<h2>หลังประสบความสำเร็จในการนำเข้าและจัดจำหน่ายรถยนต์ MG จนเป็นที่รู้จักในประเทศไทยเป็นอย่างดี 4 ปีก่อน เครือเจริญโภคภัณฑ์รุกเข้าสู่ตลาดรถเชิงพาณิชย์ และมั่นใจว่ารถบรรทุก CP FOTON จะขึ้นแท่นเป็นอันดับ 3 ของประเทศไทยในระยะ 1-3 ปีข้างหน้า</h2> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ภายในห้องประชุมชั้น 22 ของอาคาร ด้านขวามือของห้องมีชั้นซึ่งวางโมเดลรถประเภทต่างๆ ตั้งเรียงรายอยู่เต็มพื้นที่ ทราบภายหลังว่าทั้งหมดนี้เป็นสินค้าที่เครือซีพีผลิต นำเข้า หรือจัดจำหน่าย ภายใต้การดูแลของ นพดล เจียรวนนท์ รองประธานกรรมการ กลุ่มธุรกิจยานยนต์และอุตสาหกรรม (จีน) เครือเจริญโภคภัณฑ์&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ก่อนหน้านี้นพดลรับผิดชอบนำธุรกิจจากไทยไปลงทุนในจีน เมื่อเครือซีพีเริ่มทำธุรกิจรถยนต์เขาจึงได้รับมอบหมายให้ดูแลในกลุ่มนี้ด้วย ปัจจุบันเครือซีพีมีธุรกิจยานยนต์ในประเทศไทย จีน และเมียนมา&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;รถยนต์เชิงพาณิชย์แบรนด์ล่าสุดที่เครือซีพีกำลังปลุกปั้นคือ CP FOTON ดำเนินการโดย บริษัท ซีพี โฟตอน เซลส์ จำกัด ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2562 เพื่อนำเข้า ผลิต จำหน่ายและให้บริการเพื่อการพาณิชย์และเทคโนโลยี ทั้งในส่วนรถเครื่องยนต์สันดาปภายใน (ICE) และรถพลังงานไฟฟ้า 100% (EV)&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ปัจจุบัน บริษัท ซีพี โฟตอน เซลส์ จำกัด จำหน่ายและให้บริการหลังการขายรถเพื่อการพาณิชย์ ครอบคลุมตั้งแต่รถบรรทุกขนาดเล็ก รถบรรทุกขนาดกลาง รถบรรทุกขนาดใหญ่ และรถบัสโดยสาร โดยรถที่ใช้เครื่องยนต์สันดาปที่จำหน่าย ประกอบด้วย รถบรรทุกหัวลากขนาดใหญ่ เป็นรถบรรทุก 6 ล้อที่ใช้ในงานขนส่งขนาดใหญ่ขนาดกลาง และขนาดเล็ก, รถบรรทุก 4 ล้อ Aumark Flex, รถบรรทุกผสมคอนกรีตขนาด 3 คิว และ 6 คิว ส่วนรถไฟฟ้าเป็นรถขนาด 4 ล้อ 6 ล้อ และ 10 ล้อ​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/HXyq4veGdfPoRF7Exesd.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="HXyq4veGdfPoRF7Exesd.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="900,600" style="" data-index="0"></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ล่าสุดได้ร่วมกับโฟตอน มอเตอร์ กรุ๊ป และ บริษัท ธนบุรีประกอบรถยนต์ จำกัด จัดตั้งโรงงานผลิตและประกอบรถบรรทุก ภายใต้การดำเนินงานของ บริษัท โฟตอน ซีพี มอเตอร์ จำกัด&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;โดยจะเริ่มไลน์การผลิตภายในกลางปี 2567 ในเฟสแรกระยะ 5 ปี โรงงานสามารถรองรับการผลิตได้ปีละ 2,000- 3,000 คัน โดยจะผลิตและประกอบรถเครื่องยนต์สันดาป รถ 4 ล้อ 6 ล้อ และ 10 ล้อ ส่วนรถ EV ยังเป็นการนำเข้า แต่ในอนาคตจะผลิตที่โรงงานเช่นกันชูจุดเด่นบริการหลังการขาย&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ตลาดรถบรรทุกในไทยมียอดขายปีละประมาณ 30,000 คัน โดยแบรนด์ที่ครองมาร์เก็ตแชร์ 3 อันดับแรกคือ Isuzu, Hino และ FUSO ซึ่งนพดลคาดว่าภายใน 1-3 ปี CP FOTON จะสามารถเบียดขึ้นมาเป็นอันดับ 3 แทน FUSO ภายใต้เงื่อนไขที่ว่ารัฐบาลยังคงนโยบายบังคับใช้มาตรฐานยูโร 5 สำหรับรถยนต์ใหม่ตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม ปี 2567 เป็นต้นไป​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/RPmkEJ8PdjWYgSYo6e3B.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="RPmkEJ8PdjWYgSYo6e3B.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="252,486" style="" data-index="1"></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;การให้บริษัทรถยนต์ยกระดับเครื่องยนต์จากยูโร 4 เป็นยูโร 5 หมายความว่าจะลดฝุ่นละอองจากเครื่องยนต์ลงได้ถึง 5 เท่า เนื่องจากค่ายรถญี่ปุ่นยังใช้เครื่องยนต์รุ่นเก่า การบังคับใช้มาตรการข้างต้นทำให้ต้องปรับปรุงท่อไอเสียและเครื่องยนต์ ส่งผลให้มีต้นทุนเพิ่มขึ้น และนั่นเป็นข้อได้เปรียบของ CP FOTON&nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;ทั้งนี้ ปี 2564 บริษัทมียอดขายรวม 310 คัน ขณะที่ปี 2565 มีอัตราการเติบโต 50% จากปีก่อนหน้า สำหรับปี 2566 ตั้งเป้ายอดขายไว้ที่ 900 คัน มูลค่ารวมกว่าพันล้านบาทซึ่งนพดลมั่นใจว่าเป็นไปได้​<div class="se-component se-image-container __se__float- __se__float-center" contenteditable="false"><figure style="margin: auto;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/uKE3kU96udJxzzyyW2pb.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="center" data-file-name="uKE3kU96udJxzzyyW2pb.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-rotatex="" data-rotatey="" data-percentage="auto,auto" origin-size="488,292" style="" data-index="2"></figure></div> &nbsp;&nbsp;&nbsp;&nbsp;“ผมไม่กลัวค่ายญี่ปุ่น ถ้ากลัวก็ไม่ทำหรอกครับ ผมจะแซง Hino, Isuzu ให้ได้ ส่วนการเติบโตขึ้นอยู่กับ GDP ของประเทศไทยที่มีขึ้นมีลง แต่เราจะเป็นอันดับ 1 ให้ได้ เราพยายามโตให้ได้ 10,000 คันต่อปี...รถพาณิชย์ใช้เพื่อทำเงิน เราต้องให้ความมั่นใจกับคู่ค้า ลูกค้า ว่ารถไม่มีปัญหา เราไม่ทิ้งผู้บริโภครายย่อย ไม่งั้นไม่ใส่แบรนด์ CP ใน FOTON เราการันตีว่าอยู่ยาวแน่นอน” เรื่องราวอื่นๆ ที่น่าสนใจ&nbsp;:&nbsp;<a target="_blank" href="https://www.forbesthailand.com/people/fabulous-40s-and-50s/nanmanus-witthayasakpant-sino-logistics-corporation" alt="นันท์มนัส วิทยศักดิ์พันธ์ SINO ผสานน่านน้ำการค้าโลก">นันท์มนัส วิทยศักดิ์พันธ์ SINO ผสานน่านน้ำการค้าโลก</a>​​<a href="https://buffet.ookbee.com/magazine/forbes/issue/45e2f9e5-2f0f-459c-a701-432192052e12" alt="​​คลิกอ่านบทความฉบับเต็มและเรื่องราวธุรกิจอื่นๆ ที่น่าสนใจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนตุลาคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine">​​คลิกอ่านบทความฉบับเต็มและเรื่องราวธุรกิจอื่นๆ ที่น่าสนใจได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับเดือนตุลาคม 2566 ในรูปแบบ e-magazine</a>​<div class="se-component se-image-container __se__float-none" contenteditable="false"><figure style="margin: 0px;"><img src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2023/11/jWEcb6zPnswnNk6YAoHU.jpg" alt="" data-proportion="true" data-align="none" data-file-name="jWEcb6zPnswnNk6YAoHU.jpg" data-file-size="0" data-origin="," data-size="," data-rotate="" data-percentage="auto,auto" origin-size="320,420" data-rotatex="" data-rotatey="" style="" data-index="3"></figure></div>

นพดล เจียรวนนท์ CP FOTON ปักธง Top 3 รถบรรทุก

<h2 class="p1">แม้พาหนะไฮโดรเจนยังล้มลุกคลุกคลาน แต่ผู้ประกอบการอย่าง Trevor Milton คิดว่าเขาจะทำเงินได้ในที่สุด</h2>
Trevor Milton นั่งสุดยอดพาหนะรักสิ่งแวดล้อมเข้ามาพบกับผู้ชมกว่า 2,000 คน นั่นคือ เกวียนสีแดงเทียมด้วยม้าพันธุ์ไคลส์เดลส์ 8 ตัวของ Budweiser เขาพูดถึงม้าตัวมหึมาว่า “นี่คือสิ่งที่สร้างอเมริกา” 
กลุ่มผู้ชมซึ่งมีทั้งผู้บริหารบริษัทรถบรรทุกบริษัทขนส่ง สื่อมวลชน และตัวแทนจาก Anheuser-Busch InBev ส่งเสียงแสดงความเห็นด้วยในห้องใหญ่ของศูนย์จัดงานในเมือง Scottsdale รัฐ Arizona ซึ่งเป็นสถานที่จัดปาร์ตี้เปิดตัวรถของ Nikola Motor Co. เมื่อเดือนเมษายนในปีที่ผ่านมา และตามด้วยการนำเสนอของ Milton ถ้าเครื่องยนต์ดีเซลมาแทนที่ม้าไคลส์เดลส์ได้ เชื้อเพลิงชนิดใหม่ก็ทำให้น้ำมันปิโตรเลียมตกยุคได้เช่นกัน นั่นคือไฮโดรเจน
ธาตุนี้มีมากที่สุดในจักรวาลและเป็นเชื้อเพลิงที่ไม่ก่อมลพิษ เมื่อแปลงไฮโดรเจนเป็นไฟฟ้า ผลพลอยได้จะมีเพียงน้ำและความร้อน ผู้ก่อตั้งและซีอีโอวัย 37 ปีของ Nikola กล่าวว่า ไฮโดรเจนสามารถขับเคลื่อนรถบรรทุกหนักได้ โดยเมื่อมันผ่านเข้าสู่เซลล์เชื้อเพลิงก็จะได้กระแสไฟฟ้าออกมาใช้หมุนมอเตอร์
รถหัวลากของ Nikola มีระบบเครื่องยนต์ 1,000 แรงม้าที่ประกอบด้วยถังคาร์บอนไฟเบอร์ เชื้อเพลิงไฮโดรเจน และแผงเซลล์เชื้อเพลิงซึ่งใช้ขับเคลื่อนรถ 18 ล้อได้ 750 ไมล์ และน้ำหนักรถจะอยู่ที่ 20,000 ปอนด์ Nikola กล่าวว่า ถ้าใช้แบตเตอรี่ลิเทียมไอออนจ่ายพลังงานเท่ากันให้รถประเภทนี้ จะทำให้รถหนักขึ้นอีกอย่างน้อย 5,000 ปอนด์
AB InBev สั่งรถหัวลากของ Nikola แล้ว 800 คัน โดยทำสัญญาเช่า 7 ปีในราคาสูงสุดคันละ 1 ล้านเหรียญ (รวมเชื้อเพลิง) ซึ่งถือเป็นการพิสูจน์ข้อดีของไฮโดรเจนได้พอสมควร
ถ้า Nikola ส่งมอบรถบรรทุกได้ บริษัทเบียร์แห่งนี้ก็จะใช้รถเหล่านี้ขนส่งเบียร์ Budweiser จากฝั่งตะวันตกของสหรัฐฯ ไปยังศูนย์กระจายสินค้าที่อยู่ห่างออกไปหลาย 100 ไมล์ และถ้าเป็นเช่นนั้น Nikola ก็จะได้เงินจากการรับสั่งผลิตรถล่วงหน้าอีก 1 หมื่นล้านเหรียญจากบริษัทที่ให้บริการ ที่ใช้ฝูงพาหนะอย่าง U.S. Xpress


<figure><img class="size-full wp-image-28159" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/03/Nikola-02.jpg" alt="" width="720" height="480" /><figcaption> รถบรรทุกที่ขนส่งเบียร์ให้ Budweiser</figcaption></figure>
Milton เป็นนักรื้อชิ้นส่วนประจำบ้านมาตั้งแต่เด็ก เขาหมกมุ่นกับกลไกการทำงานของสิ่งต่างๆ มาตั้งแต่ 6 ขวบ เมื่อเขาได้นั่งรถไฟกับพ่อซึ่งเป็นผู้จัดการที่เกษียณจาก Union Pacific
เขาเคยลองไปเรียนในมหาวิทยาลัยในรัฐ Utah แต่ก็เลิกเรียนกลางคัน หลังเรียนได้ไม่ถึง 6 เดือน และเมื่อเขาไปที่ชุมชนแออัดในบราซิลกับคณะมิชชั่นของนิกายมอรมอน เขาจึงเริ่มคิดถึงปัญหาที่ใหญ่ขึ้น โดยเฉพาะปัญหาสิ่งแวดล้อม “นั่นเป็นหนึ่งในประสบการณ์ครั้งใหญ่ที่สุดที่ช่วยเปิดตาผม” เขากล่าว
ในปี 2010 เขาก่อตั้งบริษัท dHybrid Systems ในเมือง Salt Lake City เพื่อออกแบบระบบเชื้อเพลิงก๊าซธรรมชาติสำหรับรถบรรทุก ต่อมาปี 2014 Worthington ซื้อกิจการไป Milton จึงออกมาก่อตั้ง Nikola และชวน Mark Russell อดีตพี่เลี้ยงของเขาที่ Worthington มาเป็นกรรมการผู้จัดการใหญ่ของสตาร์ทอัพแห่งนี้
Milton ตั้งเป้าจะสร้างรถบรรทุก 25 คันในปีหน้า และ 400 คันในปี 2021 และถ้าทุกอย่างไปได้ด้วยดี ภายในปี 2022 เขาจะผลิตไฮโดรเจน 8 ตันต่อวันโดยใช้พลังงานไฟฟ้าหมุนเวียนในแต่ละสถานี ซึ่งเพียงพอจะใช้ขับเคลื่อนรถบรรทุก 250 คัน
เขาคิดว่าจะสามารถลดต้นทุนการผลิตก๊าซไฮโดรเจนอัด (1 กิโลกรัมให้พลังงานเท่าน้ำมันดีเซล 1 แกลลอน) ให้ลดเหลือ 2.50 เหรียญได้ ซึ่งถูกกว่าราคาขายปลีกไฮโดรเจน 14 เหรียญในรัฐ California อย่างมาก และเขาอยากขยายสถานีเชื้อเพลิงจากฝั่งตะวันตกให้กลายเป็นเครือข่าย 700 สถานีทั่วประเทศภายในปี 2028
การเปลี่ยนแปลงกำลังมาและอาจจะมาเร็วกว่าที่ผู้ผลิตเครื่องยนต์รถบรรทุกดีเซลคาดไว้ สหภาพยุโรปผ่านกฎหมายควบคุมมลพิษที่อาจสั่งห้ามใช้รถบรรทุกดีเซลภายในปี 2030 และรัฐ California ก็กำาลังเอนเอียงไปในทิศทางคล้ายกัน ซึ่ง Milton อ้างว่า Nikola นำหน้าคู่แข่งอยู่ 3-5 ปี
“ไม่ว่าคุณจะเชียร์รีพับลิกัน หรือเดโมแครต หรือไม่เลือกข้าง ก็ไม่มีใครอยากดมควันรถดีเซลตอนวิ่งจ๊อกกิ้ง” เขากล่าว
&nbsp;
<ul>
 	<li>อ่านเพิ่มเติม <a href="https://forbesthailand.com/world/technology/tusimple-%e0%b8%a2%e0%b8%b9%e0%b8%99%e0%b8%b4%e0%b8%84%e0%b8%ad%e0%b8%a3%e0%b9%8c%e0%b8%99%e0%b9%80%e0%b8%95%e0%b9%87%e0%b8%87%e0%b8%ab%e0%b8%99%e0%b8%b6%e0%b9%88%e0%b8%87%e0%b9%81%e0%b8%ab%e0%b9%88.html">TuSimple ยูนิคอร์นเต็งหนึ่งแห่งวงการ “รถบรรทุกหุ่นยนต์”</a></li>
</ul>
&nbsp;

<hr />

<a href="https://www.ookbee.com/shop/magazine/FORBES/7ccbe3a1-622d-4b15-ad64-0c7298d701df/february-2020">คลิกอ่านฉบับเต็ม “เชื้อเพลิงที่ไม่ก่อมลพิษ” ได้ที่ นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับกุมภาพันธ์ 2563 ในรูปแบบ e-Magazine</a>

<img class="alignnone wp-image-26493" src="https://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2020/01/new-COVER-81-FEBRUARY-17-1-63-.jpg" alt="" width="300" height="394" />

Trevor Milton และภารกิจปั้นพาหนะพลังงานไฮโดรเจน

"อมราพร เจียง" ปั้น "เอเชีย กรุ๊ป" เสริมแกร่งอู่เสรีชัยเมืองชล

“สามมิตร” พลิกการผลิตรถบรรทุก สู่บริการโลจิสติกส์

TuSimple ยูนิคอร์นเต็งหนึ่งแห่งวงการ "รถบรรทุกหุ่นยนต์"

<h2>‘Grab ของวงการรถบรรทุก’ คือคำนิยามอย่างง่ายของ TheLorry แพลตฟอร์มตัวกลางเชื่อมต่อระหว่างลูกค้าเข้ากับคนขับรถบรรทุก-รถกระบะขนย้ายของ จากการขยายพื้นที่บริการข้ามชาติจากมาเลเซียสู่ไทย สตาร์ทอัพแห่งนี้มอบหมายให้ กฤตพจน์ จิรวัฒน์ ชายหนุ่มวัย 26 ปีเป็นผู้จัดการประจำประเทศหวังขยายตัว 15 เท่า</h2>
“อุตสาหกรรมนี้ไม่มีการเปลี่ยนแปลงมา 20 กว่าปีแล้วในแง่ของคุณภาพ คือคุณจะ track ได้อย่างไรว่ารถอยู่ไหน ไปถึงหรือยัง นี่คือ pain point หลักเลย ซึ่งเราสนับสนุนตรงนี้ด้วยเทคโนโลยีที่ทำให้เกิดความโปร่งใส” กฤตพจน์ จิรวัฒน์ ผู้จัดการประจำประเทศไทย บริษัท เดอะ ลอร์รี่ (ประเทศไทย) จำกัด กล่าวกับ Forbes Thailand

TheLorry ก่อตั้งเมื่อปี 2014 ในมาเลเซีย จากฝีมือสองผู้ร่วมก่อตั้ง Goh Chee Hau และ Nadhir Ashafiq ปัจจุบันพวกเขามีรถกว่า 10,000 คันบริการใน 4 ประเทศ คือ มาเลเซีย อินโดนีเซีย ไทย และสิงคโปร์ และเพิ่งมีการระดมทุนรอบ Series B ไปเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา ได้รับเงินลงทุนเพิ่ม 5.85 ล้านเหรียญสหรัฐฯ จากกองทุน เช่น FirstFloor Capital, PNB-INSPiRE Ethical Fund I, Cradle Seed Ventures, ADIF เป็นต้น

“แต่ที่สำคัญที่สุดคือ Unilever” กฤตพจน์กล่าวถึง The Unilever Foundry ที่เข้ามาร่วมลงทุนและเป็นพาร์ทเนอร์เชิงกลยุทธ์ของบริษัทด้วย ซึ่งนับเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นเพราะเครือข่ายการขายสินค้า FMCG (Fast-Moving Consumer Goods) ของ Unilever นั้นครอบคลุมทุกประเทศที่ TheLorry ขยายตัวอยู่และมีการใช้บริษัทขนส่งกระจายสินค้าในระดับสูง เป็นโอกาสก้าวกระโดดของสตาร์ทอัพแห่งนี้

แม้กำลังขยายไปสู่การรับจ้างขนสินค้าให้กับบริษัทขนาดใหญ่ในรูปแบบ B2B แต่จุดเริ่มต้นของ TheLorry มาจากโอกาสที่มองเห็นในตลาด B2C ก่อน โดยพวกเขามองว่าลูกค้ารายย่อยที่ต้องการย้ายบ้าน จนถึง MicroSMEs และ SMEs มีความต้องการใช้รถกระบะหรือรถบรรทุกเพื่อส่งสินค้าขนาดใหญ่ เช่น โต๊ะ ตู้ ที่ระบบไปรษณีย์และแพลตฟอร์มส่งสินค้าอื่นไม่รับบริการ เมื่อต้องการใช้รถขนาดใหญ่ ลูกค้าจะต้องมองหารถรับจ้างในท้องถิ่นซึ่งมีความไม่แน่นอนทั้งการนัดหมายเวลา ราคา และมาตรฐานการบริการ

TheLorry จึงจับจุดนี้โดยเข้ามาเป็นแพลตฟอร์ม aggregator แบบเดียวกับที่ Grab เชื่อมโยงลูกค้าเข้ากับรถแท็กซี่ โดยไม่ได้มีทรัพย์สินเหล่านั้นเป็นของตนเอง แต่ช่วยรวบรวมรถบรรทุก-รถกระบะมาบริหารให้มีมาตรฐานราคา วิธีบริการ และตรงเวลา (เท่าที่การจราจรจะเอื้ออำนวย) แลกกับการรับค่าคอมมิชชั่นต่อเที่ยวการขนส่ง

<figure><img class="wp-image-7240 size-full" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/05/The-Lorry-ตัวอย่างราคา.jpg" alt="" width="800" height="396" /><figcaption> ตัวอย่างการจองรถขนส่งในเว็บไซต์ของ TheLorry ประเทศไทย</figcaption></figure>

กฤตพจน์กล่าวว่า อย่างไรก็ดี หลังจากผู้ร่วมก่อตั้งดำเนินการไป 1 ปี พบว่ามีความต้องการใช้บริการแบบนี้ในกลุ่ม B2B เช่นกัน และเป็นน่านน้ำที่ใหญ่กว่า ทำให้ในระยะยาวแล้วบริษัทจะให้ความสำคัญกับการเจาะกลุ่มลูกค้า B2B ที่ต้องการขนส่งสินค้าจำนวนมากตลอดทั้งปี

“บริษัทที่ผลิตสินค้า FMCG หรือ fast-fashion ในบางช่วงเวลาเช่น ก่อนวันหยุดยาว หรือช่วงที่ทำโปรโมชัน จะมีดีมานด์ที่พุ่งขึ้นสูงมากๆ ทำให้หลายบริษัทขนส่งที่เป็นคู่สัญญาหลักจะลำบากในการจัดหารถ ดังนั้นลูกค้าจะมีอีกหลายบริษัทเพื่อสำรองไว้ด้วย ซึ่ง TheLorry เข้าไปช่วยตรงจุดนี้ แน่นอนว่าเราเดินเข้าไปทีแรกคงยังไม่สามารถไปคว้าสัญญาระยะยาวมูลค่าหลายล้านมาได้ แต่ถ้าเราไป perform ในช่วงที่เขาลำบากได้ดี ทั้งราคาและการทำงาน มันไม่มีเหตุผลว่าทำไมเราจะเข้าไปสู่สัญญาอื่นๆ ของเขาต่อไปไม่ได้”

&nbsp;
<h2>2019 หวังโต 15 เท่าในไทย</h2>
สำหรับประเทศไทยนั้น TheLorry เพิ่งเปิดบริการเต็มตัวเมื่อไตรมาส 3 ปี 2018 และเริ่มต้นด้วยบริการ B2C ก่อน โดยกฤตพจน์รายงานว่า ปัจจุบันบริษัทสามารถเชื่อมต่อรถบรรทุก-รถกระบะได้ 1,000 คันในเขตกรุงเทพฯ-ปริมณฑล และช่วงครึ่งปีแรกที่ดำเนินการสามารถให้บริการขนย้ายสินค้าไปแล้ว 20,000 เที่ยว

เขาอธิบายว่าในไทยนั้นมีคู่แข่งทั้งแบบบริษัทดั้งเดิมที่มีรถของตนเอง และบริษัทแบบสตาร์ทอัพอีก 2-3 แห่งที่ให้บริการรถขนาดใหญ่เหมือนกัน อย่างไรก็ตาม เขามองจุดขายของบริษัทว่าแตกต่างด้วย กลยุทธ์แบบสายการบินโลว์คอสต์ คือมีการแยกย่อยฟังก์ชันในการขนของออกมา เช่น ค่าคนยกของ ค่าห่อกันกระแทกสินค้า ประกันภัยสินค้า

“Room to grow ค่อนข้างใหญ่มากๆ บริษัทโลจิสติกส์ใหญ่ของไทยตอนนี้ก็ยังครอบคลุมประเทศไม่ถึง 20% เลยครับ” กฤตพจน์กล่าวถึงโอกาส พร้อมบอกแผนงานในปีนี้ว่าบริษัทเตรียมขยายการบริการออกไปอีก 4 เมือง คือ ภูเก็ต เชียงใหม่ พัทยา และอีกหนึ่งหัวเมืองที่กำลังตัดสินใจ โดยจะทดลองระบบเริ่มต้น 50 คันต่อหนึ่งเมืองเพื่อสำรวจดีมานด์ตลาด ทั้งหมดพร้อมเปิดตัวภายในไตรมาส 2 นี้

<img class="alignnone size-full wp-image-7241" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/05/The-Lorry-กราฟิก-e1556994695292.jpg" alt="" width="584" height="800" />

ส่วนลูกค้ากลุ่ม B2B เขากล่าวถึง ยูนิลีเวอร์ (ประเทศไทย) ซึ่งเป็นพาร์ทเนอร์เชิงกลยุทธ์อยู่แล้ว และมีบริษัทอี-คอมเมิร์ซ 1 แห่ง กับธุรกิจห้างสรรพสินค้าอีก 1 แห่งที่กำลังทดลองบริการกันอยู่จึงยังเปิดเผยไม่ได้

ภาพรวมการเติบโตที่กฤตพจน์มองไว้สำหรับประเทศไทย ในปี 2019 คาดหวังเติบโตรวม 15 เท่า หมายถึงการขนส่งรวม 3 แสนเที่ยว โดยแบ่งเป็นการขนส่ง B2C ราว 1 แสนเที่ยว และ 2 แสนเที่ยวในธุรกิจ B2B และ วางเป้าปี 2020 จะเติบโตเพิ่มอีก 6-10 เท่าตัว เป็นการสเกลอย่างรวดเร็วตามรูปแบบของสตาร์ทอัพ

&nbsp;
<h2>ลงพื้นที่ดีล “คนขับรถ”</h2>
กฤตพจน์กล่าวว่า ในเชิงกลยุทธ์บริษัทต้องการหาพาร์ทเนอร์ท้องถิ่นที่จะเป็นฐานการขยายตัวในเมืองอื่นๆ ต่อไปเพื่อจะครอบคลุมให้ทั่วประเทศด้วย

การหาพาร์ทเนอร์บริษัทที่มีรถบรรทุกในสังกัดอยู่แล้วนับเป็นสิ่งสำคัญ เพราะเท่าที่ผ่านมา ประเด็นการหากลุ่ม ‘vendor’ หรือเจ้าของรถบรรทุก-รถกระบะนั้นเป็นงานที่ ‘หิน’ ไม่ใช่น้อย เพราะต้องเจอแรงต้านจาก vendor ในทำนองเดียวกับแท็กซี่ไทยซึ่งมองแพลตฟอร์มนี้เป็นนายหน้าหักผลประโยชน์มากกว่าตัวช่วยหาปริมาณงานได้มากขึ้น ทั้งยังเข้ามาจัดระเบียบหลายด้าน เช่น การแต่งกาย บุคลิกภาพ ความรับผิดชอบงาน

กฤตพจน์บอกว่างานนี้ต้องลงพื้นที่แบบเข้มข้น ทั้งการพูดคุยในโซเชียลมีเดีย และมีทีมของบริษัทที่ติดต่อโดยตรงกับคนขับรถแต่ละคนเพื่อสร้างความไว้เนื้อเชื่อใจ เพราะถ้าหากมีลูกค้าแต่ไม่มีผู้ให้บริการ ธุรกิจก็ย่อมเดินต่อไม่ได้

&nbsp;
<h2>เรียนรู้จากการทำงานจริง</h2>
ในวัย 26 ปี กฤตพจน์ก้าวสู่ตำแหน่งผู้จัดการประจำประเทศของสตาร์ทอัพข้ามชาติ โดยที่เขาจบปริญญาตรีจากคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภาคภาษาอังกฤษ ซึ่งดูเหมือนจะไม่เกี่ยวกับการทำธุรกิจเท่าใดนัก แต่เขาบอกว่า แม้ชื่อคณะจะเกี่ยวกับการสื่อสาร แต่ที่จริงแล้วเรียนเกี่ยวกับด้านการตลาดซึ่งมีส่วนช่วยต่อยอดให้การทำงาน ประกอบกับการสอนพิเศษภาษาอังกฤษเพื่อธุรกิจในช่วงที่เป็นนิสิตทำให้เขามีพื้นความรู้

<img class="alignnone size-full wp-image-7244" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/05/กฤตพจน์-จิรวัฒน์-Quote-2.jpg" alt="" width="800" height="469" />

อย่างไรก็ตาม การก้าวสู่วงการสตาร์ทอัพของเขาก็ค่อนข้างเป็นความบังเอิญ ช่วงโค้งท้ายก่อนเรียนจบ เขาคิดจะสมัครเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบิน แต่เพราะมีคนรู้จักชวนให้ลองสัมภาษณ์งานกับบริษัทสตาร์ทอัพชื่อ Offpeak Group ซึ่งทำธุรกิจจัดหาวัตถุดิบในราคาเหมาะสมให้ร้านอาหาร โดยเขาได้ร่วมงานช่วงที่บริษัทจากมาเลเซียแห่งนี้กำลังขยายเข้ามาในไทย

“ผมอยู่ที่นั่น 2 ปีครึ่ง ไปทำตั้งแต่นั่งกรอกดาต้าเลย แต่เพราะเป็นสตาร์ทอัพผมเลยได้วนไปทำหลายอย่าง ต่อมาก็ไปทำ sales ต่อยอดไปทำการตลาด ได้ rotate งานจนเหมือนเป็นคอร์สเรียนธุรกิจ พอทำทุกอย่างแล้วผู้ร่วมก่อตั้งเขาเห็นว่าเราทำงานได้หลายอย่างก็เลยให้เป็นหัวหน้าฝ่ายปฏิบัติการ สักพักก็ได้ทำฝ่ายพัฒนาธุรกิจ” กฤตพจน์กล่าว
<ul>
 	<li><a href="http://forbesthailand.com/people/entrepreneurs/transfix-%E0%B9%81%E0%B8%AD%E0%B8%9E%E0%B8%9E%E0%B8%A5%E0%B8%B4%E0%B9%80%E0%B8%84%E0%B8%8A%E0%B8%B1%E0%B9%88%E0%B8%99-%E0%B8%A3%E0%B8%96%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%97%E0%B8%B8%E0%B8%81.html">Transfix แอพพลิเคชั่นจัดหา "รถบรรทุก"</a></li>
</ul>
ส่วนก้าวต่อมาใน TheLorry นับว่าเป็นเขาเองที่ยื่นมือหาโอกาส โดยการส่งข้อความทาง Linkedin ไปทำความรู้จักกับผู้ร่วมก่อตั้งของบริษัทนี้เพราะต้องการทราบวิสัยทัศน์ด้านธุรกิจโลจิสติกส์ ทำให้เขาเป็นหนึ่งในแคนดิเดตที่ได้สัมภาษณ์งานช่วงที่ TheLorry ต้องการขยายงานเข้าไทยในอีก 2 เดือนต่อมา

“ตอนนั้นบริษัทอยู่ในระยะที่ใกล้เคียงกันมาก คือ Series A ที่กำลังไปสู่ Series B แต่ว่าไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึง 2 ปีครึ่งอีกแล้ว ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าต้องทำอะไรบ้าง” กฤตพจน์กล่าวปิดท้าย

&nbsp;

ภาพ: กิตติเดช เจริญพร
ขอบคุณสถานที่ถ่ายภาพ: <a href="https://www.facebook.com/featherstonecafe/">Featherstone Bistro Cafe and Lifestyle Shop</a>

TheLorry ตัวกลางเชื่อมต่อคนขับรถบรรทุก ทลายขอบเขตโลจิสติกส์ทางถนน

<h2>เมื่อยังเด็ก Drew McElroy เรียนรู้เรื่องการเป็นตัวแทนขนส่งสินค้า เมื่ออายุ 36 ปี เขากำลังทำสิ่งที่ Uber ทำในธุรกิจรถแท็กซี่ กับธุรกิจ รถบรรทุก มูลค่า 7 แสนล้านเหรียญสหรัฐฯ</h2>
ตอนอายุ 12 ปี Drew McElroy อยู่ในธุรกิจรถบรรทุกขนส่งแล้ว พ่อแม่เขาดำเนินงานเป็นตัวแทนขนส่งสินค้าจากห้องพักแขกที่เมือง Milltown รัฐ New Jersey ที่เชื่อมโยงเจ้าของรถบรรทุกกับบริษัทที่ต้องการขนย้ายสินค้า โดยเขาก็ช่วยทำงานผ่านโทรศัพท์

อีก 15 ปีต่อมา ความคิดหนึ่งก็ผุดขึ้นมา นายหน้าจัดหารถบรรทุกไม่ได้ทำสิ่งเดียวกับที่ Uber และ Lyft กำลังทำหรอกหรือ พวกเขาจับคู่เที่ยวรถกับยานพาหนะ ลดระยะทางที่เสียไปลงให้ได้มากที่สุด และใช้อัลกอริทึมตั้งราคาอ้างอิงตามอุปสงค์และอุปทาน “ผมเองเพิ่งจะคิดได้ว่า ให้ตายสิ ไม่มีใครทำอะไรแบบนี้เลย” McElroy กล่าว “มันมีหนทางเปิดโล่งสู่การเปลี่ยนแปลงภาคอุตสาหกรรมนี้ทั้งหมด และไม่ได้ซับซ้อนมากมายเลย”

สี่ปีหลังเกิดความคิดบรรเจิดดังกล่าว McElroy ร่วมก่อตั้ง Transfix ตลาดขนส่งสินค้าออนไลน์ที่ใช้อัลกอริทึมและเทคโนโลยีการเรียนรู้ของเครื่องจักรเสนอราคาที่ดีกว่าให้ผู้ขนส่งสินค้าเต็มคันรถและหาเส้นทางที่ดีกว่าให้เจ้าของรถบรรทุก

นอกจากบริษัทใหญ่ที่มีขบวนรถบรรทุกของตัวเองแล้ว การขนส่งส่วนใหญ่ดำเนินการโดยบริษัทสัญญาจ้าง และในจำนวนมากนั้นเป็นผู้ดำเนินการรายเล็กๆ ซึ่งพยายามอย่างมากในการรักษาระดับการขนส่งเต็มคันรถ เพื่อให้ครอบคลุมค่าใช้จ่ายที่เสียไปกับรถบรรทุกเหล่านั้น แอพพลิเคชั่นอย่าง Transfix จึงมีโอกาส

ด้วยเงินทุนสนับสนุนกิจการเกิดใหม่ 78 ล้านเหรียญจากบริษัทอย่าง New Enterprise Associates และ Canvas Ventures ทำให้ธุรกิจพนักงาน 140 คน มูลค่าราวๆ 800 ล้านเหรียญ ชิงพื้นที่ในการจัดอันดับ Next Billion-Dollar Startups ประจำปี 2018 ของ Forbes มาได้

McElroy เชื่อว่าบริษัทสามารถทำรายได้ถึง 1 พันล้านเหรียญ มีกำไรจากการดำเนินงานแตะ 2 หลักภายในปี 2021 ด้วยการช่วยลูกค้าต่างๆ อย่าง AnheuserBusch และ Unilever บริหารจัดการด้านโลจิสติกส์ ขณะที่ยังช่วยให้คนขับรถบรรทุกทำเงินได้มากขึ้นด้วยการลดระยะเวลาการวิ่งรถเปล่า

นับตั้งแต่ธุรกิจรถบรรทุกขนส่งไม่ได้อยู่ภายใต้ระเบียบข้อบังคับในทศวรรษปี 1980 บริษัทตัวแทนขนส่งผุดขึ้นมาราว 18,000 ราย ผู้เล่นรายใหญ่สุดคือบริษัทมหาชน C.H. Robinson มีส่วนแบ่งตลาดไม่ถึง 3% โอกาสในการนำเทคโนโลยี มายกระดับประสิทธิภาพงานนี้อธิบายได้ว่าทำไมธุรกิจตัวแทนขนส่งดิจิทัลจึงยากต้านทานได้สำหรับเหล่านักลงทุนธุรกิจสตาร์ทอัพ แน่นอนว่านั่นหมายความว่า Transfix ต้องเผชิญหน้ากับการแข่งขัน ไม่ใช่แค่จาก Robinson แต่จากผู้เล่นหน้าใหม่ๆ อย่าง Convoy และ Uber Freight ด้วย

<figure><img class="size-full wp-image-6928" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/04/แอพ-รถบรรทุก-Transfix-co-founder.jpg" alt="" width="624" height="800" /><figcaption> คู่ต่างตัวแทนขนส่ง: ผู้ร่วมก่อตั้ง Transfix Drew McElroy (ขวา) ซึ่งคร่ำหวอดในธุรกิจรถบรรทุก และ Jonathan Salama มือโปรด้านไอทีชาวปารีส ในรถบรรทุก Freightliner “เขาและผมคงไม่อาจแตกต่างกันไปได้มากกว่านี้แล้ว” McElroy กล่าว “แต่อย่างไรก็ตาม เราทำงานร่วมกันได้ดีมากเลย”</figcaption></figure>

&nbsp;
<h2>สองคนที่แตกต่างอย่างลงตัว</h2>
McElroy เอาแผนธุรกิจ 50 หน้าไปยังเมือง San Francisco และนอนบนโซฟาบ้านเพื่อน ขณะที่เรียนรู้แนวทางการเริ่มต้นบริษัทเทคโนโลยี “ผมว้าวุ่น” เขากล่าว “นั่นเป็นปริญญา MBA ในโลกความเป็นจริงของผม”

ในปี 2013 นักลงทุนในกิจการเงินร่วมลงทุน (VC) ที่ Venrock ซึ่งไปเรียนที่ Georgetown เช่นกันแนะนำให้เขารู้จัก Jonathan Salama ที่ปรึกษาชาวปารีส ของบริษัทและเป็นซีทีโอคนปัจจุบัน Salama ซึ่งขณะนี้อายุ 32 ปี เคยทำงานที่ Gilt บริษัทค้าปลีกออนไลน์ และ Cherry สตาร์ทอัพให้บริการล้างรถแบบออนดีมานด์ (ซึ่งต่อมา Lyft ซื้อธุรกิจไป) ในที่สุดพวกเขาก่อตั้งบริษัทโดยแบ่งความเป็นเจ้าของกัน 50-50 หลังเจรจากันแค่ครั้งเดียว

McElroy อัพเดทประวัติใน LinkedIn เพื่อบอกว่าเขาเป็นประธานบริหาร Transfix บริษัทยังไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่าแค่แนวคิด แต่ภายในเวลา 30 นาที โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น ที่ปลายสายคือ Angelo Ventrone ซึ่งตอนนั้นเป็นหัวหน้าฝ่ายโลจิสติกส์ระดับโลกให้ Barnes &amp; Noble Ventrone กล่าวว่า ทันทีที่พวกเขาคุยกัน เขาก็พร้อมเป็นลูกค้ารายแรกของ Transfix “นั่นเป็นยุคไดโนเสาร์อันยาวนานที่สุด” เขากล่าว “ผมบอกว่า นั่นสามารถแก้ปัญหาใหญ่ที่ Barnes &amp; Noble ได้ เราจะเริ่มกันได้เมื่อไหร่”

Transfix ได้รับคำสั่งขนส่งหนังสือเป็นประจำจากแท่นพิมพ์ในเมือง Indianapolis ไปยังคลังสินค้าที่รัฐ New Jersey คิดเป็นเงิน 1,700 เหรียญต่อเที่ยวเป็นจำนวน 2-3 ครั้งต่อสัปดาห์ แม้ยังไม่มีซอฟต์แวร์ใช้งานก็ตาม Salama กำลังแก้ปัญหานั้น ด้วยการขลุกอยู่ในอะพาร์ตเมนต์ของเขาเพื่อเขียนโค้ดโปรแกรม 10,000 บรรทัด “การสร้างอะไรหลายๆ อย่างไม่ได้เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว” Salama กล่าว “ต้องใช้ความอดทนอย่างมากและเวลาหลายชั่วโมง แต่หากคุณมีภาพชัดเจนเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ มันก็ราบรื่น”

McElroy ระดมเงินได้ 250,000 เหรียญจากเพื่อนๆ และครอบครัว ในเดือนมกราคม 2014 Salama ก็ทำผลิตภัณฑ์เวอร์ชั่นแรกเสร็จ

<figure><img class="wp-image-6929" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/04/Jamboree_STBC2018-2018-07-17-13-43-e1531853038727.jpg" alt="" width="800" height="571" /><figcaption> งาน Truckers Jamboree ที่ Iowa 80 Truckstop ที่จัดเป็นประจำทุกปี นี่คืองานที่ McElroy แวะเข้าไปจีบคนขับรถบรรทุกให้มาใช้แอพฯ ของเขา (PHOTO CREDIT: overdriveonline.com)</figcaption></figure>

ในการให้เจ้าของรถบรรทุกเข้ามาสมัครนั้น McElroy ออกไปพบปะพูดคุย ที่จุดพักรถบรรทุกหลายแห่ง และไปงานประจำปีชื่อ Truckers Jamboree ที่ Iowa 80 Truckstop เขายังเลี้ยงสเต็กหมูและเบียร์แก่คนขับ ถ้าพวกเขาดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่น Transfix

มีอยู่ปีหนึ่งบริษัทตั้งแทงก์น้ำสำหรับเล่นเกมนายหน้าตกน้ำด้วย ซึ่งเป็นวิธีสนุกๆ เพื่อล้อเลียนนายหน้าที่เชื่อถือไม่ได้ในอุตสาหกรรม จนถึงขณะนี้มีคนขับสมัครแล้ว 56,000 คน

จากประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา การตั้งราคาค่าขนส่งมีทั้งความซับซ้อนและคลุมเครือ ซึ่งทำให้นายหน้าบีบผู้ขนส่งรายเล็กกว่าและคนขับรถบรรทุกได้ และทำกำไรจากช่วงราคาที่กว้างขึ้น ในทางตรงข้าม อัลกอริทึมกำหนดราคาของ Transfix บอกเรทราคาโดยปราศจากอคติของมนุษย์ ซึ่งอิงตามข้อมูลจากจุดข้อมูลหลายพันจุด ซึ่งรวมถึงประวัติการณ์ขนส่ง เวลาขนถ่ายสินค้า และพยากรณ์อากาศ

บริษัทรับความเสี่ยงที่เรทราคาจะต่ำกว่าจุดคุ้มทุนเป็นครั้งคราว และใช้ข้อมูลชิ้นใหม่แต่ละอย่างเกี่ยวกับต้นทุนเพื่อพัฒนาสูตรการกำหนดราคา ขณะเดียวกัน สูตรการจับคู่ของบริษัทยังคาดการณ์ว่าคนขับคนไหนมีแนวโน้มอยากส่งสินค้ามากที่สุดอ้างอิงตามตำแหน่งที่อยู่ปัจจุบัน บ่งชี้ความต้องการพิเศษและประวัติรูปแบบการขับ

บรรดานายหน้าต่างทำเงินจากส่วนต่างระหว่างเงินที่ได้จากผู้ขนส่ง และเงินที่จ่ายให้คนขับรถบรรทุก ซึ่งโดยทั่วไปแล้วอยู่ที่ราว 16% Transfix เชื่อว่าอาจสามารถใช้เทคโนโลยีของบริษัทหั่นส่วนต่างนี้ลงครึ่งหนึ่งได้ในที่สุด

การขยายธุรกิจของ McElroy จะพุ่งเป้าไปที่การเติบโตระหว่างประเทศก่อน ในภายหลังบริษัทหวังมุ่งไปที่การขนส่งขนาดเล็กมากกว่าการขนส่งเต็มคันรถ (การสลับสับเปลี่ยนและการจัดเรียงการขนส่งบางส่วนจะเป็นความท้าทายในอนาคต แม้กระทั่งสำหรับ Salama) หลังใช้เวลา 1 ปีเน้นสร้างผลกำไร McElroy กล่าวว่า เขาสามารถเบนความสนใจของเขาไปที่การเติบโต “ผมเชื่อว่าผมเป็นชายโชคดีที่สุดที่ยังมีชีวิตอยู่” เขากล่าว “แม่คงตบผม ถ้าผมเลิกมองว่าตัวเองโชคดีแค่ไหน”

&nbsp;

เรื่อง: Amy Feldman
เรียบเรียง: ชูแอตต์

<hr />

<a href="https://bit.ly/2Vz02jN">ติดตามอ่านฉบับเต็มของ "Transfix แอพพลิเคชั่นจัดหารถบรรทุก" ได้ที่นิตยสาร Forbes Thailand ฉบับ มีนาคม 2562 หรือคลิกอ่านในรูปแบบ e-Magazine</a>
<a href="https://bit.ly/2Vz02jN"><img class="alignnone wp-image-6384 size-full" src="http://forbesthailand.com/wp-content/uploads/2019/04/-e1554115232435.jpg" alt="" width="250" height="328" /></a>

News

Forbes lists

World

Leaderboard

Commentaries

Forbes life

Events