพิเศษเพียงอย่างเดียวสำหรับญี่ปุ่นคือทางกระทรวงมีการเก็บข้อมูลเรื่องนี้อย่างจริงจัง” Ono กล่าว แปลและเรียบเรียงจาก&nbsp;<a href="https://www.cnbc.com/2024/09/23/why-japans-workaholics-may-not-embrace-a-four-day-workweek.html" alt="Japan is pushing a 4-day working week - but its workaholic culture makes it a hard sell">Japan is pushing a 4-day working week - but its workaholic culture makes it a hard sell</a>​ภาพ: Pexels เรื่องราวอื่นๆ ที่น่าสนใจ :&nbsp;<a href="https://www.forbesthailand.com/news/finance-and-investment/kresearch-th-econ-sep-2024" alt="โลกชะลอเสี่ยงฉุดเศรษฐกิจไทย ปี 67 กสิกรยังคงเป้า GDP ปีนี้อยู่ที่ 2.6%">โลกชะลอเสี่ยงฉุดเศรษฐกิจไทย ปี 67 กสิกรยังคงเป้า GDP ปีนี้อยู่ที่ 2.6%</a> <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

ญี่ปุ่นเดินหน้าลดวันทำงาน มุ่งสู่ Work-Life Balance แต่ติดปัญหา ‘คนบ้างาน’

<h2>ทุกคนย่อมรู้จักบริษัทช่วยหางาน ที่มีบริการทั้งหาคนให้นายจ้างที่ขาดพนักงาน และหาตำแหน่งหน้าที่ให้คนที่ยังว่างงานอยู่ แต่ในแดนอาทิตย์อุทัยกลับมีบริษัทซึ่งให้บริการตรงกันข้าม นั่นคือช่วยให้พนักงานลาออก และกิจการนี้กำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ สะท้อนปัญหาใหญ่ในแวดวงการทำงานญี่ปุ่น ณ ปัจจุบัน</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ผู้เชี่ยวชาญด้านทรัพยากรมนุษย์เผยว่า บริษัทช่วยลาออก มีมาตั้งแต่ก่อนการมาของโควิด-19 แล้ว แต่กิจการเติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วหลังโรคระบาด ส่วนหนึ่งมาจากการที่ต้องทำงานจากบ้านหรือ Work from Home ทำให้พนักงานออฟฟิศชาวญี่ปุ่นได้มีโอกาสทบทวนอาชีพการงานของตัวเอง ตลอดจนการที่บริษัทช่วยลาออกไปปรากฎบนหน้าสื่อต่างๆ จนเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายกว่าเก่า&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ผลสำรวจจาก En Japan บริษัทด้านทรัพยากรมนุษย์รายใหญ่ของญี่ปุ่นเมื่อปีที่ผ่านมาเผยว่ากว่า 70% ของผู้เข้าร่วมทำแบบสอบถามรับรู้ถึงการมีอยู่ของบริษัทช่วยลาออก นอกจากนี้ แม้ยังไม่มีการเก็บข้อมูลว่ามีจำนวนบริษัทช่วยลาออกเพิ่มขึ้นมากแค่ไหนในญี่ปุ่น ทว่าผู้ที่ทำงานในธุรกิจดังกล่าวยืนยันได้ว่าความต้องการใช้บริการเพิ่มขึ้นมหาศาลตลอดระยะเวลาไม่กี่ปีให้หลังนี้ เมื่อการลาออกไม่ใช่เรื่องง่าย จึงต้องมีบริการช่วยเหลือ&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Momuri คือหนึ่งในบริษัทช่วยลาออกตั้งอยู่ในย่านมินาโตะของเมืองโตเกียว เริ่มดำเนินงานครั้งแรกในปี 2022 เพื่อให้บริการลูกค้าผู้ต้องการความช่วยเหลือ โดย Momuri แปลว่า “ฉันทำต่อไปไม่ไหวแล้ว” สำหรับค่าใช้จ่ายในการช่วยลาออกจากงานประจำอยู่ที่ 22,000 เยน และงานพาร์ทไทม์อยู่ที่ 12,000 เยน บริการครอบคลุมตั้งแต่ช่วยวางแผนการลาออก เจรจากับบริษัท และช่วยคุยกับทนายในกรณีที่จำเป็น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ถึงตรงนี้ หลายคนอาจสงสัยว่า แค่ยื่นใบลาออกเองมิใช่หรือ เหตุใดจึงต้องถึงขั้นใช้บริการบริษัทช่วยลาออก ประการแรกคือญี่ปุ่นมีค่านิยมไม่เปลี่ยนงาน หลายคนทำงานที่เดียวไปจนตลอดชีวิต การลาออกจึงเป็นเรื่องน่าลำบากใจ ประการต่อมาคงต้องบอกข้อเท็จจริงว่าบริษัทหลายแห่งในญี่ปุ่น toxic กว่าที่คิด เช่น มีการใช้งานเกินชั่วโมงที่กฎหมายกำหนด การล่วงละเมิดความเป็นส่วนตัว ไม่จ่ายค่าทำงานล่วงเวลา ฯลฯ ซึ่งบริษัทเหล่านี้มีคำเรียกว่า Black Company&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ไม่เพียงแค่งานเท่านั้น คนเองก็มีส่วนเติมความ toxic ให้กับที่ทำงานด้วยเช่นกัน Black Company หลายแห่งมีทั้งการใช้อำนาจกดขี่ข่มเหง การคุกคามทางเพศพนักงาน ไปจนถึงขั้นทำร้ายร่างกาย ซ้ำร้ายเมื่อจะลาออกยังถูกบริษัทขัดขวาง เช่น ปฏิเสธคำขอ และต่อรองเพื่อไม่จ่ายเงินตามกฎหมาย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“บางคนมาพึ่งเราหลังถูกฉีกจดหมายลาออกถึงสามครั้ง และนายจ้างไม่ยอมให้เขาลาออก แม้จะลงไปคุกเข่าก้มลงอ้อนวอนแล้วก็ตาม” Shiori Kawamata ผู้จัดการฝ่ายปฏิบัติการ Momuri เผย “บางครั้งเราก็ได้รับสายจากคนที่ร้องไห้ฟูมฟาย สอบถามว่าสามารถลาออกด้วยเหตุผลต่างๆ นานาได้หรือไม่ เราคอยบอกพวกเขาว่าได้สิ การลาออกจากงานเป็นสิทธิแรงงานอย่างหนึ่งนะคะ”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Kawamata ยกตัวอย่างเพิ่มเติมว่า พนักงานบางคนเล่าว่าถูกหัวหน้าข่มขู่หากพยายามจะลาออก มีการไปกดกริ่งที่อะพาร์ตเมนต์ซ้ำไปซ้ำมา เชิญให้กลับก็ไม่กลับ มีพนักงานคนหนึ่งถูกหัวหน้าบังคับพาไปที่วัดในเกียวโตเพื่อทำพิธี เพราะหัวหน้ามองว่าเขาโดนคำสาปทำให้ต้องการลาออก และอีกหลายคนที่ถูกหัวหน้าเก่าส่งข้อความคุกคามหลังออกจากบริษัทไปแล้วก็มี&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Kawamata เผยว่าผู้ที่มาใช้บริการช่วยลาออกนั้นมักเป็นพนักงานในบริษัทขนาดเล็กและขนาดกลาง โดยสถานการณ์ของผู้ที่มาจากธุรกิจอาหารนั้นย่ำแย่ที่สุด รองลงมาคือธุรกิจด้านสุขภาพและสวัสดิการ ทำงานหนักจนตาย ภัยร้ายทำลายแรงงานญี่ปุ่น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;หากมองในภาพใหญ่ Black Company นับเป็นปัญหาสำคัญในสังคมญี่ปุ่น ในปี 2017 สำนักงานแรงงานทั่วประเทศได้เริ่มจัดทำบัญชีดำรวบรวมรายชื่อ Black Company ซึ่งปัจจุบันมีบริษัทปรากฎชื่อรวมกว่า 370 บริษัทแล้ว&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ไม่เพียงเท่านั้น ญี่ปุ่นยังมีปรากฏการณ์ที่เรียกว่า Karoshi หรือ “เสียชีวิตจากการทำงานหนักเกินไป” ซึ่งนอกจากส่งผลเสียต่อสุขภาพร่างกายแล้วยังส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิตด้วยเช่นกัน โดยกระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการญี่ปุ่นได้เริ่มจัดทำรายงานว่าด้วยประเด็น Karoshi เป็นประจำทุกปีหลังออกมาตรการทางกฎหมายป้องกันการเสียชีวิตจากการทำงานหนักเกินไปครั้งแรกในปี 2014&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;สำหรับรายงานประจำปี 2022 ซึ่งรวบรวมข้อมูลจากผู้เข้าร่วมทำแบบสำรวจในปี 2022 มีจำนวน 82.2% ที่เชื่อว่าตัวเองกำลังเผชิญกับความเครียดและวิตกกังวลอันเป็นผลมาจากการทำงาน กว่า 90% ของผู้ทำแบบสำรวจเผยว่าต้องการนอนหลับพักผ่อน 6 ชั่วโมงต่อคืน แต่มีเพียงครึ่งหนึ่งของ 90% เท่านั้นที่ได้นอนหลับเพียงพอตามต้องการ โดย 39.8% ของผู้ทำแบบสำรวจทำงานมากกว่า 60 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ซึ่งส่วนใหญ่แล้วอยู่ในอุตสาหกรรมศิลปะและบันเทิง&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Hisakazu Kato ศาสตราจารย์ด้านเศรษฐศาสตร์แห่งมหาวิทยาลัยเมจิในโตเกียว กล่าวว่าญี่ปุ่นมีกฎหมายแรงงานเพื่อคุ้มครองแรงงานและมั่นใจได้ว่าพวกเขามีอิสรภาพที่จะลาออก แต่ในทางปฏิบัตินั้น “บางครั้งบรรยากาศที่ทำงานก็ทำให้การเอ่ยขอลาออกเป็นเรื่องยาก”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;รายงานโดยกระทรวงสาธารณสุข แรงงาน และสวัสดิการญี่ปุ่นและความคิดเห็นจาก Kato สอดคล้องกับข้อมูลของ Kawamata แห่งบริษัทช่วยลาออก Momuri ดังเช่นที่กล่าวไปแล้วข้างต้น&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;Kawamata อธิบายว่า “เราไม่ได้ต้องการสนับสนุนให้ผู้คนมีพฤติกรรมชอบลาออกค่ะ บริการช่วยลาออกอย่างเราไม่ได้มีอยู่เพื่อให้ทุกคนสามารถลาออกที่ไหนเมื่อไหร่ก็ได้ตามใจ เราอยากให้ทุกคนใช้บริการเราเป็นตัวเลือกสุดท้ายเพื่อปกป้องตัวเองและก้าวต่อไปข้างหน้าให้ได้”&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;เธอยังชี้ว่าจำนวนคำขอลาออกอาจกลายเป็นประเด็นร้อน แต่เมื่อมีผู้คนหันมาสนใจมากขึ้น ก็อาจเป็นการกดดันให้บริษัทต่างๆ หันมาพิจารณาเกี่ยวกับสภาพแวดล้อมในการทำงาน พัฒนาความสัมพันธ์กับพนักงาน และใส่ใจสิทธิแรงงาน เมื่อถึงวันที่สังคมการทำงานญี่ปุ่นเป็นมิตรกับทุกคน บริษัทช่วยลาออกก็จะไม่จำเป็นอีกต่อไป&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“จากใจเลยนะคะ เราคิดและหวังว่าบริษัทช่วยลาออกจะหายไปจากสังคมในสักวันหนึ่ง คงดีกว่าหากทุกคนสามารถขอหัวหน้าลาออกได้ด้วยตัวเอง แต่จากเรื่องราวแสนน่ากลัวของบรรดาลูกค้า ฉันไม่คิดว่าธุรกิจเราจะหายไปในเร็วๆ นี้ค่ะ” Kawamata กล่าว แหล่งที่มา:​<a href="https://edition.cnn.com/2024/08/31/business/japan-workers-resignation-agencies-intl-hnk/index.html" alt="Workers in Japan can’t quit their jobs. They hire resignation experts to help">Workers in Japan can’t quit their jobs. They hire resignation experts to help</a>​ ​<a href="https://www.japantimes.co.jp/news/2024/05/08/japan/society/inoue-resignation-agency/" alt="Japan's workers turning to agencies that help them quit jobs">Japan's workers turning to agencies that help them quit jobs</a>​ ​<a href="https://www.japantimes.co.jp/news/2023/10/13/japan/science-health/karoshi-report/" alt="Report on overwork highlights Japan's work-life balance issues">Report on overwork highlights Japan's work-life balance issues</a>​ ​<a href="https://hrmasia.com/japan-struggles-to-address-work-life-balance-issues/" alt="Japan struggles to address work-life balance issues">Japan struggles to address work-life balance issues</a>​ ​<a href="https://www.mhlw.go.jp/content/11200000/001230678.pdf" alt="The 2023 White Paper on Measures to Prevent Karoshi, etc.">The 2023 White Paper on Measures to Prevent Karoshi, etc.</a>​ ภาพ: Freepik.com เรื่องราวอื่นๆ ที่น่าสนใจ :&nbsp;<a href="https://www.forbesthailand.com/news/it/hr/5-popular-genai-courses-in-thailand" alt="Coursera เผย 5 คอร์ส GenAI ยอดนิยมในประเทศไทย">Coursera เผย 5 คอร์ส GenAI ยอดนิยมในประเทศไทย</a> <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/" alt="ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

‘บริษัทช่วยลาออก’ โตแรงในญี่ปุ่น สะท้อนสังคมการทำงานสุด toxic ที่อันตรายถึงชีวิต

<h2>สำหรับคนทำงานระดับบริหารจำนวนมาก เวลาหนึ่งวันนั้นยังแทบไม่เพียงพอสำหรับทำงานให้เสร็จสิ้น มิต้องพูดถึงผู้บริหารระดับซีอีโอซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบสูงสุดต่อความสำเร็จหรือล้มเหลวขององค์กร ความท้าทายสำคัญของพวกเขาคือการที่ถูกจำกัดด้วยเวลาเพียง 24 ชั่วโมงต่อวันเหมือนกับทุกๆ คน แต่มีขอบเขตความรับผิดชอบในการบริหารงานที่มากมายยิ่งกว่า</h2>
งานวิจัยล่าสุดจาก Harvard Business Review ติดตามศึกษาวิธีการบริหารเวลาให้มีประสิทธิภาพอย่างสม่ำเสมอของผู้บริหารคนสำคัญขององค์กร นักวิจัยได้แก่ Michael E.Porter และ Nitin Nohria ติดตามศึกษาซีอีโอทั้งหมด 27 คนในระยะเวลา 3 เดือน

ผู้ช่วยของเหล่าผู้บริหารที่เข้าร่วมการศึกษาจะได้รับการฝึกให้ลงข้อมูลเกี่ยวกับผู้บริหารท่านนั้นๆ ว่ามีการใช้เวลาอย่างไร ใช้เวลาไปกับอะไรและกับใคร ซึ่ง Porter กับ Nohria ได้ใช้ข้อมูลเหล่านี้มาวิเคราะห์จนได้เป็นข้อเท็จจริงและเทรนด์ที่น่าสนใจของการใช้เวลาของผู้บริหาร

&nbsp;

ตำแหน่งซีอีโอมาพร้อมกับชั่วโมงการทำงานอันยาวนาน

ในฐานะผู้นำองค์กร ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจที่จะต้องทำงานมากกว่าพนักงานส่วนใหญ่ในบริษัท ตามรายงานวิจัย ผู้บริหารระดับซีอีโอนั้นทำงานเฉลี่ย 9.7 ชั่วโมงต่อวันทำงาน และยังเพิ่มอีกเฉลี่ย 4 ชั่วโมงต่อวันสำหรับวันหยุดสุดสัปดาห์ แม้แต่ในวันหยุดเทศกาลหรือพักร้อน เหล่าผู้นำก็ไม่หยุดทำงาน โดยมีค่าเฉลี่ยใช้เวลาทำงาน 2 ชั่วโมงครึ่งต่อวันหยุดเทศกาล

สรุปในภาพรวมแล้ว ซีอีโอทำงานเฉลี่ย 62.5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ ซึ่งมากกว่าพนักงานประจำทั่วไปที่ทำงาน 40 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ถึง 50%

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c8b6b55234b3178b5226932a9693c36d.png" alt="" />

พนักงานระดับปฏิบัติการและลูกค้าคือคนที่ได้รับความสนใจจากผู้บริหารน้อยที่สุด

ด้วยสายธารแห่งการประชุม การวางกลยุทธ์ และภารกิจรัดตัวต่างๆ ที่ไหลบ่าไม่หยุด ทำให้ผู้นำองค์กรมีแนวโน้มสูงที่จะละเลยผู้มีส่วนได้ส่วนเสียบางกลุ่มไปทั้งโดยตั้งใจและไม่ได้ตั้งใจ ค่อนข้างน่าประหลาดใจที่คนบางกลุ่มที่มักจะถูกละเลยมากที่สุดคือพนักงานระดับปฏิบัติการที่เป็นผู้พบเจอกับลูกค้าโดยตรงและตัวลูกค้าเอง

อ้างอิงจากงานวิจัย ซีอีโอจะใช้เวลาไปกับพนักงานระดับปฏิบัติการทั่วไปเพียง 6% ของเวลาทั้งหมดที่มี สิ่งนี้จะทำให้เกิดความท้าทายทันทีที่ผู้บริหารต้องการทราบอย่างชัดเจนเกี่ยวกับการบริหารงานภายในองค์กรหรือภาพลักษณ์วัฒนธรรมองค์กร

ยิ่งน่าตกใจขึ้นไปอีก เมื่อมีช่วงเวลาเพียง 3% ของผู้บริหารที่ใช้ไปกับลูกค้า แม้แต่ตัวผู้บริหารที่เข้าร่วมการวิจัยนี้ยังตกใจกับตัวเลขข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้น การให้ความสำคัญแลกเปลี่ยนประสบการณ์กับลูกค้าเพียงน้อยนิดนี้จะทำให้เกิดความท้าทายเช่นกัน เนื่องจากผู้บริหารไม่เห็นภาพที่ชัดเจนว่ามุมมองจากฝั่งลูกค้าเป็นอย่างไร

&nbsp;

ผู้บริหารให้ค่ากับการประชุมที่ได้พบตัวจริง

การวิเคราะห์ยังพบกุญแจในการทำงานของซีอีโอ นั่นคือพวกเขาหรือเธอจะให้ความสำคัญกับการประชุมที่ได้พบปะกันจริงๆ และมักจะหลีกเลี่ยงไม่ให้การประชุมทางโทรศัพท์หรือวิดีโอคอลกลายเป็นวิธีประชุมหลักในการทำงาน เกือบ 61% ของชั่วโมงการทำงานของผู้บริหารจะถูกใช้ไปกับการพบปะพูดคุยกับบุคคลต่างๆ เนื่องจากผู้บริหารมองว่าการสร้างความสัมพันธ์เป็นเรื่องจำเป็น

ถ้าหากมีนัดประชุมกับผู้เกี่ยวข้องในภาคส่วนต่างๆ ที่ไม่ได้ทำงานอยู่ในออฟฟิศบริษัท ซีอีโอจะไม่ลังเลในการออกจากออฟฟิศเพื่อไปสร้างเส้นทางธุรกิจข้างนอก ตามรายงานวิจัยนี้พบว่า มากกว่า 50% ของการทำงานของเหล่าผู้บริหารเกิดขึ้นนอกออฟฟิศ ซึ่งหมายรวมถึงการไปประชุมกับผู้เกี่ยวข้อง เช่น พันธมิตรธุรกิจ ลูกค้า นักลงทุน

&nbsp;

พวกเขาจำเป็นต้องมีเวลาส่วนตัวเหมือนกับเราทุกคน

สถิติที่น่าประหลาดใจสุดท้ายจากการวิจัยนี้ คือการค้นพบว่าผู้บริหารใช้เวลาถึง 28% เพื่อทำงานในบรรยากาศเป็นส่วนตัว ไม่มีผู้คนแวดล้อม ซึ่งตัวเลขที่ค่อนข้างสูงถึง 1 ใน 4 ของการทำงานนั้นน่าประหลาดใจเมื่อคิดว่าซีอีโอมีประชุมและการสั่งการมากมายแค่ไหน โดยช่วงเวลาทำงานส่วนตัวเหล่านี้ก็คือเวลาที่ซีอีโอจะใช้ทำงานต่างๆ ที่คั่งค้างให้เสร็จสิ้นนั่นเอง

&nbsp;

<a href="https://www.forbes.com/sites/markhall/2018/06/25/how-ceo-spend-time/#6d9f9deb4728">แปลและเรียบเรียงจาก New Harvard Study Reveals How CEOs Really Spend Their Work Time โดย Mark Hall เว็บไซต์ Forbes.com</a>

&nbsp;

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events