PwC เผยผลการสำรวจซีอีโอทั่วโลกประจำปี ครั้งที่ 26

<h2>ธนาคารซิตี้แบงก์ ร่วมกับ  The Economist Intelligence Unit (EIU) เผยผลงานวิจัยชิ้นใหม่ อนาคตของห่วงโซ่อุปทานในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ที่เกี่ยวข้องกับ ห่วงโซ่ธุรกิจ โดยเฉพาะ 6 อุตสาหกรรมหลักที่ขับเคลื่อนเศรษฐกิจในเอเชียแปซิฟิก</h2>
ธนาคารซิตี้แบงก์ เผยผลงานวิจัยชิ้นใหม่ ที่เกี่ยวข้องกับ "ห่วงโซ่ธุรกิจ" อนาคตของห่วงโซ่อุปทานในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก โดยร่วมกับ The Economist Intelligence Unit (EIU) พบว่าการแพร่ระบาดของโควิด-19 ส่งผลให้หลายองค์กรมีการคิดทบทวนกลยุทธ์ด้านห่วงโซ่อุปทานในเอเชียแปซิฟิกในวงกว้างมากขึ้น แม้ว่าห่วงโซ่อุปทานในภูมิภาคจะค่อนข้างมีความยืดหยุ่น

โดยรายงานการวิจัยนี้อิงจากผลการสำรวจผู้จัดการด้านซัพพลายเชนจาก 175 คนทั่วโลก ครอบคลุมอุตสาหกรรมหลัก 6 ประเภท ได้แก่ ยานยนต์ รองเท้าและเครื่องแต่งกาย อาหารและเครื่องดื่ม การผลิต ไอที/เทคโนโลยี/อิเล็กทรอนิกส์และการดูแลสุขภาพ/ยา/เทคโนโลยีชีวภาพ

ซึ่งประเด็นสำคัญจากการวิจัย พบว่า แม้ว่าห่วงโซ่อุปทานในเอเชียแปซิฟิกจะมีความยืดหยุ่น แต่บริษัทต่างๆ กำลังทบทวนกลยุทธ์สำหรับอนาคตในระยะยาว เพิ่มการลงทุนในระบบดิจิทัล แต่ยังคงเชื่อมั่นในกระแสโลกาภิวัตน์และห่วงโซ่อุปทานระหว่างประเทศมากกว่าที่อื่น

ส่วนบริษัทในแถบยุโรปและอเมริกาเหนืออาจมีการถอนตัวจากห่วงโซ่อุปทานระดับโลก แต่มาเน้นการขยายตัวภายในภูมิภาคเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นและกระจายความเสี่ยงแทน นอกจากนี้ยังพบว่าบริษัทขนาดใหญ่เริ่มที่จะทำการกระจายห่วงโซ่อุปทานและเปลี่ยนการใช้ซัพพลายเออร์รายเดียว (single sourcing) ในขณะที่บริษัทขนาดเล็กเลือกที่จะใช้วิธีการโลคัลไลเซชัน

นอกจากนี้ยังพบว่ามีประเทศที่ภาคธุรกิจกำลังลงทุนหรือวางแผนที่จะทำในปีหน้า เช่น อินโดนีเซีย บังคลาเทศ เกาหลีใต้ เมียนมาร์ มาเลเซีย ศรีลังกา อินเดีย จีน เวียดนาม ฯลฯ โดยปัจจัยที่ทำให้ประเทศเหล่านี้เป็นที่น่าลงทุน อาทิ ค่าแรง สภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบ เงินอุดหนุนหรือสิ่งจูงใจจากรัฐบาล เสถียรภาพทางการเมือง

ทั้งนี้ ผลรายงานการวิจัย สำรวจข้อมูลช่วงไตรมาสแรกของปี 2564 จากบริษัททั่วโลกครอบคลุมอุตสาหกรรมหลัก 6 ประเภท ประกอบด้วย 1.ยานยนต์ 2.รองเท้าและเครื่องแต่งกาย 3.อาหารและเครื่องดื่ม 4.การผลิต 5.ไอที/เทคโนโลยี/อิเล็กทรอนิกส์ และ 6.การดูแลสุขภาพ/ยาเทคโนโลยีชีวภาพ

พบว่า 5 ปัจจัยของการหยุดชะงักในซัพพลายเชนจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 ได้แก่ หยุดการผลิตร้อยละ 36.4 ตามมาด้วยปัญหาการขนส่งทางอากาศ ทะเล รถไฟ และถนน ร้อยละ 20.9 ปัญหาการเข้าถึงวัตถุดิบการผลิตหลัก เช่น ฝ้าย แร่เหล็ก แร่หายาก ร้อยละ17.3 ข้อจำกัดทางการค้า เช่น การควบคุมการส่งออก ภาษีนำเข้าร้อยละ 11.8 และการเข้าถึงปัจจัยการผลิตของสินค้าขั้นกลาง เช่น เหล็ก ส่วนประกอบ เซมิคอนดักเตอร์ร้อยละ 6.4

โดยภาคอุตสาหกรรมที่ได้รับผลกระทบเรียงจากมากไปน้อยคือกลุ่มยานยนต์ ตามด้วย กลุ่มรองเท้าและเครื่องแต่งกาย กลุ่มการผลิต กลุ่มอาหารและเครื่องดื่ม กลุ่มการดูแลสุขภาพ ยา และเทคโนโลยีชีวภาพ และ กลุ่มไอที เทคโนโลยี และอิเล็กทรอนิกส์ ตามลำดับ

ซึ่งสาเหตุหลักของการหยุดชะงักในซัพพลายเชนของอุตสาหกรรมยานยนต์คือหยุดการผลิต และข้อจำกัดทางการค้า เช่น การควบคุมการส่งออก รวมถึงการเข้าถึงวัตถุดิบหรือปัจจัยการผลิตหลัก การจัดหาเทคโนโลยี รวมถึงการขาดแคลนเซมิคอนดักเตอร์ในอุตสาหกรรมยานยนต์ที่กำลังเป็นปัญหาอย่างมาก

ในขณะที่ด้านการขนส่งเป็นสาเหตุสำคัญของการหยุดชะงักของซัพพลายเชนในอุตสาหกรรมอาหารและเครื่องดื่ม ส่วนปัจจัยการเข้าถึงวัตถุดิบหรือข้อมูลเบื้องต้นเป็นสาเหตุสำคัญของการหยุดชะงักของซัพพลายเชนในอุตสาหกรรมการดูแลสุขภาพและเภสัชกรรม เป็นต้น

นอกจากนี้จากผลสำรวจยังเผยให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ซัพพลายเชนในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกในช่วง 18 เดือนที่ผ่านมา พบว่า ร้อยละ 44.6 ดำเนินการเปลี่ยนแปลงบางอย่างแต่กลยุทธ์หลักยังคงเหมือนเดิม ร้อยละ 32.6 กำลังดำเนินการยกเครื่องกลยุทธ์ใหม่ทั้งหมด และ ร้อยละ 22.9 ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ

โดย 5 กลยุทธ์หลักสำหรับการเปลี่ยนแปลงในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก ได้แก่ 1. การกระจายความหลากหลาย เช่น ปรับซัพพลายเชนของบริษัทให้มาจากซัพพลายเออร์ที่หลากหลาย หรือขายในตลาดที่กว้างขึ้น 2. ย้ายซัพพลายเชนของบริษัทไปยังประเทศรอบๆ ตลาดหลัก หรือตลาดของผู้ใช้ปลายทาง 3. การโลคัลไลเซชันด้วยการย้ายซัพพลายเชนให้อยู่ในตลาดหลักหรือตลาดผู้ใช้ปลายทาง 4. ย้ายการผลิตกลับไปยังประเทศบ้านเกิดของบริษัท และ 5. China Plus One แนวคิดการลงทุนในประเทศอื่นที่ไม่ใช่จีนอย่างเดียว

อย่างไรก็ดียังพบว่าอุตสาหกรรมไอที เทคโนโลยี และอิเล็กทรอนิกส์ มีการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ซัพพลายเชนน้อยกว่าภาคอุตสาหกรรมอื่นๆ เนื่องจากการผลิตในอุตสาหกรรมนี้ต้องมีความเชี่ยวชาญสูง และมีความต้องการสิ่งอำนวยความสะดวกในการผลิตเฉพาะทาง ซึ่งไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ง่ายเนื่องจากความซับซ้อนเมื่อเทียบกับอุตสาหกรรมอื่นๆ

พร้อมกันนี้ผลสำรวจยังเผยให้เห็นประเทศที่บริษัทต่างๆ ลงทุนตลอดทั้งปีที่ผ่านมาหรือกำลังวางแผนที่จะทำในปีหน้า โดยบริษัทในเอเชียมีการลงทุนในประเทศ อินโดนีเซีย บังคลาเทศ ออสเตรเลีย ฮ่องกง เกาหลีใต้ เมียนมาร์ มาเลเซีย และศรีลังกา ในขณะบริษัทที่อยู่ในอเมริกาเหนือและยุโรปมีความสนใจลงทุนในฟิลิปปินส์ อินเดีย จีน สิงคโปร์ เวียดนาม และญี่ปุ่น

โดยปัจจัยที่ทำให้ประเทศเหล่านี้เป็นที่น่าลงทุนจากมากไปน้อย ประกอบด้วย 1.ค่าแรง 2.ที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ 3.เข้าถึงตลาดหลัก โครงสร้างพื้นฐาน และสภาพแวดล้อมด้านกฎระเบียบ 4.ผลผลิต 5.ฝีมือแรงงาน 6.เงินอุดหนุน/สิ่งจูงใจจากรัฐบาล และทักษะต่าง ๆ 7.การแปลงสกุลเงิน 8.เสถียรภาพทางการเมือง และอัตราภาษี 9.การเข้าถึงการเงิน ตามลำดับ

สุดท้ายนี้ผลสำรวจแสดงให้เห็นถึงความกังวลในอนาคตที่อาจส่งผลกระทบ พบว่าบริษัททั่วโลกส่วนใหญ่มีความกังวลในเรื่อง 1. โรคระบาดครั้งต่อไป 2. การล่มสลายของระบบการค้าโลก และ 3. วิกฤตเศรษฐกิจหรือการเงิน ตามลำดับ

<img class="alignnone size-full wp-image-52360" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/10/ห่วงโซ่ธุรกิจ_1003.jpg" alt="" width="400" height="564" />

อย่างไรก็ตามการระบาดของโรคโควิด-19 ได้นำไปสู่การเพิ่มการลงทุนในเครื่องมือและกระบวนการดิจิทัลเพื่อจัดการซัพพลายเชน โดยบริษัทส่วนใหญ่มีการลงทุนเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวในเครื่องมือและกระบวนการดิจิทัล ทั้งกระบวนการผลิต การบริการลูกค้า การคาดการณ์ความต้องการซื้อและความต้องการขาย การจัดการสินค้าคงคลัง ฯลฯ

ซึ่งเหตุผลหลักในการลงทุนในเครื่องมือและกระบวนการดิจิทัลมีความแตกต่างกันไปในแต่ละภูมิภาค เช่น บริษัทในเอเชียส่วนใหญ่ลงทุนในเครื่องมือดิจิทัลเพื่อปรับปรุงการบริการลูกค้าและการจัดการสินค้าคงคลัง รวมถึงการลงทุนในกระบวนการดิจิทัลสำหรับคู่ค้า คือการคาดการณ์การผลิต และการคาดการณ์ความต้องการซื้อและความต้องการขาย

รายงานดังกล่าวได้แสดงให้เห็นว่าทุกภาคอุตสาหกรรมต่างมีการตอบสนองต่อความท้าทายต่างๆ ที่กำลังเผชิญ ซึ่งทั้งหมดล้วนมีเป้าหมายร่วมกันเพื่อรักษาความยั่งยืนของการดำเนินธุรกิจในระยะยาว รวมถึงทำให้ภาคธุรกิจในภูมิภาคมีความยืดหยุ่นมากขึ้นเพื่อรองรับผลกระทบจากสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต

ซิตี้แบงก์ในฐานะธนาคารชั้นนำที่มีการดำเนินงานอยู่ในกว่า 100 ตลาดทั่วโลก มีความมุ่งมั่นในการใช้ประโยชน์จากเครือข่ายด้วยความสามารถในการให้คำปรึกษาผสานความเชี่ยวชาญในระดับท้องถิ่น พร้อมการเดินหน้าสำรวจภาคธุรกิจที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่หยุดนิ่ง

เพื่อการปรับให้เข้ากับท้องถิ่นหรือเปลี่ยนตำแหน่งใหม่เพื่อเข้าใกล้ตลาดปลายทาง หรือขยายไปสู่ตลาดใหม่เพื่อลดต้นทุนและกระจายซัพพลายเชน โดยให้มีความสมดุลระหว่างความยืดหยุ่นและการเติบโต ซึ่งทั้งหมดจะเป็นประโยชน์ต่อผู้มีส่วนได้ส่วนเสีย ควบคู่ไปกับการเป็นพันธมิตรกับลูกค้านักลงทุนอย่างใกล้ชิด

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/news/marketing/กรุ๊ปเอ็ม-เผยอินไซต์ผู้.html">กรุ๊ปเอ็ม เผยอินไซต์ผู้บริโภคไทยหลังวิกฤตโควิดปีที่สอง</a>

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

ซิตี้แบงก์ เผยอนาคต "ห่วงโซ่ธุรกิจ" ในเอเชียแปซิฟิก

กรุ๊ปเอ็ม เผยอินไซต์ผู้บริโภคไทยหลังวิกฤตโควิดปีที่สอง

<h2>หลังจากคณะรัฐมนตรี (ครม.) เห็นชอบ มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ ด้วยการดึงต่างชาติศักยภาพสูงเข้ามาลงทุนและพำนักในไทยระยะยาว (Long-term stay) เพื่อแลกกับสิทธิประโยชน์ทดแทนต่างๆ ได้กลายเป็นกระแส Talk of the Town ในวงการอสังหาริมทรัพย์ ที่ยังต้องจับตากันต่อ โดยเฉพาะประเด็นที่เปิดทางให้ต่างชาติซื้อ/เช่าอสังหาริมทรัพย์ บ้าน-คอนโด และถือครองที่ดิน การปรับมาตรการดึงต่างชาติในครั้งนี้จะดีจริงหรือ? จากผลสำรวจ DDproperty’s Thailand Consumer Sentiment Study รอบล่าสุด พบว่า มีทั้งผู้ที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย</h2>
<h3>ผลสำรวจฯ ชี้ผู้บริโภคเสียงแตก ทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วย </h3>
จากการสำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคผ่านแบบสอบถาม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย/Thailand-Consumer-Sentiment-Study-H2-2021-54160">DDproperty's Thailand Consumer Sentiment Study รอบล่าสุด</a> ซึ่งมีผู้ทำแบบสำรวจกว่า 1,000 คน ประกอบด้วย กลุ่มเจ้าของที่อยู่อาศัย กลุ่มนักลงทุน กลุ่มผู้เช่า รวมถึงกลุ่มที่พักอาศัยอยู่กับครอบครัว ซึ่งได้ทำการสำรวจไปก่อนหน้าตั้งแต่ที่ยังเป็นร่างกฎหมาย พบว่า ผู้บริโภคมีทั้งเห็นด้วยและไม่เห็นด้วยกับมาตรการดังกล่าว โดยผู้ทำแบบสอบถาม 26% เห็นด้วย และ 24% ไม่เห็นด้วย

เมื่อโฟกัสที่ช่วงอายุและรายได้ พบว่า ผู้บริโภคที่ไม่เห็นด้วยส่วนใหญ่ มีอายุ 60 ปีขึ้นไป มีรายได้ระดับปานกลางอยู่ที่ 28% และมีรายได้ระดับสูง อยู่ที่ 31% โดยทั้ง 2 ถือเป็นกลุ่มผู้ที่มีความพร้อมในการซื้อ/เช่าอสังหาริมทรัพย์ บ้าน-คอนโด และมีโอกาสลงทุนในช่วงนี้ ขณะที่ผู้บริโภคที่มีรายได้น้อย อยู่ที่ 22%

ในขณะเดียวผู้บริโภคที่เห็นด้วยกับมาตรการดังกล่าว ส่วนใหญ่มีอายุ 60 ปีขึ้นไปเช่นเดียวกัน โดยมีรายได้ระดับปานกลางอยู่ที่ 29% รายได้รายระดับสูง อยู่ที่ 26% และรายได้น้อย อยู่ที่ 26%
<h3><img class="alignnone size-full wp-image-51549" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/09/DDproperty2-01.jpg" alt="" width="600" height="400" />
มาตรการดึงต่างชาติซื้อบ้านในไทยเอื้อต่ออสังหาฯ และเศรษฐกิจไทยได้จริงหรือไม่</h3>
ผลการสำรวจฯ ยังบอกถึง 3 เหตุผลหลักของผู้บริโภคทั้ง 2 กลุ่ม โดยผู้บริโภคที่เห็นด้วยส่วนใหญ่ มองว่า มาตรการดึงต่างชาติ จะช่วยกระตุ้นตลาดอสังหาริมทรัพย์และเศรษฐกิจของไทยได้

- 79% มองว่าจะช่วยกระตุ้นตลาดอสังหาริมทรัพย์และเศรษฐกิจไทยโดยรวม
- 32% มองว่าเป็นการแก้ปัญหานอมินี (Nominee) หรือผู้ที่ซื้อแทนชาวต่างชาติเพื่อเลี่ยงกฎหมาย หลังปลดล็อกให้ต่างชาติสามารถซื้อ/เช่าอสังหาริมทรัพย์ได้เอง
- มองว่าจะช่วยผลักดันราคาอสังหาริมทรัพย์ให้เติบโต และเพิ่มมูลค่าตลาดอสังหาริมทรัพย์ในประเทศ

และทางด้านผู้บริโภคที่ไม่เห็นด้วยส่วนใหญ่ มองว่า มาตรการดังกล่าวมีส่วนทำให้ราคาอสังหาริมทรัพย์แพงขึ้น

- 62% มองว่าจะทำให้ราคาที่ดินและอสังหาริมทรัพย์แพงขึ้น
- 42%มองว่าไม่ได้ช่วยแก้ปัญหานอมินี (Nominee)
- 40% มองว่าอาจนำไปสู่ปัญหาที่ซับซ้อนอื่น ๆ ได้ในอนาคต

<img class="alignnone size-full wp-image-51550" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/09/DDproperty3-01.jpg" alt="" width="600" height="400" />
<h3>สรุปประเด็นไทยเปิดทางเศรษฐีต่างชาติ 4 กลุ่มหลักและสิทธิที่จะได้รับ</h3>
สำหรับมาตรการดึงต่างชาติชาติเข้ามาลงทุนในตลาดอสังหาริมทรัพย์ในประเทศ เป็นหนึ่งในนโยบายกระตุ้นเศรษฐกิจ การลงทุน และเพิ่มบุคลากรที่มีความรู้ความเชี่ยวชาญ โดยเปิดทางให้ชาวต่างชาติ 4 กลุ่ม สามารถเข้ามาพำนักระยะยาว (Long-term-stay) ในประเทศไทย แลกกับวีซ่าระยะยาว 10 ปี (Long-term Resident Visa) และสิทธิประโยชน์จูงใจ โดยชาวต่างชาติทั้ง 4 กลุ่มจะได้แก่ 1. กลุ่มประชากรโลกผู้มีความมั่งคั่งสูง (Wealthy global citizen) 2. กลุ่มผู้เกษียณอายุจากต่างประเทศ (Wealthy pensioner) 3.กลุ่มที่ต้องการทำงานจากประเทศไทย (Work-from-Thailand professional) โดยแบ่งเป็น ผู้ประกอบอาชีพด้านดิจิทัล (Digital nomad) และพนักงานองค์กรขนาดใหญ่และใกล้จะเกษียณอายุ (Corp Program) และ 4. กลุ่มผู้มีทักษะเชี่ยวชาญพิเศษ (High-Skilled professional)  

ทั้งนี้สิทธิประโยชน์ที่ชาวต่างชาติทั้ง 4 กลุ่มจะได้รับมีดังนี้
<ol>
 	<li>วีซ่าผู้พำนักระยะยาวใหม่ (LTR visa) อายุ 10 ปี รวมถึงผู้ติดตาม หรือคู่สมรสและบุตร</li>
 	<li>ได้รับใบอนุญาตทำงานอัตโนมัติหลังจากอนุมัติ LTR</li>
 	<li>ยกเว้นภาษีเงินได้สำหรับรายได้จากต่างประเทศ</li>
 	<li>สิทธิในการเป็นเจ้าของ/เช่าอสังหาริมทรัพย์ระยะยาว ซื้อบ้านได้ในพื้นที่ที่กำหนด</li>
 	<li>สิทธิเลือกจ่ายภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากรายได้ในประเทศไทยในอัตราภาษีแบบก้าวหน้าเช่นเดียวกับผู้ถือสัญชาติไทย หรืออัตราภาษีเงินได้คงที่ที่ 17% เช่นเดียวกับโครงการพัฒนาระเบียงเศรษฐกิจพิเศษภาคตะวันออก (Eastern Economic Corridor: EEC) ให้เฉพาะกลุ่มผู้มีทักษะเชี่ยวชาญพิเศษ</li>
</ol>
โดยรัฐบาลตั้งเป้าดึงดูดผู้พำนักระยะยาวกว่า 1 ล้านล้านราย และใช้จ่ายในประเทศ 1 ล้านล้านบาทต่อปีต่อคนโดยเฉลี่ย ดึงดูดเม็ดเงินจากการลงทุนในประเทศ 8 แสนล้านบาท และรายได้ทางภาษี 2.7 แสนล้านบาท

อย่างไรก็ดี มุมมองจากกูรูและผู้ที่เกี่ยวข้องกับภาคอสังหาริมทรัพย์ ต่างตื่นตัวและมีความหวังว่ามาตรการดังกล่าวจะปลุกดีมานด์กำลังซื้อคนต่างชาติให้เข้ามาช่วยดูดซับสต๊อกคงค้าง ในระหว่างที่รอเวลากำลังซื้อในประเทศฟื้นตัวหลังโควิด-19 แต่อาจจะต้องเพิ่มเงื่อนไขอื่น ๆ เพิ่มเติม รวมถึงการกำหนดราคาให้สอดคล้องกับสถานการณ์ที่เป็นอยู่

DDproperty.com เว็บไซต์มาร์เก็ตเพลสด้านอสังหาริมทรัพย์อันดับ 1 ที่รวบรวม <a href="https://www.ddproperty.com/คู่มือซื้อขาย">ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ</a> และ<a href="https://www.ddproperty.com/รวมโครงการใหม่/รีวิวโครงการใหม่">รีวิวโครงการใหม่</a> ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ

<img class="alignnone wp-image-1080 size-thumbnail" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2018/11/dd-150x150.jpg" alt="" width="150" height="150" />
บทความโดย
DDproperty

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดบทความและเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

คนไทยคิดเห็นอย่างไรกับ "มาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ" ดึงต่างชาติซื้อบ้านในไทย

<h2>ยูนิเวอร์ซัม เผยผลสำรวจ “Universum 2021 Thailand” ระบุ กูเกิล ปตท. กฟผ. ติดอันดับ บริษัทนายจ้าง ในใจคนรุ่นใหม่ ชี้นักศึกษาไทยให้ความสำคัญเรื่อง “ฐานเงินเดือน” และ “ประโยชน์จากการทำงาน” มากที่สุด อุตสาหกรรมท่องเที่ยวและโรงแรมยังเป็นที่นิยม แม้จะได้รับผลกระทบจากโควิด</h2>
ยูนิเวอร์ซัม บริการด้านการสร้างแบรนด์ประเภทองค์กรในระดับสากล สำหรับองค์กรนายจ้าง โดยมีฐานการดำเนินธุรกิจในตลาด 60 แห่งทั่วโลก เปิดเผยผลการจัดอันดับ 100 นายจ้างในอุดมคติของยูนิเวอร์ซัมประจำปี 2564 ฉบับประเทศไทย (Universum 2021 Top 100 Ideal Employer Rankings – Thailand Edition) พบว่า กูเกิลและปตท. ครองตำแหน่งนายจ้างยอดนิยม

ยูนิเวอร์ซัม ดำเนินการสำรวจโดยประมวลจากคำตอบของนักศึกษาจำนวน 11,554 รายในสาขาธุรกิจ/พาณิชย์ วิศวกรรมศาสตร์ เทคโนโลยีสารสนเทศ วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ มนุษยศาสตร์/ศิลปศาสตร์/ศึกษาศาสตร์ กฎหมาย และสุขภาพ/การแพทย์ และการประเมินผลบุคคล 22,757 ครั้ง โดยบริษัทนายจ้าง 123 ราย โดยองค์กรนายจ้างที่น่าสนใจที่สุดสำหรับนักศึกษาธุรกิจ/พาณิชย์ คือ กูเกิล ตามมาด้วยตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย จีเอ็มเอ็ม แกรมมี่ คิง เพาเวอร์ ศูนย์จำหน่ายสินค้าปลีกสำหรับนักเดินทาง และปตท.

ขณะที่นายจ้างที่น่าสนใจที่สุดสำหรับนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ คือ ปตท. กูเกิล การไฟฟ้าฝ่ายผลิตแห่งประเทศไทย (กฟผ.) ปูนซีเมนต์ไทย และบีเอ็มดับเบิลยู กรุ๊ป โดยอุตสาหกรรมที่นักศึกษาชื่นชอบนั้นมีความหลากหลาย โดยธุรกิจการท่องเที่ยวและโรงแรมยังคงเป็นภาคอุตสาหกรรมที่ได้รับความนิยมสูงสุด (39% )

พราทิก ซาเบอวัล หัวหน้าที่ปรึกษา ยูนิเวอร์ซัม ภูมิภาคเอเชียแปซิฟิก กล่าวว่า แม้จะเกิดผลกระทบทางเศรษฐกิจจากสถานการณ์แพร่ระบาดและการจำกัดการเดินทางที่เข้มงวดเพื่อควบคุมจำนวนผู้ติดเชื้อ หากบุคคลผู้มีทักษะสูงยังคงมีมุมมองเชิงบวกต่ออุตสาหกรรมที่เกี่ยวกับการท่องเที่ยว ซึ่งอาจเป็นข่าวดีมากสำหรับประเทศที่มีแผนฟื้นฟูธุรกิจท่องเที่ยวในช่วงนี้

หวังฐานเงินเดือนกว่า 4 แสนบาทต่อปี

ผลสำรวจ พบว่า นักศึกษาไทยส่วนใหญ่ต้องการทำงานในภาคเอกชน (88% ของนักศึกษาธุรกิจ/พาณิชย์ และ 84% ของนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์) หากยังมีนักศึกษาธุรกิจ/พาณิชย์กว่า 73% และนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ราว 74% คาดหวังจะได้ทำงานในองค์กรที่มีการดำเนินงานระดับโลก โดยบริษัทมหาชนยังคงเป็นตัวเลือกที่นักศึกษาส่วนมากต้องการเข้าไปทำงาน

สำหรับเงินเดือนรายปีที่นักศึกษาในประเทศไทยคาดหวังคือ 431,689 บาท โดยนักศึกษาธุรกิจ/พาณิชย์มีความคาดหวังเรื่องเงินเดือนสูงกว่าโดยเฉลี่ยคาดหวังค่าตอบแทนต่อปีที่ 452,869 บาท ในขณะที่นักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ คาดหวังที่ 434,663 บาท สาขาธุรกิจ/พาณิชย์มีช่องว่างของค่าตอบแทนระหว่างเพศที่ 14% โดยนักศึกษาหญิงคาดหวังเงินเดือนต่ำกว่านักศึกษาชาย ส่วนนักศึกษาวิศวกรรมศาสตร์ มีช่องว่างของค่าตอบแทนระหว่างเพศน้อยกว่าอย่างชัดเจน โดยนักศึกษาหญิงคาดหวังต่ำกว่านักศึกษาชายที่ 8%

พราทิก ซาเบอวัล กล่าวว่า ในช่วงการแพร่ระบาด ซึ่งเป็นเวลาที่ลูกจ้างบริษัทเอกชนต้องเผชิญกับการลดเงินเดือนแบบฉับพลัน ทำให้กลุ่มผู้มีทักษะสูงในอนาคตรู้สึกเปิดกว้างมากขึ้นต่อองค์กรภาครัฐบาลที่มีความมั่นคงสูง เนื่องจากข้าราชการพลเรือนยังมีอัตราเงินเดือนคงที่ จากผลสำรวจแสดงให้เห็นว่า ปตท. เป็นบริษัทนายจ้างที่มีคุณลักษณะที่น่าสนใจอย่างมาก อาทิ การเสนอฐานเงินเดือนที่สูงกว่า ผลประโยชน์ที่มากกว่า การจ้างงานที่มั่นคง และการให้ความสำคัญกับประสิทธิภาพการทำงานขั้นสูง ซึ่งถือเป็นปัจจัยสำคัญที่สุด 4 ข้อที่นักศึกษาต้องการ

<img class="alignnone size-full wp-image-49162" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/08/ยูนิเวอร์ซัม.jpg" alt="" width="600" height="335" />

เพิ่มช่องทางผ่านโซเชียลมีเดีย

นอกจากนี้ ผลสำรวจการใช้โซเชียลมีเดีย พบว่า เว็บไซต์ขององค์กรนายจ้างยังคงเป็นแหล่งข้อมูลที่ถูกใช้งานมากที่สุด โดยคิดเป็น 52% ของผู้ตอบแบบสอบถาม นักศึกษา 47% ยังระบุว่าเริ่มหันมาใช้เฟซบุ๊กและกูเกิลพลัส (41%) ในการค้นหาข้อมูลของนายจ้างในอนาคต โดยในหมู่นักศึกษาที่ทำแบบสำรวจ กูเกิล ปตท. และ ปูนซีเมนต์ไทย ติด 3 อันดับแรกของนายจ้างที่ใช้โซเชียลมีเดียสร้างการมีส่วนร่วมมากที่สุด

เนื่องจากเฟซบุ๊กได้เข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตของคนไทยมากกว่าโซเชียลมีเดียช่องทางอื่นๆ อย่างอินสตาแกรมหรือลิงก์อิน ดังนั้น บุคคลผู้มีทักษะสูงจึงใช้เว็บไซต์ทางการของบริษัทในการศึกษาเกี่ยวกับนายจ้าง และใช้เฟซบุ๊กเพื่อพิจารณาว่าผู้คนมีส่วนร่วมกับบริษัทนั้นอย่างไร และในฐานะนายจ้าง บริษัทมักจะนั้นแบ่งปันคอนเทนต์เกี่ยวกับองค์กรของตนเองในรูปแบบใด

“นายจ้างควรออกแบบการสร้างแบรนด์ของตนเอง ผ่านการระบุลักษณะความแตกต่างที่สำคัญและแบ่งปันข้อมูลที่เกี่ยวข้องเมื่อมีเป้าหมายในการค้นหาผู้สมัครงานที่มีความแตกต่าง เนื่องจากบรรดานายจ้างในประเทศไทยล้วนตื่นตัวอย่างมากบนเฟซบุ๊ก ทำให้ผู้มีทักษะสูงมักใช้เฟซบุ๊กเพื่อสร้างความเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงประสบการณ์ของลูกจ้างในบริษัท เป็นการใช้งานแพลตฟอร์มยอดนิยมให้เกิดประโยชน์สูงสุด เพราะช่วยให้ผู้มีทักษะสูงรู้ว่าจะสามารถคาดหวังสิ่งใดจากการทำงานในองค์กรของคุณ” พราทิก ซาเบอวัล กล่าว

นอกจากนี้ นักศึกษาคิดว่าการบริหารที่ส่งเสริมความหลากหลายและยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคล (77%) ถือเป็นประเด็นที่มีความสำคัญที่สุด ที่นายจ้างต้องให้ความสำคัญบนโซเชียลมีเดีย ตามมาด้วยโอกาสการก้าวหน้าในสายงาน (75%) และแนวคิดของผู้บริหารบริษัท (73%)

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/%E0%B8%84%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%A1%E0%B9%80%E0%B8%8A%E0%B8%B7%E0%B9%88%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%9C%E0%B8%B9%E0%B9%89%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B9%82%E0%B8%A0%E0%B8%84.html">ความเชื่อมั่นผู้บริโภค ทรุดหนัก กระตุ้นรัฐอัดฉีดเพิ่ม</a>

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

กูเกิล-ปตท.-กฟผ.ติดอันดับ "บริษัทนายจ้าง" ในใจคนรุ่นใหม่

<h2>ผลการสำรวจความเห็นโดย "เจแอลแอล" เผยพนักงานบริษัทต่างๆ ส่วนใหญ่ต้องการทำงานอยู่ที่บ้านน้อยวันกว่าการเข้าทำงานที่ออฟฟิศ</h2>
รายงานที่มีชื่อว่า Worker Preference Barometer (ดัชนีชี้วัดความต้องการของพนักงาน) ซึ่งจัดทำขึ้นโดยบริษัทที่ปรึกษาและบริการด้านอสังหาริมทรัพย์ชั้นนำของโลก เจแอลแอล เผยให้เห็นว่า พนักงานของบริษัท/องกรค์ต่างๆ ต้องการความสมดุลในการเลือกใช้สถานที่สำหรับทำงาน โดยส่วนใหญ่ต้องการใช้เวลาทำงานที่ออฟฟิศมากกว่าทำงานอยู่ที่บ้าน เนื่องจากเริ่มรู้สึกว่าการทำงานที่บ้านกลายเป็นเรื่องที่สร้างความเหนื่อยล้ามากขึ้นในขณะที่ประสิทธิภาพของการทำงานลดลงด้วย

รายงานฉบับดังกล่าว เป็นการรวบรวมผลสำรวจความเห็นของพนักงานจำนวน 1,500 รายจากบริษัทต่างๆ ทั่วเอเชียแปซิฟิกในสถานการณ์โควิด โดยพบว่า พนักงานส่วนใหญ่ต้องการที่จะทำงานในออฟฟิศ 3 วันสลับกับทำงานที่บ้าน 2 วันต่อสัปดาห์ ในขณะที่ผลจากสำรวจแบบเดียวกันเมื่อเดือนตุลาคมปีที่แล้ว เผยว่า พนักงานส่วนใหญ่ต้องการทำงานที่บ้าน 3 วันสลับกับการทำงานที่ออฟฟิศเพียง 2 วัน

ร้อยละ 68 ของผู้ตอบแบบสำรวจต้องการใช้สถานที่ทำงานแบบไฮบริด คือการทำงานที่ออฟฟิศสลับกับที่บ้านหรือสถานที่อื่นที่ไม่ใช่ออฟฟิศของบริษัท ลดลงจากร้อยละ 74 ในผลการสำรวจของปีที่แล้ว นอกจากนี้ ร้อยละ 60 มองว่าการทำงานที่ออฟฟิศได้ประสิทธิผลของงานมากกว่า ต่างจากปีที่แล้วที่ผู้มีความคิดเห็นเช่นนี้ มีสัดส่วนอยู่ที่ร้อยละ 54

<img class="alignnone size-large wp-image-48170" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/07/6B8772C5-1746-4D58-91AA-53AD80852042-1024x536.jpg" alt="" width="640" height="335" />

แอนโธนี เคาส์ ซีอีโอ ภาคพื้นเอเชียแปซิฟิก เจแอลแอลกล่าวว่า “เราสังเกตพบว่า ผู้คนต้องการที่จะมีปฏิสัมพันธ์ทางสังคมโดยตรงกับเพื่อร่วมงานและบรรยากาศการทำงานที่เป็นกิจลักษณะมากกว่า โดยครึ่งหนึ่งของพนักงานบริษัทคิดถึงบรรยากาศการทำงานในออฟฟิศ รวมไปจนถึงสิ่งอำนวยความสะดวกที่เพรียบพร้อมสำหรับรองรับการทำงานได้ดีกว่า ไม่ว่าจะเป็นอินเตอร์เน็ตที่มีประสิทธิภาพดีกว่า ที่นั่งทำงานที่สะดวกสบายกว่า และพื้นที่สำหรับการทำงานร่วมกันเป็นทีม การปรึกษาพูดคุย และการประชุม”

“เรายังพบด้วยว่า การทำงานที่บ้านในระยะยาวยังทำให้ผู้คนรู้สึกติดอยู่ในวันที่ยาวนานทั้งในเรื่องของการทำงาน การประชุมทางไกล โดยปราศจากเส้นแบ่งอย่างชัดเจนที่จะช่วยให้ตนสามารถปิดสวิทช์การทำงานได้อย่างเหมาะสม ซึ่งส่งผลลบต่อคนบางกลุ่มทั้งในแง่ของสังคมและจิตใจ”

รายงานจากเจแอลแอลระบุว่า กว่าครึ่งหนึ่งของผู้ตอบแบบสำรวจมีความรู้สึกว่ามีภาระหน้าที่รับผิดชอบในการทำงานมากเกินกว่าจะรับไหวและรู้สึกไม่มั่นคงในหน้าที่การงาน ในขณะที่พนักงานที่เป็นพ่อแม่มือใหม่ราวร้อยละ 60 รู้สึกว่าตัวเองมีเรื่องส่วนตัวที่ต้องดูแลรับผิดชอบสูงและเริ่มรู้สึกท้อแท้กับการทำงาน

เคาส์กล่าวว่า “บริษัทต่างๆ ให้ความสำคัญกับการมีพลานามัยและสุขภาวะที่ดีของพนักงานมากอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งนี้ จากการที่ 90% ของพนักงานต้องการความยืดหยุ่นมากขึ้นในการมีสิทธิ์ที่จะเลือกสถานที่และเวลาสำหรับการทำงาน ผลการศึกษาของเราสะท้อนให้เห็นว่า ปัจจุบัน ผู้คนให้ความสำคัญกับการมีสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานกับชีวิตส่วนตัว ไม่น้อยไปกว่าเงินเดือน ซึ่งในประเด็นนี้ บริษัทต่างๆ ผู้เป็นนายจ้างต้องให้ความสำคัญ หากต้องการดึงดูดและรักษาบุคลากรที่มีความสามารถไว้กับองค์กร”

จากการสำรวจของเจแอลแอล พนักงานร้อยละ 92 ที่บอกว่าพอใจมากกับออฟฟิศของตน ยังบอกด้วยว่าคิดถึงการทำงานในออฟฟิศมาก อย่างไรก็ดี ระดับความพอใจที่มีต่อออฟฟิศกลับลดลง เนื่องจากพนักงานมีความคาดหวังที่สูงขึ้นมากกว่าเดิม

ด้าน แคมยา มิกลานี ผู้อำนวยการฝ่ายวิจัยกลุ่มบริการด้านสถานประกอบการภาคพื้นเอเชียแปซิฟิกกล่าวว่า “นอกจากการมีสมดุลระหว่างชีวิตการทำงานกับชีวิตส่วนตัว และประเด็นเรื่องเงินเดือน สถานการณ์โรคระบาดยังส่งผลให้คนทำงานต้องการพื้นที่ที่สามารถให้ความรู้สึกของการอยู่ร่วมกันเป็นสังคมและมีวัฒนธรรมองค์กรร่วมกัน”

จากการสำรวจ พบว่า ขณะนี้ พนักงานให้ความสนใจแผนงานขององค์กร ในส่วนที่เกี่ยวกับการดูแลพนักงานมากขึ้น ทั้งด้านพลานามัยและสุขภาวะที่ดี การเรียนรู้และพัฒนา และการยอมรับความแตกต่างหลากหลายและความเสมอภาค ซึ่งล้วนเป็นปัจจัยที่มีความสำคัญลำดับต้นๆ ในการตัดสินใจว่า จะเข้ามาร่วมงานหรืออยู่ร่วมงานต่อกับองค์กรนั้นๆ หรือไม่

“ในขณะที่เรากำลังพยามก้าวข้ามวิกฤติการณ์โรคระบาด บริษัทต่างๆ มีโอกาสที่จะปรับปรุงให้ออฟฟิศของตนให้สามารถรองรับความต้องการและสไตล์การทำงานที่หลากหลายและเปลี่ยนแปลงไปของพนักงาน” มิกลานี กล่าว

ไมเคิล แกลนซี กรรมการผู้จัดการ เจแอลแอลประเทศไทย กล่าวว่า “ออฟฟิศจะยังคงเป็นที่ต้องการของบริษัทหรือองค์กรต่างๆ ต่อไป ทั้งนี้ ในขณะที่บริษัทจากหลากหลายภาคธุรกิจกำลังเริ่มใช้กลยุทธ์ใหม่เกี่ยวกับสถานที่ทำงานสำหรับพนักงาน กรุงเทพฯ มีศักยภาพสูงที่จะเป็นเมืองระดับแนวหน้าของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ในการสร้างวิถีใหม่ของการทำงาน ทั้งในฝั่งของบริษัทผู้เช่าใช้พื้นที่สำนักงาน และเจ้าของหรือผู้พัฒนาอาคาร”

“การที่จะมีอาคารสำนักงานคุณภาพสูงใหม่ๆ สร้างเสร็จเพิ่มมากขึ้นและมีอาคารเก่าหลายอาคารที่จะได้รับการปรับปรุงให้สอดรับกับความต้องการที่ซับซ้อนมากขึ้นของผู้เช่า กำลังทำให้บริษัทต่างๆ มีโอกาสความเป็นไปได้มากขึ้นที่จะสรรสร้างสถานที่ทำงานที่ดีกว่าเดิมและวิถีใหม่ของการทำงานให้กับพนักงานของตน”

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/commentaries/insights/power-skills-%E0%B8%97%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%A9%E0%B8%B0%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B9%88%E0%B8%AA%E0%B8%A3%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%A5%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%AB%E0%B9%87%E0%B8%99.html">Power Skills: ทักษะที่สร้าง(และเห็นผลลัพธ์) ได้จริงหรือ?</a>

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a> 

&nbsp;

"เจแอลแอล" เผยผลสำรวจ พนักงานบริษัทเหนื่อยล้าจาก WFH

<h2>ที่ผ่านมา ผู้ประกอบการมักพบโอกาสท่ามกลางวิกฤต ไม่ว่าจะเป็นการเกิดขึ้นของ Google ในช่วงที่ dotcom กำลังย่ำแย่ การเติบโตของ Facebook ท่ามกลางภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ หรือแม้แต่ "ไอบีเอ็ม" เองที่ถือกำเนิดขึ้นเมื่อกว่าศตวรรษที่ผ่านมา ท่ามกลางวิกฤติเศรษฐกิจที่กินเวลายาวนานกว่า 2 ปี</h2>
หากวันนี้จะมีองค์กรที่กล้าเดินหน้าสร้างธุรกิจใหม่ๆ ท่ามกลางความไม่แน่นอนของสถานการณ์แพร่ระบาด คำถามน่าคิดคือ มีโอกาสแฝงอยู่ตรงไหนบ้าง

สถาบันการศึกษาคุณค่าทางธุรกิจของไอบีเอ็ม (IBV) จึงได้ตั้งคำถามเรียบง่ายตรงประเด็นกับ CEO กว่า 3,000 คนทั่วโลก ว่าหากจะเริ่มธุรกิจใหม่ในวันนี้ ประเทศไหนควรจะเป็นเป้าหมายตลาดอันดับต้นๆ ควรโฟกัสที่อุตสาหกรรมใด และเทคโนโลยีใดที่จะส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจ

<img class="alignnone size-full wp-image-44522" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/04/ibm_003.jpg" alt="" width="550" height="312" />

5 ประเทศจุดหมายสำหรับธุรกิจใหม่

ผลการสำรวจพบว่า อินเดียคือจุดหมายสำหรับการสร้างธุรกิจใหม่ที่ได้รับการพูดถึงมากที่สุด (ร้อยละ 12) ตามมาติดๆ ด้วยจีน (ร้อยละ 11) ด้วยเหตุผลที่ว่าทั้งสองประเทศมีแนวโน้มการเติบโตทางเศรษฐกิจที่ดี และมีกำลังซื้อในประเทศมหาศาล ซึ่งถือเป็นโอกาสอันดีหากต้องการสเกลธุรกิจ

แม้อิตาลี (ร้อยละ 8) มักจะไม่ได้ถูกรวมอยู่ในกลุ่มประเทศที่เติบโตอย่างรวดเร็ว แต่การที่อิตาลีโดนโควิด-19 กระทบอย่างหนักตั้งแต่ช่วงต้นของการแพร่ระบาด ทำให้ผู้เล่นรายใหม่เห็นโอกาสในการสร้างธุรกิจโดยต่อยอดจากเส้นทางที่ผู้เล่นรายใหญ่เคยได้กรุยทางไว้แล้ว

ขณะที่แม้สหรัฐอเมริกาจะได้รับการจัดอันดับธุรกิจค่อนข้างสูง แต่ CEO ที่กำลังทำธุรกิจที่สหรัฐฯ​ กลับมองเห็นโอกาสที่สดใสกว่าในภูมิภาคอื่นของโลก ขณะที่สิงค์โปร์ (น้อยกว่าร้อยละ 3) แม้จะอยู่ในอันดับที่ 5 แต่ก็นำหน้าประเทศอย่างเยอรมัน บราซิล และญี่ปุ่น

<img class="alignnone size-large wp-image-44521" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/04/ibm_002.jpg" alt="" width="550" height="312" />

5 อุตสาหกรรมที่เต็มไปด้วยโอกาส

อุตสาหกรรมบริการทางการเงินคือเป้าหมายสูงสุดของ CEO ที่สำรวจ (ร้อยละ 12) เพราะมาร์จินสูงแต่ต้นทุนคงที่ต่ำ ซึ่งหมายถึงระดับความเสี่ยงและผลตอบแทนที่น่าดึงดูด ขณะที่ค้าปลีกรั้งอันดับสอง (ร้อยละ 9) เนื่องจาก CEO ยังเห็นโอกาสจากการจับจ่ายซื้อผลิตภัณฑ์ของผู้บริโภค รวมถึงโอกาสใหม่ๆ จากอีคอมเมิร์ซ

ที่น่าแปลกใจคือการที่อุตสาหกรรมการผลิตรั้งอันดับ 3 (ร้อยละ 9) ทั้งที่การผลิตคือเรื่องของต้นทุนคงที่ที่สูง ต้องอาศัยเม็ดเงินลงทุน อีกทั้งยังต้องพึ่งพาซัพพลายเชนซึ่งถือเป็นหนึ่งในความท้าทายหลักในปีที่ผ่านมา กระนั้น CEO กลับมองเห็นโอกาสที่จับต้องได้จากอุตสาหกรรมการผลิต โดยเฉพาะในกลุ่มสตาร์ทอัพที่ผนวกเทคโนโลยีดิจิทัลเข้าเป็นส่วนหนึ่งของธุรกิจตั้งแต่แรกเริ่ม และสร้างความเชื่อมั่นว่าธุรกิจจะเติบโตขึ้น

อันดับที่สี่คือสินค้าอุปโภคบริโภค (ร้อยละ 9) เพราะ CEO มองว่าพฤติกรรมใหม่ๆ ในยุคใหม่ ถือเป็นโอกาสใหม่สำหรับแบรนด์ที่สามารถปรับตัวให้เข้ากับยุคสมัยและความต้องการของผู้บริโภคได้ ขณะที่อันดับห้าคืออุตสาหกรรมการดูแลสุขภาพ (ร้อยละ 5) จากโอกาสทางธุรกิจใหม่ๆ ในด้านที่เกี่ยวกับสุขภาพ รวมถึงการที่ผู้คนหันมาให้ความสำคัญกับสุขภาพของตนเองมากขึ้นนับตั้งแต่เกิดโควิด-19

<img class="alignnone size-full wp-image-44520" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/04/ibm_001.jpg" alt="" width="550" height="312" />

5 เทคโนโลยีนำพาธุรกิจสู่จุดหมาย

Artificial Intelligence (AI) รั้งอันดับหนึ่งเทคโนโลยีที่จะเข้ามาสร้างความสำเร็จให้กับธุรกิจรูปแบบใหม่ๆ ตามมาด้วย Robotics และ Internet of Things (IoT) ที่ถูกมองว่าจะเข้ามาช่วยเพิ่มประสิทธิภาพและลดต้นทุนให้กับงานที่ต้องทำซ้ำๆ หรือเป็นแพทเทิร์น อันจะนำสู่การลดความเสี่ยงในการดำเนินงาน

อันดับต่อมาคือ Augmented Reality/Virtual Reality (AR/VR) ที่เติบโตอย่างรวดเร็ว ส่วนอันดับที่ห้าคือ Cloud Computing ซึ่งถูกมองว่าเป็นศูนย์กลางที่ช่วยขับเคลื่อนเทคโนโลยีอื่นๆ การที่ทั้งห้าเทคโนโลยีนี้ต้องทำงานร่วมกันหรือพึ่งพากัน ยังสะท้อนมุมมองของ CEO ที่มองว่าเทคโนโลยีเหล่านี้จะกลายเป็นตัวกำหนดอนาคตของธุรกิจต่อไป

ปี 2021 ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญ โดยความสำเร็จจะขึ้นอยู่กับความสามารถในการปรับตัวและความเปิดกว้างพร้อมขับเคลื่อนองค์กรภายใต้ความเปลี่ยนแปลง เพราะองค์กรที่จะรอดพ้นจากวิกฤติและกลับมาเฉิดฉายอย่างเต็มภาคภูมิ หรือธุรกิจใหม่ที่จะประสบความสำเร็จได้นั้น ย่อมไม่ใช่ผู้ที่พร้อมที่สุด เร็วที่สุด หรือแข็งแกร่งที่สุด แต่ต้องปรับตัวให้เข้ากับโลกที่เปลี่ยนไปได้มากที่สุด

&nbsp;

<img class="alignnone wp-image-44515 size-thumbnail" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2021/04/ปฐมา-จันทรักษ์_001-150x150.jpg" alt="" width="150" height="150" />
บทความโดย
ปฐมา จันทรักษ์
รองประธานด้านการขยายธุรกิจในกลุ่มประเทศอินโดจีน
และกรรมการผู้จัดการใหญ่
ไอบีเอ็ม ประเทศไทย

<hr />

<a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่เฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

“Think like a CEO” ไอบีเอ็ม เผยโอกาสผ่านเลนส์ผู้บริหาร 3,000 คนทั่วโลก

<h2>PwC เผยพฤติกรรมผู้บริโภคที่เปลี่ยนไปในปี 63 หลังเกิดสถานการณ์โควิด เป็นตัวเร่งให้เกิดเทรนด์การใช้เทคโนโลยีด้านสุขภาพ-ความยั่งยืน ร้อยละ 40 ของผู้บริโภคต้องการให้ธุรกิจแสดงความรับผิดชอบต่อสังคมและสิ่งแวดล้อม แนะบริษัทค้าปลีกคิดค้นวิธีใหม่เข้าถึงผู้บริโภค</h2>
วิไลพร ทวีลาภพันทอง หุ้นส่วนสายงานธุรกิจที่ปรึกษา บริษัท PwC ประเทศไทย เปิดเผยถึงผลสำรวจมุมมองผู้บริโภคทั่วโลก (Global Consumer Insights Survey) ของ PwC ว่า การแพร่ระบาดของโควิด-19 และมาตรการเว้นระยะห่างทางสังคม (Social distancing) ที่ตามมา นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงเชิงพื้นฐานในการที่ผู้บริโภคทำงาน บริโภค สื่อสาร และดูแลสุขภาพของตนเอง

ผลสำรวจครั้งนี้ได้ทำการศึกษาติดต่อกันเป็นครั้งที่ 11 โดยแบ่งการสำรวจออกเป็น 2 ครั้ง ได้แก่ ก่อนและหลังการแพร่ระบาดของโควิด-19 ก่อนที่จะนำผลมาเผยแพร่ในเดือนกรกฎาคม โดยผลสำรวจมุ่งเน้นไปที่การศึกษาพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอยของผู้บริโภคที่อาศัยอยู่ในเขตเมือง ซึ่งเป็นศูนย์กลางที่ก่อให้เกิดกิจกรรมทางเศรษฐกิจ รวมทั้งการเร่งตัวขึ้นของการนำดิจิทัลมาใช้ในชีวิตประจำวันของผู้บริโภคหลังการแพร่ระบาดกระทบกับวิถีการใช้ชีวิตในรูปแบบเดิม

&nbsp;

ผู้บริโภคปรับเปลี่ยนพฤติกรรมการจับจ่ายใช้สอย 

การใช้มาตรการเว้นระยะห่างทางสังคม เพื่อป้องกันการแพร่ระบาดของโควิด-19 ได้ส่งผลกระทบต่อการดำเนินชีวิตของผู้บริโภคในทุกๆ มิติ รวมถึงวิธีที่พวกเขาจับจ่ายใช้ของชำและของใช้ที่จำเป็นด้วย โดยพบว่า แม้การซื้อสินค้าที่ร้านขายของชำยังคงเป็นช่องทางหลักที่ผู้บริโภคเลือกใช้ แต่รายงานระบุว่ามีมากกว่า 1 ใน 3 (ร้อยละ 35) ของผู้บริโภคที่ถูกสำรวจ หันมาใช้ช่องทางออนไลน์ในการซื้อหาอาหาร ขณะที่ร้อยละ 86 ของผู้ที่ซื้อสินค้าออนไลน์ในเวลานี้มีแผนที่จะใช้ช่องทางนี้เพื่อซื้อสินค้าต่อไป หลังมาตรการเว้นระยะห่างทางสังคมจะถูกยกเลิกไปในที่สุด

สำหรับสินประเภทค้าอื่นๆ ที่ไม่ใช่อาหารนั้น ในช่วงก่อนเกิดการแพร่ระบาดของไวรัส การซื้อสินค้าที่ร้านค้ายังเป็นตัวเลือกหลักเมื่อเปรียบเทียบกับช่องทางออนไลน์ โดยร้อยละ 47 ของผู้บริโภค กล่าวว่า พวกเขาจับจ่ายสินค้าที่ร้านค้าเป็นประจำทุกวันหรือทุกสัปดาห์เปรียบเทียบกับการชอปปิงออนไลน์ผ่านโทรศัพท์มือถือ (ร้อยละ 30) คอมพิวเตอร์ (ร้อยละ 30) และผู้ช่วยเสียงอัจฉริยะ (ร้อยละ 30)

แต่หลังจากการแพร่ระบาดของโควิด-19 เป็นต้นมา การชอปปิงออนไลน์สำหรับรายการที่ไม่ใช่อาหารได้ปรับตัวเพิ่มขึ้นอย่างมาก (ผ่านโทรศัพท์มือถือ ร้อยละ 45, คอมพิวเตอร์ ร้อยละ 41 และ แท็บเล็ต ร้อยละ 33) ซึ่งแนวโน้มของการชอปปิงออนไลน์ที่เติบโตนี้ เห็นได้เด่นชัดในสาธารณรัฐประชาชนจีน และตะวันออกกลาง โดยร้อยละ 60 และ ร้อยละ 58 ของผู้ตอบแบบสอบถามบอกว่า พวกเขาหันมาชอปปิงผ่านโทรศัพท์มือถือมากขึ้นตามลำดับ

<img class="alignnone size-full wp-image-33048" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/07/ผู้บริโภค-03.jpg" alt="" width="600" height="370" />

มิลเลนเนียลให้ความสำคัญกับความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น

สำหรับผลสำรวจในกลุ่มมิลเลนเนียลร้อยละ 59 และ ผู้ตอบแบบสอบถามที่มีบุตรร้อยละ 57 ต่างให้ความสำคัญกับความเป็นอยู่ที่ดีของตนมากกว่ากลุ่มอื่น ๆ ทั้งนี้พบว่า ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับการดูแลตนเองเพิ่มขึ้น โดยร้อยละ 51 ของผู้บริโภคในเมืองเห็นด้วย หรือเห็นด้วยอย่างยิ่งว่า พวกเขาให้ความสำคัญกับการดูแลสุขภาพจิตและคุณภาพชีวิต รวมถึงสุขภาพทางกายและการรับประทานอาหารที่ดีขึ้นซึ่งเป็นผลมาจากโควิด-19

นอกจากนี้ ผู้บริโภคที่อาศัยอยู่ในเมืองซึ่งเข้าร่วมการสำรวจหลังจากการแพร่ระบาด ยังมองเรื่องความปลอดภัยและความมั่นคง และการดูแลสุขภาพว่า มีความสำคัญต่อคุณภาพชีวิตพอๆ กับการมีงานทำ โดยร้อยละ 49 และ ร้อยละ 45 ของผู้ตอบแบบสอบถามมีความเห็นดังกล่าวตามลำดับ เปรียบเทียบกับการมีงานทำที่ ร้อยละ 45

&nbsp;

ผู้บริโภคให้ความสำคัญกับความยั่งยืน

ผลสำรวจยังชี้ให้เห็นถึงการหันมาใส่ใจเรื่องของความยั่งยืนและความรู้สึกถึงหน้าที่ความรับผิดชอบของผู้บริโภค ในฐานะพลเมืองของสังคมอย่างชัดเจน ยกตัวอย่าง เช่น ในผลสำรวจที่จัดทำขึ้นก่อนเกิดการแพร่ระบาด ร้อยละ 45 ของผู้ตอบแบบสอบถามทั่วโลกบอกว่า พวกเขาหลีกเลี่ยงการใช้พลาสติกทุกครั้งที่ทำได้ ขณะที่ ร้อยละ 43 ต้องการให้ธุรกิจแสดงความรับผิดชอบต่อผลกระทบทางสิ่งแวดล้อมของตน และ ร้อยละ 41 ต้องการให้ธุรกิจค้าปลีกจำกัดการใช้ถุงพลาสติกและบรรจุภัณฑ์สำหรับสินค้าที่เน่าเสียง่าย

สิ่งที่น่าสนใจอีกประการหนึ่งคือ เมื่อถามผู้บริโภคว่า ใครควรมีหน้าที่รับผิดชอบในการส่งเสริมพฤติกรรมที่สร้างความยั่งยืนในสังคมมากที่สุด ร้อยละ 20 ของผู้ตอบแบบสอบถามตอบว่า “ตัวฉันเอง ในฐานะผู้บริโภค” ขณะที่ ร้อยละ 15 ตอบว่าเป็นหน้าที่ของ “ผู้ผลิต” ทั้งนี้ เมื่อถามผู้บริโภคเกี่ยวกับความเต็มใจในการแลกเปลี่ยนข้อมูล ร้อยละ 49 กล่าวว่า พวกเขายินดีที่จะแลกเปลี่ยนข้อมูลของพวกเขา หากข้อมูลดังกล่าวจะช่วยปรับปรุงความเป็นอยู่ในเมืองให้ดีขึ้นได้

“ในขณะที่แนวโน้มหลายๆ อย่างมีการพัฒนามาสักระยะหนึ่งแล้ว การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่า การแพร่ระบาดครั้งนี้ยิ่งส่งผลให้ผู้บริโภคหันมาต้องการความโปร่งใส ความยั่งยืน รวมถึงความสะดวกสบายมากขึ้น ฉะนั้นบริษัทที่จะได้รับประโยชน์มากที่สุดคือ บริษัทที่สามารถสร้างความไว้วางใจให้กับผู้บริโภค มีการลงทุนในสร้างประสบการณ์ที่ดีในการจับจ่ายสินค้าของลูกค้าแบบไร้รอยต่อ และคำนึงถึงสุขภาพและความปลอดภัยของผู้บริโภคเป็นหลัก” สตีฟ บาร์ หัวหน้าสายงานตลาดผู้บริโภคทั่วโลก PwC สหรัฐอเมริกา กล่าว

<figure><img class="wp-image-33047 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/07/วิไลพร-ทวีลาภพันทอง-01.jpg" alt="" width="400" height="533" /><figcaption> วิไลพร ทวีลาภพันทอง หุ้นส่วนสายงานธุรกิจที่ปรึกษา บริษัท PwC ประเทศไทย</figcaption></figure>

นอกจากนี้ นาย ออซ ออซเทิร์ก หัวหน้าสายงานที่ปรึกษาตลาดผู้บริโภคทั่วโลก PwC สหราชอาณาจักร กล่าวว่า ตลอดระยะเวลา 11 ปีของการสำรวจผู้บริโภคทั่วโลก เราไม่เคยได้ข้อมูลที่ชัดเจนขนาดนี้มาก่อนเลยว่าความโปร่งใส ความยั่งยืน และจิตสำนึกทางสังคมเป็นสิ่งที่ผู้บริโภคต้องการมากที่สุด ฉะนั้นในช่วงเวลาที่สำคัญแบบนี้ บริษัทและธุรกิจค้าปลีกต่างๆ ยิ่งจำเป็นต้องสร้างความเชื่อมั่นให้เกิดขึ้นกับลูกค้าให้ได้

วิไลพร กล่าวว่า สำหรับประเทศไทยการแพร่ระบาดของไวรัสโควิด-19 ทำผู้บริโภคไทยปรับตัวไปสู่ดิจิทัลมากขึ้นภายในเวลาชั่วพริบตา โดยในช่วงล็อกดาวน์คนหันมาชอปปิงออนไลน์กันเพิ่มขึ้นมาก ซึ่งคาดว่ายอดขายของธุรกิจอีคอมเมิร์ซในช่วงเวลานี้จะเพิ่มขึ้นถึงเท่าตัว และผลักดันให้ปีนี้มูลค่าตลาดอีคอมเมิร์ซของไทยน่าจะสูงกว่า 2 แสนล้านบาท

สำหรับสินค้าที่ผู้บริโภคหันมาชอปปิงออนไลน์เพิ่มมากขึ้นมีตั้งแต่สินค้าที่เกี่ยวกับสุขภาพ อย่าง หน้ากากอนามัย เจลล้างมือ อาหารออร์แกนิก รวมไปถึงเทคโนโลยีเกี่ยวกับสุขภาพ เพราะการแพร่ระบาดของโควิด-19 ทำให้ผู้บริโภคหันมาใส่ใจสุขภาพและความเป็นอยู่มากขึ้น

นอกจากนี้ ผู้บริโภคไทยยังปรับตัวไปสู่สังคมไร้เงินสดมากขึ้น โดยหันมาใช้บริการอีเพย์เมนต์เพราะนอกจากจะได้รับความสะดวกสบายในการช็อปปิ้งออนไลน์แล้ว ยังเป็นการช่วยหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับเงินสดซึ่งอาจเป็นแหล่งของเชื้อโรค ซึ่งตอนนี้ห้างสรรพสินค้า และ ซุปเปอร์มาร์เก็ต ที่กลับมาเปิดดำเนินการอีกครั้งก็หันมาเพิ่มช่องทางการชำระด้วยผ่านดิจิทัลเพย์เมนต์กัน ฉะนั้น ธุรกิจที่หันมามุ่งเน้นทำตลาดผ่านช่องทางออนไลน์จะต้องมีระบบป้องกันความปลอดภัยของข้อมูลลูกค้า และภัยไซเบอร์ในด้านต่างๆ เพื่อสร้างความเชื่อมั่นและไว้วางใจให้กับผู้บริโภค

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/%e0%b8%8b%e0%b8%b5%e0%b9%84%e0%b8%ad%e0%b9%80%e0%b8%ad%e0%b8%aa-%e0%b9%80%e0%b8%9c%e0%b8%a2-%e0%b8%a3%e0%b8%b2%e0%b8%84%e0%b8%b2%e0%b8%97%e0%b8%ad%e0%b8%87%e0%b8%84%e0%b8%b3-%e0%b8%a1%e0%b8%b5.html">ซีไอเอส เผย ราคาทองคำ มีโอกาสแตะ 2,100 ดอลลาร์</a>

<hr />

ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">เพจเฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

&nbsp;

PwC ชี้พฤติกรรมผู้บริโภคเปลี่ยนหลังโควิด

<h2>มาตรการด้านที่อยู่อาศัย ในใจคุณคืออะไร DDproperty ได้ทำแบบสำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคที่มีต่อตลาดที่อยู่อาศัยในช่วงที่ผ่านมา โดยมีหนึ่งหัวข้อที่น่าสนใจ คือ ‘อยากให้รัฐบาลมีมาตรการอะไรในการส่งเสริมการซื้อ-ขายที่อยู่อาศัย?’ ซึ่งจากผลลัพธ์ที่ได้ก็สะท้อนให้เห็นมุมมองที่น่าสนใจหลายประเด็นด้วยกัน</h2>
หลังจากผ่านพ้นช่วง Lockdown ในภาวะวิกฤติโควิด-19 ไปได้ไม่นาน สถานการณ์ทางเศรษฐกิจและอสังหาฯ ประเทศไทยก็ค่อยๆ ฟื้นตัว แม้ตอนนี้จะยังไม่ได้กลับมาสู่ภาวะปกติเต็ม 100 แต่ก็มีสัญญาณที่ดีขึ้นจากมาตรการด้านที่อยู่อาศัย ทางจากธนาคารและภาครัฐบาลในบางส่วน แต่ก่อนจะมาถึงจุดนี้ได้นั้น ในช่วง 2-3 เดือนที่ผ่านมาถือเป็นช่วงเวลาอันยากลำบากไม่น้อยเลย

คนไทยส่วนใหญ่ประสบปัญหาทางการเงิน เนื่องจากรายรับจากการทำการค้า ทำธุรกิจลดน้อยลง รวมไปถึงกลุ่มพนักงานออฟฟิศบางกลุ่มโดนลดค่าจ้าง ไปจนถึงการว่างงาน นั่นเป็นเพราะพิษโควิด-19 ที่ส่งผลกระทบไปยังหลายภาคส่วน ทั้งฝั่งของผู้ประกอบการและประชาชน นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ทั้งภาคธุรกิจและประชาชน เกิดกระแสเรียกร้องให้ภาครัฐยื่นมาเข้ามาให้ความช่วยเหลือ ซึ่งที่ผ่านมาภาครัฐเองก็มีการออกนโยบาย มาตรการช่วยเหลือเยียวยาอยู่พอสมควร และจากผลสำรวจของ DDproperty ได้สะท้อนมุมมองดังต่อไปนี้

&nbsp;

<img class="alignnone wp-image-32679 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/07/มาตรการอสังหา-01.jpg" alt="&quot;มาตรการด้านที่อยู่อาศัย&quot;" width="600" height="400" />

คนไทยมีความเชื่อมั่นต่อตลาดอสังหาฯ ลดลง

จากแบบสำรวจความคิดเห็นของผู้บริโภคที่มีต่อสภาพตลาดที่อยู่อาศัย Thailand Consumer Sentiment Study รอบล่าสุดที่มีผู้เข้าร่วมฯ กว่า 1,000 คน พบดัชนีความเชื่อมั่นอสังหาฯ ลดลงจากไตรมาสแรก จากเดิม 48 จุด ลงลงมาอยู่ที่ 43 จุด สะท้อนให้เห็นว่าสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโควิด-19 ส่งผลให้ผู้คนมีความพึงพอใจต่อตลาดอสังหาฯ น้อยลง เพราะมีความไม่แน่นอนสูง โดยกว่าร้อยละ 75 ชะลอการซื้อขายออกไป บ้างก็ไม่กล้าลงทุน นอกจากนี้ยังมองว่าได้รับความช่วยเหลือเยียวยาจากภาครัฐน้อย และราคาที่อยู่อาศัยอาจมีแนวโน้มลดลงใน 1-5 ปีข้างหน้านี้ ซึ่งจะขออธิบายขยายความให้เห็นภาพที่ชัดเจนขึ้นใน 3 ประเด็น ดังต่อไปนี้

1.) ระดับความพึงพอใจโดยรวมของคนไทยและความสามารถในการจับจ่ายของคนไทยยังคงลดลง

หากพิจารณาความพึงพอใจต่อสถานการณ์ตลาดที่อยู่อาศัยในรอบปัจจุบันพบว่า ความพึงพอใจของผู้บริโภคลดลงเล็กน้อย โดยลดลงจากร้อยละ 54 ในการสำรวจรอบก่อน เหลือร้อยละ 51 ในการสำรวจรอบนี้ สอดคล้องไปกับความสามารถในการจ่ายที่ลดลงด้วย โดยส่วนใหญ่มองว่าราคาอสังหาริมทรัพย์ยังแพงเกินไปในสถานการณ์ปัจจุบัน

2.) คนไทยจำนวนมากมองว่าอัตราดอกเบี้ยสูงเกินไป

ส่วนการรับรู้ในเรื่องอัตราดอกเบี้ยสำหรับสินเชื่อบ้านในสถานการณ์ปัจจุบัน คนส่วนใหญ่มองว่า อัตราดอกเบี้ยสินเชื่อบ้านยังอยู่ในระดับสูงถึงร้อยละ 68 โดยส่วนใหญ่ถึงร้อยละ 90 มองว่า ภาครัฐยังไม่ได้ให้การช่วยเหลือประชาชนในเรื่องนี้อย่างเพียงพอ

3.) คนไทยคาดว่าในอีก 5 ปีข้างหน้า ราคาที่อยู่อาศัยจะมีการปรับตัวลง

ทางด้านราคา คนไทยส่วนใหญ่มองว่า ราคาอสังหาฯ ยังค่อนข้างแพงเกินไปถึงร้อยละ 60 แต่ทั้งนี้ก็ยังคงมองว่าตนเองยังสามารถซื้อได้ถึงร้อย 57 ด้วยรายได้ที่มีอยู่ ณ ปัจจุบัน รวมทั้งยังคาดการณ์ว่าราคาที่อยู่อาศัยในอีก 1-5 ปีข้างหน้า ราคาจะปรับลดลงอีก

<img class="alignnone wp-image-32680 size-full" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/07/มาตรการอสังหา-02.jpg" alt="&quot;มาตรการด้านที่อยู่อาศัย&quot;" width="600" height="401" />

มาตรการใดบ้าง ที่คนไทยอยากให้รัฐบาลช่วยเหลือ

แม้ว่าที่ผ่านมารัฐบาลได้มีการออกนโยบายช่วยเหลือด้านประชาชนไปบ้างแล้วบางมาตรการ เช่น โครงการบ้านล้านหลัง โดยมีการเพิ่มวงเงินกู้ จากเดิม 1 ล้านบาท เป็นไม่เกิน 1.2 ล้านบาท, มาตรการลดภาษีที่ดินและสิ่งปลูกสร้างร้อยละ 90, ผ่อนปรนมาตรการควบคุมสินเชื่อเพื่อที่อยู่อาศัย (LTV) รวมถึงลดค่าโอน ค่าจดจำนอง แต่จากผลการสำรวจพบว่า คนไทยถึง 4 ใน 5 ไม่ค่อยพึงพอใจกับนโยบายของภาครัฐในเรื่องของอสังหาริมทรัพย์

โดยพบว่า มาตรการที่ประชาชนต้องการให้รัฐบาลให้ความช่วยเหลือด้านที่อยู่อาศัยในช่วงที่ผ่านมา หลัก ๆ แล้วสามารถจำแนกได้เป็นดังนี้
<ul>
 	<li>ร้อยละ 91  คาดหวังให้รัฐบาลลดอัตราดอกเบี้ยสินเชื่อบ้าน ทั้งแก่ผู้ที่ซื้อบ้านหลังแรกและผู้ที่มีบ้านอยู่แล้ว</li>
 	<li>ร้อยละ 34 ลดการชำระเงินดาวน์</li>
 	<li>ร้อยละ 30 ลดหย่อนภาษีสำหรับผู้ซื้อบ้านหลังแรก</li>
</ul>
รองลงมาต้องการให้ภาครัฐช่วยในเรื่องการขยายเวลาการชำระสินเชื่อให้นานขึ้น, หยุดการคำนวณดอกเบี้ยชั่วคราวเป็นเวลา 3-6 เดือน, หยุดการจ่ายค่าผ่อนบ้านเป็นเวลา 3-6 เดือน, ลดสัดส่วนเกณฑ์พิจารณาเงินกู้ต่อมูลค่าบ้าน (LTV) ให้ต่ำลง และลดค่าภาษีอากรแสตมป์

ท่ามกลางสถานการณ์ที่ยังไม่มีความแน่นอน และคนไทยส่วนใหญ่ยังมองว่าราคาที่อยู่อาศัยอยู่ในเกณฑ์ที่สูง แต่ในขณะเดียวกันก็ยังเชื่อมั่นว่าจะสามารถมีบ้านเป็นของตัวเองได้ ด้วยความช่วยเหลือจากภาครัฐในการปรับลดอัตราดอกเบี้ย และความช่วยเหลืออื่นๆ ผ่านมาตรการต่างๆ ที่จะเข้ามาสนับสนุนให้ประชาชนเข้าถึงเงินกู้และซื้อที่อยู่อาศัยได้ง่ายขึ้น ซึ่งก็ต้องจับตาดูการเปลี่ยนแปลงต่อไปอย่างใกล้ชิด

อย่างไรก็ตาม ขณะที่กำลังรอนโยบายขับเคลื่อนของทางภาครัฐ ทางฝั่งของผู้ประกอบการที่อยู่อาศัยเองก็ได้นำเสนอโปรโมชัน ลด แลก แจก แถม เพื่อกระตุ้นการตัดสินใจของผู้ซื้อ นับตั้งแต่ช่วงต้นปีที่ 2563 มาจนถึงปัจจุบัน หากมองในแง่ของผู้บริโภคที่มีความพร้อมทางการเงินก็นับว่าเป็นช่วงเวลาที่ดีที่จะได้ซื้ออสังหาฯ ในราคาที่ถูกลง และได้ของแถมคุ้มค่ามากขึ้น

<a href="https://www.ddproperty.com/">DDproperty.com</a> เว็บไซต์สื่อกลางอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่ง ที่รวบรวม ทิปส์ในการซื้อขายอสังหาฯ และรีวิวโครงการใหม่ ทั้งไทยและอังกฤษ ไว้กว่า 10,000 บทความ

อ่านเพิ่มเติม: <a href="https://forbesthailand.com/news/finance-and-investment/william-heinecke-%e0%b9%80%e0%b8%9c%e0%b8%a2%e0%b8%94%e0%b8%b1%e0%b8%99-%e0%b9%84%e0%b8%a1%e0%b9%80%e0%b8%99%e0%b8%ad%e0%b8%a3%e0%b9%8c%e0%b8%af-%e0%b9%80%e0%b8%aa%e0%b8%a3%e0%b8%b4%e0%b8%a1%e0%b9%80.html">William Heinecke เผยดัน ไมเนอร์ฯ เสริมเแกร่งการเงิน</a>

<hr />

ไม่พลาดเรื่องราวน่าสนใจอื่นๆ ของเรา ติดตามเราได้ที่ <a href="https://www.facebook.com/ForbesThailandMagazine/">เพจเฟซบุ๊ก Forbes Thailand Magazine</a>

&nbsp;

"มาตรการด้านที่อยู่อาศัย" ในใจคุณคือสิ่งใด

<h2 class="p2">ผลสำรวจประชาชนอเมริกันเกี่ยวกับความคาดหวังเรื่องเทคโนโลยีกับการใช้ชีวิต ชี้ 50% คาดหวังการใช้งาน “ไฮเปอร์ลูป” ภายในปี 2030 อีก 38% เชื่อมี “แท็กซี่ลอยฟ้า” ให้บริการ 49% หวังใช้ “หุ่นยนต์แม่บ้าน” สร้างความสะดวกสบายให้กับชีวิต</h2>
Dassault Systèmes ร่วมกับบริษัทวิจัยอิสระ CITE Research เผยผลสำรวจความคิดเห็นผู้บริโภคเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตในเมืองใหญ่ พบว่า ภายในปี 2030 เทคโนโลยีจะเข้ามาเติมเต็มและยกระดับคุณภาพชีวิตผู้บริโภคทุกไลฟ์สไตล์ พร้อมคำนึงถึงผลกระทบต่อสังคมทั้งเชิงบวกและเชิงลบ 

<ul class="ul1">
 	<li class="li3">การเดินทางด้วยรถไฟความเร็วสูง (Hyperloop) </li>
 	<li class="li3">เปลี่ยนบ้านธรรมดาให้กลายเป็นสมาร์ทโฮม (Smart Home) </li>
 	<li class="li3">การใช้จ่ายผ่านอุปกรณ์โมบายล์ (Mobile Payment) </li>
 	<li class="li3">แผนการประกันสุขภาพส่วนบุคคล (Personalized Preventive Health Plan) </li>
</ul>
สิ่งเหล่านี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของความต้องการที่เทคโนโลยีจะเข้ามามีบทบาท และอาจจะกลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันของผู้คนในอนาคต
สอดคล้องกับคำตอบของกลุ่มผู้ตอบแบบสอบถาม จากผลสำรวจถึงเทคโนโลยีในอนาคตที่ผู้บริโภคคาดหวัง พบประเด็นสำคัญคือ ภายในปี 2030 การนำนวัตกรรมและเทคโนโลยีมาเติมเต็มประสบการณ์การใช้งานตามรสนิยมของผู้บริโภคเป็นเรื่องที่แบรนด์ควรตระหนัก ทั้งการใช้ชีวิตภายในบ้าน การเดินทาง สุขภาพ และการจับจ่ายใช้สอย
นอกจากนี้ยังมีอีกหลายหมวดหมู่ที่น่าสนใจ อาทิ เรื่องความปลอดภัย การใช้พลังงาน ความสะดวกสบาย การเข้าถึง การออม และ ประกันชีวิต ที่คาดหวังว่าจะมอบประโยชน์การใช้ชีวิตของพวกเขาจากเทคโนโลยีอื่นๆ
<img class="alignnone size-full wp-image-3985" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/01/Dassault-2030-Infographic.jpg" alt="" width="800" height="2353" />
ข้อมูลที่ได้รับจากการตอบแบบสอบถาม:
1.ประสบการณ์ใช้งานตามรสนิยมของกลุ่มมิลเลนเนียลมีอิทธิพลต่อการพัฒนาเทคโนโลยี ชาวมิลเลนเนียลอายุระหว่าง 18 - 34 ปี ให้ความสำคัญกับการแสดงออกถึงเอกลักษณ์ส่วนบุคคล ดังนั้น เทคโนโลยีควรนำเสนอรูปแบบการใช้งานให้ตรงกับไลฟ์สไตล์ โดยสามารถปรับเปลี่ยนได้ด้วยตนเองและตลอดเวลา ผู้ตอบแบบสอบถามอายุ 35 ปีขึ้นไป คาดว่า ความก้าวหน้าของเทคโนโลยีจะช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้นอีกด้วย
2.ในปี 2030 บ้านจะยิ่งปลอดภัยและประหยัดพลังงานมากขึ้น ผู้ตอบแบบสอบถามกว่า 70% กล่าวว่า ในอนาคตจะเลือกใช้อุปกรณ์ที่สามารถรีโมทเพื่อควบคุมและตรวจสอบ การสั่งงานด้วยเสียง และวางระบบภายในบ้านแบบสมาร์ทโฮม หรือ บ้านอัจฉริยะ ขณะที่ผู้ตอบแบบสอบถาม 49% เลือกใช้แม่บ้านอัจฉริยะหรือหุ่นยนต์แม่บ้าน
3.ระบบไฟฟ้าและการเชื่อมต่ออัจฉริยะจะยกระดับระบบขนส่งมวลชนและยานยนต์ ช่วยให้ประหยัดต้นทุน ลดเวลาในการเดินทาง และสร้างความปลอดภัยให้กับผู้เดินทางบนท้องถนนมากยิ่งขึ้น ผู้ตอบแบบสอบถามมากกว่า 70% คาดการณ์ว่าจะใช้รถยนต์ไฟฟ้าหรือรถไฮบริดในอนาคต ขณะที่กว่า 50% คาดว่า จะเลือกใช้ระบบขนส่งความเร็วสูงหรือรถไฟความเร็วสูง หรือ ไฮเปอร์ลูป ด้านผู้ตอบแบบสอบถาม 38% คาดว่า จะมี “แท็กซี่ลอยฟ้า” เปิดให้ใช้บริการ

<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/news/motoring/dyson-%E0%B8%95%E0%B8%B1%E0%B9%89%E0%B8%87%E0%B9%82%E0%B8%A3%E0%B8%87%E0%B8%87%E0%B8%B2%E0%B8%99-%E0%B8%A3%E0%B8%96ev.html">Dyson ประกาศตั้งโรงงานผลิตรถยนต์ไฟฟ้าใน ‘สิงคโปร์’ เจาะตลาด EV เอเชีย</a></li>
 	<li><a href="http://www.forbesthailand.com/technology-detail.php?did=1548">รถบัสไฟฟ้าพันธุ์รักษ์โลก</a></li>
</ul>
ขณะที่ผู้ขับขี่กว่า 75% เชื่อว่า จะได้รับประสบการณ์ขับขี่รถยนต์ที่ดีขึ้นในอนาคต เช่น เทคโนโลยีเพื่อการวางแผนการเดินทางหรือกำหนดเส้นทางและแผนการควบคุมการจราจรในเขตเมือง อย่างไรก็ดี ผู้ตอบแบบสอบถามส่วนใหญ่ยังไม่ยินดีที่จะเปิดให้เข้าถึงข้อมูลส่วนตัวเพื่อใช้ในการปรับปรุงคุณภาพการให้บริการ 
4.แผนการประกันสุขภาพส่วนบุคคลและการติดตั้งเครื่องมือสำหรับดูแลสุขภาพภายในบ้าน หรือโฮมทรีทเมนท์ (Home Treatment) จะใช้กันแพร่หลายมากยิ่งขึ้น ผู้ตอบแบบสอบถามกว่า 80% คาดว่า เทคโนโลยีจะช่วยให้พวกเขาจัดการสุขภาพได้ง่ายและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้นซึ่งจะช่วยป้องกันโรคและช่วยให้พวกเขาใช้ชีวิตได้นานขึ้น
โดย 83% มองว่าแผนประกันสุขภาพที่ตรงกับพฤติกรรมหรือโภชนาการจะตอบโจทย์มากที่สุด 81% มองว่าจะซื้อเครื่องมือในการดูแลสุขภาพมาติดตั้งหรือนำมาใช้ที่บ้านเอง และ 80% คาดว่าจะมีระบบบันทึกข้อมูลด้านสุขภาพอิเล็กทรอนิกส์เปิดให้ใช้บริการ

<ul>
 	<li><a href="http://www.forbesthailand.com/world-detail.php?did=2640">Jessica Tan หลอมรวม Ping An Insurance สู่เทคโนโลยี</a></li>
</ul>
3 ใน 4 ของผู้ตอบแบบสอบถาม เชื่อว่า เทคโนโลยี เช่น แอพพลิเคชั่นสำหรับวินิจฉัยสุขภาพที่สามารถทำได้ด้วยตัวเองหรือที่บ้านอุปกรณ์สวมใส่ และศัลยกรรมกระดูกเทียมจะถูกนำมาใช้มากขึ้นในอนาคต
5.ร้านค้ารูปแบบเดิมจะยังมีอยู่ สิ่งที่จะเพิ่มเข้ามาคือการนำเทคโนโลยีมาเพิ่มความสะดวกในการชำระเงินและบริการต่างๆ ในร้านค้า ผู้ตอบแบบสอบถาม 84% เชื่อว่า การเปิดให้ชำระเงินผ่านโทรศัพท์มือถือ และการเพิ่มความสะดวกสบายด้านการส่งของได้ทุกที่ทุกเวลาช่วยเร่งให้อุตสาหกรรมซื้อขายสินค้าร้อนแรงมากยิ่งขึ้น
ขณะที่ 45% เชื่อว่า การพัฒนาการซื้อขายผ่านร้านค้าเสมือนจริงให้สำเร็จภายในปี 2030 ยังไกลเกินเอื้อม
หมายเหตุ: ผลการศึกษาฉบับนี้จัดทำขึ้นโดย Dassault Systèmes ผ่านระบบถาม-ตอบแบบออนไลน์ โดยผู้ตอบแบบสอบถามชาวอเมริกันกว่า 1,000 คน ระหว่างวันที่ 19 - 29 พฤศจิกายน 2018
&nbsp;

อ่านเพิ่มเติม
<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/news-detail.php?did=2746">เทคโนโลยีเพื่อนักออกแบบ Solidworks 2019 ปล่อยฟีเจอร์ใหม่รองรับแว่น VR</a></li>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/world/7-%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%B4%E0%B8%A9%E0%B8%B1%E0%B8%97%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%84%E0%B9%82%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%A5%E0%B8%A2%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%94%E0%B9%88%E0%B8%99%E0%B8%94%E0%B8%B1%E0%B8%87.html">7 บริษัทเทคโนโลยีเด่นดัง จากการจัดอันดับ 100 บริษัทสุดยอดนวัตกรรมโลก</a></li>
</ul>

วาดฝันปี 2030 ผู้บริโภคอยากเดินทางด้วย “ไฮเปอร์ลูป”

<h2>เอ็กซ์พีเดียเผยผลวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมของนักท่องเที่ยวที่ไม่ได้พักผ่อนระหว่างการเดินทางอย่างแท้จริง (Vacation Deprivation Study) ประจำปี 2560 ในหลากหลายประเด็น โดยเป็นงานวิจัยที่ทำมาต่อเนื่องเป็นปีที่ 17 ตั้งแต่ปี 2543</h2>
ซิมอน ฟิเก้ ผู้จัดการทั่วไป เอ็กซ์พีเดีย กรุ๊ป ประจำภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้และอินเดีย เผยถึงการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยที่ขวางการลาพักร้อนเป็นประจำทุกปี โดยให้ความสำคัญกับพฤติกรรมของการลาพักร้อนที่แตกต่างกันในหลายทวีป แน่นอนว่าคนส่วนใหญ่จากหลากหลายประเทศร้อยละ 80-90 มองการลาพักร้อนทำให้พวกเขารู้สึกมีความสุขมากขึ้น ทั้งยังได้ใกล้ชิดกับครอบครัว ความเครียดลดลง และยังส่งผลให้ประสิทธิภาพการทำงานเพิ่มสูงขึ้น

“แต่จากผลสำรวจที่เกิดขึ้น จำนวนของคนที่ไม่ใช้วันลาพักร้อนสูงขึ้นทั่วโลก ประเทศในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกมีจำนวนเพิ่มสูงขึ้นโดยเฉพาะในปี 2560 กลุ่มผู้ใหญ่ที่ทำงานเต็มเวลาทั่วโลกรู้สึกว่าไม่อยากลาหยุดพักร้อนมีจำนวนถึงร้อยละ 53 เพิ่มสูงขึ้นกว่าปี 2559 ที่มีจำนวนร้อยละ 49” ซิมอน ฟิเก้ เผยและกล่าวต่อว่า

นายจ้างไทยเองสนับสนุนให้มีวันลาพักร้อนประจำปีเพิ่มขึ้น แต่ลูกจ้างยังคงใช้วันลาพักร้อนน้อยกว่าที่กำหนด จากการศึกษาข้อมูลเชิงลึกพบว่าเหตุผลจริงๆ ที่ทำให้ลูกจ้างประจำคนไทยรู้สึกว่าตัวเขาไม่ได้ใช้วันลาพักร้อนประจำปีมีจำนวนถึงร้อยละ 51 ของจำนวนลูกจ้างประจำ และใช้วันลาพักร้อนเพียง 2-3 วันต่อปี ซึ่งน้อยกว่าวันหยุดประจำปีที่พวกเขาได้รับเสียอีก

โดยเหตุผลส่วนใหญ่ที่ต้องการเก็บวันลาพักร้อนไว้ อาทิ เพื่อเกิดเหตุไม่คาดฝันร้อยละ 45 ตารางการทำงานที่ไม่เอื้ออำนวยและบุคคลากรไม่เพียงพอ ร้อยละ 37 ความยุ่งยากในการจัดตารางเวลาวันหยุดให้เหมาะสมกับครอบครัว เพื่อนและคู่รัก ร้อยละ 37และความต้องการในการสะสมวันลาพักร้อนไว้ใช้ในปีถัดไป ร้อยละ 30

<figure><img style="width: 680px; height: 452px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/446b9bcf2b3ad5dd98c7e214982948b3.png" alt="" width="680" height="452" /><figcaption> ซิมอน ฟิเก้ ผู้จัดการทั่วไป เอ็กซ์พีเดีย กรุ๊ป ประจำภูมิภาคตะวันออกเฉียงใต้และอินเดีย</figcaption></figure>

ทั้งนี้ผลสำรวจยังเผยให้เห็นอีกว่าแม้กลุ่มนักท่องเที่ยววัยทำงานกลุ่มนี้เดินทางท่องเที่ยวแต่ยังคงเช็คอีเมล ซึ่งจากข้อมูลการสำรวรวจนั้นคนกลุ่มนี้จำนวนร้อยละ 27 เข้าเช็คอีเมลอย่างน้อยวันละครั้ง เพิ่มขึ้นจากปี 2559 ที่มีจำนวนร้อยละ 24 โดยแบ่งเป็นชาวไต้หวันร้อยละ 48 ชาวอินเดียร้อยละ 39 ส่วนชาวไทยร้อยละ 28

นอกจากนี้ร้อยละ 48 จากกลุ่มตัวอย่างเผยด้วยว่าพวกเข้าต้องยกเลิกหรือเลื่อนวันลาพักร้อนออกไปเนื่องจากการทำงาน ซึ่งโดยปกติแล้วจะเป็นกลุ่มนักท่องเที่ยวชาวเอเชีย โดยเป็นคนไทยร้อยละ 75 ชาวเอมิเรตร้อยละ 70 และชาวอินเดียร้อยละ 67

ด้าน กริช ม่วงไหมทอง คุณหมอพิธีกรรายการ เดอะ ดร. ออซ ไทยแลนด์ ผู้ร่วมเสวนากล่าวเสริมในมุมมองที่เกี่ยวกับสุขภาพและประโยชน์ที่รับวันหยุด “การลาหยุดเพื่อพักผ่อนไม่เพียงแต่เป็นผลดีสำหรับตัวคุณ แต่ยังสามารถช่วยเพิ่มประสิทธิภาพการทำงานได้ยิ่งขึ้น เท่ากับส่งผลดีให้กับองค์กรด้วยเช่นกัน ผมคิดว่านายจ้างควรเริ่มต้นการปลูกฝังและการฝึกให้ลูกจ้างรู้จักวางแผนการเรื่องความสมดุลในชีวิตทำงานและการพักผ่อนให้มากยิ่งขึ้น”

เอ็กซ์พีเดีย เผยผลวิจัยนักท่องเที่ยวไทยติดโผอันดับหนึ่งเลิกและเลื่อนวันหยุดผักผ่อนเพราะติดงาน

<h2>Marketbuzzz แนะแบรนด์ผลิตภัณฑ์ควรเข้าถึงข้อมูลในเชิงลึกที่รวดเร็วและถูกต้องแม่นยำ ล่าสุดเผยผลสำรวจ “เสียงจากคุณแม่แท้ๆ” ที่มีลูกน้อยวัย 0-3 ปี จำนวน 1,000 คน พบว่าแม่เป็นคนที่ตัดสินใจเรื่องต่างๆ สำหรับลูกน้อยเป็นหลัก สูงถึง 63% โดยมือถือเป็นสิ่งที่ทำให้เปลี่ยนแปลงการตัดสินใจของกลุ่มแม่</h2>
ในการเปิดตัวครั้งนี้ Marketbuzzz ยังได้เปิดเผยข้อมูลที่ได้รับจากผลการสำรวจ “เสียงจากคุณแม่แท้ๆ” ซึ่งทำให้เกิดความรู้ความเข้าใจในบทบาทการเป็นคุณแม่ของลูกในวัยตั้งแต่ 0-3 ปี ในการตัดสินใจเรื่องต่างๆ โดยเฉพาะการเปลี่ยนมุมมองและอิทธิพลของช่องทางออนไลน์ กลุ่มคุณแม่ในปัจจุบันนี้เป็นกลุ่มคนยุคใหม่ที่เติบโตมากับการหาข้อมูลต่างๆ ผ่านทางมือถือ และชอบที่จะแบ่งปันช่วงเวลาแห่งความสุขของลูกผ่านทางมือถืออีกด้วย

จากข้อมูลจากการสำรวจบางส่วนพบกว่า 63% ของกลุ่มคุณแม่จะเป็นผู้ตัดสินใจหลัก โดยอีก 37% เป็นสมาชิกในครอบครัวเป็นผู้ตัดสินใจหลักร่วมกับคุณแม่ โดยอาหารเป็นประเภทสินค้าที่มีการซื้อมากที่สุด รองลงมาคือของใช้ส่วนตัว เสื้อผ้า และ ของเล่นเสริมทักษะ โดยกลุ่มคุณแม่ส่วนใหญ่มีค่าใช้จ่ายสำหรับลูกน้อยเฉลี่ยต่อเดือนอยู่ระหว่าง 2,500-7,500 บาท

โดยกลุ่มคุณแม่เห็นว่ากิจกรรมโปรโมชั่นต่างๆ มีผลมากที่สุดต่อการตัดสินใจซื้อสินค้าให้กับลูกน้อย สูงถึง 38% โดยมี ร้านค้าแบบดั้งเดิม (ห้างสรรพสินค้า, ซุปเปอร์มาร์เก็ต) เป็นช่องทางสำหรับซื้อสินค้าที่กลุ่มคุณแม่นิยมมากที่สุด สูงถึง 92% โดยมีช่องทางทางอีคอมเมิร์ซเป็นช่องทางอันดับที่ 2 อยู่ที่ 58%

<img style="width: 680px; height: 496px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/ed895cb211738d8c143b7cbb16fe3831.png" alt="" />

“ผลการสำรวจข้างต้นแสดงให้เห็นถึงตัวอย่างที่เป็นประโยชน์ของความรู้ความเข้าใจที่ได้จากการสำรวจ “เสียงจากคุณแม่แท้ๆ” แม้ว่าข้อมูลที่ได้จากการสำรวจนี้จะเป็นข้อมูลแบบกว้างๆ แต่ก็ได้มีการเน้นให้เห็นอย่างเด่นชัดถึงวิธีการที่ลูกค้าของเราจะได้รับประโยชน์จากการใช้ Mother’s Panel ข้อมูลทั้งหมดที่ได้จากการสำรวจนี้ มีการเก็บข้อมูลภายในหนึ่งสัปดาห์ ในขณะที่โลกการตลาดทุกวันนี้อยู่ในช่วงการเปลี่ยนแปลง เวลาถือเป็นเรื่องที่สำคัญมาก ผู้จัดการแบรนด์ต้องการข้อมูลที่รวดเร็วและถูกต้องแม่นยำเพื่อใช้ในการตัดสินใจ โดยเฉพาะปริมาณการตัดสินใจเชิงยุทธวิธีจำนวนมากที่เกิดขึ้นในสินค้าหมวดหมู่นี้” Grant Bertoli ประธานบริหารของ Marketbuzzz กล่าว และเสริมว่ามือถือมีความสำคัญในการสืบค้นข้อมูลต่างๆ ทั้งการหาความรู้และการสั่งซื้อสินค้า

ทั้งนี้ Marketbuzzz ใช้ฐานข้อมูลของ Buzzebees ซึ่งปัจจุบันมีผู้ใช้ลงทะเบียนกว่า 35 ล้านคน และเปิดหน่วยธุรกิจสำคัญ  Mother’s Panel เพื่อเชื่อมต่อกลุ่มคุณแม่กับแบรนด์ชั้นนำต่างๆ ในประเทศไทย เพื่อช่วยเหลือแบรนด์ต่างๆ ในการนำแนวความคิดใหม่ๆเข้าสู่ตลาด

<img style="width: 680px; height: 459px;" src="http://forbesthailand.com/uploads/library/eee788210b97681a1f616316e7aa0671.png" alt="" />

มาร์เก็ตบัซซ เผยผลสำรวจคุณแม่มีลูกน้อยวัย 0-3 ปี สำหรับนักการตลาด

<div>
	ไม่มีข้อสงสัยใดๆ ว่า Facebook คือเครือข่ายสังคมออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก และจะยังคงความเป็นที่หนึ่งต่อไปในอีกชั่วเวลาหนึ่ง</div>
<div>
	 
	&nbsp;</div>
<div>
	ทว่าวิธีการใช้งาน Facebook กำลังเกิดความเปลี่ยนแปลงในแบบค่อยเป็นค่อยไป &nbsp;จนเริ่มกลายเป็นศูนย์รวมผู้ใช้งานเครือข่ายออนไลน์ ที่แสดงปฏิสัมพันธ์แบบอยู่ไปวันๆ เสียแล้ว</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	การสำรวจของ GlobalWebIndex &nbsp;(GWI) ล่าสุด ที่เก็บข้อมูลการใช้งาน social network รวม 8 แพลตฟอร์ม แสดงให้เห็นว่า Facebook เป็นเพียงเครือข่ายเดียวที่เกิดภาวะถดถอยของผู้ใช้งานในแบบเข้มข้นจริงจัง เฉลี่ยเป็นรายเดือนตลอดทั้งปี 2014 ซึ่งพบได้ทุกทั่วภูมิภาคของโลก ในขณะที่เครือข่ายออนไลน์เจ้าอื่นๆ อย่าง Pinterest และ Tumblr กลับมีผู้ใช้งานเชิงรุกเพิ่มขึ้น 
	&nbsp;</div>
<div>
	Pinterest มีกิจกรรมเพิ่มขึ้น 97% และ Tumblr เพิ่มขึ้น 95% แต่ Facebook กลับเป็นเครือข่ายยักษ์ใหญ่เพียงแห่งเดียวที่ผู้ใช้งานแบบจริงจังมีกิจกรรมร่วงลงในปีที่ผ่านมา เหลือเพียง 9% ปรากฏตามข้อมูลของ GWI ซึ่งได้สัมภาษณ์ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ต 170,000 ราย ใน 32 ประเทศ โดยอ้างว่าเป็นการศึกษาวิจัยผู้บริโภคดิจิทัลที่มากที่สุดในเวลานี้</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	การลดลงอย่างฉับพลันเกิดขึ้นในแถบเอเชียแปซิฟิก ซึ่งมีอัตราผู้ใช้งาน Facebook ลดลง 12% ในขณะที่โซเชียลเน็ตเวิร์คอย่าง WeChat และ Qzone กำลังมีบทบาท โดยเฉพาะในประเทศจีน 
	 
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/FB1.png" /></div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ภายนอกประเทศจีนแล้ว Facebook ยังคงเป็นผู้นำของเครือข่ายสังคมออนไลน์ ด้วยส่วนแบ่ง 81% ในหมู่ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตวัยผู้ใหญ่ ที่ต้องลงทะเบียนใช้งาน ส่วนใหญ่ของกลุ่มนี้ log in เข้าใช้งานอย่างสม่ำเสมอ เกินกว่าครึ่งเป็นผู้ใช้ Facebook ที่มีความกระตือรือร้น log in มากกว่าวันละหนึ่งครั้งตลอดทั้งปี 2014</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	แต่ Facebook กลับกลายมาเป็นแหล่งรวมผู้ใช้งานทั่วๆ ไป เน้นการพบปะติดต่อทางสังคมมากกว่าจะเป็นพื้นที่ของการแบ่งปันแลกเปลี่ยนความคิดอ่านอย่างกระตือรือร้น และการเช็ค Facebook ผ่านสมาร์ตโฟนโดยมากแล้ว มักเป็นช่วงระยะเวลาสั้นๆ ใช้เวลาเพียงเล็กน้อย เพื่อที่จะดูหรืออาจจะ like ภาพสักหนึ่งหรือสองภาพ</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	GWI พบว่าผู้ใช้งาน Facebook ประมาณ 40% ยอมรับว่าพวกเขานั้น "อ่านฟีดข่าวสารเพื่อไม่ให้ตกข่าว โดยไม่โพสต์หรือแสดงความเห็นแต่อย่างใดเลย" ในเดือนที่ผ่านมา เช่นเดียวกับกลุ่มวัยรุ่น ซึ่งถือเป็นประชากรกลุ่มใหญ่ ก็ไม่ได้โพสต์อะไรผ่านเครือข่าย Facebook เช่นกัน (เช่นการคลิก like, การแสดงความเห็นต่อรูปภาพหรือวิดีโอ หรือการส่งข้อความหาเพื่อน)</div>
<div>
	 
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/FB2.png" /></div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	"มิใช่ว่าคนกำลังจะเลิกเล่น Facebook" Jason Mander หัวหน้าฝ่ายสำรวจ GWI ระบุในรายงานล่าสุด "แต่มีแนวโน้มว่าคนใช้งาน Facebook ในลักษณะที่จริงจังหรือในเชิงรุกน้อยลงกว่าที่เคยเป็นมา" แนวโน้มดังกล่าวเกิดจากปัจจัยหลายอย่างด้วยกัน เช่น ความนิยมใน Instagram ทำให้คนเริ่มอัพโหลดรูปภาพขึ้น Facebook น้อยลง หรือการเติบโตของ app สนทนาเช่น WhatApp ทำให้ผู้ใช้ย้ายไปพูดคุยกันบนแพลตฟอร์มอื่นๆ&nbsp;</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	อีกประการหนึ่งก็คือการใช้งานเครือข่ายผ่านสมาร์ตโฟนในชีวิตประจำวัน ด้วยหน้าจอที่เล็กและในเวลาอันจำกัด ทำให้ผู้ใช้ส่วนมากรูดหน้าจอไล่ลงมาเพื่อกวาดสายตาข้อมูล มากกว่าจะพิมพ์ข้อความเพื่อแสดงความคิดเห็นในสิ่งที่ตัวเองสนใจ "ยิ่งช่วยลดทอนการใช้งานในเชิงรุกให้ลดลง ผู้ใช้เพียงแค่เหลือบมองสิ่งที่ปรากฏ แทนที่จะแสดงปฏิสัมพันธ์ตอบโต้กลับข้อมูลเหล่านั้น" Mander ระบุ</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	ด้วยเหตุนี้จึงช่วยให้รายรับของ Facebook ยังคงแข็งแกร่งต่อไป ตราบเท่าที่คนใช้งานยังคง "จ้องดู" สิ่งเหล่า &nbsp;ทำให้การลงโฆษณาใน Facebook ยังคงประสิทธิภาพ ช่วยสร้างผลกำไรได้ต่อไป</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	แพลตฟอร์มที่มีขนาดย่อมกว่าอย่าง Instagram มีผู้ใช้งานแบบจริงจังเพิ่มถึง 47% ตลอดจน LinkedIn ที่เพิ่ม 38% นั้นเป็นการเติบโตอย่างมีศักยภาพ เนื่องมาจากผู้ใช้มีทางเลือกในการเฟ้นหาเครือข่ายออนไลน์ที่เหมาะกับตัวเองมากขึ้น และหลายๆ คนยังได้ผูกบัญชีผู้ใช้งานเข้ากับ Facebook อีกด้วย</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	เมื่อต้องใช้งานผ่านอุปกรณ์พกพา Facebook ยังคงเป็น social app ยอดนิยมอยู่ต่อไป มีผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตที่เป็นผู้ใหญ่ถึง 41% ยอมรับว่าใช้ app ของ Facebook เป็นประจำ &nbsp;แต่สำหรับ social app ที่เติบโตรวดเร็วที่สุดในปี 2014 ก็คือ Snapchat &nbsp;ซึ่งมีผู้ใช้งานแบบจริงจังเพิ่มขึ้นถึง 57% มากกว่าหนึ่งในสามเป็นวัยรุ่น 16-19 ปี แพร่หลายในสหรัฐฯ อังกฤษ ไอร์แลนด์ และสวีเดน</div>
<div>
	 
	<img class="img-responsive" alt="" class="img-responsive" src="/uploads/userfiles/images/%E0%B9%8CNEWS/FB3.png" /></div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	นอกจากนี้ ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตในทุกช่วงวัยต่างใช้เวลากับเครือข่ายสังคมออนไลน์โดยรวมเพิ่มมากขึ้น เฉลี่ยแล้ววันละ 1.72 ชั่วโมง เพิ่มจาก 1.61 ชั่วโมงเมื่อปี 2012 ขณะที่ใช้เวลาออนไลน์วันละ 6 ชั่วโมง และ 30% หมดไปกับการใช้งานเครือข่ายออนไลน์</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	"ข้อมูลสำคัญเหล่านี้เป็นอาหารความคิดสำหรับเรา ในเวลาเดียวกันกับที่นักวิเคราะห์จำนวนมากต่างพากันบอกว่า "ฟองสบู่" เครือข่ายสังคมออนไลน์กำลังจะแตกแล้ว เครือข่ายออนไลน์ชั้นนำกำลังจะตาย" Mander ระบุในรายงานว่า "ทว่าในตอนนี้ เรากลับให้เวลากับเครือข่ายออนไลน์เพิ่มมากขึ้น ยิ่งกว่าช่วงต้นๆ ของทศวรรษนี้"</div>
<div>
	&nbsp;</div>
<div>
	เมื่อเข้าชมผ่านเว็บไซต์ Youtube จะมาเป็นอันดับหนึ่งของทุกเครือข่ายออนไลน์ ผู้ใช้งานอินเทอร์เน็ตถึง 82% นอกประเทศจีน ต้องเข้าไซต์แชร์วิดีโอเจ้านี้ในช่วงเดือนที่ผ่านมา ขณะที่ Facebook นั้นมี 73%&nbsp; 
	&nbsp;</div>
<div>
	 
	<hr />
	
		เรียบเรียงจาก <a href="http://www.forbes.com/sites/parmyolson/2015/01/27/facebook-active-users-decline/?utm_campaign=ForbesTech&amp;utm_source=TWITTER&amp;utm_medium=social&amp;utm_channel=Technology&amp;linkId=12079609">Facebook Was The One Network People Used Less In 2014</a> โดย Parmy Olson 
		 
		&nbsp;
</div>
<div>
	&nbsp;</div>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events