<h2>การเขียนบทความสำหรับคอลัมน์ Thought Leaders ครั้งนี้ ผมอยากเชิญชวนผู้อ่านให้คิดถึงโจทย์ใหญ่ของประเทศในเรื่องของการใช้ตลาดทุนเพื่อสร้างอิสรภาพทางการเงิน ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญอย่างมากต่อพลเมืองของประเทศที่มีสัดส่วนของการเข้าสู่วัยเกษียณอายุในอัตราสูง หรือที่เรียกกันว่า Ageing Society</h2>
เพราะหากประชาชนยังประสบทั้งปัญหาหนี้ครัวเรือน การออมยังไม่เพียงพอ และเลือกลงทุนไม่เป็น สิ่งเหล่านี้จะเป็นปัจจัยที่ทำให้ประเทศไทยประสบปัญหาทั้งด้านการเงิน การคลัง ปัญหาทางสังคมรวมไปถึงการขาดความสามารถของประชาชนที่จะใช้ชีวิตอยู่อย่างมีความสุขได้

สถิติสำคัญในด้านนี้ก็คงหนีไม่พ้นตัวเลขของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพในระบบปัจจุบัน ซึ่งมีจำนวนสมาชิกกว่า 3 ล้านคน มีสินทรัพย์ภายใต้การบริหารจัดการกว่า 1.1 ล้านล้านบาท แต่เมื่อพิจารณาตัวเลขนี้ในรายละเอียดแล้วจะเห็นว่าในจำนวนสมาชิกทั้งหมดนี้มีมากกว่าครึ่งหนึ่งที่จะมีเงินอยู่ในกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ณ วันเกษียณอายุไม่ถึง 1 ล้านบาท ซึ่งจะไม่เพียงพอต่อการดำรงชีวิตภายหลังเกษียณได้อย่างมีคุณภาพ

ปัญหาในด้านนี้ก็อาจมาจากการที่สมาชิกใส่เงินสะสมไม่มากพอ และมีการลงทุนในสินทรัพย์เสี่ยงที่น้อยกว่าร้อยละ 20 ของเงินลงทุน ซึ่งทำให้ผลตอบแทนของกองทุนเฉลี่ยอยู่ประมาณ 3-4% ต่อปี เท่านั้น ปัญหานี้เกิดจากหลายปัจจัย แต่ที่มาหลักๆ คงเป็นเรื่องเกี่ยวกับการขาดความรู้ความเข้าใจในเรื่องการลงทุนของสมาชิก

และถึงแม้ว่ารัฐบาลปัจจุบันมีนโยบายชัดเจนที่จะผลักดันกองทุนสำรองเลี้ยงชีพภาคบังคับ ที่จะกำหนดให้นายจ้างภาคเอกชนต้องตั้งกองทุนขึ้นเพื่อการเกษียณอายุของพนักงาน แต่ถ้าหากกองทุนนี้ยังไม่สามารถนำเงินไปลงทุนให้งอกเงยได้อย่างเพียงพอ ปัญหาของคนเกษียณอายุภาคเอกชนที่มีเงินไม่พอใช้ในยามเกษียณ ก็จะยังคงไม่หนีหายไปไหน

นอกจากสมาชิกกองทุนสำรองเลี้ยงชีพเองแล้ว ประชาชนโดยทั่วไปก็ยังไม่สามารถที่จะเข้าถึงตลาดทุนได้อย่างมีประสิทธิภาพเพราะจากตัวเลขการเปิดบัญชีซื้อขายหลักทรัพย์และบัญชีกองทุนรวมพบว่า มีจำนวนผู้ลงทุนเพียงไม่ถึง 4 ล้านคน จากประชากรวัยทำงานทั้งหมดกว่า 39 ล้านคน ซึ่งเป็นสัดส่วนที่น้อยมาก

ในขณะที่มูลค่าหลักทรัพย์จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์กลับมีจำนวนสูงถึง 115% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ

สิ่งที่เป็นตัวช่วยที่จะแก้ปัญหาในเรื่องเหล่านี้ ก็คงจะหนีไม่พ้นพัฒนาการทางเทคโนโลยี ที่จะสามารถทำให้ปัจจัยความต้องการของการลงทุนของแต่ละคนสามารถถูกจัดเก็บ ประมวลผล และสามารถจัด total solution ในเรื่องเกี่ยวกับการลงทุนให้แก่ประชาชนได้โดยไม่ยาก

แนวความคิดนี้จึงนำไปสู่โครงการ “5 ขั้นมั่นใจลงทุน” โครงการที่มุ่งเน้นให้เทคโนโลยีเป็นตัวขับเคลื่อนการให้บริการคำแนะนำแบบครบวงจร เข้ามาช่วยแก้ปัญหาให้ประชาชนทุกระดับให้เข้าสู่ตลาดทุนง่ายขึ้น เสมือนเปิดประชาธิปไตยบริการทางการลงทุน สามารถตอบโจทย์ความต้องการลงทุนของแต่ละคนในลักษณะ “tailor-made” วางแผน

การลงทุนแบบองค์รวม จับคู่ความใช่ เลือกผลิตภัณฑ์ทางการเงินตามคำแนะนำที่ถูกจริตกับความเสี่ยงของผู้ลงทุนแต่ละคนให้มากที่สุดเพราะเชื่อว่าเป้าหมายการลงทุนของแต่ละคนไม่เหมือนกัน จึงไม่มีคำาแนะนำสำเร็จรูปที่ออกแบบมาสำหรับทุกคน

นอกจากนี้เทคโนโลยียังสามารถติดตามและรายงานสถานะการลงทุนให้ผู้ลงทุนทราบเป็นระยะ เพื่อจะปรับกลยุทธ์การลงทุนให้ทันกับสถานการณ์ที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ไม่พลาดจากเป้าหมายที่วางไว้เรื่องนี้ผมไม่คิดว่าเป็นเรื่องที่เพ้อฝัน เพราะปัจจุบันคนไทยถือว่ามีความเข้าถึงเทคโนโลยีในระดับที่เป็นแนวหน้าของสากลทีเดียว

โดยสถิติของคนไทยยุคดิจิทัล 4.0 มีการใช้งานอินเทอร์เน็ตสูงถึง 57 ล้านคน หรือ 82% ของประชากรไทยทั้งหมด และมีผู้ใช้สื่อสังคมออนไลน์ และโทรศัพท์มือถือสูงถึง 55 ล้านคน หรือ 80% ของประชากรทั้งหมด สถิติการใช้งานระบบ mobile banking เพิ่มสูงขึ้นทุกปี เฉพาะไตรมาสแรกของปี 2561 ก็สูงกว่า 400 ล้านรายการแล้ว

ปัจจุบัน โครงการ “5 ขั้นมั่นใจลงทุน” ได้เปิดตัว และมีผู้ประกอบธุรกิจที่ได้รับความเห็นชอบให้บริการนี้แล้วเกือบ 30 รายซึ่งถือได้ว่าเป็นการเปลี่ยนโฉมธุรกิจการให้คำาแนะนำการลงทุนครั้งใหญ่ โดยเทคโนโลยีจะช่วยเปิดศักราชการเข้าถึงของตลาดทุนของผู้ลงทุนได้ หรือเรียกว่า Democratization of Financial Service ซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญต่อตลาดทุนและประเทศของเรา

เพราะการที่ผู้ลงทุนสามารถวางแผนและจัดการการลงทุนของตนเองและสร้างผลตอบแทนอย่างมีประสิทธิภาพได้ จะทำให้ทุกคนมีอิสรภาพทางการเงิน และยังช่วยลดปัญหาทางสังคมของประเทศ รวมทั้งสร้างความยั่งยืนให้แก่ตลาดทุนไทยได้อีกด้วย

<img class="alignnone size-full wp-image-4471" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/02/รพี-สุจริตกุล.png" alt="" width="300" height="342" />
โดย รพี สุจริตกุล
เลขาธิการ สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์

<hr />

<a href="http://bit.ly/ForbesTHJan2019">คลิกอ่านบทความทรงคุณค่าได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับ มกราคา 2562 ในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="http://bit.ly/ForbesTHJan2019"><img class="alignnone wp-image-4278" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/02/Forbes-Thailand-ฉบับมราคม-2562-Bill-Heinecke.jpg" alt="" width="250" height="328" /></a>

เปิด “ประชาธิปไตย” บริการทางการลงทุน

ทุกวันนี้เทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทอย่างชัดเจนในทุกด้านของชีวิต โดยด้านตลาดทุนนั้น “เทคโนโลยีทางการเงิน” (Financial Technology หรือ ฟินเทค) มีศักยภาพที่จะเปลี่ยนโลก และวิธีการทำธุรกรรมทางการเงินไปอย่างสิ้นเชิง ทั้งนี้ด้วยเหตุที่ว่า ตลาดทุนนั้นเป็นตลาดที่ใช้เทคโนโลยีมาโดยตลอด ไม่ว่าจะเป็นเรื่องระบบการซื้อ-ขายหลักทรัพย์ ระบบการเก็บข้อมูลและใบหุ้น รวมถึงระบบข้อมูลต่างๆ นอกจากนี้แล้ว ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในตลาดทุนก็ยังเป็นกลุ่มที่คุ้นเคยกับเทคโนโลยีเป็นอย่างดี

ในช่วง 3 - 5 ปีนี้ ก.ล.ต. เล็งเห็นว่า ทั้งประชาชนและภาคธุรกิจจะหันมาใช้ประโยชน์จากเทคโนโลยีได้อย่างเต็มที่มากขึ้น และปรากฏการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นคือ “Democratization of Financial Services” หรือการที่ทุกคนสามารถเข้าถึงบริการทางการเงินและตลาดทุนได้ง่ายและหลากหลายยิ่งขึ้นโดยมีต้นทุนที่ต่ำลง รวมทั้งสามารถ customize บริการทางการเงินได้อย่างเหมาะสมกับโจทย์และความต้องการของผู้ใช้บริการมากขึ้น ซึ่งในอดีตนั้นการให้บริการในลักษณะดังกล่าวจะต้องทำผ่านบุคคลซึ่งมีต้นทุนที่สูงมาก จึงเป็นที่มาของเหตุที่ว่ากลุ่มนักลงทุนที่จะได้รับบริการเหล่านี้มักจะเป็นกลุ่ม “high net worth” เท่านั้น

ตัวอย่างที่ทำให้เห็นภาพง่ายขึ้นคือ ด้านกองทุนรวม ด้วยจำนวนกองทุนรวมในปัจจุบันที่มีอยู่กว่าพันกองทุนในตลาดนั้นทำให้เป็นการยากที่คนขายกองทุนจะรู้ข้อมูลเกี่ยวกับกองทุนรวมทุกกองทุนได้อย่างครบถ้วน หรือสามารถที่จะติดตามผลประกอบการของแต่ละกองทุนได้

<figure><img style="width: 680px; height: 455px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/15db1efcda64b909d7fd333cae364737.png" alt="" width="680" height="455" /><figcaption> (ขอบคุณภาพจาก: วราภรณ์ เทียนเงิน)</figcaption></figure>

ดังนั้น ประชาชนในฐานะผู้รับบริการทางการเงินจะพบว่า บ่อยครั้งผู้ขายหน่วยลงทุนจะรู้จัก หรือมีข้อมูลเฉพาะกองทุนที่เปิดการเสนอขายในช่วงเวลานั้นๆ เท่านั้น และไม่สามารถที่จะแนะนำกองทุนที่ดีที่สุดให้แก่ลูกค้าได้ ในขณะเดียวกัน ลูกค้าก็มีความลำบากในการเข้าถึงข้อมูลเพื่อค้นหากองทุนที่เหมาะสม อีกทั้งหากอยากทำธุรกรรมกับหลายๆ บลจ. ก็มีความยุ่งยากในการเปิดบัญชีและส่งเอกสารหรือหลักฐานต่างๆ ซ้ำกันหลายครั้งอีกด้วย

ด้วยการใช้ นวัตกรรมฟินเทค ลูกค้าจะสามารถกำหนดกรอบความต้องการในการลงทุนของตนเองได้อย่างไม่มีข้อจำกัด หลังจากนั้น ระบบก็สามารถที่จะสืบค้น ประมวล และส่งมอบข้อมูลให้กับลูกค้าได้ในเวลาอันรวดเร็ว และปราศจากข้อผิดพลาดอีกด้วย และยังสามารถที่จะดำเนินการสั่งซื้อ-ขายกองทุนดังกล่าวได้ภายในเวลาอันรวดเร็วบนต้นทุนที่ต่ำลง จึงพูดได้ว่า ในอนาคตนั้น ผู้ซื้อกองทุนจะได้รับความสะดวกสบายกว่าที่เป็นอยู่ในปัจจุบันมาก แม้ว่าลูกค้ารายนั้นจะไม่ใช่เป็นกลุ่ม high net worth ก็ตาม

นอกจากตัวอย่างข้างต้นแล้ว เทคโนโลยีอีกประเภทที่ ก.ล.ต. มองว่ามีศักยภาพอย่างยิ่งที่จะพลิกโฉมตลาดทุนก็คือ “Distributed Ledger Technology” (DLT) อย่าง “บล็อคเชน” ซึ่งอาจนำมาใช้เป็นพื้นฐานของ trading platform รวมทั้งการชำระราคาและส่งมอบหลักทรัพย์ ซึ่งจะช่วยลดต้นทุน และเวลาในการทำธุรกรรมจนเกือบเป็นเรียลไทม์ เนื่องจากไม่จำเป็นต้องมีการ reconcile ข้อมูลระหว่างกัน และช่วยเพิ่มประสิทธิภาพในการซื้อขายหลักทรัพย์ได้อย่างมหาศาล เรียกได้ว่าตลาดหลักทรัพย์ในอนาคตจะต้องมีรูปแบบต่างจากปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง

<figure><img style="width: 680px; height: 471px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/9484770fbea891995fa865e26b7f0cbb.png" alt="" width="680" height="471" /><figcaption> (Photo Credit: TechStory)</figcaption></figure>

จากแนวโน้มทั่วโลกที่ความก้าวหน้าทาง เทคโนโลยีจะมาพลิกโฉม (disrupt) ทุกภาคส่วน ผู้ให้บริการทั้งรายเดิมและรายใหม่จึงจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนรูปแบบในการดำเนินธุรกิจให้ตอบรับกับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวให้ได้อย่างทันท่วงที ซึ่ง ก.ล.ต. เองได้ให้ความสำคัญและวางกลยุทธ์เพื่อรองรับและสนับสนุนการเปลี่ยนแปลงนี้ เช่น

การเปิดพื้นที่ผ่าน regulatory sandbox และ temporary regulation เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้เล่นรายใหม่ๆ นำนวัตกรรมมาพัฒนาการให้บริการทางการเงินโดยไม่ติดข้อจำกัดทางกฎหมาย เช่น การขอใบอนุญาตธุรกิจหลักทรัพย์ตามกฎเกณฑ์ปัจจุบัน ซึ่งมีข้อกำหนดเรื่องค่าใบอนุญาตและทุนจดทะเบียนที่สูงจนธุรกิจที่มีนวัตกรรมที่เป็นประโยชน์อาจไม่สามารถทดลองและเปิดให้บริการในไทยได้

นอกจากนี้ ก.ล.ต. ยังเน้นด้านการสร้าง ecosystem ที่เอื้อต่อการนำฟินเทคมาใช้ในตลาดทุนไทย ทั้งในด้านการขจัดอุปสรรคในการเข้าถึง ข้อมูลในรูปแบบที่เครื่องอ่านได้ (machine readable) เพื่อให้ง่ายต่อการนำข้อมูลไปใช้ต่อ การเพิ่มความยืดหยุ่นและความชัดเจนในด้านกฎหมายและกฎเกณฑ์ เพื่อให้ผู้ที่สนใจมีความมั่นใจในการประกอบธุรกิจ รวมทั้งการสร้าง infrastructure ที่จำเป็นต่อการพัฒนาที่ยั่งยืนสำหรับการใช้ฟินเทคในตลาดทุน ผ่านการผลักดันใน forums ต่างๆ เช่น คณะกรรมการด้านฟินเทคของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ เป็นต้น

&nbsp;

<img style="width: 250px; height: 250px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/c4ecf52cbdec9aa211b76c0fe365ec31.png" alt="" />
รพี สุจริตกุล
เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก.ล.ต.)

FinTech กับบทบาทของ ก.ล.ต.

ช่วงปีที่ผ่านมา สาธารณชนมักเห็นบทบาทของ สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก.ล.ต.) จากการออกข่าวลงโทษกรณีต่างๆ ทั้งการลงโทษคนปั่นหุ้นบ้าง ใช้ข้อมูลภายในบ้าง หรือผู้บริหารของบริษัทจดทะเบียนทุจริตบ้าง ซึ่งบทบาทในด้านดังกล่าวมีความสำคัญมากต่อการสร้างความน่าเชื่อถือของตลาดทุนและการทำให้ตลาดทุนได้มาตรฐาน เพราะไม่มีผู้ลงทุนคนใดที่ชอบลงทุนในตลาดทุนที่มีการเอารัดเอาเปรียบหรือมีการกระทำผิดกฎหมาย

อย่างไรก็ดี ก.ล.ต. มีบทบาทที่สำคัญอีกหนึ่งบทบาทคือการพัฒนาตลาดทุนให้เติบโตอย่างแข็งแกร่งและยั่งยืนซึ่งแผนยุทธศาสตร์ 3 ปีของ ก.ล.ต. นั้นมุ่งเน้นไปที่ 4 เรื่องใหญ่ ได้แก่ การแก้ไขปัญหาเชิงโครงสร้างในตลาดทุน การสร้างศักยภาพให้ผู้ประกอบธุรกิจหลักทรัพย์แข่งขันกับสากลได้ คนในวงกว้างสามารถเข้าถึงและใช้ประโยชน์จากตลาดทุนได้ และองค์กร ก.ล.ต. ปรับตัวให้ทันสมัย ตอบโจทย์ตามวิสัยทัศน์และพันธกิจได้ ซึ่งแผนงานด้านพัฒนาจะใช้เวลาและต้องดำเนินการไปอย่างเป็นระบบ

ความจริงแล้วการทำแผนพัฒนานั้นจะเป็นเรื่องยากกว่างานด้านบังคับใช้กฎหมายอยู่พอสมควรทีเดียว เพราะปัญหาหลายๆ อย่างที่เกิดขึ้นในตลาดทุนของบ้านเราเป็นเรื่องที่สะสมมายาวนานในอดีต เหมือนกับเป็นดินพอกหางหมูอีกทั้งการแก้ไขปัญหาเหล่านี้ก็มิอาจทำได้โดยการออกกฎเกณฑ์เพียงอย่างเดียว แต่จะต้องใช้กุศโลบายต่างๆ มากมายเพื่อให้เกิดการ buy-in ของผู้ที่จะต้องปฏิบัติ ทั้งๆ ที่กฎเกณฑ์ในหลายๆ เรื่องเหล่านั้นก็เป็นเรื่องที่ทำไปเพื่อประโยชน์ของผู้ประกอบการนั้นเอง

ยกตัวอย่างเช่น เรื่องการปรับปรุงบรรษัทภิบาล (corporate governance หรือ CG) ของบริษัทจดทะเบียน หลายๆ คนอาจจะมองว่า CG เป็นกฎเกณฑ์ที่ ก.ล.ต. ออกมาเพื่อบังคับให้ทุกคนต้องทำไม่ว่าจะเป็นเรื่องการมีกรรมการอิสระ การมีคณะกรรมการตรวจสอบการสร้างระบบควบคุมภายในที่ดี แต่ถ้าหากเรานำมาพิจารณากันอย่างจริงจังแล้ว กฎเกณฑ์เหล่านี้สร้างขึ้นจากวัตถุประสงค์ที่ต้องการสร้างความยั่งยืนให้แก่บริษัทจดทะเบียนเหล่านั้นเอง ซึ่งหากเราอยากเห็นการเกิดขึ้นของ CG อย่างเป็นรูปธรรมก็ต้องเกิดจากการเปลี่ยน mindset ของผู้ที่เกี่ยวข้อง ทั้งคณะกรรมการ ผู้บริหาร และผู้ถือหุ้นใหญ่ที่เป็นเจ้าของ

ดังนั้น สิ่งที่ ก.ล.ต. พยายามทำคือ การออกเดินสายเพื่ออธิบายและโน้มน้าวให้ผู้ที่เกี่ยวข้องเข้าใจหลักเกณฑ์ แก่นแท้ และประโยชน์ของ CG ซึ่งจากจำนวนบริษัทจดทะเบียนที่มีเกือบ 700 บริษัท การที่จะเข้าถึงทุกคนก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ก.ล.ต. เองก็ต้องมีการจัดลำดับความสำคัญของกลุ่มต่างๆ รวมทั้งเนื้อหาที่ต้องการสื่อสาร ที่จะแตกต่างกันไปตามลักษณะโครงสร้างของแต่ละบริษัทอีกตัวอย่างหนึ่งคือ การยกระดับมาตรฐานการขายสินค้าทางการเงิน โดยเฉพาะกองทุนรวม ซึ่งปัจจุบันมีขนาดใหญ่ถึงประมาณ 4 ล้านล้านบาท และผู้เล่นรายใหญ่ก็คือ สาขาของธนาคารพาณิชย์ที่มีอยู่ทั่วประเทศ

โจทย์ใหญ่ก็คือ จะทำอย่างไรให้ธนาคารพาณิชย์เหล่านี้ได้เห็นความสำคัญอย่างจริงจังกับการวางระบบในการดูแลการขายที่ดี ทั้งนี้ก็เพื่อไม่ให้เกิดการขายที่ผิดพลาด (mis-sell) เกิดขึ้น ธนาคารพาณิชย์เองคงไม่ได้มีเจตนาหรืออยากที่จะไปหลอกลวงลูกค้า แต่ด้วยแรงกดดันของการที่จะต้องหารายได้ รวมทั้งความยากในการที่จะควบคุมพนักงานขายซึ่งมีอยู่นับสองหมื่นคนทั่วประเทศ ก็จะเป็นเรื่องที่ยากมาก และต้องมีการลงทุนในระบบ IT

ทาง ก.ล.ต. จึงต้องสร้างความเข้าใจในเรื่องเกี่ยวกับมาตรฐานที่เราเองมองว่าจะเป็นการคุ้มครองลูกค้า และเนื่องจากเรื่องนี้มีรากฐานของปัญหาจากการเติบโตของธุรกิจที่ล้ำหน้าความรู้และความเข้าใจของบุคลากรของธนาคาร รวมทั้งเป็นเรื่องที่อาจไม่ได้ลงทุนกันอย่างเป็นระบบมานาน จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งที่ ก.ล.ต.ต้องให้เวลาธนาคารพาณิชย์ในการปรับตัวและเป็นเรื่องที่ไม่สามารถจะเนรมิตให้เกิดผลสัมฤทธิ์โดยการออกหลักเกณฑ์แต่เพียงอย่างเดียว

นอกจากนี้ ก.ล.ต. ยังคงมีการเร่งพัฒนาด้านอื่นๆ อยู่ด้วยไม่ว่าจะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการเป็น GMS Connector การสร้าง equity crowdfunding การพัฒนา infrastructure fund หรือแม้แต่เรื่องท็อปฮิตอย่างเช่น ฟินเทค เป็นต้น ซึ่งเรื่องเหล่านี้เป็นเรื่องที่ ก.ล.ต.เองต้องทำงานอย่างหนักในการประสานงานเพื่อสร้างความรู้ความเข้าใจ รวมทั้งการสร้างกรอบการพัฒนาให้สมบูรณ์ ซึ่งเป็นงานใหญ่อีกงานหนึ่งที่ ก.ล.ต. มุ่งหวังที่จะสร้างผลงานให้โดดเด่นเทียบเท่าหรือมากกว่างานทางด้านการบังคับใช้กฎหมายเสียอีก

&nbsp;

<img style="width: 163px; height: 184px;" src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/11bd12afbbd62cae499a079adddb1dc2.png" alt="" />
รพี สุจริตกุล
เลขาธิการสำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์

<hr />

<a href="https://goo.gl/sfeKXF">คลิกอ่านบทความทรงคุณค่าทางด้านธุรกิจ ได้ที่ Forbes Thailand ฉบับเดือนธันวาคม 2559</a>
<a href="https://goo.gl/sfeKXF"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/0ce5c1a4150dcc466dc17fc7774e169e.png" alt="" /></a>

ก.ล.ต. กับบทบาทผู้กำกับดูแลมุ่งพัฒนาตลาดทุนไทยให้ยั่งยืน

<h2>ระยะนี้ หลายคนคงได้ยินคำว่า search for yield กันมาบ้าง และอาจคิดว่าเป็นเรื่องวิชาการและไกลตัว แต่สำหรับผู้กำกับดูแลด้านตลาดทุนแล้ว เรื่องนี้สามารถแตกประเด็นและมีเรื่องต้องศึกษาให้ขบคิดได้หลายด้านมาก</h2>
search for yield เป็นพฤติกรรมแสวงหาผลตอบแทน ที่จะเกิดเมื่อมีภาวะดอกเบี้ยอยู่ในระดับต่ำต่อเนื่องและยาวนาน คำนี้เริ่มพูดกันอย่างกว้างขวางในตลาดทุนโลกมาตั้งแต่ปี 2548 และโดยนัยแล้ว เมื่อเกิดพฤติกรรม search for yield เป็นหลักธรรมชาติว่าสิ่งที่ให้ผลตอบแทนสูงขึ้น มักจะมาพร้อมกับความเสี่ยงที่เพิ่มขึ้นด้วย จนอาจทำให้เกิดความไม่มั่นคงทางการเงินได้

ช่วงหลายปีมานี้ แทบทุกประเทศเผชิญกับการชะลอตัวของเศรษฐกิจโลก และทิศทางการดำเนินนโยบายการเงินการคลังของประเทศสำคัญ ที่ใช้มาตรการหลายอย่างเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ ทั้งการชะลอการขึ้นอัตราดอกเบี้ยของธนาคารสหรัฐฯ หรือการปรับลดอัตราดอกเบี้ยเงินฝากของธนาคารกลางญี่ปุ่น ทำให้เกิดอัตราดอกเบี้ยต่ำทั่วโลก  กลายเป็นแรงกดดันให้ผู้ลงทุนต้องแสวงหาผลตอบแทนที่สูงขึ้น

ปัจจุบันผู้ต้องการระดมทุนมีการออกตราสารลงทุนที่หลากหลายมากขึ้นทั้งในและต่างประเทศ เป็นทางเลือกให้กับผู้ลงทุนเลือกลงทุนได้หลายทาง โดยผ่านบริษัทหลักทรัพย์จัดการลงทุนหรือออกไปลงทุนตรงในต่างประเทศ ซึ่งดูแล้วน่าจะเป็นเรื่องที่ดีและสอดคล้องพอดีกับการหาทางเลือกที่จะได้ผลตอบแทนสูงขึ้น เพราะ win - win กันทั้ง 2 ฝ่าย แต่ผู้ลงทุนส่วนใหญ่มักลืมหลักธรรมชาติข้างต้น

จะเกิดอะไรขึ้นกับผลของการลงทุนในอนาคต หากผู้ที่ตัดสินใจลงทุนในวันนี้กำลัง search for yield โดยไม่เข้าใจ ไม่ใส่ใจ และไม่ตระหนักถึงความเสี่ยงที่แวดล้อม ซึ่งไม่ได้มีเพียงผู้ลงทุนที่เป็นปัจเจกบุคคล แต่ยังรวมถึงผู้ที่ตัดสินใจลงทุนระยะยาวแทนคนหมู่มาก เช่น การลงทุนของกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ ผลกระทบที่เกิดตามมาอาจมีมากและเป็นวงกว้าง เพราะผู้รอคอยเงินลงทุนอาจไม่ได้เตรียมรับการขาดทุนในส่วนของเงินต้นไว้

ด้วยเหตุนี้ หลายมาตรการถูกพัฒนาขึ้นเพื่อป้องกันและแก้ไขกับข้อกังวลข้างต้น มาตรการสำคัญหลักของ ก.ล.ต. คือ การสร้าง “วัฒนธรรมการลงทุน” หรือ investment culture เพื่อให้ผู้ลงทุนได้รับข้อมูลที่ถูกต้อง มีความรู้ ความเข้าใจเรื่องการลงทุนจนสามารถลงทุน ดูแล และปกป้องความมั่งคั่งของตัวเองได้ และถ่ายทอดสู่รุ่นต่อๆ ไป สอดรับกับภาพใหญ่ที่ภาครัฐสนับสนุนให้เกิดการออมและลงทุนในระยะยาว เพื่อให้ประชาชนมีคุณภาพชีวิตที่ดีในช่วงหลังเกษียณอายุด้วย หากความเข้าใจเรื่องการลงทุนยังไม่ถูกต้อง ไม่สนใจ หรือไม่ใส่ใจ รากฐานนี้คงง่อนแง่น และเกิดผลร้ายสู่รุ่นลูกรุ่นหลานได้

มาตรการสำคัญรวมถึงการให้บริษัทหลักทรัพย์ บริษัทหลักทรัพย์จัดการลงทุน และธนาคารพาณิชย์พัฒนาระบบและกระบวนการขายสินค้าในตลาดทุนที่เอื้อและรัดกุมในการถ่ายทอดข้อมูลที่ครบถ้วนถูกต้อง ยกระดับความรู้ความสามารถของผู้ที่ติดต่อกับผู้ลงทุนเพื่อให้ข้อมูลด้านตราสารและวางแผนการเงินที่เหมาะสมกับฐานะ เป้าหมาย และยอมรับความเสี่ยงของผู้ลงทุนได้ ให้มีจำนวนและช่องทางมากพอในวงกว้าง

ก.ล.ต. ยังปรับข้อกำหนดกับผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้การสื่อสารข้อมูลมีประสิทธิภาพ ทันกับสภาพปัจจุบัน ทั้งเรื่องเอกสารการเปิดเผยข้อมูล การแยกประเภทของสินค้าให้เหมาะกับระดับความเสี่ยงกับผู้ลงทุนแต่ละกลุ่ม เพิ่มข้อมูลหรือเน้นคำเตือนสำคัญ การโฆษณาและประชาสัมพันธ์

สำหรับมิติที่จะช่วยให้ผู้ที่ต้องตัดสินใจลงทุนระยะยาวแทนผู้อื่นสามารถทำงานได้อย่างมืออาชีพ พร้อมกับแก้ปัญหาความแตกต่างของช่วงอายุของกลุ่มบุคคล และการยอมรับความเสี่ยงในระดับที่ต่างกันได้ คือ การเลือกนโยบายการลงทุนแบบสมดุลตามอายุ (life path) ซึ่งผู้จัดการกองทุนจะลงทุนในตราสารต่างๆ ให้เหมาะสมกับช่วงอายุ ระยะเวลาการลงทุน และปรับเปลี่ยนการลงทุนโดยอัตโนมัติตามช่วงเวลาที่เปลี่ยนไป ซึ่งนโยบายนี้ยังอยู่ในระยะเริ่มต้น ต้องใช้เวลาเพื่อสื่อสารให้เกิดความนิยมกับผู้ลงทุนในวงกว้าง นอกจากนี้ ยังมีกองทุนรวมเพื่อการเลี้ยงชีพ และกองทุนรวมหุ้นระยะยาว เป็นทางเลือกที่จะช่วยในมิติของการสร้างวินัยการลงทุนในระยะกลางและระยะยาวด้วย

ทั้งหมดเป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ท้าทายหน่วยงานกำกับดูแลตลาดทุนจากภาวะ search for yield ที่คงจะอยู่กับพวกเราไปอีกพักใหญ่ และขอย้ำว่าไม่มีตราสารการเงินที่ให้ผลตอบแทนสูงโดยไม่มีความเสี่ยง จึงต้องอาศัยความร่วมมือจากทุกฝ่าย โดยเฉพาะผู้ที่ใกล้ชิดผู้ลงทุน ในขณะที่ผู้ลงทุนเองจะต้องตระหนักถึงความสำคัญของการลงทุนด้วยความเข้าใจ ทั้งผลิตภัณฑ์และตนเองก่อนตัดสินใจลงทุนด้วยเช่นกัน

&nbsp;

<img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/30ce36fd8ff05c785ae05905e734aa73.jpg" alt="" width="253" height="257" />
รพี สุจริตกุล
เลขาธิการ ก.ล.ต.

<hr />

<a href="http://goo.gl/5ixXvJ">คลิกอ่านบทความทางด้านธุรกิจเพิ่มเติมได้ที่ Forbes Thailand Magazine ฉบับ SEPTEMBER 2016</a>
<a href="http://goo.gl/5ixXvJ"><img src="http://www.forbesthailand.com/uploads/library/d18fffd2a6e14edc4fb9936f32a1d320.png" alt="" width="297" height="388" /></a>

Search for Yield กับตลาดทุนไทย

<h2>ทุกวันนี้ คนจำนวนหนึ่งในสังคมยังคงมองการลงทุนในตลาดหุ้นเป็นเพียง “การเสี่ยงโชค” หรือ “การพนัน” ทว่า รพี สุจริตกุล กลับมีมุมมองที่แตกต่าง เพราะเขาเชื่อว่า “ทุกๆ ย่างก้าวในชีวิตคือการพนัน”</h2>
เลขาธิการ สำนักงานคณะกรรมการกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก.ล.ต.) คนใหม่ที่เข้ารับตำแหน่งในวันที่ 1 พฤษาคมที่ผ่านมา ปรากฏตัวขึ้นในร้านอาหาร The Grill Tokyo ณ ชั้น G ในห้างสยามพารากอน ในชุดสูทสีดำ เสื้อเชิ้ตตัวในสีขาว และผูกเน็คไทสีเขียว และในวันนี้ รพีได้เลือกที่จะ “เก็ง” ว่ามื้อกลางวันของเขากับ Forbes Thailand จะอร่อยเพียงใด กับร้านอาหารญี่ปุ่นที่เขาแวะเวียนมาบ้างเป็นครั้งคราวยามเข้ามาปฏิบัติ ภารกิจในย่านนี้ เขาใช้เวลาไม่นานในการเลือกสั่งรายการอาหาร หัวปลาแซลมอนย่างเกลือพร้อมข้าวเปล่า ซึ่งเป็นเมนูเรียบง่ายที่เขามักเลือกสั่ง

“ผมชอบเมนูนี้ เพราะชอบทานอะไรที่ติดกระดูก” รพี กล่าว พลางวางผ้ากันเปื้อนลงบนตัก “ถ้าเป็นสเต๊ก ก็ต้องส่วนที่ติดกระดูก ถ้าเป็นปลา ก็ต้องส่วนหัวปลา เพราะเป็นส่วนที่อร่อยที่สุด สงสัยชาติที่แล้วผมเกิดเป็นหมา” รพี หัวเราะร่วน พร้อมกับอธิบายต่อว่า ตนเองชอบเลือกทานส่วนที่ยากๆ และต้องใช้ความพยายามในการรับประทานสูง เพราะจะทำให้อาหารจานนั้นเลิศรสขึ้นมา

และนั่นอาจหมายความรวมถึง ชีวิตการทำงาน ที่เขามักเลือกอยู่ในบทบาทและหน้าที่ที่สำคัญ และต้องใช้ความอุตสาหะ เฉกเช่นครั้งนี้ ที่เขาเข้ารับหน้าที่ในการกุมบังเหียนในองค์กรที่มีความสำคัญยิ่งต่อการ พัฒนาตลาดทุนไทย อันที่จริงแล้ว การเข้ามานั่งในตำแหน่งเลขาธิการ สำนักงานคณะกรรมการ ก.ล.ต. ในครั้งนี้อาจไม่ใช่ประสบการณ์ใหม่เอี่ยมของ รพี แต่เสมือนการกลับคืนสู่เหย้าอีกครั้ง เนื่องจากเขาเป็นหนึ่งในทีมผู้ร่วมก่อตั้ง ก.ล.ต. เมื่อปี 2535 จากการมอบหมายของธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.)

&nbsp;

เรื่อง: ศรีวิภา สิริปัญญาวิทย์ ภาพประกอบ: สมเกียรติ ศิริวงศ์ศิลป์

รพี สุจริตกุล บอสใหม่ ก.ล.ต.คุมเข้มภารกิจเสริมโครงสร้างตลาดทุนไทยให้แข็งแกร่ง

Editor&rsquo;s Note 
Where there&rsquo;s a will, there&rsquo;s a way. &nbsp; 
 
สวัสดีค่ะท่านผู้อ่าน 
 
ในอดีตยามที่คนไทยมีโอกาสเดินทางไปยังประเทศเฉกเช่น เกาหลี ญี่ปุ่น จีน หรือฮ่องกง สิ่งหนึ่งที่มักจะเล็ดลอดเข้าไปอยู่ในลิสต์ของฝากที่ต้องซื้อกลับบ้าน คือ สาหร่ายอบแห้งปรุงรส ที่เป็นหนึ่งในขนมขบเคี้ยวยอดฮิตที่หาทานได้ไม่ง่ายนักในเวลานั้น &nbsp;และหลายปีต่อมา คนไทยก็ต้องตื่นตาตื่นใจยามที่ได้เห็นสาหร่ายปรุงรสนานาชนิดวางเรียงรายอยู่ ตามชั้นในร้านสะดวกซื้อ และซุปเปอร์มาร์เก็ตทั่วราชอาณาจักร&nbsp; ภายใต้ชื่อยี่ห้อที่สะดุดหูและสัญลักษณ์ที่สะดุดตาอย่าง &ldquo;เถ้าแก่น้อย&rdquo; &nbsp; 
 
เรื่องราวแห่งความสำเร็จของการเปิดตลาดใหม่และปลุกปั้นจนสาหร่ายปรุงรสขยับขึ้น แท่นเป็นหนึ่งในขนบขบเคี้ยวยอดฮิตสำหรับคนไทย และนักท่องเที่ยวชาวเอเชียที่ทุกวันนี้ต้องมีสาหร่าย &ldquo;เถ้าแก่น้อย&rdquo; เป็นของฝากติดไม้ติดมือกลับบ้านเสมอ ต้องยกให้ อิทธิพัทธ์ พีระเดชาพันธ์ ที่รู้จักกันดีในนาม &ldquo;ต๊อบ เถ้าแก่น้อยพันล้าน&rdquo; ผู้เล็งเห็นโอกาสอันหอมหวลของตลาดสาหร่ายปรุงรสเมื่อ 10 ปีที่แล้วยามที่เขามีอายุไม่ถึง 20 ปี และต่อยอดผลิตภัณฑ์จนมีมากกว่า 100 รายการ พร้อมทั้งผลักดันแบรนด์จนเป็น &ldquo;top of mind&rdquo; ของผู้บริโภคที่ครองส่วนแบ่งตลาดกว่า 60% อีกทั้งยังคิดการใหญ่ รุกตลาดต่างประเทศ หมายมั่นแจ้งเกิดในเวทีโลก &nbsp; 
 
หนทางของอิทธิพัทธ์ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ทว่ามีขวากหนามนานัปการเฉกเช่นเดียวกันกับเจ้าของธุรกิจรายอื่นที่ Forbes Thailand ฉบับนี้ได้นำเสนอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องราวการพลิกโฉมของ &ldquo;แป้งศรีจันทร์&rdquo; จากเครื่องสำอางค์ที่มีภาพลักษณ์ &ldquo;กระต๊อบชานเมือง&rdquo; สู่ความเป็นอินเตอร์ ของ รวิศ หาญอุตสาหะ ทายาทรุ่นที่สาม ในคอลัมน์ &ldquo;Thriving 30s&rdquo; หรือความบากบั่นในการเนรมิต &ldquo;ทะเลกรุงเทพฯ&rdquo; ของ ไชยวัฒน์ เหลืองอมรเลิศ ผู้บุกเบิก &ldquo;สวนสยาม&rdquo; และ วุฒิชัย ทายาทรุ่นสอง ผู้ปลดหนี้และยกเครื่องสวนสนุกครั้งใหญ่ หมายเพิ่มจำนวนนักท่องเที่ยวในอาเซียน ในคอลัมน์ &ldquo;Asean Biz&rdquo; โดยผู้ประกอบการเหล่านี้ ต่างสร้างตำนานของตนเอง และสิ่งหนึ่งที่พวกเขาต่างมีไว้ในครอบครองเหมือน ๆ กัน คือ &ldquo;ใจที่สู้&rdquo; และ &ldquo;ความมุ่งมั่นอย่างไม่มีที่สิ้นสุด&rdquo; ภายใต้ความเชื่อในมนต์ขลังของคำกล่าวที่ว่า &ldquo;Where there&rsquo;s a will, there&rsquo;s a way.&rdquo; 
 
<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" height="138" src="/uploads/userfiles/images/Sep%202015/pee-ping-2.jpg" width="138" /> 
ศรีวิภา สิริปัญญาวิทย์ 
Editor 
FORBES THAILAND

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events